Morgunblaðið - 31.07.1965, Blaðsíða 13

Laugardagur 31. júlí 1965
MORGUNBLAÐIÐ
13
Heilir og hressir ■ Kalmanstungu
eftir 12 daga ferð frá Egilsstöðum
Rabbað við hestamenn á bökkum Hvítár hjá Húsafelli
■ EINHVERSSTAÐAR,
skammt frá þeim stað, er
Sörli Skúla féll niður dauð-
ur forðum á bökkum Hvít-
ár við Húsafell, hitti blaða-
maður Mbl. ferðalangana 5,
sem nú hafa riðið nærfellt
endilangt landið og komu á
12. degi niður að Kalmans-
tungu heilir og hressir. Þá
sjálfa hafði ekkert slys hent,
en þeir höfðu lent í nokkr-
um erfiðleikum, eins og
gengur á langferðum, misst
frá sér þrjá hesta, sem síðar
komu fram að Brú á Jökul-
dal, og helt tvo hesta, svo
skilja varð þá eftir, annan
að Skriðuklaustri í upphafi
ferðarinnar, en hinn að Kal-
manstungu undir lok henn-
ar. —
Þeir félagar voru sólbrenndir
og sumir skeggjaðir, eins og úti-
legumönnum og langþreyttum
ferðamönnum sæmir, en þeir
voru glaðir og hressir þar sem
þeir sátu á þúfu og rifu í sig
hangikjöt og harðan fisk úr
nestismal, er þeir höfðu fengið
sendan í Kerlingarfjöll. Þeir
Stýfðu hangikjötið frá Þorbirni
í Borg úr hnefa og smurðu með
gæðasmjöri. Mér kom í hug
sagan af vermanninum, sem
sneiddi í sig þverhandarþykk-
an magálinn og sagði: „Hann er
svo helvíti feitur að ég verð að
hafa smjör við honum“. Og þið
skulið bara reyna! Það er merki
lega gott að smyrja feitt hangi-
kjöt með vænni smjörklípu.
Hestamennirnir hlógu í skegg
íð og klóruðu sólbrunninn og
flögnuð kinnbeinin og léku við
hvern sinn fingur. Klárarnir
úðuðu í sig iðgrænum vallendis
gróðrinum. Við þáðum hjá þeim
hangikjötsbita. Það var eitt-
hvert sérs.takt rammíslenzkt
bragð að því, vegna þess
«ð það var búið að hossast
é brúnni meri í bikaðri klif-
tösku alla leið sunnan úr
Kerlingarfjöllum. — Það var
búið að fara Kjöl upp í Þjófa-
dali, sem Pétur Jónsson á Egil-
Stöðum sagði að nú væru svo
gersamlega haglausir að þeir
væru eins og vel rakaður
hrútspungur. Og kjötið hafði
haldið áfram yfir Þröskuld,
norður Tjarnardali, ofan við
Seyðisárdrög og með Hunda-
vötnum, einhvern djöfullegasta
veg allrar leiðarinnar. Og það
hafði verið í umbiotafærð í
fenjum í fjórar klukkustundir
í Fljótsdrögum, eftir að hafa
farið á bak vio Krák. Og það
hafði hossazt í sólskini og blíðu
niðui yfir Halimundarhraun.
Er hægt að neita því að éta slíkt
hangikjöt? Ég er viss um að
þetta er heirr?írægasta hangi-
kjöt, sem komið hefir inn fyr-
ir mínar varir. Og bragðið!
Mér fannst ég smjatta á öllu
miðhálendi íslands þegar ég
velti þessu víðfræga fjallakjöti
upp í mér.
Og þarna stóðum við og mös
uðum og í einu hendingskasti
fékk ég ofurlítið brot af ferða-
sögu, þar sem aðeins verður
stiklað á langstærstu steinun-
um.
Ferðalangarnir eru fimm tals
ins, Pétur Jónsson á Egilstöð-
um, aidursforseti orðinn 61 árs,
Sverrir Scheving Thorsteinsson
jarðfræðingur, Gunnar Egils-
son, Ármann Jónsson og Ing-
ó.'fur örnólfsson.
Sverrir og Pétur rekja
Búið upp á trússahesta.
Uyttað að fótabúnaði hestanna
Ferðalangarnir snæða á þúfu á bökkum Hvítár fyrir ofan Húsafell. Ljósm. vig. Allar aðrar
myndir úr ferðalaginu tók Sverrir Sch. Thorsteinsson.
aðeins tveggja tíma hvíld, en
héldum síðan áfram og í Jök-
uldal. Yið höfðum ætlað Von-
arskarð, en sökum heyleysis
héldum við í Jökuldal eftir
slóð sem þangað liggur. Þang
að feingium við fjóra bagga af
heyi með fjallabílstjórunum
Gísla Eiríkssyni og Pétri
Kristjánssyni. Við bundum nú
hestana á streng og settum
heyið fyrir þá og átu þeir ,upp
þrjá bagga en sá fjórði er þar
enn.
Á níunda degi er svo haldið
úr Jökuldal í Nauthaga, eða
þvert yfir Sprengisand. Er við
vöknuðum um morguninn I
Jökuldal var þar algrátt yfir
allt og 2ja stiga frost. í Naut-
haga er gósenland bæði fyrir
menn og méllieysingjia. Góð girð
ing fyrir hestana og nægrr
hagar, ilmandi valllendi. Þar
er hægt að hvílast áhyggju-
laust. Og allir gátum við farið
í bað, ýmist í heita laug eða
jökulkvíslar. Kvíslar Þjórsár
voru litlsir, vegna þess hve kalt
hafði verið, og var það okkur
til.mikils hagræðis. Þó lentum
við í slæmum sandbleytum, sem
þó varð engum að teljandi
tjóni.
Á tíunda degi, að kvöldi hins
27. júlí komum við svo í Kerl-
ingarfjöll og fengum þar kon-
unglegar móttökur. Þar var
stoppað vel, enda hagar góðir
og kom það sér vel, því engir
hagar, eða sáralitlir, voru í
Þjófadölum, eins og Pétur hef-
ir skilmerkilega lýst með forn-
um og ramíslenzkum saman-
burði.
Á 11. degi var svo haldið úr
Kerlingarf jöllum í Fljótsdrög og
vorum við þá búniæ að fara
rneð Hofsjökli á 3 vegu. Við
áftum um þrjár leiðir að velja
vestur með Langjökli að norð-
an, en völdum þá næst jöklim-
um, sem er styzt, en senmilega
torfærust. Það erhinin versti veg
ur með Hundavötraum og á bak
við Krák. Þar skall á okkur
fyrsta regnið í ferðinmi, en ann
ars höfðum við alltaf haft gott
veður og bjart, utain kuldanm 1
Jökuldal. Við komum að næt-
urþeli efst í Fljótsdrögim umd-
iir hjöllunum norðam í Larng-
jökli og þar lentum við í f jög-
urra tíma reið um fem þar sem
hestarnir lágu í svartakafi af
og til og femguim við nóg af.
Þetta orsakaði nátthúmið, þoku
slæðingurinn og regnið.
Framhald á bts. 23.
fyrir okkur ferðasöguna sem
er í stórum dráttum á þessa
leið:
— Hinn 18. júlí lögðum við
upp frá Egilsstöðum klukkam
að verða sjö um kvöldið. Við
ætluðum að komast fyrr af stað,
en það vill vera tafsamiaira, em
ætlað er, að smala saman hross
unum og búa upp á þau. Það
er enginn vancb að ferðast á
hestum, ef maðui er laus við
trússið. En hér urðum við að
hafa allt með, þrjá hesta und-
ir klyftöskum og 2 undir bögg-
um með tjöldu n og svefnbún-
aði. Um kvöldið riðum við svo
fram að Skriðuklaustri í
Fljótsdal. Á þeriri leið
heltist hjá okkur einn hestur og
urðum við að skilja hann eftir.
Næsta dag var haldið að Brú
á Jökuldal. Þriðja daginn í
Fagradal á Fjöllum og fjórða
daginn yfir Kverká og
Kreppu í Hvannalindir. Bílar
frá Egilsstöðum komu með
vistir til okkar að Kverká.
Fimmta daginn var staðið við
og hvílzt í Hvannalindum. Þar
struku frá okkur þrír h'estar.
6. daginn var svo haldið að
Gæsavötnum og þar áttum við
von á heyi, en það var þá
ekki komið. Þar höfðum við