Morgunblaðið - 26.08.1965, Qupperneq 17

Fimmtudagur 26. Sgúst 1965
MORGUNBLADIÐ
17
j
Jeeja, Ka'lli, ef pabbi þinm feer
lániaöar 1000 króniuir og lofar að
borgia 100 knróniuir á vilkiu, h've |
mikið á hairun þá óborgað eftix
gjö vikur? spurði toenjniarinm.
— 1000 tonómw, svarðaði KallL
— Ég er hrasdidiur um að þú
fcuninir lexíuirmar þíniar etotoi
nógu vel í djag, saigði toeminarimm
stramgur á svip.
— Það gietur vel verið, sagði
KiaMi, em ég þefcki pabba minm
bebur em þú.
SARPIDONS SAGA STERKA —X— K— Teiknari: ARTHÚR ÖLAFSSON
8. SARPIDON DREPUR
FASTÍNUS, SON HLÖÐ-
VERS JARLS
Eftir það skjóta þeir út báti,
og stíga þau á hann þrjú, jarls
son, Helaner og Júlía, róa svo
til lands og gengu frá sjón-
um. Og sem þau hafa skammt
gengið, heyra þau viðarhögg
og sjá, hvar maður er að
JAMES BOND
höggva tré. Þau ganga til hans
og spyr jarlsson hann, hvaða
land þetta sé.
Hann svarar: „Það er neðsti
hluti Valiands, sem þér eruð
að komnir.“
„Hver ræður hér fyrir?"
sagði jarlsson.
Maðurinn svarar: „Hér á
jarl einn fyrir að ráða, sem
heitir Hlöðver.“
—X— —X—
„Er hann kvongaður mað-
ur?“ spyr jarlsson.
„Það er hann víst,“ segir
maðurinn.
„Hvað á hann bama?“ spyr
jarlsson.
„Son éinn,“ svaraði maður-
inn, „sem heitir Fastínus."
„Er langt til borgar jarls?“
spurði jarlsson.
„Skammt er hún héðan,“
—v>f— Eftir
segir maðurinn.
Þau báðu han nú vel lifa
og fóru aftur til skipsins og
voru þar um nóttina. Morg-
uninn eftir mælti jarlsson tfl
manna sinna:
„Nú munum vér fara á fund
jarls, en þér skuluð gæta skipa
og vera að öllu viðbúnir, ef
brátt þarf til að taka.“
IAN FLEMING
— Villtu ekki reyna núna
hvemig er að starfa í nýja
eldhúsinu mínu?
Tveir náumgar með bilaða
sfcrúfu, voriu að Sbrjúika atf hæl-
iniU, sem þeir voru á. Þeiir laiuim-
uðuiat í gagnum gluggia og upp
á þakið. Vörður sem var þarna
fyrir neðan heyxði þruskið og
fcaillaði:
— Er nofckur þarna uppi?
Annar þeirra var svo ráðsnjall
«ð hann mjáilmaðL og lét varð-
maðuirinn það gott heita, því
Ihiann hélt að þetta væri köttur.
Þeir tvimenningarnar hétciu
síðan ferð sinnd áfnam eftir þak-
inu og ernn heyrði varðmiaður-
inn eitthvert þrusk.
— Er nofctour þama uppii? kiall-
eði hann aiftiur.
Sá sem fyrir hafði mijiáilmað,
sneri sér að félaga sínum og
bvíslaði: Nú mjáimar þú.
Hinn saimþyktoti það: — Mjá,
þetta er hinm toötturinai.
— Siggi er engu minni bragða-
refur en hann Napóleon sálugL
— Nú, hvað er til marks um
það?
— Hann fékk launahækkun fyr
ir sex mánuðum og konan hans
veit ekkkert um það ennþá!
Lítill drengur sá símamann
klifra upp í símastaur til þess að
gera við símann. Það virtist
ganga illa að ná sambandi.
Drengurinn hlustaði á nokkra
stund, en hljóp svo heim í hend-
ingskasti og kallaði til mömmu
sinnan — Mamma, komdu fljótt.
Það er maður uppi í símastaurn-
um að reyna að tala til himna-
ríkis.
— Hversvegna heldur þú að
hann sé að reyna að tala við
himnaríki?
— Nú hann kallaði: — Halló,
halló, halló. Guð almáttugur, það
hlýtur að vera eitthvað að þarna
uppfrá — það svarar enginn.
fuE whole casifjc Buzzee wm rue hews ruar
The BaccfíZfír rfíBLE nfíS fíwouMcep fí ZECoeo
BfílVK. Bur WHO WH.L NOW fíCCSPr BPMH
rus cufíLLEH'SET*
A BANK OP
TWIBTV TWC>
MILLIOKJ ,
FBAlslCS /
... 0UT LE CHlfíFZE HfíS
st/ll ro w/H Mpee MO/vey
to eep/iy rne chsh hs
HfíS ’BORCOtvSP'feoM
COMMUMSr FlMPS. SO. ..
IMlZJIrtkVÆN E33I
Tilgangur þessa fjárhættuspils var að
stía Le Chiffre í sundur frá hinum rúss-
nesku yfirmönnum hans. Bond hefur tap-
að 24.000.000 franska eða öllum þeim pen-
ingum er leyniþjónustan fékk honum . . .
. . . en Le Chiffre verður að vinna enn
meiri peninga, svo að honum takist að
greiða þá peninga, sem hann hefur fengið
lánaða úr sjóðum kommúnista, svo að . ..
— Þrjátíu og tvær milljónir í borði.
Allt spilavítið verður gagntekið, þegar
það fréttist að slegið hafi verið met vi3
bakkarat-borðið. En hver vill nú taka
áskorun um 32 milljónir?
JÚMBO

•*"
•■K"
-K"
-K"
Teiknari: J. MORA
Ef hinn ókunni maður kallaði þennan
farangur, sem hann kom með, dót þá vildi
Júmbó miklu heldur bera þann farangur,
sem hann sjálfur myndi kalla þungavöru.
Hvernig i ósköpunum áttu þeir að hafa
rúm fyrir allan þennan farangur í þess-
um litla bíl? — Það er svei mér gott að
þér þurfið ekki að rogast með þetta dót
gangandi, sagði Spori steini lostinn.
En upp í bílinn komust þeir með pakk-
ana, hinn ókunna og töskuna. Þeir héldu
nú áfram og það gekk nokkurn veginn
eins vel og áður, þrátt fyrir hið mikla
hlass.
LrnPEnwmitM . . —r'
Ferðin gekk ágætlega, svo lengi sem
vegurinn var niður í móti, en þegar þeir
komu að brattri hrekku fór að sjóða á
vélinni. Gufumökkur steig upp af vatns-
kassanum — og gamli bíllinn var alveg
að gefast upp.
SANNAR FRASAGNIR
•-K"

Eftir VERUS
HIMIN GEIMURINN — Ferða
lög mannsins um himingeim-
inn, eru smám saman að verða
að veruleika. Þessi ferðalög
geta orðið til góðs á mörgum .
sviðum. T.d. hefur veðurfræð-
in notið mikils af þeim rann-
sóknum er farið hafa fram og
þar af leiðandi öll viðskipti
manna og þó sérstaklega land
búnaður. Alheimssjónvarp er
veruleiki svo og radíósam-
samband um allan heim. Hinn
vestræni heimur verður einn-
ig að vera viðbúinn að verja
sig meðan möguleiki er á að
einhverjir hyggi á að nota
himingeiminn til hernaðar-
legra aðgerða.
SAGAN — Arið 1610 fann
Galileo upp stjörnukíkinn og
varð sú uppfinning hans til
þess að svara mörgum spurn-
ingum mannsins um himin-
geiminn. Uppfinningin glæddi
einnig fróðleiksfýsn mannsins
enn meira. Allt frá því er mað
urinn varð til hefur hann ver-
ið heillaður af liimingeimn-
um og hann hefur dreymt um
að geta ferðazt um hann. —
Ptolemeus, sem lifði á ann-
ari öld eftir Krist gerði mikil-
vægar stjörnufræðilegar upp-
götvanir ásamt Kínverjum,
Aröbum og ouruia visinda-
mönnum.
í DAG — Á annari öld eftir
Krist skrifaði grískur maður,
Lukian að nafni fyrsta geim-
ferðaævintýrið. Þessi saga
segir frá því, hvernig storm-
ur feykti skipi upp til mán-
ans. jnu 18 öldum síðar ern
þessir hugarórar Lukians að
verða að veruleika. Menn hafa
sett eldflaugar á sporbaug um
hverfis jörðu sem segja frá
veðurathugunum og senda
vísindalegar upplýsingar til
jarðar og nú búast menn til
geimferða í nánustu framtíð.