Morgunblaðið - 20.02.1966, Blaðsíða 3

Sunnudagur 20. fetrúar 1966
MORGU NBLAÐIÐ
3 \
Sr. Jón Auðuns, démprófastur:
I ROKKURHEIMUM
Þessum sunnudegi, sunnudegi
í föstuinngang, fylgja þessi orð
fyrra Pétursbréfs um Krist: „í
andanum fór hann einnig og
prédikaði fyrir öndunum í varð-
haldi.“
Hér er kennt, að lausnarmátt-
ur kærleika Krists nái ekki að-
ems til þeirra, sem á ;jörðu eru,
heldur einnig til þeirra, sem
vansælir eru í rökkurheimum
annarra veralda.
Á þessa kenningu er of sjald-
an minnzt og fáar prédikanir
um hana fluttar. Þó lesum við
hér einn fegursta kapítulann í
kærleiksbók Drottins, einn feg-
ursta kapítulann um kærleiks-
vilja Krists. Þegar hann hefir
innsiglað lausnarverk sitt fyrir
jarðneska menn með krossdauð-
anum minnist hann þeirra, sem í
öðrum rökkurveröldum sitja og
stígur til þeirra niður. Ekki til að
dæma, heldur til að fytja lausn-
arorð Guð eilífu elsku niður í
bölheima og vonarljós inn í
myrkur hinna vonlausu.
Trúir þú þessu? Þú játar þetta
nær sem þú hefur yfir orð trúar
játningarinnar: „Steig niður til
heljar." Við hverja skírn og
fermingu er þessi játning gerð.
Úr fórnarsteinum var lagður
vegur Krists frá Betlehem til
Golgata. Lá vegurinn víðar?
Pétursbréfið lætur okkur sjá
lengra inn í leyndardóma Krists
og leiðir hans inn í heima myrk
urs og dauða. Það segir frá sál-
um „í varðhaldi," sem flúið hafa
ljós Guðs og eru í „myrkrinu
fyrir utan.“
Og þó er um þesar vansælu
sálir ekki vonlaust, því að nið-
ur í skuggaheim þeirra stígur
Kristur til að vinna lausnarverk
sitt einnig þar. Hann kom til
að „leita að hinu týnda og frelsa
það,“ og hann leitar víðar en
á jörðu, leitar, leysir jír fjötrum
og leiðir heim.
Unniö að því að koma upp
íslenzkum jazzballetflokki
„AÐALÁHUGAMÁL okkar
er að koma upp íslenzkum
jazzballettflokki, og þess
vegna meðal annars réð ég
þennan nýja kennara frá
London til starfa, og vænti
mér mikils góðs af starfi
hans.“ Það er Bára Magnús-
dóttir, skólastjóri jazzballett-
skóla Báru, fyrrverandi feg-
urðardrottning, sem þannig
mælti við blaðamann Mbl.
þegar hún boðaði blaðamenn
á sinn fund til að kynna starf
semi skólans og eins nýjan
enskan kennara, Lindsay
Kemp, sem hefur nú starf við
skólann.
„Meiningin er,“ sagði Bára,
„að ég kenni nemendum í
öðrum tímanum í vikunni, en
Lindsay Kemp hinn tímann
og mun þannig skapast æski-
leg fjölíbreytni í kennsluna.
Nemendafjöldinn fer vax-
andi, og voru fyrst hjá mér
60 en nú eru (hjá mér 300. Við
erum nú til húsa á efstu hæð
Aliþýðuihússins, en erum að
leita okkur að öðru hentugra.
Annað er það, að hjá mér
eru nær eingöngu stúlkur, en
okkur vantar að fá karlmenn-
ina með í spilið, því að nær
óhugsandi er að koma upp
svona dansflökki, sem hægt
væri að ferðast um með, nema
að karlmenn skipi sinn hluta
hópsins.“
Við snerum ökkur næst til
hins enska kennara og spurð-
um um nám hans og feril.
„Ég hóf dansnám mitt hjá
Royal Ballet í London, og hetf
auðvitað dansað bæði klass-
iskan ballett og jazzballett.
Nú hef ég minn eigin dans-
skóla í London, „Lindsay
Kemp Dance Theatre“.
Lindaay Kemp
Mestan áhuga hef ég um ■
þessar muncLir á því að koma I
upp íslenzkum dansflokki, og *
eftir stutt kynni mín af ís- :
lenzkum dansendum, finnst ■
mér þeir ákaflega efnilegir, :
en ég vil taka undir orð j
Báru: Við þunfuim að fá karl- ■
menn í skólann. Ennfremur :
vœnti ég samvinnu við ís- ■
lenzk tónskáld til að semja ;
lög við dansana hjá okkur.“ j
Haraldur Ólafsson, unnusti j
Báru, sem sér um ýms fram- ;
kvæmdaratriði varðandi skól- ':
ann, sagði okkur, að kennsl- ■
unni væri hagað á þá leið, :
að stúlkur frá 5—6 ára aldxi »
fengju kennslu í klassískum ;
ballett, en 10—11 ára væri :
hœgt að byrja að kenna þeim ;
jazzballett. Svo vasru frúa- ;
flokkar á öilurn aldri. Hver •
einstaklingur fengi 2 tíma í ;
viku, og nú væri meiningin :
að Bára og Lindsay Kemp ;
skiptu þessari kennslu á milli :
sín. ■
■
■
Að lokum var svo blaða- :
mönnum boðið að horfa á ;
Lindsay Kemp kenna 3 ung- :
um og fallegum stúlkum jazz j
ballett, og fannst öllum við- ;
stöddum mikið til koma. í
Stærsto sýning n verkum Snorro flrinbjnrnnr
Á föstudagskvöldið var opnuð
{ Menntaskólanum í Beykjavík á
vegum Listafélags skólans
stærsta sýning á málverkum eft-
ir Snorra sáluga Arinbjarnar.
Öll eru málverkin úr einkaeign
nema eitt, Gullfossmyndin, sem
Listasafn ríkisins léði til sýn-
ingarinnar.
limir félagsins, svo að þetta er
fjölmennt félag.
Þau kváðust hafa notið dyggi-
legrar hjálpar Björns Th. Björns
sonar listfræðings, sem þarna
var staddur líka, bæði við upp-
setningu málverkanna, svo og
ekki síður við að afla þeirra til
láns, en það hefði verið erfitt
verk og tafsamt. Þeir hafa til
bryggis tryggt myndirnar fyrir
2 milljónir króna. Björn Th.
Björnsson sagði, að það væri
rosaegt átak að koma þessari
sýningu á, og mætti hiklaust
telja sýningu þessa með merk-
ari sýningum, sem hér hefðu ver
ið haldnar.
Sýningin verður opin næsta
hálfa mánuðinn í kjallarasal
nýju Menntaskólabyggingarinn-
ar, og er gengið inn frá Bók-
hlöðustíg.
Sýningin er opin daglega frá
kl. 2—10.
Blm. Mbl. kom í sýningarsal-
Inn rétt í þann mundfsem stjórn
Listafélagsins hafði lokið við að
hengja upp málverkin.
Hitti hann þar fyrir Þorstein
Helgason forseta Listafélagsins,
en hann er nemandi í 6. bekk B,
óg Ágúst Guðmundsson, úr 5.
bekk B, en hann er gjadkeri fé-
lagsins. Einnig hitti hann að
máli Hrafnhildi Stefánsdóttur úr
6. bekk X, en Iþn er formaður
Myndlistardeildar félagsins.
Þau létu í ljós ánægju yfir því
®ð fá tækifæri til að koma þess-
ari sýningu upp. Á henni væru
65 málverk frá öllum lista-
mannsferli Snorra Arinbjarnar,
m.a. nokkrar af fyrstu myndum
hans, ásamt sjálfsmynd hans.
Það mun hafa verið á síðastliðnu
hausti, að Sverrir Haraldsson
listmálari, sem leiðbeinir Mynd-
listadeildinni á mánudagskvöld-
um mlli 8 og 10, kom fram með
þá uppástungu, að Lstafélagið
kæmi sýningu þessari á. Svo
sem kunnugt er, eru allir nem-
endur skyldugir til að vera með-
Hrafnhildur Stefánsdóttir, formaður Myndlistardeildar og Björn Th. Björnsson listfræðingur á
Syningunni á föstudag. Sv. Þorm. tók myndina.
Er ekki þetta einn fegursti
kapítulinn í bókinni um kær-
leika Krists? Við þekkjum kær-
leika hans til manna, hvað hann
gerði fyrir þá. Og kærleikur
hans nær til allra heima, hvar
sem einhver sál er að fjarlæg-
ast Guð og fara helvegu.
Á þeirri hugmynd, að endur-
leysandi kærleikur Krists nái
einnig til framliðinna, þeirra,
sem ekki „dóu í Drottni," er
reist sú von, að allar sálir eigi
möguleiika til hjálpræðis, öll þau
breysku og brotlegu börn, sem
dóu án þess að hafa fundið
leiðina til Guð. Þykir þér ekki
vænt um þá von? Snertir hún
ekki eitthvað, sem liggur hjarta
þínu nær? Þorir þú að deyja án
hennar?
Markmið Kristelskunnar er
sjálfsfórnin til að tæma öll víti
myrkra, syndar og dauða.
í dag er föstuinngangur. Á
föstunni sýnir kirkjan þér í
mörgum myndum fegursta fórn-
arlífið, sem á jörðu hefir verið
lifað og náði hámarki á Golgata.
Og föstubyrjuninni lætur kirkj-
an fylgja texta Pétursbréfsins,
sem segir frá ttir Krists til rökk-
ui'heima og þeirra, sem á þeim
ömurlegu lífssviðum dvelja og
þjást. ‘
Til jarðar steig hann niður
til að vísa okkur veginn upp.
Til rökkurheima steig hann nið-
ur til að leiða vansæla frá
myrkri til Ijóss. Trúir þú því,
að svo mikill og dýrðlegur sé
rnáttur kærleika Krists? Grím-
ur Thomsen kvað:
í skoðuninni skynja ég,
hve skammt mín náði von,
og hve mín var trúin treg
að treysta á mannsins son.
_ Hann gerir ráð fyrir því, að
í öðrum heimi gangi hann í skoð-
un en ekki trú, og að þá muni
hann sjá, að Kristi hafi hann
aldrei kunnað að treysta nógu
vel.
Getur þú trúað því, að vald
Krists sé meira og persóna hans
dýrðlegri en menn géra sér ljóst
Getur þú trúað því, að hlutverk
Mannssonarins í endurlausnar-
starfinu sé ekki bundið við þá
útborg tilverunnar eina, sem þú
byggir r|í, en nái víðar en nokk-
ur mannshugur hefir kannað?
Fastan sýnir þér kærleika Krists
með mörgum myndum, mynd-
ina af honum í rökkurheimum
vill kirkjan ekki láta vanta þar,
þessvegna lætur hún þig í byrj-
un föstunnar lesa og hugleiða
kaflann í fyrra Pétursbréfi, sem
segir frá för Krists til rlikkur-
heima.
Þeir heimar kunna að vera
víðar en þú veist og í fleiri
mannssalum en þig grunar
Hvar er hjarta þitt?
En þá er gott að eiga trú á
sigurmátt ljóssins, sem mun að
lokum alla heima lýsa.