Morgunblaðið - 20.02.1966, Blaðsíða 10

10
MORGU N BLAÐIÐ
Sunnudagur 20. febrúar 19ð
er bleikjan í nálega tvo mán-
uði, en síðari hluta júlímán-
uðar tekur hún að fiytja sig
aftur um set, í árnar, þá feit
og sælleg. Bftir miðjan júlí
er loðna nær horfin úr fjörð-
um SV Grænlands, og tekur
bleikjan þá spón veiðimanna
gráðugt.
I>annig hagar til við firði
á Grænlandi, að þar er mikið
aðdýpi. í júlí er bleikjan að
mestu í sjónum, en heldur sig
jafnan með ströndinni, og má
ávallt ná til hennar með spón
köstum, og í aðfalli tekur hún
spóninn gráðugt á tilteknum
stöðum út með fjörðunum,
>ess má geta, að þær bleikj-
ur, sem undirritaður veiddi
þar í lok júlí sumarið 1964,
vógu að meðaltali 6 pund,
Stærsta bleikjan, sem veidd-
ist þessa daga, vó 12 pund,
og naumast sáum við fisk
undir 3 pundum.
Grænlandsbleikjan er mjög
harðsnúinn fiskur á færi, og
gaman við hana að eiga, svo
ekki séu nefndar kvöldstund-
irnar í góðum kunningjahópi
uppi í skógivöxnum hlíðun-
um við Narsarssuaq, þar sem
stýfð var úr hnefa akfeit
Grænlandsbleikjan steik't á
hlóðum.
ferð undir leiðsögn Þorsteins Jónssonar,
flugstjóra — Allur kostnaðurinn jafngildir
veiðileyfi i 3 daga í íslenzkri laxveiðiá!
mun ferðin hafa verið þeim,
sem þátt tóku í henni, til mik
illar ánægju. Sama má raunar
segja um ferðina til Græn-
lands árinu áður. Þá veidd-
ist ein bleikja, og óvenju smá,
eða innan við tvö pund. Að
AÐEINS 48 KOMAST
Ég sneri mér í vikunni til
Þorsteins Jónssonar, flug-
stjóra, og bað hann að segja
frá þessari fyrirhuguðu sum-
arferð, og veiðum í Græn-
landi almennt.
SVO sem kunnugt er, hafa
íslenzkir stangaveiðimenn
haft af því þungar áhyggj-
ur á undanförnum árum
hversu leiga fyrir laxveiði-
ár hefur farið ört hækk-
andi, og á sl. tveimur ár-
um svo, að út fyrir öll
takmörk virðist vera kom-
ið. Svo er um stangaveiði-
menn, að fæstir þeirra hafa
þær upphæðir milli handa,
sem til laxveiðileyfa þarf
nú, þótt í bland fljóti að
sjálfsögðu einstaka maður
með digra pyngju. Sú skoð-
un virðist ríkjandi hjá öll-
um þorra veiðimanna, sem
stundað hafa þessa hollu
og skemmtilegu útiíþrótt,
að ýmsir hinna fjáðari
veiðimanna hafi tekið upp
veiðimennsku sökum þess,
að hún veitti þeim ákveð-
inn „status“ í þjóðfélag-
inu, eða sem sagt, að í þessu
tilfelli sé stundum um það
að ræða, sem Engilsaxar
nefna „keeping up with the
Joneses“.
Aug'U hins almenna stanga-
veiðimanns, sem setur nátt-
úruna ofar þjóðfélagströpp-
unni, og ekki er vel fjáður,
hafa því beinzt í ýmsar áttir
í leit að þess háttar veiði-
mennsku, sem komið gæti að
einhverju eða öllu leyti í stað
laxveiðinnar — fyrir viðráð-
anlegt og sanngjarnt fé. í
þessu sambandi hafa ýmsar
tilraunir verið gerðar, og leit-
að út fyrir landsteina, en með
ærið misjöfnum árangri. Varð
andi þetta hefur reynslu- og
þekkingarleysi gegnt drjúgu
hlutverki. En nú lítur svo út
fyrir, að 48 veiðimönnum
muni gefast tækifæri til þess
að kanna nýjar slóðir í sum-
ar undir handleiðslu manna,
sem vel til þekkja, og má því
Grænlansbleikjan er yfirleitt ákaflega væn. 10 punda fiskar
eru ekki óalgengir, og bleikjur veiðast við Grænland, sem
eru allt að 14 pundum. Hér sézt lagleg eftirtekja dagstundar
við veiði í Eiríksfirði.
Þetta var í eina tíð einkasnekkja Hermanns Görings, ríkism arskálks Þýzkalands. Fleyið ber
nú nafnið Polar Star, o>g verð ur einn bátanna, sem íslenzku veiðimennirnir munu hafa til
umráða við veiðarnar.
við bæta að sá, sem þessar
línur ritar, hefur litlar áhyggj
ur af árangrinum, og miðar
þar við reynslu sína. Frétzt
hefur, að Flugfélag íslands
undirbúi að efna til viku
veiðiferðar til vesturstrandar
Grænlands um mánaðarmótin
júlí—ágúst í sumar. Verður
fararstjóri Þorsteinn Jónsson,
flugstjóri, sem gjörla þekkir
til í Grænlandi eftir margra
ára veiðar þar, og það sem
ekki er lakara; kostnaðurinn
við þessa vikuferð, flugfar,
gisting og og fæði, veiðileyfi
og bátakostur mun nema 8.500
krónum, en það samsvarar um
þriggja daga veiði í meðal
laxveiðiá hér heima, og er
þá uppihaldskostnaður á veiði
heimili ekki með talinn!!
FYRRI FERÐIR
Eins og áður er minnzt á,
hafa íslenzkir stangveiðimenn
áður leitað út fyrir lands-
steinana í veiðilhug. Minnis-
stæður eru tvær slíkar hóp-
ferðir, önnur til Grænlands í
júní 1964, og hin til írlands
því frátöldu voru menn mjög
sivo ánægðir með Grænlands-
ferðina, veður eins gott og
helzt varð kosið (þannig er
það raunar oftast að sumar-
lagi í Grænlandi). Það, sem
úrslitum réði varðandi veið-
ina í það sinnið ,var óiheppni
viðkomandi ferðaskrifstofu.
Ferðina átti upphaflega að
fara þremur vikum fyrr eða
svo, og var þá nægrar veiði
von, en af óviðráðanlegum
orsökum dróst úr hömlu að
hún yrði farin. Þar á ofan
bættist að þetta vor var ó-
venju hlýtt á Grænlandi, og
ár allar kolgruggugar og í
foráttuvexti er veiðimanna-
hópurinn var þar.
LÍFSHÆTTIR
BLEIKJUNNAR
Þannig er um lífdhætti
bleikjunnar í Grænlandi, að
hún gengur niður úr ám og
vötnum í maímánuði. Um
sama leyti fyllast allir firðir
þar af loðnu, sem bleikjan
étur, og fitnar hún _ ótrúlega
á skömmum tíma. í sjónum
„Það skal fram tekið strax",
sagði Þorsteinn, „að í þessa
ferð munu aðeins komast 48
menn, og alls ekki fleiri. Hug
myndin er síðan að skipta
mönnunum niður í fjóra
12 manna hópa, sem hver held
ur til veiða á sínum stað út
með firðinum. Með hverjum
12 manna hópi verður leið-
sögumaður, sem vel þekkir til
veiða við Eiríksfjörð. Ætlun-
in er einnig, að hóparnir
skiptist á um veiðistaðina,
þannig að allir fái að reyna
hina mismunandi veiðistaði.
Jafnframt kemur og til greina
ef menn hafa á því áhuga, að
setja upp tjaldbúðir á einum
vinsælasta veiðistaðnum, og
geta menn þá gist þar nætur-
langt. Höfuðástæðan fyrir
því, að mér hefur dottið þetta
í hug er sú, að vera kann að
þannig standi á sjávarföllum,
að heppilegast sé að vera á
staðnum næturlangt, ef að-
fall skyldi vera snemma
morguns, en á aðfiillinu tel-
ur bleikjan bezt. Þetta atriði á
eftir að atihuga betur. Yfir-