Morgunblaðið - 03.05.1966, Síða 25

Þriðjudagur 3. maf 1966
MORGU N BLAÐIÐ
Jakobína Davíösdóttir—Minning
JAKOBÍNA Davíðsdóttir var
fædd 17. ágúst 1862 að heimili for
eldra sinna að Hrísum í Byjafirði
Faðir hennar var Davíð Ketils-
son, um ætt hans má lesa í ævi-
minningu Hallgríms Kristinsson-
ar í Amdvara 1929. Móðir hennar
var Margrét Thorlaoíus, dóttir
Hallgríms Thorlacíus, en hann
var sonur Einars Thorlacíus,
prests í Saurbæ. Bræður Jako-
bínu voru Hallgrímur kaupmað-
ur á Akureyri, Þorvaldur, útibús-
stjóri við Landsbankann á Akur-
eyri, faðir Davís Þorvaldssonar,
er var efnilegur rithöfundur, en
skammlífur. Þriðji bróðirinn var
Jón, hann fluttist austur á Fá-
skrúðsfjörð og fékkst þar við
verzlun á Tanganum, fór Jako'b-
ína þangað til hans. Eflaust
hef ég séð þau systkinin fyrst,
er ég var á fundaferð til frænd-
fólks í Búðaþorpi, Gísia Högna-
sonar og Þorbjargar Magnúsdótt-
ur, er urðu tengdaforeldrar Jakob
ínu, en hún giftist Ólafi syni
þeirra 25. september 1909. Vetur
inn 1909—10 dvaldi ég á heimili
þeirra hjóna, þegar ég las undir
gagnfræðapróf hjá Magnúsi bróð-
ur Ólafs.
Heimili og hjónaband þeirra
Ólafs og Jakobínu var frá upp-
haifi ákaflega gott. Þau eignuðust
fyrsta barn sitt, Margréti, 1910
og Gísla 1912, bæði á Fáskrúðs-
firði. Þá fluttu þau til Borgar-
fjarðar, þar sem Ólafur stjórn-
aði verzlun. Þar fæddust Davíð
1916 og Þorbjörg 1918, frostavet-
urinn mikla. 1920 fluttu þau hjón-
in til Norðfjarðar, þar sem Ólaf-
ur stjórnaði umfangsmikilli verzl
un og útgerð. Þar fæddust tvö
börn þeirra, Þórir 1920 (dáinn
1940) og Hulda 1922. Árið 1925
fluttu þau til Viðeyjar og þar
fæddist yngsta barn þeirra, Sig-
rún, 1927.
Enn naut ég gestrisni þessara
afbragðs hjóna í Viðey, er ég
var þar veturinn 1925—26 að
skrifa Eiriks sögu Magnússonar,
en hiún kom út á aldarafmæli
Eiríks 1933. Þá hafði Ólafur lát-
izt fyrir aldur fram og helgaði
ég minningu Ólafs bókina því að
ég hygg að hann hafi verið sá
frændi Eiríks, sem líkastur var
honum að fjöri og atorku.
Árið eftir lát Ólafs flutti Jakob
ína með börn sín til Reykjavík-
ur og bjó þar til dauðadags. Hún
dó hinn 27. apríl á Landakots-
spítala og var banamein hennar
heilablóðfall.
Þótt Jakobína væri oft lasin
síðustu árin og lægi oft á spítala
og heima, var hún andlega hress
fram í andlátið. Hún minnti mig
t.d. á atvik, sem ég hafði sagt
henni frá, þegar ég var strákur
hjá þeim á Fáskrúðsfirði.
Stefán Einarsson, próf.
Ég varð þeirrar gæfu aðnjót-
andi að kynnast tengdamóður
minni mjög veL
— Úr borginni
Framhald af bls. 5
gott eftir. Þörf er að brýna
fyrir mönnum fyllstu aðgæzlu
í allri jarðvinnu og að afla
gagna frá Rafmagnsveitunni
um lagnir í jörðu. Utan lóða
mega að sjálfsögðu engir grafa
ón sérstaks graftarleyfis frá
skrifstofu borgarverkfræð-
ings.
Markmið Rafmagnsveitunn-
ar er að veita nægri og ör-
uggri raforku um orkuveitu-
svæðið til þeirra sem hafa
vilja — og á sem lægstu verði.
Þó verður verð að vera nægi-
lega hátt til :.ð þjónustan geti
verið góð og endurnýja megi
kerfið samkvæmt ströngustu
tæknilegu kröfum.
Nú þegar skipulag Reykja-
víkursvæðisins liggur fyrir
er ætlunin að gera all'herjar
athugun á hagkvæmasta fyr-
irkomulagi kerfisins til næstu
20 ára. Gert er ráð fyrir að
orkunotkun verði orðin þre-
föld að 20 árum liðnum.
Ijf.

| úr vör á vör sjóstokkur fri
Þegar við hjónin byrjuðum bú-
skap, var erfitt með húsnæði
fyrir efnalítið fólk og atvikað-
ist það þannig að tengdamóðir
mín og mágkonur buðust til að
láta okkur í té dagstofuna sína
ásamt eldhúsaðgangi. Þannig
bjuggum við mjög náið fyrstu ár
mín í hjónabandi. Hún var fram-
úrskarandi vel verki farin og bjó
til sérlega góðan mat. En það sem
mér hefur þótt lærdómsríkast í
samibúð við þessa ágætis konu,
var hið óbifandi andlega jafn-
vægi, sem hún bjó yfir.
Því eins og gengur hér á jörðu,
skiptust á skiji og skúrir í lífi
hennar. Vissulega barði sorgin
ósjaldan að dyrum hjá Jakobínu
og byrjaði snemma, eða þegar
hún missti móður sína 10 ára að
aldri. En aldrei sá ég henni
bregða eða heyrði hana segja
Teak — E/fc
BAWWES ÞORSTEINSSON
A *
N ý k o m i ð :
Teak margar stærðir.
Japönsk eik: 2”—2*£”-
Askur: iy2”—2”
Álmur iy2”—2”
Afrorniosia: iy2”—2” 2y2”
Brenni: 2”—3”
Blaðburðarfólk
vantar í eftirtalin hverfi:
Hverfisg. 1 frd 4 - 62. Ingólfsstræti
Lambastaðahverfi Barónstígur
Baldursgata Þingholtsstræti
æðru orð, öfund eða beiskja var
ekki til í hennar hugsanagangi.
Og ekki síst þessvegna leið öllum
vel í návist hennar. Hún hafði
djúpa samúð með þeim, sem
báru skarðan hlut frá borði og
gaf af rausn þar sem hún gat því
við komið og vissi að þess var
þörf.
Kún var gáfuð kona og sértega
bókhneigð og kom það henni að
ómetanlegu gagni þegar vinnu-
þrekið tók að þverra, því sið-
ustu árin þoldi hún ekTci að
halda á prjónum, sem hún hafði
haft mikla ánægju af.
Aldrei heyrðist hún kvarta um
einveru, en undi vel við sitt og
þráði það eitt að heilsan leyfði
að hún væri heima, en þó fór hún
alltaf á sjúkrahús jafn æðruiaus,
og margar urðu ferðir hennar
þangaSj^ Veit ég að vandfundið
er gamalmenni sem tók ellinni
af jafn mikilli skynsemi allt fram
að andláti.
Jakobína var framúrskarandi
móðir, enda átti hún því láni að
fagna að eiga góð börn, sem
kunnu að meta hana og betra
samband móður og barna gerist
ekki, en þeirra systkina við
móður sína.
Það er kannske ekki viðeigandi
að ég sendi þessar fátæklegu
línur, en ég á þér svo mikið að
þakka. Jakobína min, fyrir öll
árin sem leiðir okkar hafa legið
saman.
Að lokum bið ég guð að fylgja
þér yfir landamærin, þangað sem
ástvinirnir bíða þín.
H. J.
Trim vörur fyrirliggjandi
Eiríkur Ketilsson
. Garðastræti 2 — Sími 23472 og 19155.
JAMES BOND
James Bond
IY IAN FLEMIN6
DRAWiNG BY JOHN MclUSKY
">f"

->f-
Eítir IAN FLEMING
Á hinni tyrknesku ferju. —
Hr. Kerim. Ef þú leyfir mér að fara með
þér til þíns lands, svo ég geti hitt hr.
Bond, skal ég færa þér nýju reiknivél-
ina.
1 höfúðstöóvum leyniþjónustunnar í
Lundúnum. —
Reiknivélina!
Vél, sem gerir okkur kleift að finna dul-
J Ú M B Ö
--K-
/ CSP1B> ^.- -rf
' COPENMAGEH

■-K-
málslykilinn að sérhverju rússnesku hcm-
aðarleyndarmáli, sem við truflum.
Nú getur þú séð hvers vegna þessi
stúlka er okkur mikilvæg, James.
Með ástarkveðju frá Rússlandi!
Teiknari: J. MORA
— Já, tók Spori undir með honum, hvað
ert þú að gera hérna svona fáklæddur.
Og áður en mangarmurinn fékk svarað
hafði Spori gripið í hann. — Þú kemur
upp með mér, sagði hann, það er hezt að
við tölumst betur saman, vinur minn, ég
er ekki frá því að þú vitir eitthvað um
þetta gat þarna í loftinu.
Hann dró veslings kyndarann með sér
upp stigann og var ekkert góðlegur á svip.
Kyndarinn var dauðhræddur og reyndi
að verja sig, en tennurnar glömruðu svo
í munninum á honum bæði af kulda og
hræðslu, að hann fékk ekki svarað .
Spori fór með kyndarann til Júmbó, og
sagði honum frá gatinu. — Og ég, sagði
Spori, er ekki frá því að þessi náungi
þarna viti eitthvað um hvernig gatið varð
iíi