Morgunblaðið - 26.10.1966, Blaðsíða 4

4
MORCUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 26. okt. 1966
BILALEIGAN
FERÐ
SÍMI 34406
SENDU M

BILA
LEIGA
MAGIMUSAR
SKIPHOLTI 21 SÍMAR 21190
effírlokun simi 40381
'iM' 1-44-44
mmim
Hverfisgrötu 103.
Daggjald 300
og 3 kr. ekinn km.
Benzín innifalið.
Sími eftir lokun 31160.
LITLA
bílaleigon
Ingólfsstræti 11.
Sólarhringsgjald kr. 300,00
Kr. 2,50 ekinn kílómeter.
Benzín innifalið í leigugjaldi
Sími 14970
BILALEIGAINI
VAKUR
Sundlaugaveg 12. Sími 35135.
BÍLALEIGA S/A
CONSUL CORTINA
Sími 10586.

—^BÍLALEIGAN
ALUR P
Kr. 2,50
p’ á ekinn km.
300 kr. daggjald
RAUÐARÁRSTlG 31
SfMI 22022
BO S C H
Háspennukefli
aJLa
6 volt.
12 voit.
Brœðurnir Ormsson
Lágmula 9. — Smu 'JtSúZO.
Hlutleysi
og Ríkisútvarp
Velvakanda hafa borizt
ýmis bréf, þar sem kvartað er
undan hlutleysisbrotum eða
hiutdraegni í Ríkisútvarpinu. —
Velvakandi birtir hér sýnis-
horn úr þremur slíkra bréfa, en
öll voru þau of löng til þess að
prentast í heild.
„Gandur" skrifar m.a.:
„Ég hef dvalizt í Noregi all-
langan tíma undanfarið og hlot-
ið alla mína vizku um heims-
málin úr norska útvarpinu og
norska sjónvarpinu. Þegar ég
kom heim og tók að hlusta á
íslenzka Ríkisútvarpið, brá mér
í brún. Engu var líkara en ég
hefði dvalizt á annarri plánetu,
svo utangátta var ég við þau
„heimsmál“, sem Ríkisútvarpið
okkar ber á borð fyrir hlustend
ur sína. Ég sagði útvarpið „okk-
ar“ af ásettu ráði, þar sem við,
íslenzkir útvarpseigendur, er-
um skyldaðir til þess að greiða
stórar summur árlega til Ríkis-
útvarpsins, svo að það er þjóð-
areign, og við eigum að mega
treysta því, að það sé hlutlaust
eða óhlutdrægt.
En hvernig er það haldið?
Fréttir útvarpsins eru mjög
(segi og skrifa mjög) litaðar,
kommúnistum í vil. Ég er eng-
inri McCarthy, en mér finnst
óþarfi, að í vestrænu lýðræðis-
landi séu fréttir valdar og skrif
aaðr með tilliti til hins alþjóð-
lega kommúnisma, mestu og
verstu yfirgangsstefnu okkar
aldar, sem vill allt það feigt,
er íslenzka lýðveldið stendur
fyrir. Mér finnst Ijóst, að hér
sé meira lagt upp úr alls konar
ómerkilegum fréttum, sem hugs
anlega gætu haft áróðursgildi
fyrir kommúnista, en t.d. í
norska útvarpinu. Annað hvort
hefur meirihluti fréttamanna
útvarpsins takmarkaðan skiln-
ing á mikilvægi einstakra
frétta, eða þeir eru undir áhrif
um kommúnista, svo að frétta-
skyn þeirra hefur brenglazt.
Engu lagi er líkt, hve oft nauða-
ómerkilegar fréttir eru gerðar
að höfuðefni dagsins, ef þær
eru á einhvern hátt niðrandi
fyrir okkur vestræna menn. —
Sama gildir raunar oft um dag
blöðin. „Frétt“, sem óhugsandi
er að finna nema kannske ein-
dálka á innsíðu í norrænum
bJöðum, er stundum slegið upp
yfir þverar forsíður ólíklegustu
blaða. Eru íslenzkir blaða- og
fréttamenn svo illa menntaðir,
að þeir þekki ekki orð Leníns
og annarra mósesa kommúnism
ans um að hafa beri áhrif á all
an fréttaflutning og hugsana-
gang allra þeirra, er með ein-
hverju móti koma nálægt hinni
svonefndu „skoðanamótun"? —
Er þeim ekki löngu orðið ljós,
eins og kollegum þeirra úti í
heimi, hin velskipulagða og
lævislega menningar- og frétta
sókn kommúnista? Öllum ráð-
um á að beita, skv. fyrirskipun-
um hinna hvítskeggjuðu og hálf
geggjuðu ofbeldismanna á síð-
ustu öld, sem tóku ómakið af
kommúnistum þessarar aldar
við að hugsa.
Þar sem útilokað er, að út-
varpið geti birt allar fréttir,
hefur fréttaskyn, fréttamat og
fréttaval vitanlega mikið að
segja hjá starfsmönnum þess.
En það er ekki nóg með það,
heldur eru ýmsir starfsmenn
Ríkisútvarpsins okkar, sem sjá
um einstaka þætti (ekki endi-
lega fréttir) greinilega undir
áhrifum vinstri sinnaðra ein-
ræðisseggja.
Er það nokkur tilviljun, að
fjölmennasta stéttin meðal
þeirra, sem skrifuðu undir eitt
hvert varnarleysisávarp komm
únista í sumar, var útvarps-
starfsmannastéttin? Ekki verka
menn, sjómenn eða bændur,
heldur var hin tiltölulega fá-
menna stétt útvarpsmanna fjöl
mennust! Varðar það ekki við
landráð að vilja hafa landið
varnarlaust? Hvers konar þjóð-
félagsþegnar eru það, sem vilja
hafa ættland sitt opið og óvarið,
og geta þeir verið ríkisstarfs-
menn? Eigum við að borga slík
um mönnum kaup? Ég a.m.k.
uni því ekki sem útvarpsviðtæk
iseigandi, að fé mitt lendi hjá
slíkum mönnum".
— Velvakandi veit ekki til
þess, að til séu sérstök „land-
ráðalög", en minnast mættu
menn þess, að Jón Sigurðsson
taldi það eina verstu ógæfu, er
íslendinga gæti hent, að land
þeirra væri varnarlaust.
Áróður hjá
útvarpsstarfs-
mönnum
„Nemandi“ skrifar m.a.:
„Kæri Velvakandi:
Ég á útvarpstæki og greiði af
notagjald mitt til íslenzka Ríkis
útvarpsins, svo að það geti hald
ið uppi „óhlutdrægu" eða „hlut
lausu“ útvarpi á íslandi. Við
skulum láta liggja á milli hluta,
hve hrifinn ég er af því, að ís-
lenzka ríkið skuli hafa einok-
unarrétt á jafn-mikilvægu fjöl-
miðlunartæki og hljóðvaipið er,
og við skulum einnig sleppa
skoðunum mínum á þvi, hve
heppiiegt svokallað „hlutleysi“
eða svonefnd „óhlutdrægni" er.
Svona er það bara, — þetta eru
tvær staðreyndir, sem við verð-
um að gera okkur ljósar, áður
en lengra er haldið.
Meðan ég greiði afnotagjaíd
mitt (og það yrði ég að gera,
þótt ég hlustaði aldrei á annað
en t.d. BBC eða danska útvarp-
ið, fyrst ég á útvarpstæki, sem
ekki er innsiglað og því ónot-
hæft), já, meðan' ég greiði ís-
lenzka ríkisútvarpínu afnota-
gjald, á ég heimtingu á því, að
útvarpið haldi sér strengilega
við þær reglur, sem Alþingi ís
lendinga hefur sett því, þeirra
á meða reglurnar um óhlut-
drægni.
Hvernig eru þær nú haldnar?
Það er á allra vitorði, sem
fylgjast með erlendum fréttum í
útlendum blöðum, tímaritum og
útvörpum, að fréttir íslenzka
Rikisútvarpsins eru mjög rauð
litaðar, svo að ekki sé meira
sagt, þótt við fréttastofu þess
starfi ýmsir ágætir menn og ó-
smitaðir af rauðum hundum.
Lopinn er teygður út í það
óendanlega um einskisverða at-
burði, ef þeir falla vel í kram-
ið hjá samúðarmönnum komm-
únista og ungæðisfullum vinstri
handarkrökkum, svo að ekki sé
minnzt á hina yfirlýstu komm-
únista sjálfa, sem hjá útvarpinu
starfa. Veit ég vel, að flestir
fréttastofumenn mundu óhik-
að skrifa undir yfirlýsingu um
það, að þeir væru ekki komm-
únistar. En af hverju eru þeir
þá undir þessum annarlegu á-
hrifum?
Stundum finnst manni, að
vestræn rödd megi ekki heyr-
ast í Ríkisútvarpinu. Um leið
og orðinu er hallað á kommún-
ista (sagt frá glæpum þeirra,
hermdarverkum í Vietnam o.s.
frv., eins og feimnislaust er
sagt frá í útvarpsstöðvum Norð
urlanda) er rekið upp rama-
kvein um hlutleysisbrot í Þjóð-
viljanum. Þessu þá líka blaði!
Hver þarf að óttast það? Og er
það eitthvert hlutleysisbrot að
skýra frá staðreyndum um at-
ferli kommúnista? Er nokkur
kommúnistaflokkin’ til á ís-
landi? Ekki er mér kunnugt um
það. Hins vegar eru hér til
snjallir áróðursmenn þeirra í
ýmsum flokkum, sem kunna að
koma ár sinni vel fyrir borð og
ráða sig til vinnu hjá fjölmiðl-
unarstofnunum samkvæmt
beiðni yfirboðara sinna, sem
vita ósköp vel, hvar þeir eiga
að plasera sína menn.
En því minninst ég á afnota-
gjald mitt til hins hlutlausa út-
varps, að nú undanfarið hafa
nokkrir starfsmenn útvarpsing.
sem sjá um fasta þætti, brotið
hlutleysisreglur þess svo frek-
lega, að ég, sem er venjulegur
hlustandi og afnotagjaldsgreið-
andi, sætti mig ekki við það.
Ég vil ekki una því, að fjár-
munum mínum, sem ég afla
með súrum sveita og greiði
með þungum þanka til Ríkis-
útvarpsins í trausti þess, að
þeir verði ekki misnotaðir
heldur notaðir mér og öðrum
til menningarauka, sé varið til
að afla þeim mönnum auka-
tekna, er einskis svífast til að
svivirða þjóðfélag okkar. Ein-
hver maður, sem annast þátt-
inn „Ungt fólk í útvarpi", leyf-
ir sér að flytja stríðsmessu yfir
saklausum áheyrendum (22.
sept?) Þessi þáttur er áreiðan-
lega fenginn manninum í hend-
ur til þess að lofa hlustendum
að heyra frá ungu fólki, en
ekki til að flytja áróður. Ég
heyrði ekki, að þáttarhafi þyrði
að kynna sig, heldur hóf hann
allt í einu og fyrirvaralaust
sitt hysteríska mál, sem ekk-
ert erindi átti í þætti sem þess-
um. Hsmn leyfði sér að tala um
hina „svívirðilegu árás'*
Bandaríkjamanna á íslendinga
vegna sjónvarpsmálsins marg-
þvælda! Hverju nafni mundi
hann nefna „svívirðilega árás“,
væri hún raunverulega gerð?
Allt rausið í manninum, sem
mér er sagt, að eigi að fá fasta-
þátt í sjónvarpinu, beindist að
þeim hræðilega hlut, að við,
vesælir og áhrifagjarnir ís-
lendingar, fáum enn að velja
um sjónvarpsstöð. Hvað segir
hann og hans líkar, þegar við
getum valið um hverja stöð
sem er í veröldinni? Eru skoð-
anir fasista að komast aftur I
tízku? Mússólíni bannaði ítöl-
um að hlusta á franska útvarp-
ið“. (Niðurlagi bréfsins er
sleppt).
■jf Starfsmannaval
Ríkisútvarpsins
o. fL
„Húsmóðir" skrifar hug-
vekju vegna fyrri fréttaauk®
útvarpsins frá Peking, og birt-
ist hér hluti úr henni:
„Ég hlustaði á Stefán Jóns-
son, „frétta“-mann, segja frá
Kína. Mér brá ekkert, en hina
vegar finnst mér, að Útvarps-
ráð megi fara að athuga sum
gang. Ég greiði þó allavega
með útvarpinu, og þótt ég
heimti ekki endilega „að fá
eitthvað fyrir snúð minn“,
mætti hið þingkjörna Útvarps-
ráð samt stundum taka tillit til
þess, að við „neytendurnir14
höfum samþykkt samstöðu ís-
lands með vestrænum ríkjum
og ætlumst ekki til að útvarp
hins íslenzka lýðveldis sé undir
áhrifum frá útvarpskomma-
gemsum í tíma og ótíma. Til-
breytingin er alltaf góð.
Ég hef sjaldan getað gleypt
það hrátt, sem Tass-„frétta“
stofan hefur miðlað okkur, þó
að ekki hafi það staðið í frétta-
mönnum útvarpsins okkar. Þeir
hafa kannske gleymt orðum
Leníns, sem Stalín, Krústjoff
og Breznev hafa endurtekið á
flokksþingum, að „sannar fré't-
ir“ séu ekki til, nema þær stuðll
að framgangi kommúnismans.
„Mikilvægt er, að fréttir handa
fjöldanum séu miðaðar við
áróðursgildi þeirra“. Þrátt
fyrir þetta held ég, að rík's-
ráðnir starfsmenn okkar ís-
lendinga við Ríkisútvarpið
þurfi ekki að rengja frásagmr
Tass um æskuna í Kina núna.
Hafi fólk eins og, sem töluvert
hef kynnzt því, hvernig komm-
únismi komst á í Austur-Evr-
ópu, lesið áreiðanlegar fregnir
af kúnstum Rauðu varðliðanna
í Kína, þá sannfærist það um,
að sízt er framkvæmd komm-
únismans austur þar betri en f
Evrópulöndum. Var því óþarfl
hjá Stefáni þessum að rengja
Tass-fréttastofuna fyrst nú,
þegar hún segir áreiðanlega
satt.
Vel man ég hinar hræðilegu
lýsingar Skúla Magnússonar,
SÍA-manns, í „Rauðu bók-
inni“ á ástandinu í Kína. Þar
skýrði hann m.a. frá uppeldi
barna á þeim árum í Kína, og
hugsa ég, að þau börn séu nú
orðin nógu vel sprottin úr grasi
til að velta nokkrum legstein-
um, en það fannst starfsmanni
okkar landsmanna allra hjá
Ríkisútvarpinu allt í lagi, af
því að „kristnir menn“ ættu f
vígaferlum í Vietnam! Er ekk-
ert aðhald haft með því, hvers
konar menn fá starf hjá okkur
útvarpshlustendum? “.
— Bréf „Húsmóður" er all-
miklu lengra, en rúmsins vegna
birtist ekki meira í bráð.
ATHUGIÐ!
Þegar miðað er við útbreiðslu.
er langtum ódýrara að auglýsa
i Morgunblaðinu en öðruia
blöð—■