Morgunblaðið - 18.12.1966, Blaðsíða 2

2
MORCU N BLAÐIÐ
Sunnudagur 18. des. 1966
Verð kr. 140.00
(án söluskaus)
Bráðskemmtileg íslenzk skáldsaga
handa telpum á aldrinum 12 til 14
ára. Þetta er bók, sem óhætt er að
mæla með.
BÓKAFORLAG ODDS BJORNSSONAR
MBL. hefur borizt úrdráttur úr
skýrslu um störf Fangahjálpar-
innar fyrir 17. starfsár hennar
frá 1. janúar 1965 til 1. janúar
1966. Segir þar að á þvi ári hafi
12 mönnum verið veitt aðstoð til
þess að losna úr fangelsi og til
umsóknar um náðun, og hefur
aðeinn einn þeirra framið afbrot
aftur.
Samkvæmt skýrslu stofnunar-
innar er árangurinn af þessari
grein starfseminnar um 7ð%,
eða mjög líkt því og árið áður,
þar sem 115 afbrotamenn af þeim
146, sem fyrir milligöngu Fanga-
íhjálparinnar hafi fengið lausn
úr fangelsum eða verið náðaðic.
hafi ekki fallið í sekt aftur.
Ennfremur er greint frá því,
að er flestir sakamenn í landinu
voru náðaðir 1963 í tilefni Skál-
[ holtshátíðar, hafi þar á meðal
j verið 31 skjólstæðingur Fanga-
I hjálparinnar. Hafi enginn þeirra
- gerzt brotlegur aftur, og megi nú
heita nýtir þjóðfélagsþegnar,
sem vinna að staðaldri og rækja
allir borgaralegar skyldur sinar,
sem bezt má vera.
Fangahjálpin hefur þau 17 ár,
sem hún hefur starfað, fengið
180 sakamenn náðaða eða feng-
ið reynslulausnir handa þeim úr
fangelsum. Hefur þessum mönn-
um verið látin í té meiri og
minni aðstoð af ýmsu tagi, þegar
þeir hafa þurft þess með.
í>ess er getið í skýrslunni að við
áramótin 1965-66 hafi árangur-
inn af náðun sakamanna verið
22% betri en fyrir tíu árum, þann
ig að það gerist mun fátíðara að
sakamenn, sem hlotið hafa náð-
un, gerist brotlegir aftur.
Athygli er vakin á því í
skýrslunni að á árunum 1961-
1985 hafi 44 sakamenn verið náð
aðir eða látnir lausir fyrir milli-
Varsjá, 15. des. NTB.
FYRRUM SS-foringiim Paul
Otto Gaibel, sem verið hefur í
fangelsi í Varsjá hefur framið
sjálfsmorð í fangelsinu. Hann
var 68 ára og afplánaði lífstíðar-
fangelsi. Hann hafði þegar verið
í fangelsinu í 12 ár.
göngu Fangahjálparlnnar, og að-
eins þrír þeirra hafi framið af-
brot aftur, eða yfir 90% árangur,
sem er mjög glæsilegt ef tekið er
tillit til hliðstæðrar starfsemi,
t.d. á Norðurlöndum.
Þérarinn frá
Steintúni
ÚT er komin ljóðalbókin Litir f
laufi, eftir Þórarinn frá Sleina-
túni. Er þetta önnur ljóðabók
hans, en hin fyrri koma út 1964,
— Úrval ljóða. í þessari nýju
bák Þórarins eru mörg ljóð og
stökur, sem allt er nýtt frá
hendi höfundar. Fyrri ljóðabók
Þórarins fékk góðar viðtökur
gagnrýnenda.
Litir 1 laufi er tæplega 70
síðna bók prentuð í Félagsprent-
smiðjunni og er höfundurinn
sjálfur jafnfraimt útgefandi hena
1 at
Fólk á öllum aldri og úr öllum stéttum þjóðfélags síns safn-
ast við inngöngudyr Earls Court í Lundúnuf, mörgum klukku-
stundwm áður en samkoma BiHy Grahms hefst. 22.000 manns
voru að jafnaði á hverri samk®mu, og sjónvarpað var til 10
borga víðs vegar í Englandi.
BÓKAFORLAGSBÓK
— Krossfari
Framhald af bls. 1
taki á náttanþeli og þreyta kapp-
akstur við kunningja sína. Hann
reis öndverður gegn allri trú,
eins og unglingum er gjarntt á
vissu skeiði, en sannfærðist, er
hann var 16 ára gamaH; um sann-
leika boðskaparins um Krist og
tók ákvör'ðun um að fylgja
Kristi. Hann hefur predikað í
miörg ár og vekur alls staðar ó-
skipta athyglL Hann talar mjög
oft í útvanp og hefur fasta sjón-
varpslþætti í Bandaríkjunúm. Ár-
angur starfs síns þakkar hann
ekki sjálfum sér, heldur kveðst
hann aðeins vera þjónn Krists.
Um 150 daglblöð í Bandartíkj-
unum cg víðar um heim birta
daglega þátt, er nefnist Svar
mitt. Þar svarar Billy Graham
spurningum, sem honum hafa
toorizt um hin óliíkustu efni. Svör
hans eru jafnan stutt og kjarn-
yrt, og sýnir útlbreiðsla þessa
iþáttar, hverra vinsælda predik-
arinn nýtur.
---O----
Morgunblaðið hefur fengið
einkaleyfi á þessum þáttum hans
og munu þeir birtast hér i blað-
inu. Fyrsti þátturinn er hér á sið-
unnL
Benedikt Arnkelsson.
Gullvægar setningar
ÁÐUR FYRR, þegar náms-
deildimar voru smáar, skrif-
uðu börnin sem voru að læra
að skrifa, heilar síður eftir
kennaranum. Hann skrifaði
setningu á töfluna. Nemend-
urnir skrifuðu setninguna í
bækur sínar. Á þessu grædd-
ist tvennt. Nemendurnir
lærðu að skrifa þokkalega og
þeir lærðu setningu sem hef-
ur mikilvæga þýðingu eða
sannleik að færa. Ég held,
að við mundum hagnast á
því að skrifa slíkar setning-
ar. Það gleður mig þegar
kona punktar hjá sér, er hún
les, þær gullvægu setningar,
sem hún vill muna, hún get-
ur leitað til þeirra þegar þörf
kallar, og þessar hugsanir vit
urra manna l.jálpa henni til
að lifa.
Ég er með fyrir framan mig
eina slíka minnisbók konu,
sem ég dái mjög. Hví ætti
ég ekki að gefa ykkur nokkr
ar setningar, spakmæli, sem
hún safnaði af svo mikilli
natni? Á fyrstu síðu stend-
ur:
„Maður skal gefa fortíð
sína á vald miskunnsemi
drottins, líðandi stund á
vald trúar sinnar, og fram-
tíð sína á vald guðlegri for-
sjón.“ Það er ekki nauðsyn-
legt að vera trúaður til þess
að geta skilið þessa speki
Heilags Francois de Sales.
Vissulega verður maður að
gefa fortíð sína á vald náðar
Drottins, vegna þess að mað
ur getur efeki breytt henni,
vissulega verður maður að
treysta guðlegii forsjón fyr-
ir framtíð sinni á meðan
hann reynir að undirbúa sig
fyrir framtíðina með trú
sinni, sem er það eina, sem
hann getur ráðið.
„Tilveran er dásamleg, en
ósköpuð. Tilgangur listanna
er að skapa hana.“ Þetta
sagði Jean Anopuilh, og það
er vissulega rétt, að tilver-
an hafi enga sköpun. Hlutir
gerast og endurtaka sig i öll
um áttum. Oftast skiljum
við ekki neitt. Hví stríð, hví
byltingar? Hví ást, afbrýði-
semi, rifrildi, hatur? Við er-
um vitni að öllu þessu og
tökum þátt í því, en við er-
um svo mitt á meðal þess, að
við höfum ekki tíma til að
hugsa um það. Það er sama
hvort list er tjáð í skáld-
sögu, leikriti, eða málverki
— hún er iðandi af fólki og
atburðum. En listamaðurinn
hefur gefið þeim ákveðna
rás, en það sem skiptir meg-
inmáli er að við verðum
hlutlausir áhorfendur. Þá
fyrst verður tilveran augljós.
Racine, Moliere og Musset
kenna okkur að elska, Balzac
kennir okkur að fyrirgefa. í
stuttu máli sagt: list býður
manni það sem veröldin neit-
ar honum um: sambland at-
burða og íhugunar. Þess
vegna gerði vinkona mín rétt
þegar hún skrifaði niður
þessa setningu.
Að lokum finn ég í þessari
mætu minnisbók setningu eft
ir Giredoux:
„Lokauðu augunum, allt
sem þú sérð er þitt.“
Hvað þýðir þetta? Það þýð
ir, að þeir fátækustu meðal
vor, bæði efnalega og and-
lega séð, eiga meira en þeim
er kunnugt. Því glaðvakandi
maður, sem lokar augunum
getur séð þúsund hluti. End-
urminningar hans flykkjast
fram; sumar þeirra eru dá-
samlegar, og það er honum
ánægja að njóta þeirra á ný.
Jafnvel slæmar endurminn-
ingar hafa kennt honum.
Með augun lokuð getur hann
séð þá sem hann elskar, og
það sem mest er um vert,
hann getur séð sjálfan sig.
Þegar hann er með opin aug
un sér hann þúsundir hluta
sem skipta hann engu máli,
endalausa veröld, sem aldrei
mun verða hans eign, menn
og konur sem hann mun
aldrei þekkja. En með augu
lokuð, allt sem hann sér er
hans. Þetta er goð og hugg-
andi hugsun.
Slíkt finnur maður við end
urskoðun gamalla minnis-
bóka. Byrjaðu á þinni strax
í dag.
(Endursagt eftir grein
Andrei Maurios).
75% jseirra sem fá náðun
gerast ekki brotlegir aftur
Úrdráttur úr skýrslu Fangahjálparirmar