Morgunblaðið - 22.01.1967, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. JANÚAR 1967.
Rakari Kennedys i
segir sitt á!it
Washington, 21. jan. AP: hans. Z
ALEXANDER Culver, rakari Culver sagði, að Kennedy ;
Roberts Kennedys, er eindreg- hefði raunar þegar verið bú-
i» þeirrar skoðunar, að hár inn að kalla hann til sín til ;
öldungadeildarþingmannsins að láta klippa sig, þegar pen- :
sé alveg hæfilega mikið og ingasendingin barst, — en ;
hæfi honum einkar vel. hann hefði eftir sem áður lát- :
Blaðamenn sputðu rakar- ið sig sjálfráðan um það, ;
ann álits á þessu, í tilefni þess, hvernig hann væri klipptur. :
að maður einn frá Ossining, Culver hefur klippt hár ■
Emanuel F. Manheimer, sendi Kennedys í 34 ár og segir — ;
þingmanninum nýlega tvo „hann hefur aldrei sagt mér :
dollara í bréfi og bað hann hvernig ég eigi að klippa ;
endilega láta klippa sig, því hann — hann lætur mig alltaf :
að hann væri íöngu orðinn sjálfráðan um það og þessi i
leiður á að sjá hárlubbann á greiðsla herítár honum bezt, :
honum flaksast fyrir vindin- að mínu áliti. Aðrir kunna þó ;
um og hanga ofan í augum að vera á öndverðum meiði“. :
Margt dylst
í hraðanum
AXEL Thorsteinsson, rithöf-
undur, flutti erindi í útvarpinu
s.l. haust sem hann nefndi
„Margt dylst í hraðanum". Fjall
aði það um nútíma vandamál.
Erindið verður endurtekið í dag
klukkan 15.20 í þættinum Endur
tekið efnL
R!e£tað um
atvinnuleyfi
Kaupmannahöfn, 21. jan. —
NTB: —
BANDARÍSKA jassleikaranum,
Dexter Gordon, hefur verið neit
að um atvinnuleyfi í Danmörku
á þeirri forsendu, að hann hafi
brotið gegn löggjöf um eiturlyf
í Frakklandi og verið dæmdur
til hegningar fyrir þær sakir.
Skotlandsvínofélogið minnist
Roberts Burns nð skozkum sið
121 skipaslys
á hálfu ári
London, 21. jan. — NTB:
SAMKVÆMT skýrslum Lloyds
fórust eða eyðilögðust 40 kaup-
skip, samtals 176.601 lestir á
fyrra helmingi ársins 1966. Er
þar aðeins reiknað með skipum
stærri en hundrað brúttólestir.
Fjórtán skipanna sukku, ellefu
eyðilögðust í bruna, níu í árekstr
um, fjórtán strönduðu og brotn-
uðu þannig og eitt skiþ týndist.
Hefur hvergi fundizt af því tang-
ur eða tetur, sem gefið gæti til
kynna hvað um það varð.
Alls voru skráð hjá Lloyd slys
á 121 skipi samtals 546.683 brúttó
lestir.
SKOTLANDSVINAFÉLAGIÐ í
Reykjavík, sem stotfnað var sl.
vor, ætlar að minnast 208 ára
afmælis skozka skáldsins Ro'berts
Burns með „Burns-Supper“ þann
27. janúar, eins og siður er með-
al Skota. Verður þar tilheyrandi
sekkjapípublástur, þjóðarréttir
Skota „haggis" framreiddur, en
hann er sérstaklega sendur frá
Skotlandi, lesin upp kvæði
Bums, skozkir þjóðdansar stign-
ir o. fl.
Þann 25. eru 208 ár liðin frá
fæðingu skozka þjóðskáldsins
Roberts Burns, sem gaf þjóð
sinni ljóð sín og söngva til ævar-
andi varðveizlu og sem hrært
hafa hjörtu Skota og unnenda
skozkra siða og söngva um víða
veröld. Skotar líta á Robert
Burns sem sanna þjóðhetju og
hefur fæðingardagur hans lengi
verið haldinn hátíðlegur meðal
þeirra með svokölluðum Burns-
Supper. Sagt hefur verið um
Burns að hann hafi verið mikið
skáld, sem á hætturnar stund
hafi bjargað frá tortímingu,
minningum og erfikenningum
Skota og gefið þjóð sinni þannig
aftur sál sína, sem hún var að
glata.
Stjórn íslenzk-skozka félagsins
nk. þriðjudag. Næsta sýning leiksins verður annað kvöld,
sunnudag 22. janúar. Myndin er af Bessa Bjarnasyni og Krist-
björgu Kjeld í aðalhlutverkunum.
skipa nú: Einar Tjörvi Elíasson,
verkfræðingur, formaður, Albert
Guðmundsson, forstjóri, varafor-
maður, Einar Sveinsson, fram-
kvæmdastjóri ritari, William
McDugall, gjaldkeri, og Rita
Steinsson, meðstjórnandi. Félags-
menn eru um 60 og voru tveir
fjölmennir semmtifundir haldnir
á árinu 1966.
2
LESBÓK BARNANNA
LESBÓK BARNANNA
3
Allt fólkið í keisaraveld-
inu vaknaði við ósköpin,
og þar á meðal Isabella
sjálf. Hún skildi hvorki
upp né niður í því, hvað
hún var að gera undir
rúminu sínu. Hún skreið
fram og þá voru allir
litki þjónarnir hennar
komnir aftur. Hún tók
ekki strax eftir því, að
Puta vantaði, svo að hún
segir: „Puti geturðu sagt
mér, hvernig stendur á
því að ég var undir rúm-
inu mínu í nótt?“ En
Puti var uppáhalds-þjónn
inn hennar og þess vegna.
yrti hún á hann, en ekki
hina þjónana. Þeir féllu
allir á kné og báðu hana
að fyrirgefa sér og sögðu
henni hvað hafði skeð.
Isábella fór að hágráta er
hún hafði heyrt alla sög-
una.
„Heyrið þið bara hvern
ig Pomkilus gýs nú hef-
ur risinn komist að hinu
sanna og nú drepur hann
Puta minn.“ En ekki dug-
ar að sitja svona og vola.
Ég ætla að fara og bjarga
Puta. „Nei, nei,“ hrópuðu
þjónarnir, „það gerir að-
eins illt verra. En prinsess
an var þotin út áður en
þeir vissu af. Þeir hlupu
út á eftir henni en hún
var hvergi sjáanleg. Þjón
arnir hófust nú handa um
að leita en prinsessan
hafði falið sig svo vel, að
þeir gátu ekki með
nokkru móti fundið hana.
Þeir fóru því grátandi
heim til kóngsins til að
segja honum frá þessari
hörmunganótt. En á með-
an læddist Jsabella inn í
skemmuna sína, klæddi
*ig vel, tíndi til eitthvað
smávegis sem hún átti til
matarkyns, og því næst
fór hún út i hesthús og
þar stóð hesturinn henn-
ar með söðli og öllu og
var eins og hann hefði
verið að bíða eftir henni.
Prinsessan sté á bak
og þeysti burt. Keisarinn
sendi hermenn sína og
riddara út um allt ríkið
í leit að dóttur sinni, en
hún fannst hvergi. Ríkti
þá alger sorg um allt rík
ið en ekkert var hægt að
gera nema leita og það
var gert alveg óspart.
Jafnvel keisarinn sjálfur
og konan hans fóru að
leita.
En nú víkur sögunni
til Puta. Þegar risinn sá,
að hann hafði stolið hirð-
meyju — eftii- því sem
hann hélt — í staðinn fyr
ir Isabellu, ætlaði hann
að drepa Puta. En hann
baðst vægðar þangað til
risinn sagðist skyldi hlífa
honum, ef hann gæti
leyst þrjár þrautir, sem
hann ætlaði að leggja fyr
ir hann, en annars yrði
Puti að vera vinnukona
hjá risanum alla ævL
„Fyrsta þrautinn er sú,
þrumaði risinn, að þú átt
að búa mér til hafra-
graut úr lofti.“ Einnig
sagði risinn að þessu yrði
að vera lokið áður en
hann kæmi heim um
kvöldið, — en nú ætlaði
hann að fara og ná í Isa-
bellu. Puti fór að há-
gráta þegar risinn var
farinn. Nú myndi ekkert
gagn verða að því, að
hann hafði látið risann
taka sig í staðinn fyrir
Isabellu.
En hvað var nú þetta!
Þarna var pínulítill
dvergur sem var að
spyrja hann af hverju
hann væri að gráta. Puti
sagði honum alla söguna.
Dvergurinn spurði, hvort
Puti væri ekki góður
drengur, svona yfirleitt.
Puti sagðist vona, að svo
væri. Nú ætla ég að
hjálpa þér með þennan
bannsetta graut“, sagði
dvergurinn. „Hvernig er
það hægt?“ spurði Puti
steinhissa. „Farðu inn í
skápinn, sem er bak við
marglita steininn þarna
og lokaðu að þér.“ Puti
gerði það með hálfum
huga. Sérðu ekki sjálf-
lýsandi hnapp á veggn-
um til hægri." „Jú,“
sogði Puti inni í skápn-
um. „Togaðu hnappinn
út“, sagði dvergurinn.
Puti gerði það. „Opnaðu
svo skáphurðina. Sérðu
ekki hillu, sem hefur
komið út úr veggnum?“
„Jú“. „Og eru ekki tveir
pakkar og ein flaska á
hillunni?" „Jú". „Taktu
það og komdu með það“.
Puti kom þá með tvo
pakka og eina flösku og
það stóð LOFT á öllu.
„Náðu nú í pott“, sagði
dvergurinn. Puti gerði
það. Þá hellti dvergur-
inn loftinu úr pökkunum
og flöskunni, hrærði í og
viti menn, þarna var
lystilegasti hafragrautur
í pottinum. Puti var all-
ur eitt spurningamerki.
„Ójá, svona einfalt var
það nú,“ sagði dvergur-
inn.„ En farðu nú og
gangtu frá þessu aftur.
Svo skaltu fá þér hafra-
graut, það er alveg ó-
hætt, þessi hafragrautur
verður drjúgur í skammt
inn“. Puti fór með pakk
ana og flöskurnar í skáp
inn, en þegar hann kom
aftur, var dvergurinn
horfinn. Hann sá bara lít
inn miða á gólfinu. Hann
tók hann upp og las: „Ég
gleymdi að segja þér, a8
þú þarft ekki að vera
ar hann kemur heim,
þótt hann verði í vondu
hræddur við risann, þeg
skapi. Gefðu honum bara
svolítinn hafragraut og
þá sofnar hann undir
eins og verður i góðu
skapi, þegar hann vakn-
ar. Ég hafði ekki tima
til að segja þér þetta áð-
an, vegna þess að ég
hverf alltaf á kvöldin og
næturnar og þá get ég
ekki talað. Vertu sæll,
þinn vinur, Mesúmínus.
E.S. Reyndu að sjá í dag
bókina risans, en hann
mun fara að skrifa 1
hana, þegar hann vakn-
ar. Þinn M.“