Morgunblaðið - 15.06.1967, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 15. JÚNÍ 1967.
Skozkar skonsur
©KOTAR eiga sínar erfðavenj-
mr við matargerð eins og aðrar
þjóðir, og þó að þeir hafi ekki
blotið alheims lof eins og t.d.
Frakkar fyrir kunnáttu sína, eru
þeir þó vel hlutgengir á þessu
sviði. Margir þeir réttir, sem upp
runniir eru meðal bændanna í
hálöndum Skotlands prýða nú
BÍður ýmissa matreiðslubóka og
eru þar kallaðir enskir. Br Skot-
bt gerðust frumbyggjar í Ame-
ríku, fluttu þeir með sér kunn-
áttuna við matargerð sína, og
margt af því er orðið svo al-
gengt á borðum Bandaríkja-
mianna í dag, að það teljast þar
þjóðarréttir.
Því hefur stundum verið
haldið fram, að fáir eða engir
stæðu skozkum bökurum firam-
eur, og framleiða þeir smábrauð,
kex, hveitisnúða og skonsur í
mjög fjölbreyttu úrvali. Skons-
ur, en það heitir á skozku
„scone“ og dregur nafn sitt af
héraðinu Scone í Pertshire í
Skotlandi, eru bakaðar á hverju
skozku heimili við öll mögu'eg
tækifæri og þykja alveg ómiss-
andi með tei. Voru þær upphaf-
lega bakaðar á pönnu við opinn
eld. Nú er orðið algengara að
baka þær í ofni, enda þótt skons
ur sem bakaðar eru á pönnu á
vélinni þyki alltaf mjög góðar.
Hvernig væri nú að reyna eitt-
hvað af þessum skonsum. sem
nágrannar okkar og frændur eru
svo hrifnir af?
Hveiti-skonsur
2 bollar hveiti
2% tsk. ger
14 tsk. natron
14 tsk. salt
2 matsk. sykur
14 bolli smjör eða smjörlíki
1 egg
% bolli mjólk
Hveiti, geri, natróni, salti og
sykri blandað saman, smjöri
bætt í. Eggið þeytt örlítið og
blandað saman við mjólkina og
því síðan hnoðað saman við þurr
efnin. Deiginu skipt í tvennt,
gerð kringlótt kaka úr hvorum
helming, sem síðan eru flattir
út. Hvorri köku skipt í 6 stykki,
stungið í þau með gaffli, og síð-
an bakað í vel heitum ofni á
smurðri plötunni í 10—15 mín.
Borðað heitt með smjöri og ald-
inmauki 14 bolla af rúsínum má
setja út í deigið ef vilL
Skonsur með rúsínum
2 bollar hveiti
14 bolli sykur
2 tsk. kremortartar
1 tsk. natrón
% tsk. salt
Vz bolli smjörlíki
Vz bolli rúsínur eða kúrenur
2 egg, aðeins þeytt
V\ bolli mjólk
Búið til hnoðað deig. Deiginu
skipt í tvennt og gerðair úr því
tvær kiringlóttar kökur u.þ.b.
14 þumlungur á þykkt, og
hvorri köku síðan skipt í 8
hluta. Bakizt í vel heitum ofni
í u.þ.b. 15 mín. eða þar til þær
eru orðnar ljósbrúnar. Bornar
fram heitar með smjöri.
Skozkar skonsur
2 bollar hveiti
4 tsk. ger
Vt tsk. salt
14 bolli smjörlíki
2 egg, þeytt
6 matsk. mjólk
Nýjar sendingar
Mynstruð SUMARKJÓLAEFNI.
MARKAÐURINN
HAFNARSTRÆTI 11.
Heimamyndatökur
Fyrir nýstúdenta Correct Colour á stofu 15. og 16/6.
Á Akureyri í Verzlunarmannahúsinu 17. og 18/6.
Athugið Correct Colour eru fallegustu og ódýrustu
myndirnar sem völ er á.
Einkaréttur á íslandi:
Stjörnuljósmyndir
Flókagötu 45 — Sími 23414.
Sumarúlpur barna
Sokkabuxur, hvítar og mislitar.
Sportsokkar með dúskum.
Hanzkar, sokkar og slæður.
Blússur í kven- og barnastærðum.
Ódýrir sumarhattar barna.
Hveitir, ger og salt sigtað
saman, eggjum og síðan mjólk
bætt í. Deigið hnoðað og flatt
út, 14 þummlungur að þykkt.
Skonsurnar eru skomar út með
glasi og bakaðar í heitum ofni í
12—15 mín. Bornar fram smurð-
1 matsk. sykur
14 tsk salt
1 egg
214 bolli mjóLk
Þurrefnunum blandað saman,
eggið þeytt og mjóikinni bland-
ar með marmelaði eða aldin-
mauki.
Skonsur bakaðar á pönnu
4 bollar hveiti
2 tsk. natrón
2 tsk. kremortartar
að saman við það, síðan er allt
sameinað. Á heita pönnu er síð-
an sett matskeið af deiginu í
einu, og kökurnar, sem eiga að
vera litlar, bakaðar beggja meg-
in. Skonsumar eiga að berast
fram volgar.
Haframjölsskonsur
1 bolli hveiti
1 bolli haframjöl
14 tsk. salt
14 tsk natron
1 tsk. kremortartar
1 matsk. sykur
14 bolli smjörlíki
14 bolli mjólk
Deigið hnoðað, og flatt út þar
til það er 14 tomma á þykkt,
skorið í þríhyrninga, bakað 1
heitum ofni í 15 mín. Úr þessu
verða 8—12 skonsur, sem bera á
fram volgar með smjöri.
Skonsur
600 gr. hveiti
200 gr. smjörlíki
5 tsk. ger
2 tsk. sykur
1 tsk. salt
1 egg
3 dl. mjólk
Búið til hnoðað deig, flatt
þykkt úr, skorið undan stóru
glasi, penslað með eggi. Bakað
í ofni, þar til þær eru ljósbrún-
ar.
Þolinmæði íslenzkra húsmæðra
Í9LENZKAR húsmæður eru
ábyggilega þolinmóðustu konur
í heimi, svo þoUnmóðar, að nán
ast nálgast deyfð og firamtaks-
leysi. Dag eftir dag, allan árs-
ins hring, göngum við okkar
sömu píslargöngu til kaupa á
nauðsynjuim til heimilisins og
tökum þegjandi við þeim mat-
vælum, sem að okkur eru rétt,
burt séð frá því, hvort það er
nákvæmlega það, sem við ósk-
uðum eftir og hvort það er í
sómasamlegu ástandi eða ekki.
Það hefur sem betur fer, orðið
gjörbreyting á kjötframleiðslu
og allri afgreiðslu þess síðustu
árin, búðirnar yfirleitt hreinar
og nokkurn veginn hægt að fá
það, sem menn óska sér. Þó kem
ur það fyrir, að kjötfairsið I
bakkanum í borðinu er ekki al-
veg nýtt, sömuleiðis er nokkurra
daga gamalt hakk ekki óþekkt
fyrirbrigði (alveg örugg sýkla-
gróðrarstía), og sums staðar eru
menn enn tregir til að leyfa
fólki að velja sér saltkjötsbita
að vild. En hvað um það — ég
held, að við getum sæmilega
við unað.
Öðru máli er að gegna með
fiskinn. Þó að menn þeir, sem
stunda fisksölu séu aUir af vilja
gerðir, tekzt þeim oft og tíðum
ekki að hafa nógu góðan fisk á
boðstólum. Hvernig slíkt má
vera, er næstum óskiljanlegt,
eins mikið og gumað er af gæð-
um fisksins okkar, og stöðugt
er krafizt betri meðferðar á afl-
anum.
En þó er eitt, sem tekur út,
yfir allan þjófabálk, og eru það
kartöflurnar, sem við dag
eftir dag neyðumst til að
að matreiða handa fjölskyldunni.
Er ég sannfærð um, að í engu
öðru sæmilega siðmenntuðu
landi þýddi að bjóða viðskipta-
vinunum vöru sem þessa, og það
getur ekki talizt til frekju, þó
að ég segi, að við eigum heimt-
ingu á betri kartöflum til neyzlu.
Eins og allir vita, er þett'a nær
eina grænmetið, sem diagega er
neytt á íslandi allan ársins hring
og ekki svo lítill þáttur í fæði
okkar. Því þurfa kartöflur, sem
við fiáum, að vera fyrsta flokfcs.,
en ekki moldarhúðaðar hálf-
skemmdar og illa lykitandi.
Hvað gerum við nú varðandi
þessar margumtöluðu óskemmti-
legu kartöflur, ef kartöflur skyldi
kalla? Erum við allar ánægðar
með þetta? ónei, það er öðru
nær, allar eru óánægðar og
nöldra hver í sínu horni, ein og
ein skrifar í Velvakanda en
Sveinn Ásgeirsson háir sitt eins
manns stríð án sýnilegs stuðn-
ings frá okkur húsmæðrum. Það
er gott að vera þolinmóður, en
það getur gengið of langt. Það
er ef til viU veðráttan, sem kæl-
ir skaphita okkar húsmæðranna
hér, ef við værum brezkar að
uppruna myndum við fara í hæg
láta, skipulega göngu til að
krefjast bóta á þessu ástndi,
franskar myndu líklega ganga
mieð kröfuspjöld til áherzlu, í-
talskar fconur líkast til kasta
verstu kartöflunum einni af ann
arri í kaupmamninn, sem seldi
þær. f Suður-Ameríku mynau
konur gera aðsúg að þeim, sem
stjórnuðu þessum málum, og
gæti jafnvel farið svo að slíkir
menn ættu hreinliega fótum sín-
um fjör að launa.
En, hvað gerum við — nölör-
um, hver í sínu horni.
Courrege, sem er yngsti og áræðnasti tízkuteiknari Parísar-
borgar, hefur teiknað tvíhneppta frakkann til vinstrí. Hann
er með uppstandi kraga og leðurbelti.
Köflóttur jakki og slifsi í sama lit mun áreiðanlega klæða
litlu stúlkuna, og eflaust er hún hrifin af buxnadragtinni með
stuttu ermunum. Jakkinn og buxnadragin eru úr bómullarefni.