Morgunblaðið - 06.07.1967, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 6. JULI 1967.
Sólordagur í Kílorskorði
Farþegar tóku flestir líf-
inu með ró og fóru snemma
í háttinn eftir, annríkið í
Kaupmannahöfn. Snemma
næsta morguns var komið að
KOarskurði og varð skipið að
bíða þar um stund áður en
leyft var að halda áfram. .
Kílarskuður er hið mesta
mannvirki og var þar stöðug-
ur straumur skipa, en einna
mest bar þá á flutninga-
prömmum. Ekkert skip sást
þó eins stiórt og Fritz Heck-
ert.
Dagurinn, sem siglt var um
Kílarskurð, hefur líklega ver
ið sá dásamlegasti alla ferð-
ina. Fagurt veður var, sól-
skin og hiti. Skipið haggað-
ist að sjálfsögðu ekki og lík-
iega hafa fæstir sleppt því að
taka inn sínar daglegu sjó-
veikispillur.
Þetta var veður, sem átti
vel við fslendingana, sem
voru orðnir langeygðir eftir
sumrinu eftir kaldan vetur.
Farþegar voru léttklaeddir og
nutu þess að baða sig í sól-
skininu. Utileikir voru skipu
lagðir á þilfari og morgun-
leikfimi. Var nokkur þátttaka
í leikfimi, einkuim voru
það frúrnar, sem sýndu sann
an íþróttaanda. Yfirleitt var
þátttaka í morgunleikfimi um
borð mjög dræm, Þjóðverj-
unum til nokkurrar furðu, og
fór svo að hún lagðist að
mestu niður.
Hin ágæta innisundlaug
skipsins dró marga að. sér
þennan dag, en hún hafði
verið lokuð f.yrstu daga fierð-
arinnar vegna sjóga^s. Úti-
sundlaug var einnig aftur á,
en hún var aldrei notuð. Sum
ir vildu busla í henni þenn-
an sólardag í Kílarskurði, en
Þjóðverjunum hefur líklega
ekki þótt nægilega heitt í
veðri til þess, þótt íslending-
arnir væru annarrar skoðun-
ar.
Meðan hitinn var hvað
mestur eftir hádegið var
komið fyrir bar úti á sól-
þilfari og var þar hægt að
fá keypta svaladrykki og
áfengi, svo og bjór. Notfærðu
margir sér þessa þjónustu og
losnuðu þannig við að fara
inn til þess að svala þorsta
sínum.
Það 'var heillandi að standa
úti við borðstokkinn með
svaladrykk og virða fyrir sér
sveitabæina o.g þorpin, sem
siglt var fram hjá. Byggðin
er fögur meðfram Kílar-
sikurði.
Þegar líða tó.k á daginn fór
að bera á roða á hinum föl-
leitu andlitum íslendinganna
og var ekki laust við að sum-
ir brynnu í sólinni. Ekki var
þó yfir þiví kivartað.
Síðari hluta dags fór að
kula og skömmu fyrir kvöld-
mat var siglingunni um Kílar
skurð lokið. Var þá haldið út
á ósa árinnar Elbe, en þax
þekkja íslenzkir sjómen.n vel
til, því við þá á er borgin
Cuxhaven, þar sem íslenzku
togararnir selja iðulega afla
sinn. Tekið var að rökkiva og
mátti sjá togara sigla inn i
mynni Elbe. Ef til vill hafa
þar verið íslenzkir á ferð.
Fritz Heckert sigldi nú með
fram strönd Þýzkalands og
IHollands, en ráðgert var að
koma snemma morguns tí-
unda dags ferðarinnar til
Amsterdam. Um kvöldið
skemmtu menn sér við kvik-
myndasýningu og dans og að
sjálfsögðu voru barirnir opn-
ir að venju — fyrir þá sem
áhuga höfðu.
— bjó.
FRITZ Heckert kom til Kaup-
mannahafnar um hádegi á
sunnudag, á sjötta degi ferð-
arinnar. Hafði nú að fullu
verið unnin upp töfin sem
varð á siglingunni frá ís-
landi. í Kaupmannahöfn var
dvalizt í þrjá daga.
Ferðin frá Osló var þægi-
leg og ánægjuleg. Flestir voru
uppi v.'ð um morguninn til
að fvlgjast með siglingunni
um F.yrarsund. Var ströndin
bæði Panmerkurmegin og
Svíþ ðarmegin grandskoðuð
i si 'naukum. enda var hægt
að fá þá leiðsögn um borð
fyrir lítið fé. Og veður var
fallegt.
Mörgum fannst skrítið að
sjá ferjurnar, sem voru á sí-
felldum þönum mil'li Dan-
merkur og Svíþjóðar og
sigldu þvert á stefnu ann-
arra skipa — stundum teflt
á tæpasta vað.
Fritz . Heckert var lagt við
Löngu'inu, skammt frá stytt-
unni af litlu hafmeyjunni.
Margt folk var á bryggjunm
til að taka á móti ætfingj-
Myndin var tekin á siglingu í Kílarskurði af farþegunum um borð.
um og vinum. Og þar beið
einnig Geir Aðils, sem bættist
í hóp fararstjóra Sunnu og
fór svo að hann fylgdi hópn-
um alla leið til Reykjavíkur.
Á meðan dvalizt , var í
Kaupmannahöfn skipulagði
Sunna ferðir og skemmtanir
fyrir farþega. Á fyrsta degi
var farið í skoðunarferð um
Sjáland. á öðrum degi var
farið vfir til Svþjóðar með
ferju og dvalizt þar fram á
kvöld og á þriðja degi var
farið um íslendingaslóðir í
Kaupmannahöfn. Á kvöldin
var farið á skemmtistaði,
m.a. Lorry.
Margir farþegar vildu þó
sjálfir ráða tima sínum í
Kaupmannahöfn. Sumir
höfðu komið þar áður og
vildu endurnýja gömu'l kynni
og sumir áttu þar vini og
ættingja, enda búa hundruð
íslendinga í borginni og ná-
grenni.
Það fer ekki milli mála, að
Kaupmannahöfn er sú erlend
borg, sem íslendingar sækja
mest til. Þar er margt, sem
minnir á hin fornu tengsl.
Sárindin eru horfin úr sam-
búð landanna og íslendingar
mæta yfirleitt alls staðar vin
semd og velvilja.
Fritz Heckert var í Kaup-
mannahöfn um það leyti sem
ferðamannatíminn hefst. Þó
var ekki búið að opna Tívolí
og þótti mörguim miður að
missa af heimsókn á þann
fræga stað. Það þótti sumum
bót í máli, að CarLsbergverk-
smiðjurnar voru skoðaðar, og
heyrðist einn farþega lýsa
því fyrir heimsóknina þang-
að, að hann hafi aldrei á ævi
sinni drukkið jafn marga
bjóra á jafn skömmum tíma.
Síðasta deginum var að
mestu varið til búðarráps og
þótti mörgum frúnum ekki ó-
nýtt að komast í hin stóru
vöruhús eins og Magasin du
Nord, Anva og önnur slík,
eða þá sérverzlanirnar á
Strikinu. Síðustu klukku-
stundirnar notuðu sumir til
að borða danskan mat í veit-
ingahúsum, enda eru Danir
viðfrægir fyrir matargerð
Klukkan 10 um kvöldið
hélt Fritz Heckert frá Kaup-
mannahöfn og var stefnan
tekin á Kílarskurð í Vestur-
Þýzkalandi. Ferðinni var heit
ið til Amsterdam í Hollandi,
en með því að fara skurðinn,
sem liggur frá Eystrasalti og
út að Norðursjó, sparast
margra klukkustunda sigling,
því annars hefði oiðið að
sigla fyrir Jótland.
Farþegarnir kunnu vel að meta sólskinið. Myndirnar tók Vig’ús Sigurgeirsson.