Morgunblaðið - 22.07.1967, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUK 22. JÚLÍ 1967
27
30 íkveikjur í
kynþátfuóeirðum
í Minneupolis
Minneapolis, 21. júlí — NTB —
HUNDRUÐ slökkviliðsmanna
reyndu í dagr að ráða niðurlög--
um rúmlega 30 bruna í Minnea-
polis, þar sem kynþáttaóeirðir
hafa geisað tvær nætur í röð.
Kveikt var í timburgeymslum,
bilskúrum, kaffihúsum og verzl-
unum í óeirðunum, 25 menn
voru handteknir og tveir blökku
menn fluttir í sjúkrahús með
brunasár.
Vopnaðir lögreglumenn halda
uppi lögum og reglu í blökku-
mannahverfinu eftir óeirðirnar,
sem hófust þegar vínstúkueig-
andi skaut blökkumann til bana.
Blökkumenn í Minneapolis hafa
sömu umkvörtunarefni og
blökkumenn í öðrum stórborg-
um Bandaríkjanna: Lélegt hús-
næði, atvinnuley-si og slæma
menntunarmöguleika.
í Durham í Norður-Karólínu
fóru um 300 blökkumenn í kröfu
göngu til ráðhúss bæjarins og
kröfðust þess að yfirvöldin gerðu
eitthvað til að útvega þeim
betra húsnæði og betri atvinnu.
Ekki kom til átaka.
Talið frá vinstri: Tom Roney,
sota og Debbie Ralston, New
Clark, Kansas.
Californiu, Barbe Jcnes Minne-
York. Á myndina vantar Mike
Bandarískir unglingar á íslandi
Dveljast hér sumarlangt á vegum A.F.S.
FYRIR nokkrum dögum síð-
an heimsótti Morgunblaðið
hópur bandarískra unglinga,
sem hér dveljast á vegum
American Field Service.
Óþarft mun að kynna þann
félagsskap nánar, því hann er
þegar að góðu kunnur hér á
fslandi hjá fjölskyldum í
Reykjavík og Selfossi.
Tilgangur sumardvalarinn-
ar er að kynna ungmennun-
um land og þjóð eins og kost
ur er á. Þau komu í júní sl.
og hafa ferðazt mikið um
með fjölskyldum sínum og
láta hið bezta af dvölinni.
Að spurð um ástæðu fyrir
að vera send til íslands, svör-
uðu þau, að skrifstofa AFS
í Bandarikjunum ráðstafaði
því. Heimilt væri að taka
fram í umsókninni nafn
lands, sem óskað væri eftir
að dveljast í. Enginn þeirra
hefði að vísu óskað eftir ís-
landi, en víst væri að enginn
úr hópnum harmaði að hafa
verið sendur hingað. Þekk-
ing þeirra á íslandi hefði ver
ið næsta fátækleg. Undrun
þeirra hefði t.d. verið mikil
að líta fallega nýtízku borg
sem Reykjavík, þar sem þau
hefðu áður gert sér í hugar-
lund lítið fiskiþorp. í stað
lágreistra timburhúsa væru
'hinar myndarlegustu stein-
hús.
í landafræðikennslubókum
hefði þess verið eins getið að
á íslandi væri mikið um fisk
og sauðfé. Um hið síðast
talda sögðust þau sannarlega
hafa komizt að í ferðum um
landið. Bók að nafni Ripples
from Iceland, eftir banda-
ríska konu, gifta íslendingi,
hefði þó orðið þeim til nokk-
urs gagns.
Ýmislegt hefði komið þeim
nýstárlega fyrir sjónir. ís-
lenzkir sóldýrkendur höfðu
vakið eftirtekt þeirra fyrir
léttleika í klæðaburði, og í
fjölda barnavagna hlytu ís-
lendingar að eiga heimsmet
(miðað við mannfjölda).
Einn úr hópnum, Tom
Raney, stundaði nám við
Menntaskólann í Rvík sl. vet-
ur, og tjáði hann blaðamanni
Mbl. á íslenzku, að það hefði
verið sér til mikils gagns og
ánægju. Skólinn væri að
ýmsu ólíkur því sem hann
hefði átt að venjast, en heim
héldi hann eftir nokkra daga
með fjársjóð góðra minninga.
- SÍLDARVERÐ
Framhald af bls. 28
tunnufjölda frá skipshlið, og
kemux þá út mismunur, sem er
tunnufjöldi úrgangssíldar, sem
toátumum ber að fá greidda sem
bræðslusíld. Þeim tunnufjölda
úrgangssíldar skal breytt í kíló
með því að margfalda tunnu-
fjöldann með 108 og kemur þá
út úrgangssíld tátsins talin i kíló
um.
Hluti söltunarsitöðvaor miðað
við uppsaltaða tunnu er eins og
áður, 25 kg.
Það sem umfram er úrgangs-
síldar er eign bátsinis og skal
lagt inn á reikning hans hjá síld
arverksmiðju".
Neitaði oð
oihendo gíslo
Kisangani, 21. júli — NTB —
YFIRMAÐUR erlendu málalið-
anna í Austur-Kongó, Belgíu-
maðurinn Jean Schamme, neit-
aði í dag að afhenda fulltrúum
Rauða krossins nokkra gísla, að
því er áreiðanlegar heimildlr
herma.
Fulltrúar Rauða krossins fóru
með flugvél til Punia, sem er
um 250 km. fyrir suðaustan
Kisangani (áður Stanleyville),
þar sem Schamme og málaliðar
hans hafast við.
Brennuvargur
Framhald af bls. 28
nr. 11 og 11 a við Smiðjustíg
og skall þar hurð nærri hæl-
um. Einnig reyndi hann að
kveikja í húsinu nr. 72 við
Hverfisgötu, en það mistókst.
Maðurinn, sem tekinn var
fyrir þessar íkveikjur, hefur
áður komið við sögu hjá lög-
reglunni, þó aildrei í málum
sem þessu.
Mbl. hafði tal af Sigurgeiri
Gíslasyni, sem býr í húsinu
að Smiðjustíg 11 og sagðist
honum svo frá:
— Ég vaknaði um miðja
nótt við það, að dyrabjallan
síhringdi, er einangrunin
brann utan af vírunum. Ég
fór þá niður og sá, að eldur
logaði við útidyrnar. Jafn-
framt sá ég, að maður var á
ferli fyrir utan dyrnar og
lokaði ég því, fór inn, hringdi
á slökkviliðið og náði síðan
í slökkvitæki, sem ég á, og er
í bólstrunarverkstæðinu.
í þann mund er ég fer að
nota tækið kemur lögreglan,
sem tók við tækinu, en ég
náði í annað. Vann ég að því
að slökkva eldinn við dyrnar
hjá mér, en lögreglan fór að
hinum dyrunum, en þar log-
aði sízt minna. Nokkru síðar
kom slökkviliðið og tók það
þá við slökkvistarfinu.
— Maðurinn hafði borið
mikið að hlerum og pappír að
dyrunum svo að engum vafa
■ 'rðist undirorpið, hver ætl-
. n hans var. Lögreglan náði
honum síðan inni á Hverfis-
ötu.
— Hefði bjallan ekki tekið
að hringja er ómögulegt að
vita hvað hefði gerzt, sagði
Sigurgeir að lokum.
— Bústoínsskerðing
Framhald af bls. 28
ustu dagar verið gó'ðir til hey-
skapar og ekki sagðist dr. Hall-
dór vera svo svartsýnn að halda
að ekki batnaði eitthvað áður en
haustaði. Hitt sagði hann víst, að
margir bændur yrðu fyrir stór-
kostlegum áföllum.
Dr. Halldór sagði, að bændur
ættu að leggja alla áherzlu á að
heyja. Þeir sem betur væru sett-
ir mættu ekki láta deigan síga og
yrðu, hvað sem það kostáði, að
heyja á engjum og eyðijörðum
eins og frekast væri unnt. Gætu
þeir þá ef til vill miðlað öðrum,
sem lítið sem ekkert gætu heyj-
að.
Sýslunefndir Norður- og Suð-
ur Þingeyjarsýslna héldu síðast-
liðinn miðvikudag fund og
var þar rætt um ástand
og horfur í heyskaparmálum.
Kom þar fram að ástandið er
nokkru betra í suðursýsl-
unni, en bændur eru yfirleitt illa
settir með heybirgðir. Mjög
slæmt ástand er t.d. í Axarfirði,
en þar eru kalskemmdir sums
staðar allt að 100%. Er það þeim
Bliels P. Slgsarðssois
sendiherra hjá NATÓ
NIELS P. Sigurðsson, sem verið
hefur deildarstjóri í utanríkis-
ráðuneytinu, hefur verið skipað
ur sendiherra íslands hjá Nato
í Briissel frá og með 1. septem-
ber að telja.
Stofnun þessa sendiherraem-
bættis er afleiðing þess að
NATO hefur nú flutt höfuðstöðv
ar sínar til Briiseel, en sendi-
herrann í París hefur til þessa
jafnframt gegnt sem sendiherra
hjá NATO.
Niels P. Sigurðsson á að baki
sér langan starfsferil í utanrík-
isþjónustunni. Hann var lengi í
París og hafði þá með NATO-
málin að gera, en frá því er
hann fluttist heim, hefur hann
verið forstöðumaður alþjóða-
deildarinnar í utanríkisráðu-
neytinu.
I sambandi við flutninginn til
Brussel má og geta þess, að
Ingvi Ingvason, sem starfað hef
Niels P. Sigurðsson
ur við sendiráðið í París flytur
til Brússel.

Framkvæmdii
ganga vel við
Landsímahúsið
FRAMKVÆMDIR ganga vel við
nýja Landsímahúsið. Verið er að
Ijúka við að steypa efstu hæðina
sem byggð verður í bili. Þar sem
mikið Iá við að húsið gæti risið
út, heldur væru þeir Þórður
Þórðarson og Þórður Kristjáns-
son, fengnir til að sjá um fram-
kvæmdir, en þeir byggðu m.a.
Loftleiðahótelið á mjög skömm
um tíma.
Þegar húsið verður opnað verð-
ur þar fyrst og fremst viðbót við
sjálfviriku stöðina í miðtoænuim,
en mjög er orðið aðkallandi að
fá þessa viðbót. Einnig verða þar
skrifstofurými, afgreiðslusalur og
geymislur. Morgunblaðið hafði í
gær samband við Gunnlaug
Briem, póst- og símamálastjóra,
sem sagði að húsið yrði opnað
snemma á næsta ári. Hann kvað
framlkvæmdir hafa gengið mjög
rösklega. (Myndina tók Ó. K. M.)
mun alvarlegra sem kalskemmdir
hafa verið þar ár hvert, að ein-
hverju leyti, undanfarin 3-4 ár.
Á fundinum á miðvikudaginn
var kjörin nefnd til viðræðna
við ríkisstjórnina, Stéttarsam-
band bænda og Búnaðarfélag Is-
lands, um úrræ'ði gegn vanda
þeim er steðjar að í haust og
hvað sé til bjargar.
- GÓÐ SKILYRÐl
Framhald af bls. 28
Hjálmar, að síldin safnist sam-
an austur af landinu í byrjun
ágúst, en þar eru mjög góð skil-
yrði fyrir hana, áta mikil og
hitastig sjávar æskilegt. Aðal-
síldargöngu er ekki að vænta
fyrr en í september, en ég trúi
því fastlega að mikil síld eigi eft
ir að ganga á miðin fyrir Aust-
urlandi og mikil veiði verði þar
ef veður hamlar ekki.
— Þá má segja, sagði Hjálm-
ar, að á öllu svæðinu 'frá Jan
Mayen og að Austurlandi séu
yfirleitt góð skilyrði og ég sé
ekkert því til fyrirstöðu að síld
in gangi á það, en þar sem aðal-
síldarmagnið er nú svo langt í
burtu, tekur það að sjálfsögðu
töluverðan tíma fyrir hana að
koma til baka. Ég vænti þess að
hún geri það, en síldin kemst
20—30 mílur á sólarhring, þeg-
ar veruleg hreyfing er komin á
hana.
— Það sem mest reynir á með
al síldveiðisjómanna nú er þol-
inmæðin. Þeir verða að bíða eft
ir síldinni, en hún hlýtur að
I koma seinna.