Morgunblaðið - 29.07.1967, Qupperneq 19

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 29. JÚLl 1967
19
dætur innan viið fermingu.
Hinn 18. október árið eftir,
1924, gengu þau Jón ag Guðrún
í íhjónaband. Þá voru tengd ævi-
löng tryggðabönd, sem dauðinn
hetfur nú slitið um sinn — 43 ára
farsæl sambúð mikiils mann-
kostamanns og vænnar konu.
Þau eignuðust fjögur böm,
Guðjón Bjöngvin, frkrvstj., sem
er kvæntur Bryndiísi Guðmunds-
dóttur; Sesselju, sem er gift
Kristjáni Jólhannessyni, lögreglu-
þjóni; Ingibjörgu, sem er prests-
frú á Reykíhólum, og Svövu, sem
er gitft Bjarna Þ. Bjarnásyni,
igullsmið. — Ennfremur ólust
upp á heimili þeirra daetur Jóns
frá fyrra hjúnabandi, Gíslína,
sem -gift er Halldóri Jónssyni,
sjómanni, og Ólafía, ®em gitft er
Gils Sigurðlssyni, kaupmanni.
Þau áttu alla tíð heiima hér í
Reykjavík, utan stutts 'tíma^ sem
þau voru á Akranesi. Lengst af
bjuggu þau i eigin húsnæði á
Bergstaðastræti 17, eða þangað
til þau fóru á EUiheimilið Grund
fyrir rúmlega einu ári.
Þetta eru aðeins nokkur helztu
atriðin úr ævisögu hennar, og er
þá raunar minnst sagt. Hitt veirð
ur ekki rakið hér þótt merkara
sé og lærdómsríkara. Við (hlið
mannsins síns háði hún drengi-
legt stríð í baráttu lífsins fyrir
daglegu brauði, við fátækt og
atvinnuleysL Kreppuárin vonu
þeim erfið, eins og mörgum öðr-
um. Jón er góðmenni og harfði
ekki hrjóst í sér til að ganga
flast eftir greiðslu hjá þeim, sem
skulduðu honum. Þvlí var oft
lítið um peninga tii daglegra
þarfa og extfirtt að sjá farborða
stóru heimilL Það tókst þó og
átti Guðrún vissulega sinn mikla
og 'góða þátt í því. Hún fór á-
kaflega vel með alla hluti og
var mjög nýtin í meðferð fjár-
muna.
Þegar ég kynntist þeim, var
þessi erfiðleikakafli ævi þeirra
að baki. Heimsstríðið síðara var
í alglieymdngi. Þá var næg at-
vinna og fátæktin hvarf úr landi
hjá öllum, sem voru heilir
heilsu og gátu unnið og vildu
vinna.
Þá var Mka gortt að koma á
Bergstaðastræti 17. Húsbóndinn
var ræðinn og skemmtilegur og
hatfði á hraðlbengi vísur eftir
sjálfan sig og aðra og sæg af
smelllnium sögum og var furðu-
lega fróður og vel lesinn. Bömin
voru að verða fullorðin — frjáls-
mannlegt og glaiðvært æskufólk
— ólgandi af lífstfjöri. Þar átti
ég marigar af mínum beztu
stundum og minnist þeirra nú
mieð tregablandinni gleðL Á
þetta heimili sótti ég líka mína
mestu haminigju. — Og því sting
ég nú niður penna, að hún, sem
nú er dáin og ég viildi minnast
með fáeinum þakkar- og kveðju-
orðum — átti sinn góða þátrt í
því að mér blotnaðist þessi ham-
inigja. Hún fór ekki geyst né lét
mikinn, heidur gekk um húsið,
hOjóðflát en tígluleg; og eftir að
ég vissi um velvild hennar tii
mín, sfendur hún jafnan fyrir
hugarsjónum mánum, frá þessum
árum, eins og góður andi, sem
sveif ytfir vötnum þessa heimilis,
og stuðflaði með hógværð en þó
ljúflmannlegri. fesitu aið því, sem
hún áleit mimdu verðla til gæfu
og gengis þeim, sem hún elskaði.
Mér hetfur síðan fundizt og
finnst ekki síður nú, að henni
hæfi svo vel þessi innilhaldsríku
orð helgrar bókar um þá konu,
sem mikiils er ium vert og á skilið
aiit hrós: Væn kona, og finnst
mér það betur hæfa en þau orð,
sem höfundur Njálu hefur um
hina miikil'hæfu koniu Njáis, Berg
þóru, þegar hann segir að hún
hafli verið drengur góður, þótt
vissiulega sé líka, með því mifcið
sagt.
En Guðrún Jónsdóttir var ein-
mitt VÆN KONA, eg þannig
mun óg, að minnsta kosti varð-
veita minninigu um hana í þakk-
látu hjarta.
Og bún var í mínum augum,
ekki bara væn vegna þess, sem
hún gerði mér gotit, heidur var
hún fríð bona og fönguiLeg að
ytra útlilti. Hún hlýtur beinlínis
að bafa verið mjög falleg ung
kona, og hvorfci erfið lífsbarátta
né ellin, sem risti sínar rúnir á
andlitið, gátu ónýtt þá fegurð.
Svipurinn var heiðríkur og
bjiarbur og bras hennar einsta^s-
lega faliegt. Ég sá þetta bros fá-
um dögum áður en hún dó, og
var hún þó þá orðin meira þjáð
af þeim sjúkdómi, sem dró hana
tii dauða, en oft áður. Þá fannst
mér hún faileg. Og þanrág mun
ég minnast hennar. Þá mynd
ætia ég að varðveita vel í huga
mér, og það er eldd erflitt, hún
stendur mér svo ljósiifandi fyrir
hugskotssjónum, brosandi sínu
fallega kærieiksbrosi, þórtit hún
bæri þá þjánimgu í brjósti og
feigð í hjarta.
Þó að ég væri ekki hennar
barn, get ég þó kallasit sonur
F. 27. nóv. 1897. D. 20. júlí 1967.
AÐ morgni föstudags 21. þ.m.
blöktu fánar í Keflavík í hálfa
stöng. Sú helfregn hafði borizt
um bæinn, að hinn kunni útgerð
armaður og skipstjórL Albert
Bjarnason, hefði orðið bráð-
kvaddur við vinnu sína að kvöldi
fimmtudags 20. þ.m.
Útför hans verður gerð í dag
frá Kef'lavíkurkirkju.
Foreldrar Alberts heitins voru
merkishjónin Bjarni Ólafsson og
Vilborg Benediktsdóttir. Bjarni
Ólafsson var af merkum bænda
ættum undir Eyjafjöllum, sonur
Ólafs Eyjólfssonar Ibónda að
Brennu, Ketilssonar, á Sauðhús-
velli Valdasonar. Vilborg, kona
Bjarna Ólafssonar, var dóttir
Benedikts frá Tröð á Álftanesi,
Benediktssonar, Litladal í Svína
dal, Benediktssonar, Ytri-Ey á
Skagaströnd, Jónssonar í Bala-
skarði, Jónssonar í Mörk, Jóns-
sonar, hreppstjóra í Höfða, Jóns
sonar, prests Þorgeirssonar á
Hjaltabakka.
Ólafur Eyjólfsson og kona
hans, Vigdís Jónsdóttir, afi og
amma Alberts heitins, fluttu frá
Brennu til Keflavíkur 1868, þeg
ar Bjarni var aðeins 7 ára gam-
all.
Bjarni Ólafsson varð brátt,
þegar honum óx fiskur um
hennar, því að hún var mér allt-
af eins og góð móðir og vegna
tengda okikar hef ég líkia alian
rétt til að kíalla hana móður.
Þess veigna vil ég nú enda þessi
fátækflegu krveðjuorð min með
kveðjuorðum eins merkasrta
manns þjóðax okkar tdl móður
sinniar:
Ég kveð þig MÓÐIR, í Kristí trú,
sem kvaddir sjálflan mig, forðum
þú
á þessu þrautanna landi.
Þú fagra ljós, í Ijósinu býrð,
nú lanuar þér Guð í sinni dýrð,
nú igleðist um eilíflð þinn andi.
' Þakklátur tengdasonur. I
hrygg, nafnkenndur formaður
og sjósóknari og fylgdi formanns
ferli hans mikil gifta alla tíð.
Var í þann tíma ekki um aðra
útgerð að ræða en á opnum bát-
um, en strax og vélbátar komu
til sögunnar, varð Bjarni einn
þeirra fyrstu hér syðra, sem
breyttu um og tóku hina nýju
tækni í þjónustu sína.
Sjómennska var því Albert
heitnum í bióð borin frá
bernskuárum sínum. Þegar hann
var 14 ára byrjaði hann sjó-
mensku sína með föður sínum
á opnu skipL en 1919 varð hann
formaður á vb. Svan og var skip
stjóri samfleytt til ársins 1948 að
hann varð fyrir slysL sem
neyddi hann til að hætta sjó-
mennsku. Alla formanns- og
skipstjóratíð sína var Albert
Bjarnason á eigin skipum, sem
hann gerði fyrst út með föður
sínum og síðar með albróður sín
um, ölafi BjarnasynL sem einnig
er þekktur sjósóknari, forsjáll
og giftusamur í starfi. Urðu þeir
bræður brátt umsvifamiklir at-
hafnamenn í útgerðarmálum bæj
arins.
Þótt Albert hætti sjómennsku
hélt hann útgerð áfram af mikl-
um dugnaði og gerði út m.a, vb.
V'ilborgu afllt fram til ársins
1960. Albert var alla tíð talinn
í fremmstu röð þeirra vélháta-
eigenda, sem útgerð hafa rekið
í Keflavík. Eftir að Aibert fór
í land 1943 byggði hann ásamt
fleirum frystihús, sem gekk, og
gengur reyndar enn, undir nafn-
inu „Stóra milljón", því mikið
þótti í ráðizt. Síðar byggði hann
hraðfrystihúsið Frosti ásamt
Sigurbirni EyjólfssynL og ráku
þeir það til 1956, að Albert helg-
aði sig útgerðinni einni næstu
árin. Altoert lifði á mesta fram-
faratímabili íslenzkra fiskveiða.
Þegar hann byrjaði formennsku
1919 var meðalstærð vélbáta 14
tonn og þóttu mikil sikip. Þegar
hann byggði fyrsta skip sitt 19(26
vb. Bjarna Ólafsson var það 26
tonn og voru menn þá svartsýn-
ir á, að gera út svo stórt skip
frá Keflavík. En sú útgerð bless
aðist vel og varð giftusöm.
Árið li921 kvæntist Alfoert eft-
irlifandi konu sinni Lísibetu
Gestsdóttur, hinni ágætustu
konu, ættaðri úr Gerðahreppi, en
uppalinni frá barnæsku hér 1
Keflavík. Hún var manni sínum
hin styrkasta stoð í öllu hans
umfangsmikla starfi og bjó hon-
um fallegt heimili. Þau hjónin
eignuðust 4 börn: Bjarna, aðal-
bókara á bæjarskrifstofu Kefla-
víkur, Hinrik, skipstjóra, Helgu
og Sigrúnu. Öll eru börnin upp-
Framlhald á biis. 19
ALBERT BJARNASON
TILKYNNING TIL ÚTVEGSMANNA
>0* Hirata Spinning Co. Ltd. Japan
HIRATA VERKSMIÐJURNAR FRAMLEIÐA HVERS KONAR FISKMETI,
LÍNUR, KAÐLA OG ÖNNUR VEIÐARFÆRI
HIRATA SÍLDARNÆTURNAR OG ÞORSKANETIN HAFA ÆTÍÐ REYNZT
MJÖG VEL HÉR Á LANDI
MUNIÐ AÐ HAFA SAMBAND VIÐ NETASÖLUNA HI. (SÍMI 14690)
ÞEGAR ÞÉR GERIÐ PÖNTUN FYRIR ÚTGERÐ YÐAR '
A
Virðingarfyllst
MITSUBISHI
Einkaútflytjandi HIRATA veiðarfæra.