Morgunblaðið - 13.08.1967, Blaðsíða 4
4
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 13. ÁGÚST 1967
BÍLALEIGAN
-FERÐ-
Daggjald kr. 350,-
og pr. km kr. 3,20.
SÍMI 34406
SENDUM
MAGNÚSAR
SKIPHOLTI21 SÍMAR 21190
eftir lokun slmi 40381 "*
LITLA
BÍLALEIGAN
IngólfsstrætJ 1L
Hagstætt leigugjald.
Bensín innifaliS í ieigugjaldi.
Sími 14970
BÍLALEIGAN
- VAKUR -
Sundlaugaveg 12. Siml 35135.
Eftir lokun 34936 og 36211.
Flest til raflagna:
Rafmagnsvörur
Heimilstæki
Útvarps- og sjónvarpstæki
Rafmagnsvörubúðin sf
Suðurlandsbraut 12.
Sími 81670 (næg bílastæði).
KYLFUR
BOLTAR
og fleira.
P. Eyfeld
Laugavegi 65.
oood/Vear
Hjólborðor
560 x 15
P. Stefánsson hf.
Lattgaveg 170-172, sími 13450.
★ Þotu-útgerð frá
Reykjavíkurflug-
velli
Reykvíkingur skrifar:
„Kæri Velvakandi.
í blaði þínu hinn 25. júlí sl.
birtir þú tvö bréf með hug-
leiðingum um þotuflug og þá
helzt vangaveltum um það,
hvers vegna þota Flugfélags
Islands fær ekki að lenda á
Reykjavíkurflugvelli. Annar
bréfritarinn heldur því fram,
að það sé vegna viðgerðar-
kostnaðar á Reykjavíkurflug-
velli, en hinn að það sé vegna
titrings og hávaða, að þotan
fær ekki að lenda hér. Ég held
að báðir hafi á röngu að standa
Það er útílokað, að samgöngu-
málaráðherra ætli sér að spara
50 milljónir króna fyrir ríkið
með því að velta 100 milljón
króna kostnaði jrfir á flugfé-
lagið. Ráðherrann mundi ör-
ugglega frekar hækika lending
ar gjöldin, og nægði það ekki,
þá að taka upp flugvallarskatt,
eins og gert er á hinum Norð-
urlöndunum. Ég er satt að
segja undrandi á því, að ís-
lenzkum ráðamönnum skuli
ekki hafa dottið þessi skattur
í hug, til þess að standa straum
af síauknum viðhaldskostnaði
og fflugvallargerð á íslandi.
Hinn með hávaðann og titring
inn. Ja, ég veit ekki hvað skal
segja um svo frámunalega
asnalegu ástæðu. Mér finnst
satt að segja heyrast minna í
þotunni en t.d. DC 6 eða hin-
um flugvélunum, sem notaðar
eru frá Reykjavíkurflugvelli.
Hvaða titring snertir í bílum
á Hringbrautinni, þá skil ég
ekki í öðru en menn séu því
vanir, að bílar titri á íslandi,
meira að segja hristist, þegar
vegir landsmanna eru hafðir
í huga yfirleitt. Það er heldiur
ekkert víst og alls ekkert senni
legt, að neitt titri, þó að þot-
an fengi að athafna sig á
Reykjavíkurflugvelli. Það hef-
ur ekki komið fram nein kvört
un um slíkt.
Nei, það er þessi eilífi hrá-
skinnsháttur hjá ráðamönnum
okkar varðandi Reykjavíkur-
flugvöll, sem er orsökin. Það
virðist enginn geta tekið loka-
ákvörðun um það, hvort leggja
skuli Reykjavíkurflugvöll nið-
ur eða ekki. Það er kominn
tími til að taka þessa ákvörð-
un; það er ekki hægt bæði að
halda og sleppa í þessu máli.
Ráðamenn okkar í flugmálum
verða að vita, hvar þeir standa
hvað þessu viðkemur.
Það er nú sannað mál, að
brautirnar á Reykjavíkurflug-
velli eru ekkert of stuttar fyrir
þotur, eins og haldið var, og
ekkert annað til fyrirstöðu en
viðhaldið. Við verðum að gera
það upp við okkur, að Reykja-
víkurflugvöllur verður aldrei
lagður niður. Staðsetning vall-
arins er svo góð, að á betra
verður ekki kosið. Við eigum
því að kosta 50—100 milljón-
um til þess að gera flugvöll-
inn varanlegan og áætla fjár-
magn til viðhalds og fegrunar
í umhverfi hans. Það er eng-
inn að tala um að gera þetta
á einu ári, — þetta mætti
skipuleggja og gera í áföngum.
Það er enginn vafi, að hefði
svona ákvörðun verið tekin
fyrir svo sem 10 árum, þá
hefði enginn orðið vaf við
kostnaðinn, og þá hefðum við
líka varanlegan flugvöll á
bezta stað í Reykjavík og eng-
um dytti í hug að léggja hann
niður.
Við eigum tvö myndarleg
flugfélög, sem skapað hafa sér
virðingu og' aðdáun víða um
lönd. Annað sækir markaði
sína til útlendinga og hefur
dregið okkur björg í bú. Fyr-
ir það félag höfum við skap-
að fullkomna aðstöðu, sem
hefði kostað okkur tugi millj-
óna króna, hefðum við þurft
að greiða hana sjálfir. Þetta
félag hefur útgerð frá Kefla-
víkiurflugvelli og miðar allan
sinn rekstur við það.
Hitt félagið miðar allan rekst
ur sinn við þarfir íslendinga
og hefur gert meira til þess
að gera líf okkar þægilegra og
ánægjulegra en nokkurt ann-
að félag fyrr og síðar. Það hef-
ur fært okkur íslendinga meira
saman og gert okkur auðveld-
ara að byggja hin strjálbýlu
héruð víðs vegar um land.
Þetta félag byggir allan sinn
Tekstur á útgerð frá Reykja-
víkurflugvelli, og það er ör-
ugglega ósk allra, að sá rekst-
ur verði gerður mögulegur á
ný.
Reykvíkingur."
■jc Börnin, sem bera
út blöðin
Á. V. skrifar:
„Kæri Velvakandi!
Ég gat ekki stillt mig um að
senda þér línu, þegar ég var
búin að lesa um drenginn, sem
ber út blöðin. Þarna er full-
orðna fólkinu rétt lýst, og
börnin spyrja: eigið þið, þessi
fullorðnu, ekki að vera fyrir-
myndir okkar?
Þegar ég var á líkum aldri
og þessi drengur, bar ég út
Moggann í Norðurmýrina.
Það var mikið gott hverfi; það
voru Skarphéðins-, Karla-,
Vífils- og Mánagata. Ég fór
alltaf snemma, um kl. 6.30 til
7. Ég fékk aldrei kvörtun, og
innheimtu var lokið á 1—2
kvöldum. Þarna var afbragðs
fólk. Ég fékk margt brosið og
þakklætið. Ein kona verðlaun
aði mig. Gaf mér nælu í barm-
inn. Það var fyrir stundvisi;
ég vakti hana alltaf á réttium
tíma með blaðinu. Þetta var
hattakona í Austurstræti.
En seinna bar ég út í annað
hverfi. Þar var nú sagan önn-
ur. Alltaf kvartanir. Og rukk-
unina tala ég nú ekki um. Var
ég oft kölluð fyrir Gyðu. Gafst
ég alveg upp á þessu eftir
þetta.
Því er fólk að kaupa blöðin,
ef það getur ekki borgað þau?
Og góða fólk, sendið börniui-
um bros og þalkklæti fyrir vel
unnin störf, þó ekki sé nema
að bera út blað. Það þurfa all-
ir á hvatningu að halda, ekki
sízt börn. Þetta verður þeim
ævilöng minning eins og ég
minnist þessa fólks.
Beztu kveðjur, Á. V.‘
Klaufaleg uppsetn-
ing á vegabréfum
„Kæri Velvakandi!
Ef ég man rétt, var þér skrif
að einhvern tíma á síðasta
vetri um það, að lagfæra þyrfti
almenn víxileyðublöð, þannig
að betra pláss yrði þar fyrir
nafn samþykikjanda. Þetta var
mjög þörf athugasemd, sem
bankamenn og prentarar hafa
vonandi tekið til greina.
Mig langar nú til að nefna
annað mál, sama eðlis. Það er
í sambandi við vegabréf, sem
þeir fá, er fara til útlanda. Á
bls. 3 í þeirri bók er mynd af
vegabréfshafa, en fyrir neðan
á hann að skrifa nafnið sitt
(með) eigin hendi. En línan til
að skrifa á er svo stutt, að það
er ákaflega erfitt að gefa þar
rétta mynd af eigin rithönd,
ekki sízt ef nafnið er langt.
Fyrir framan línuna er nefni-
lega klausa á fjórum tungu-
málum. sem tekur nærri hálfa
síðubreidd. Þessu má auðveld-
lega breyta með því að hafa
klausuna fyrir ofan. í tveim-
ur línum, tvö tungumál í
hvorri, og getur þá línan fyrir
nafnið náð þvert yfir síðuna.
Sama máli gegnir á bls. 1 þar
sem lögreglan skrifar fullt
nafn viðkomanda; þar kemst
mitt nafn ekki fyrir öðru vísi
en að skipta því í tvær línur,
en það fer ekki vel. Þessu veld
ur einnig prentuð klausa; hún
ætti að vera fyrir ofan, og þá
gæti naínlínan verið í fullri
lengd.
Mig langaði aðeins til að
benda á þetta, í fullri vin-
semd, til athugunar við næstu
prentun á vegabréfi.
Með kveðju- og þökk,
ferðalangur."
Laser-geislar með
níföldum ljóshraða
og Nýals-sinnar
Þorsteinn Guðjónsson
skrifar:
„Komdu sæll, Velvakandi!
Vegna þess að þeir eru marg
ir, sem skrifa þér, langar mig
til að biðja þig fyrir spurn-
ingu, sem ég vona, að einhverj
ir af lesendum þínum geti svar
að.
Allir hafa lært, í gagnfræða
skóla, í menntaskóla, í sjó-
mannaskóla eða í blöðum og
bókum, sem þeirhafa lesið án
leiðsagnar, að hraði ljóssins sé
300.000 kílómetrar á sekúndu,
og þó að þetta sá býsna furðu
leg stærð, þá er auðveldara að
gera sér grein fyrir henni, eft-
ir að menn fóru að vita og
múna eftir því, að tunglíð er
staður, sem hafa má samband
við. En þetta var nú alkunn-
ugt, að ljósið fer á rúmri sek-
úndu frá jörðu til tungls eða
frá tungli til jarðar, og sama
er að segja um útvarpsbylgj-
ur og hverjar einar rafsegul-
bylgjur, sem menn þekkja, og
hefur oft verið frá þessu sagt
og stundum látið fylgja, að
þetta væri hinn mesti hugs-
anlegi hraði í alheimi.
Já, lcannast menn ekki við,
það að hafa heyrt, að ljóshrað-
inn sé hinn mesti hraði sem
orðið geti?
Ég efast ekki um, að það
muni margir gera, en hitt get-
ur líka verið, að sumir muni
eftir einhverjum, sem voru að
tala um, að þetta væri ekki
rétt, og að til væri meiri hraði.
Og hvaða álit hafa menn þá
haft á slíkum málflutningi?
Þeir hafa sjálfsagt talið, að
með því væri að setja sig upp
á móti vísindunum og halda
fram fáfræði í þekkingar stað.
Nú er það komið upp, að
við eðlisfræðitilraun (laser)
hafi verið sýnt fram á nífald-
an hraða ljóssins, og gerist
þetta með því, að ljósöldurn-
ar eru látnar magna hver aðra
upp eftir því lögmáli, sem
nefnt er ástæði (resonans). Og
hvað segja nú íslenzkir eðlis-
fræðingar um þessa niður-
stöðu? Hvað segja lífeðlisfraeð
ingar um það, þegar orkán
hverfur í lífsameindirnar eftir
sama lögmáli og kemiur fram
á einihverjum öðrum stað?
Hvaða þýðingu hefur þetta
fyrir samband lífsins í al-
heimi? Eru vísindamennirnir
til viðtals um það mál?
Þorsteinn Guðjónsson."
■jc Að útgefa og fram-
halda
„Lesandi skrifair:
„Kæri Velvakandi!
f kvöld (30. júlí) hlýddi ég á
fyrra erindi séra Guðmundar
Sveinssonar um þýzka heim-
spekinginn Karl Jespers. Mér
þótti erindið bæði fróðlegt og
ágætlega flutt, og séra Guð-
mundur ákaflega vel máli far-
inn maður. Það er ekki oft,
sem til slíkra manna heyrist
í útvarpinu, og mætti margur
nökkuð af honum læra. Þó
furðaði ég mig stór.um á þvl
að heyra hann nota sögnina
„að útgefa“, þar eð þessa sögn
hef ég ekki heyrt fyrr.
Séra Guðmundur gat þess,
að ákveðið rit hefði verið út-
gefið það ár, sem hann svo
nefndi. Ég fletti í skyndi upp
í Orðabók Menningarsjóðs og
fann þar orðin útgáfa og út-
gefandi, en sögn þessa, að út-
gefa, var hvergi að finna.
Þessi atburður olli því, að
mér kom í hug önnur „sögn“
mynduð á svipaðan hátt. Su
nefnist „að framhalda“, og fær
ist notkun hennar, að því er
virðist stöðugt í aukana. Fund
um er nú jafnan framhaldið,
eða jafnvel fram haldið, og
skil ég ekki í mönnum, sem
nenna að mæta á slíkar sam-
komur.
Nú langar mig að vita, hvort
einhvers staðar leynist ein-
einhver, sem getur skýrt þetta
fyrir mér, því að nauðsyn er
hverjum manni að reyna að
skilja sitt móðurmál sem bezt
og komast að rótum þess, sem
hljómar framandi.
Ef til vill getið þér, Velvak-
andi góður, eða einhver hinna
fjölmörgu lesenda yðar, fund-
ið mér einhverja leið í þess-
um vanda.
Með þakklæti,
lesandi."
— Velvakandi heldur, að
hér sé bara um hvimleiðar am-
bögur manna með lélega mál-
kennd að ræða, — en vísar
þessu annars til málvitringa.
Mikið úrval
af GOOD YEAR gólfflísum og NEODON og DLW
gólfteppum. — Gott verð.
LITAVER S.F., Símar 30280, 32262.