Morgunblaðið - 19.11.1967, Síða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 19. NÓV. 1967
- SING OUT
Framhald af bls. 11.
eða vögnunum, vindur sér að
miklum flutningavagni og
þrífur allan sinn flutning, sem
til þarf við leiksýninguna og
vinnur að undirbúningi henn-
ar af kappi. Hvort sem þeir
fást við þetta í stormi og rign-
ingu á fótboltaleikvangi eða í
óperusönghöllum og leikhúsum,
er gengið að verki svo rösk-
lega að verkinu er lokið á
tveimur klukkustundum eða
fljótar.
Ekki verður sagt að leikar-
arnir birtist hægum skrefum á
leiksviðinu. Það er sprengingu
líkast, er þeir fylla sviðið, á
annað hundrað manns af ýms-
um litarháittum, og meðan þeir
syngja um 30 söngva eða fleiri
á tveim klukkustundum er allt
leiksviðið iðandi líf. „Engin
kyrrstaða, við eruð að verki“,
segir í einum af söngvunum,
og í öðrum: „Okkur er fengið
geysimikið hlutverk! Heimur-
inn bíður þess — að hver glað
ur og röskur svanni og sveinn
hraði nýsköpun hans“.
Á 18 mánuðum kom leik-
flokkurinn fram með sinn
þróttmikla og þjóðlholla söng-
leik á 350 gagnfræða- og
menntaskólastöðum, og 81 her-
stöð í Bandaríkjunum og Kan-
ada. Ennfremur hefur flokkur
inn, samkvæmt boði þjóðar-
leiðtoga og ríkisstjórna, farið
um Japan, Kóreu, Vestur-
Þýzkaland, Ástralíu, Spán, Pú-
ertó-rícó, Mexíkó, Panama, Ven
ezuela og Jamaica. Alls staðar
fengið hingar beztu móttökur.
Framkvaemdastjóri MRA
starfseminnar í Bandaríkjunum
sagði: „Víst vissum við það,
að við sendum út valinn leik-
flokk með boðskap, sem æsku
menn myndu hlusta á, en það
var okkur opinberun, hversu
æskuilýðinn hvarvetna virt-
ist hungra og þyrsta eftir ein-
hverju mikilvægu".
Eftir frægðarför um Japan
árið 1965, til O’.ympíu-leikanna
og víðar, sagði einn leiðtogi
vinstrimanna: „Ef þetta er
erum við öll á hennar bandi“.
Dr. Konrad Adenauer tók á
móti leikflokknum í ríkisþing-
inu, eftir leiksýningar í Vestur-
Þýzkalandi, og sagði þá: „Ég
vona, að ykkur takist að ná
til æskulýðs heimsins með á-
form ykkar og boðskap".
Þá setti leikflokkurinn upp
hátalara sína vestan við aðskiln
aðarmúrinn í Berlín. Austur-
Þjóðverjar hópuðust að múrn-
um og hrópuðu af fögnuði, og
þegar varðmenn dreifðu hópn-
um, fóru menn upp á húsþök og
hlusfuðu eða út um glugga og
veifuðu vasaklútum til söngv-
aranna vestan við múrinn, Dag
inn eftir sögðu blöð í Austur-
Þýzkalandi frá því, að öll um
ferð hefði stöðvazt á vissu
svæði vegna þess að einhver
Ameríkulýður hefði verið að
syngja æsingasöngva vestan
við múrinn.
Nú eru þrír slíkir leikflokk-
ar stöðugt að í Bandaríkjunum,
150 ungmenni í hverjum. Út
frá þeim hafa svo orðið til 160
minni söngleiksflokkar, heima
fyrir á hverjum stað, í þeim
alls um 10 þúsund ungmenni.
Upphafsflokkurinn hefur svo
gert klukkustundar sjónvarps-
leikþátt, sem um 100 milljón-
ir manna horfðu á í fyrra I
Bandaríkjunum og 25 mil'ljónir
í Þýzkalandi.
Ferðalög fyrsta flokksins
víða um lönd urðu m.a. til þess
að upp risu svipaðir söngleiks
flokkar í mörgum löndum, Jap
an, Formósu, Kóreu, Venezúela,
þar buðu sig fram 400 æsku-
menn og í Púertó-ríkó 1000.
Þessum leikflokkum hefur stöð
ugt fjölgað. Gefið hefur verið
út kver til leiðbeiningar um,
hvernig stofnaðir skuli s'líkir
söngleiksflokkar. í kverinu eru
bæði lög og ljóð allra söngv-
anna, og leiðbeiningar um leik
svið og fleira tilheyrandi,
Stundum eru og léðir þjálfaðir
menn til leiðbeiningar.
Eitthvað kostar þetta al'lt
saman? Mun einhver spyrja.
Fyrsta svarið gæti verið: „Allt
getur sá, sem trúna hiefur“.
Ferðalög aðalleikflokksins kost
uðu 2.500.000 dollara árið 1966.
Þúsundir landsmanna gefa
minni og stærri peningagjafir,
einnig ýmsar stofnanir og fyr-
irtæki, sem líta á þetta sem
hið bezta þjóðþrifastarf. Bæir
og lönd, sem bjóða flokknum
til sín taka veruilegan þátt í
kostnaðinum, livorki söngvar-
ar né leiðtogar eru launaðir,
leikarar gera sjálfir eða láta
gera búning sína. Á stöðum þar
sem þeir dvelja um stundarsak
ir eru þeir að mestu á einka-
heimilum. Ýmislegt er það
fleira, sem sér um kostnaðar-
hliðina, en ráð eru oftast þar,
sem áhugi er næguir.
Æskumenn, sem fara frá
skólanámi, iðka sitt nám á
ferðalögum og njóta í hópnum
kennslu í 36 mismunandi grein
um. Einn stúdentinn kornst svo
að orði: „Við höfum ferðast
,19.000 mílur, kynnst menningu
margra þjóða og talað við leið
toga margra ríkja og land. Eng
in menntun getur verið
skemmtilegri né árangursríkari.
Ekki er unnf að kynnast
þessu unga fólki neitt að ráði,
án þess að skynja, að eittíhvað
meira en söngur, lög og Ijóð og
hreyfíngar á leiksviði hiefur
kveikt áhuga þess, eitthvað inn
anfrá. „Þetta er annað og meira
en leiksýning“, sagði einhver,
„kallið það uppreisn gegn
blygðunarleysi afskræmingar-
innar eða túlkun þeirrar lífs-
skoðunar, sem á að gefa lífi
okkar allra tilgang og lífsvenju
mælikvarða".
Einn ungur negri, William
Storey, í þeirra harðvítuga ó-
al'darflokki í vesturhluta Chic
ago-borgar, áður en hann varð
þátttakandi í „Sing-Out“ söng-
flokknum, sagði: „Ungmennin í
Sing-Out virðast kunna ráðið
við hatri og ofbeldi. Ég afréð
að gera eitthvað til að kynna
það heilræði, og hef komizt að
því, að það þarí meiri mann-
dóm til að berjast fyrir því, sem
er rétt og satt, en að efna til
óspekta".
Áhrif fólks í leikflokknum
þessum ná lengra en þar að-
eins. Margt af því hverfur aft
ut að námi og býr sig undix
veigamikið starf í samfélagi
manna, heimilum og stofnun-
um. Einn skrifar í timarit
þeirra, PACE: „Kynslóð okkar
er I hugsjónalelt, leit að þvl
sem vert er að lifa fyrir. Við
þráum frið, en ekki á kostnað
frelsisinis. Við viljum heldur
eætta okkur við eríiðleika og
þung tök, en að vera einhver
taflpeð " yfirstjórnar. Kynslóð
okkar er í hreyfingu, við getum
sætt okkur við aga og erum
reiðutoúin til að sýna í verki
áræði“.
Einhver bezti vitnisburður
um „Sing-Out“ hreyfinguna, er
frá Dwight D. Eisenhower, fyrr
verandi forseta Bandaríkjanna.
Orð hans eru á þessa leið: „Öll
skynjum við mátt ungu kyn-
slóðarinnar til að móta líi
að móta líf þjóða og stefnu
þeirra. Eitt sinn komst ég í
kynni við slíka orku. Ríkis-
stjórn Japans hafði boðið mér
í opinbera heimsókn. Uppþot
ungra stúdenta í Tokyo varð
þess valdandi að ríkisstjórnin
varð að afturkalla þessa heim-
sókn, og höfðu þannig bein á-
hrif á stjórnarfarslegt samband
tveggja þjóða. Seinna, er þeir
höfðu orðið fyrir áhrifum frá
starfsemi MRA-manna, komu
þeir til mín og báðu afsökunar,
og vonuiðust þá til að geta kom
ið einhverju góðu til vegar, í
stað vandræða.
Þessi góði andi sáttagerðar
og góðvildar er driffjöðrin í
lífi æskufólksins í „Sing-Out“
áhlaupinu. Þjóðhollusta, föður-
landsást, skilningur og áhugi
þessara ungu kvenna og
manna, er ný mögnun sálar
og anda, sem þjóðin þarfnast
svo mjög og allur heimurinn“.
Er minni ástæða til að kynna
þessar aðgerðir ungu kynslóð-
arinnar, en alls konar óeirðir,
glæpaiðju og ófremd minni
hlutans, sem varpar svo dimm
um skugga á björtu hliðina, að
hið hrósverða gleymist oft?
Þessi endursögn tímaritsgrein-
arinnar er sennilega ekki nægi
lega vel gerð, en sérprentun
af henni á frummálinu er hægt
að fá frá Ameríku fyrir mjög
lítinn pening.
Pétur Sigurðsson.
RAFIVIAGIM8GEI8LAOFNAR
til festingar á vegg
nýkomnir i 2 stærðum
K
LUDVIG
STORR
Laugavegi 15,
sími 1-33-33.
■i
LESBÓK BARNANNA
LESBÓK BARNANNA
3
lík — og vesalings Siggi lenti í
vandræðum.
Kennarinn: Af hverju hefur
þú ekki greitt þér í morgun,
Pétur?
Pétur: Ég á enga greiðu.
Kennarinn: Af hverju
féflckstu ekki Iánaða greiðuna
hans pabba þíns?
Pétur: Hans pabba! Hann er
nú nuðasköllóttur.
telja hanr af því. „Vertu nú ekki heimsk
ur, hvað ef hættumerki kemur nú um
miðja nótt, og þú þarfnast sverðsins“.
Hermaðurinn hló. „Yfirmennirnir sofa
allir til hádegis, og ég mun hafa næg-
an tíma til að ná sverðinu úr veðsetn-
ingu“.
Pétur kvaddi og fór. En hermaðurinn
veðsetti sverðið sitt og hélt áfram að
drek'ka.
Skyndilega heyrðist hættumerkið. Her
maðurinn spratt á fætur, lagfærði ein-
kennisbúninginn — en hann hafði ekkert
sverð. Hvað átti hann nú að gera, það
var enginn tími til að leysa út svero-
ið. Hann náði sér þá í spýtu, málaði
hana með svörtu og stakk henni svo í
slíðrið Allir voru á fleygiferð að koma
sér í raðir sínar. Keisarinn gekk noklkr-
um Sinnum milli raðanna og kom fljót-
lega auga á hermanninn. Hann stað-
næmdist fyrir frman hann og skipaði
honum að ganga fram.
Hermaðurinn gerði það sem honum
var skipað.
„Sýndu mér hvað þeir- í hersveitinni
kenna þér, sláðu mig með sverði þínu“,
skipaði keisarinn.
„Ég myndi ekki dirfast að beita sverði
mínu gegn Yðar hátign“! sagði hermað-
urinn.
„Gerðu svo, ef ég skipa þér“!
Hermaðurinn greip til spýtunnar, og
hrópaði um leið hástöfum: „Guð minn
góður, bieyttu þessu banvæna vopni í
spýtu“.
Dró hann síðan vopnið úr slíðrum, sló
Pétur með því og það hrökk í sundur í
marga parta.
Þögn sló á alla viðstadda, bæði her-
mennina og yfirmennina og hersveitar-
presturihn tók að biðjast fyrir.
„Kraftaverk, það hefur átt sér stað
kraftaverk“.
Pétur keisari brosti við hermanninum.
„Þú ert ágætur náungi, þér þykir góður
sopinn en þú skilur aldrei vit þitt við
þig, mér geðjast að mönnum sem þér“.
Hermanninum var síðan fengið aftur
sverð sitt og honum leyft að dveljast
áfram í þjónustu keisarans.
Kalili er að fara á villidýraveiðar. En í hvaða landi? Ef þú tekur
blýant og dregur strik frá 1—76, .sérðu það.
Á eftir mátfu svo lita myndina.
Krossgáta
Lárétt
2. hás
7. heyið
9. frosið vatn
11. reiður
15. púlka
Lóðrétt
1. sterkasti guðinn
3. spil
4. er lyft
5. utan
6. slá
8. leyfi
10. sjó
12. á fæti
13. klukka
14. slá