Morgunblaðið - 25.02.1968, Blaðsíða 12

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 25. FEBRÚAR 1968
U?-------------------
Sr. Bjarni Sigurðsson:
Vetur í sveit
FJARAN hún á sér sundur-
leita drætti eins og andlitssvip-
ur manns. Sumir þekkja ekki
fjöruna, aðrir þekkja þá fjöru
eina, sem ekki er við skap
þeirra og vilja þess vegna helzt
ekki kannast við tilvist henn-
ar.
Sumir búa við fjöru plast-
brúsans og blaðaslitursins og
stígvélsins, sem eitt sinn hefir
átt sér fót. Undir eins sjáum
við, að þessu föruneyti er of-
aukið og á hér ekki heima.
Aftur á móti neyðumst við til
að umbera tjá þess og tundur
eins og opinberun morgunskím-
unnar eftir svallsama nótt.
Sumir eiga sér fjöru gneipra
kletta og hálla hleina, þar sem
þungur niður súganda sævar
minnir þá á að að halda sig
álengdar. En básar hennar og
skútar eru forvitnilegir og
lokkandi í ögrun sinni. Og að
lokinni óveðursnótt læðir hún
að hugsun þinni óljósum gnm
um sjórekið lík eða fjársjóð
hálforpinn sandi.
Sumir búa við fjöru alls-
nægta, þar sem þyrskling og
hrognkelsi dagar uppi í lón-
um og vaða má kræklinginn 1
ökla. Eins fjara fyllist á hverju
háflæði möl, sem er gulls ígildi.
f næstu byggð sáldrast verð-
laus sandurinn í skó eiganda
síns og sokk og gjörir honum
gramt í geði.
Og svo er það fjaran okkar,
sem hverfulleikur árstíðanna
nær ekki til.
Það er kalt í veðri, og ærn-
ar eru latrækar, þeim er helzt
ekki að aka burt frá ærhús-
unuim. Það sér á, að Fjöru-
Grána er farin með hirð sinni
og er nú ekki til forystu. Sem
betur fer, er skammt niður á
sjávarkampinn, svo að fyrr en
varir skynjum við angan fjör-
unnar með golunni, sem berst
af hafi. Og þá lifnar óðara
yfir hópnum, rétt að segja eins
og eldingu ljósti niður. Og nú
opnast hún allt í einu fjaran
fersk og safamikil að útfall-
anda sjó.
Á svipstundu dreifist hjörð-
in og samlagast grjóthnuUung-
pjppHSBflKBHi
Símar 11530
Símar 11531
BOLLUR
Gluggatjaldastangir
J. Þorláksson & Norðmann
Bankastræti 11.
A R E N A
mest seldu tækin í Danmörku.
668
Vegna gengis-lækkunar
hefur Hede Nielsens Fa-
briker A/S lækkað verð
tækjanna til okkar all-
verulega, og getum við
því boðið þessi vinsælu
tæki á sérstaklega hag-
stæðu verði.
Bergur Lárusson H.F., Ármúli 14
Sími 81050.
um, þangbeðjum og þarabrúki
þeirrar veraldar, sem er all-
sendis ósnortin af harðindum
og harðfenni langvarandi vetr
arríkis' ofan við kampinn. Og
ærnar háma í sig saltstokkinn
sjávargróðurinn eins og græn-
gresi í vordögum.
Húsbóndinn veit, að héðan
af þarf ekki að hafa áhyggjur
af þeim í dag. Þær tína í sig
kjamgróður fjörunnar, sem ang
ar af sölvum og þara og seltu,
og skila sér heim að húsum,
þegar þær hafa étið nægju
sína af kostulegum ávexti sjáv-
arins. Hitt er svo annað mál,
að það verður að gefa þeim
nánar gætur. Á fjörunni em
þær vísar til að klöngrast út
til yztu skerja. Það mun vera
stórstreymt, og þá er flæði-
hættan mest á aðfallinu.
Fjarska var litli snáðinn keip
óttur við hana móður sína í
morgun. Hann hafði það raun-
ar upp úr krafsinu, að pabbi
lofaði honum einhverju fall-
egu, þegar hann kæmi heim.
Það er líka góð hvíld frá gegn-
ingunum að rjátla dálítið um
fjömna, og nú ber vel í veiði.
Veröld hennar, sem ekki breyt
ir um andrúmsloft og yfirbragð
eftir árstíðum, er aldrei eins
heillandi og á útfallinu.
Markvist og sígandi rísa hólm
ar og sker ósnortin upp úr
seltu sjávar. Og nýjar þang-
breiður koma í ljós og flaks-
ast til við bringubreiðar öldur
eins og hár Afródítu, þegar
hún sté fullsköpuð upp úr laug
hafsins vestan við eyna Kýpur
endur fyrir löngu.
Skeljar og kuðungar breiða
úr sér um svarta sjávarmölina,
sem urgar í við hvert fótmál.
Margar eru þessar gersemar
skaddaðar og vairla þess verð-
ar að bera þær heim til bæjar.
Og húsbóndinn, sem hefir
helzt í huga að hafa upp á
verulega fallegu ígulkeri handa
litla kút, finnur ekkert óbrot-
ið af þessum viðkvæmu dýr-
gripum fjömnnar. Reynandi að
fara neðar í flæðarmálið, þar
sem eru litlar sjávartjarnir í
glitrandi skeljasandi.
skeljar með kvikan skelfisk-
inn til varðveizlu og kuðung-
ar svo kostulegir útlits, að
næstum því gleymdist sjálfur
dýrgripurinn, lífið, sem þeir
varðveita.
Rétt einu sinni verður hús-
bóndinn hugfanginn af brún-
um,, svörtum oig hvítum litbrigð
um umhverfisins og iðandi
kviku fjömnnar, og hann
sér á sæbarinn stein flosaðan
röku þangi. Og vitund hans
týnir öllum tengslum við stóra
heiminn, svo að hann man enga
veröld nema æðaslátt fjörunn-
ar, sem umlykur hann og hefir
svelgt hann í sig eins og lítið
sandkorn af sjálfri sér. Og
augu hans leita óráðin og
dreymin milli tjalds og sendl-
ings, sem skjótast tindilfættir
um sandbreiðuna milli sjávar-
máls og fjörusteina. Og hann,
sem hefiT þreytt fang við klaka
högg og gegningar frá því fyr-
ir dögun og hefir að undan-
förnu rétt getað fleygt sér út
af yfir blánóttina, er nú mnn-
inn inn í óumbreytanlega eilífð
þessarar fjöru og veit ekki til,
að sér liggi neitt á framar.
En meðan seiður fjörunnar
heiUar huga þrekskrokksins,
teygja ærnar sig til yztu tanga,
því að þeirra ævintýri er í
sölvum og þangi fjærstu skerja,
Má vera, að honum hafi mnn
ið í brjóst sem snöggvast, a.m.k.
sprettur hann upp með and-
fælum og þykir sól hafa ekið
eldvagni sínum austar en góðu
hófi gegnir. Og líkast til er
komið aðfall og óvíst, hvar
Fjöru—Grána heldur sig með
hirð sína. Réttast að hlaupa
austur á Grænhól, þaðan sem
sér vestur með öllum fjörum og
meira að segja til Flæðiskerja,
ef þær skyldu hafa rásað þang-
að alla leið.
Jú, ekki ber á öðru. Þarna
em þær rétt vestan við sól
að sjá skjáturnar þær arna, og
þessi líka kippurinn þangað út
eftir. Og flæddar á yzta sker-
inu, svo ekki er lengur vætt
út til þeirra, ekki í þessum
brunagaddi.
Og húsbóndinn þekkir af gam
alli reynslu, að ekki muni þær
hreyfa sig af skerinu fyrr en
sjór gengur yfir þær og sjávar-
seltan hefir blindað þær. Þá
er líka undir hælinn lagt, hvort
þær leggjast til lands eða
stefna til hafs, sem er þó fullt
svo líklegt, þá eru dagar þeirra
taldir.
Kópur, Kópur greyið, komdu
hérna kallinn. Irrda, sækt ana,
sækt ana. Og seppi hefir fyrr
í ferðum verið og eftir nokk-
uð hringsól og gjamm og ýlf-
ur og spangól hunzkast kauði
út í. Já, rétt og, sækt ana:
Seigur kallinn. Og hann sivam-1-
ar út til ánna í skerinu. þar
sem upphefst gauragangur og
stympingar undir stjórn hús-
bóndans, sem hvetur rakka
sinn af þurru landi.
Og þegar allur hópurinn hef
ir náð lamdi, þar sem Fjöru-
Grána rekur lestina, rankar hús
bóndinn við sér, að það er
sífellt hringl með klukkuna og
þvarg um sumartíma og meðal-
tíma og Grínitstíma. sem hefir
mglað hann í ríminu. Svo að
það fór að falla að klukku-
stundu fyrr en hann varði.
Hér em einstaka gimibur-
Leikfélagshátíðin í Kópavogi ’68
Árshátíð Leikfélags Kópavogs verður haldin í Fé-
lagsheimili Kópavogs, laugardaginn 2. marz kl.
19. Félagar fjölmennið og takið með ykkur gesti.
Styrktarfélagar velkomnir meðan húsrúm leyfir.
Uppl. í símum 40506, 41934 og 40475.
Akranes
Til sölu er við Breiðargötu á Akranesi fiskverkun-
arhús þar sem aðstaða ér til söltunar, þurrkunar,
reykingar og frystingar á fiski. Fiskþurrkunar-
lækin, reykklefar og frystitæki er allt nýlegt.
Góðar greiðsluskilinálar. — Uppl. gefur:
HERMANN G. JÓNSSON HDL.
Vesturgötu 113, Akranesi.
Sími 1890.
Luxor — Radionette
Luxor- og Radionette-sjónvarpstækin
komin aftur.
Nýtt verð vegna tollalækkunar.
Húsgagnaverzlunin Búslóð
við Nóatún — Sími 18520.