Morgunblaðið - 03.07.1968, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 3. JÚLÍ 1968
M. Fagias:
FIMMTA
KGtVAN
hvernig við hefðum farið að, ef
þér hefðuð ekki verið.
Snögglega datt henni í hug,
að hún væri að endurtaka sín
eigin orð.
Stundvíslega klukkan níu stóð
Nemetz úti fyrir þunglamalegum
járnhliðum herfangelsisins Fram
með girðingunni stóðu herbílar
og skriðdrekar í tveim röðum,
svo að varla varð eftir ein ak-
braut milli raðanna. Verðirnir,
sem voru vopnaðir vélbyssum,
neituðu í fyrstunni Nemetz um
aðgang, en til allrar hamingju
rakst þangað ungverskur skrif-
stofumaður, sem vann þarna og
Nemetz þekkti, meðan hann var
enn að þinga við verðina og
hann fékk þá til að opna hliðið.
Skrifstofubyggingin lá út að
húsagarðinum, en sjálft fangels-
ið að húsabaki, þar sem hundrað
aftökur höfðu farið fram undan-
farnar aldir. Byggingin var
þrjár hæðir og úr gluggum henn
ar mátti sjá yfir að fangelsis-
múrnum, sem var sundurboraður
af byssukúlum, og svo tvo gálga.
Að minnsta kosti fimm hundruð
manns, ungar stúlkur og piltar,
voru á rölti í garðinum og í þeim
hóp mátti sjá einstöku drengi
innan við fimmtán ára, en færri
gamla. Þau töluðu saman í hálf-
um hljóðum. Sum voru í hlýjum
yfirhöfnum, en önnur höfðu ekki
einusinni hálsklút og fæst voru
með nokkurn farangur með sér.
Fram með múrunum stóðu rúss-
neskir varðmenn, með tveggja
metra millibili, og miðuðu vél-
skammbyssum á skjálfandi hóp-
inn.
— Veslings ræflarnir, sagði
skrifstofumaðurinn lágt, — þau
verða send af stað í dag.
— Hvert? spurði Nemetz.
— Spyrjið mig ekki um það.
Maðurinn hristi höfuðið óróleg-
ur. — Ég veit það ekki. Og vil
heldur ekki vita það. Ég hef
verið í flokknum, alveg síðan ég
varð uppkominn. í styrjöldinni
var ég í andspyrnuhreifingunni.
Þýzkaramir buðu hátt í höfuðið
á mér. Við bjuggum í kjallara,
þar sem líka voru vopnabirgð-
irnar okkar. Hefði neisti úr í-
kveikjusprengju náð til okkar,
hefðum við rokið upp í háaloft.
En þetta... þetta hefur gert
meira en verstu Gestapo-pynt-
ingar hefðu getað gert. Það hef-
ur alveg svipt mig allri trú á
það, sern Rússar kalla kommún-
isma. Ég gef frat í flokkinn og
félaga Krúséff.
Nemetz sýndi skrifstofumann-
inum umslag Stambulovs og
skýrði frá erindi sínu. Maðurinn
las undirskriftina og hmyklaði
brýnnar.
— Ég skal gá, hvort Levitov
ofursti er kominn á fætur. Hann
ætti að vera það á þessum tíma,
en það er aldrei að vita. Fer
alveg eftir því, hvenær hann
hefur komist í rúmið í gærkvöld.
Nemetz beið í dragsúgnum í
ganginum milli hliðsins og húsa-
garðsins meðan skrifstofumaður-
inn gekk inn. Nokkrum mínútum
seinna kom hann aftur.
— Hann er ekki farinn að
sína sig enn.
Nemetz spurði, hvort hann
gæti fengið að tala við Halmy
lækni, meðan hann biði. Hinn
taldi ómögulegt að finna einn
einstakan mann innan um allar
þær þúsundir, sem nú væru
imna-n múra fangslsisins. Samt
var hann svo greiðvikinn að
ganga inn í skrifstofu bygging-
una aftur. En nú var hann lengi
burtu. Nemetz var þegar orðimn
vonlaus um að sjá hann aftur,
þegar hann kom til baka ásamt
rússneskum liðþjálfa.
— Læknirimn yðar er í hópn-
um. Ég fékk leyfi hjá verðinum
til að tala við hanm. Liðþjálfinn
fer með yður. En verið þér ekki
oflengi burtu. Ofurstinn er
94
þegar búinn að senda eftir
fyrsta drykk morgunsins og
ýður er betra að ná í hann áður
en hanm fær þá alltof marga
ofan í sig. Hann er ómerkileg-
asta fyllibytta, sem ég hef
nokkurntíma kynnzt.
Skjálfandi hópurinn í húsa-
garðinum leit Nemetz haturs-
augum, er hann í fylgd með lið-
þjálfanum tók að leita að lækm
inum. Það var enginn vafi á því,
að hópurinm hélt þá vera frá
Leynilögreglunni, og eins og með
þegjandi samþykki reyndu
mennirnir að hindra Nemetz í
erindrekstri hans með því að
gera eins og lifandi múr kring
um hann, hvert sem hann sneri
sér. Samt fann hanm Halmy á
furðu skömmum tíma.
Halmy læknir stóð þarna inn-
an um þennan manngrúa, í sama
óhreina sloppnum og með kvem-
prjónasjal yfir herðunum. And-
litið var blátt af kulda og glamr
aði í tönnunum. Þegar Nemetz
nefndi nafn hans, brá fyrir
brosi á sprumgnum vörunum.
— Nei, þetta getur ekki verið
satt! Hvernig hafið þér sloppið
inn? Og síðan - án þess að bíða
eftir svari: — Eigið þér sígar-
ettu?
Sem betur fór átti Nemetz
heilan pakka. Hann rétti hann
að Halmy, en hendurnar á lækm-
inum voru of loppnar til þess að
taka við honum. Svo kveikti
Nemetz í einni sígarettunmi og
stakk síðan pakkanum í slopp-
vasa læknisins.
— Nokkuð að frétta? sagði
Halmy.
— Ég er að reyna að fá yður
lausam, sagði Nemetz lágt. -
Það er nú ekkert afgert enn, en
við höfum nokkra von. Og
meira að segja nokkuð góða von.
En svo var eins og honum dytti
eitthvað í hug, því að hann tók
að hmeppa frá sér frakkanum.
— Hvað eruð þér að gera?
spurði Halmy.
Nemetz fór úr frakkamum. -
Farið þér í hann, sagði hanm.
Hann rétti frakkann, en lið-
þjálfinn greip hann og hélt
honum frá sér með annarri
hendi, en tók að rannsaka vas-
ana með hinni. Þegar hann fann
ekki einusinni þjöl, auk heldur
vopn, rétti hann Nemetz frakk-
ann aftur.
— Farið þér í hann, sagði
Nemetz. Annars drepizt þér úr
kulda.
— En hvað þá um sjálfan
yður, andæfði Halmy.
— Ég fer inn i hitann. Og auk
þess er ég í hlýrri peysu undir
jakkanum. Og til þess að sann-
færa lækninn, fletti hann jakk-
anum frá sér og sýndi honum
peysuna, sem Irene hafði prjón-
að handa honum, meðan hún var
enn að draga sig eftir honum.
Em nú verð ég að fara. Og svo
kem ég aftur, þegar ég hef talað
við Levitov ofursta. Og svo
bætti hann við: — Það var líka
dálítið annað. Ungfrú Mehely
bað að heilsa yður.
— Hafið þér hitt hana?
Hvernig líður henni? Varirunga
mannsins skulfu.
— Ég hitti hana á þriðju-
daginm, eftir að þér voruð færð-
ur burt og svo talaði ég við
hana í síma í gærkvöld. Hún er
komin aftur í gamla herbergið
sitt. Húm hefur vitanlega á-
hyggjur af yður, en annars líður
Ihenni sæmilega. Hann lagði
höndina á öxl umga mannsins.
— Bíðið mím hérna. Ég kem
strax aftur.
Með liðþjálfann á undan sér,
lagði hanm svo af stað inm í
skrifstofubygginguna. Þegar
banm hafði gengið nokkur skref,
famn hamn, að tekið var fast í
annan handlegginn á honum.
Hann sneri sér og þekkti aftur
vasaþjófimn, Ernoe Lehotzky.
Vinstra augað og meiri hlutimn
af vinstri kinninni var sveipað
í heljarmiklar umbúðir, og var-
irnar voru allar bólgnar.
— Ernoe! sagði hanm. Granni
maðurimn sendi honum snúið
bros. Allar framtennurnar voru
farnar. — Já, en guð minn góð-
ur, hvað hefur komið fyrir yður?
- Ég var nappaður. Þessir
skíthælar náðu í mig, kvakaði
hann háum rómi. En þér skuluð
ekki vera hræddur, fulltrúi. Ég
lét úti meira en ég fékk. Auga
fyrir auga.. .og dálítið betur!
— Ernoe, sagði fulltrúinm. —
Þessi, sem ég var að tala við, er
læknir. Látið hann líta á and-
litið á yður. Hann getur kanmski
ekki mikið gert, en sýnið honum
það samt.
— O. . .Verið þér ekki hrædd-
ur, herra fulltrúi. Ég bjarga mér
einhvernveginn.
— Já, gangi yður vel, sagði
Nsmetz og sneri sér við, til þess
að elta liðþjálfann. Kuldagjóst-
ur næddi gegn um húsagarðinn,
svo að loftið fannst vera tíu
stigum kaldara. Hanm skalf af
kulda.
— Gætið þér nú heilsummar,
herra fulltrúi! kallaði Ernoe á
eftir honum. — Flýtið yður nú
heim og fáið yður einn romm-
toddý. Þetta er ekkert veður
fyrir öldung eims og yður að
flækjast um frakkalaus.
Ofurstinn var kominn á fætur
og var nú í skrifstofu sinni.
Eftir að hafa þurft að sýma
skilríki sín þremur mismunandi
vörðum, var Nemetz loks vísað
inn til hins almáttuga.
Þc-gar hann kom inn, sá hanm
riðvaxinn maran, önugan á svip,
í skítugum einkennisfrakka, og
Atvinna
Okkur vantar nú þegar, vegna afleysinga í sumar-
fríum, starfsmenn á næturvakt og til aksturs.
Réttindi til aksturs strætisvagna nauðsynteg. Upp-
lýsingar á skrifstofu okkar að Reykjanesbraut 12,
Reykjavík.
LANDLEIÐIR H.F.
Matráðslona
óskast í 1 mánuð frá 15. júlí.
Prentsmiðja Jóns Helgasonar,
Síðumúla 8. — Sími 38740.
Hafnarfjörður — Garðahreppur
Reiöhjólaviðgerðir
Munið reiðhjóiaverkstæðið Helisgötu 9, Hafnarfirði.
Góð varahlutaþjónusta.
Hans Kristjánsson.
Gistihús Héraðsshólans ú
Laugarvatni er opið
Tekur á móti ferðafólki og gestum til lengri eða
skemmri dvalar.
Hringið í síma 6113 á Laugarvatni.
Bcrgsteinn Kristjónsson.
Hrúturinn 21. marz — 19. apríl.
Þú skalt ekki gera stórvægilegar breytingar á högum þínum í
dag, en ha'tu þig við hversdagsleg efni
Nautið 20. apríl — 20. maí.
Það er um að gera að láta sig ekki langa í neitt, það veit ekki
á gott. Sittu hjá. og kvöldið verður gott.
Tvíburarnir 21 maí — 20. júní.
Þér hættir til að gera einhverjar vitleysur aðeins til að kanna
framvindu málanna, en það kann að koma niður á ættingjum
þínum
Krabbinn 21. júní — 22. júlí.
Fa-ðr vel að öllu í dag og í kvöld, og það mun þér verða
launað. bó*t siðar verði.
I.jónið 23. júlí — 22. ágúst.
Farðu þinar eigin leiðir, og gerðu ráð fyrir að aðrir geri eitt-
hvað svipað, farðu snemma heim og hvílztu.
Meyjan 23. ágúst —22. sept.
Fjármálin hcfa áhrlf á persónuleg sambönd þín. Gerðu engar
hreytmgai á þínum högum núna. Lestu eitthvað er kvöldar.
Vogin 23. sept — 22. okt.
Þú kannt að koma hugmyndum þínum á framfæri í dag, notaðu
tímanr. vel til að endurskoða stefnu þína, vertu mjög strangur
við sjálfan þig — og aðra.
Sporðdrekinn 23. okt. — 21. nóv.
Haltu stillingu þinni, því að þeir sem eru að blanda sér í mál-
efni bér viðkomandi, eru sennilega of langt fjarri til að meta
aðstæðurnr r til fulls
Bogmaðurinn 22 nóv — 21. des.
Þú skalt ekki gera nein viðskipti við Vini þína í dag.Deilur
við fólk virðast ekki mjög sennilegar, svo að þú skalt safna
gögnum, og geyma til betri tíma.
Steingeitinn 22. des. — 19. jan.
Sumir hirða rósirnar, meðan aðrir halda eftir þyrnum. Kímni-
gáfa þín heldur þér uppi, jafnvel, þótt enginn annar en þú kunn-
ii að meta hana
Vatnsberinn 20. jan. — 18. febr.
Þú Skalt vinna sem mest einn, en ef þú neyðist til samvinnu
við aðra, skaltu inna þau störf af hendi möglunarlaust.
Fiskarnir 19. febr. — 20. marz.
Farðu a3 eigin eðlisávísun, og leiðbeindu þeim er þér standa
framar í fjármálum Þú skalt sjálfur finna þinn köllunartíma, og
meta þín mál réttilega.