Morgunblaðið - 14.07.1968, Qupperneq 2

2
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. JÚLÍ 1968
Handklæði á almenn-
ingsþvottaherbergjum
— geta ver/ð stórhœttulegir smitberar
Bamahópur félaga úr Lionsklúbbnum Baldri með fötur sínar, er þau nota til fræ- og áburðar-
dreifingar. Þær fást á bensínstöðvum.
Lionsklúbburinn Baldur
leggur land undir fót
Eftirbreytnivert framtak
SJÖTÍU til áttatíu manina hóp- |
ur, barnia og fullorðirma, lagði
af stað í gær eftir hádegið inn
í óbyggðir til landgræðslu og
ræfctunar. Er þetta fólk úr Liona
fclúbbnum Baldri með börn sín
að fara sína árlegu landgræðslu
ferð. Þetta er fjórða árið í röð,
Sem fólkið fer iim á hálendið.
Er það nú búið að girða af og
eá í, um það bil 6-700 hektara.
Girðimg þessi nær frá Hvítá,
norður yfir Svartá og niður að
Hvítárvefcni. Var mikið girt í
haust, sem leið, með aðsrtoð sand
græðslu Ríkisins. Nú í voa- var
farið og dreift um tuttugu tonn
uan af fræi og áburði úr flugvél,
en ferðafólkið ætlar sjálft að
dreifa bringum einu tonni af á-
burði og fræi yfir helgina.
Það er ekki hvað minnst til að
fcoma fólkinu, því yngra, sem
eldra í snartingu við náttúruna,
og þá nauðsyn, sem taar til að
rækta landið okkar upp, og
forða því frá uppblæstri frá að
verða örfoka land.
Lionsmenm telja sig hafa
hrundið af stað gagnlegri hreyf
ingu, þar sem mörg önnur félög
hafa nú tileinkað sér samskonar
verkefni, og sannað hefur verið
að lamdið sé að blása upp. Þetta
er því vakning, sem vonandi
verður ekki látið staðar numið
við, er hér er komið sögu.
Hafa Lionsmenn haft til rækt-
umiairinnar grasfræblöndu, sem
Sturla Friðriksson hefur valið,
en hamn heyrir einnig til þess-
um félagsskap, og er að sögn
þeirra félaga driffjöður klúbbs-
iins í jarðræktarmálum.
Sögðu forráðamemn, að ferðir
og efni kostuðu of fjár, og hefðu
þeir getað haft þó nokkuð upp
í kostmað með að hafa fötur með
grasfræi til sölu á taenzínsitöðv-
um, og báðu þeir um, að fólfc
sem leið ætti út fyrir bæinn
væri minnt á fræssöluina,. Land-
Skaðar ekki að geta þess,
sögðu félagamir, að klúbburinn
hefur gefið svonefnda „Innra-
mannispoka“ á benzímstöðvar, þ.
e. plastpoka, sem fólk er beðið
að láta rusl það í, sem kann að
safnast ó ferðalögum, og flytja
heldur heim í ruslatunnur sínar,
en að varða vegina og sveitir
landsiins með bjórflöskum og
hverskyns rusli.
Sögðu þeir ferðalangar, að
margt væri gert sér til skemmt-
unar í ferðum þessum, svo sem
fannar ferðir á Hveravelli og í
Kerlimgarfjöl!, og farið í alls-
konar leiki og kvöldvökur
haldnar.
I Fréttabréfi um heiilbrigðis-
mál segir m. a. svo:
t HÁLFT annað ár hafa merkir
prófessorar í læknaháskólanum
í Diisseldorf verið að læðast að
almenningsþrvottahúsi borgarinn-
ar í einkennilegum erindum. —
Þeir voru að rannsaka handklæð
in í 136 matsölu- og veitimgahús-
um. Þeir unnu með leynd, til
þess að eigendur yrðu ekki æfir
af ótta við aðsteðjandi róg um
starfsemi þeirra. Þegar enginn
tók eftir, dró rannsóknarmaður-
inn upp úr skjalatösku sinni dá-
litla örk af einskonar þerripappír
sem áður hafði verið dauðhreins-
aður og gerður aðeins rakur.
Hann þrýsti þessari örk á hand-
klæðin, siðan braut hann örkina
saman og skaut henni ofan í
skjalatöskuna. Þegar til rann-
sóknarstofunnar kom, fór fram
rækileg sýklarannsókn á örkun-
um.
Þó lengi hafi verið vitað, að
notkun slíkra almenningshand-
klæða væri varhuigaverð, er
notkun þeirra mjög útbreidd í
Þýzkalandi og og víðar. Lækn-
arnir, sem þarna voru að verki,
vildu rannsaka nákvæmlega,
hversu hættuleg þessi handklæði
væru. Þeim þótti nóg um, áður
en laufc. Af 70 venjulegum gam
aldagshandklæðum voru 7 svo
ötuð af sýklum, að ógerlegt
reyndist að koma tölu á þá. Á
hinum 63 voru að meðaltali
16.527 sýklar á hvenn fercenti-
metra. En jafnvel verra en fjöldi
sýklanna, var þó eðli þeirra.
Helmingur handklæðanna var
ataður sýkl-um, sem valda graft-
arígerðum og sýkingu í sárum.
’í þriðjungi hand'klæðanna voru
koli'bakteríur, sem valda blóð-
kreppusótt, taugaveiki og jafn-
vel dílasótt. Þó undarlegt sé,
komust læknarnir að því, að
tnörg sjúkrahiús og lækningastof-
ur nota þessi venjarlegu hand-
klæði. Sum af þessum spítalahús
dýrum, voru hin illvígustu og
ilikynjuðustu af öllum sýklum,
eða stofnar, sem enu ónæmir fyr-
ir pencillind og yfirleitt öllum
fúkkalyfjum. Meðal hættuleg-
ustu staðanna var fæðingastofn-
un, þar sem mæðurnar fluttu
sýklana heim með börnum sín-
um. Dússeldorf-læknarnir eru
fullvissir um, að minnka má
smitunarsjúkdóma með því að
losa sig við almenningshandklæð
in. En þeir segja, að blásturs-
þurnkurnar séu fjarri því að
vera æskilegar í þeirra stað, þar
’sem að þeir dreifi sýkiunum
með því að blása þeim út í loft-
ið. Þeir kjósa því annaðhvort
langar rúllur, þar sem hver hluti
handklæðisins er notaður aðeins
einu sinni eða það sem bezt er,
einstaklingsþurrkur úr pappír.
(Úr Time)
Austur-þýzkur leikstjóri setur
upp „Puntila" eftir Brecht
Starfaði sjálfur með Breeht í 10 ár
Svonefnd „Innramannspokum“,
sem klúbburinn hefur látið benz-
ínstöffvar á Iandinu annast dreif-
ingar á.
flæmi það, sem klúbburinn hef-
ur fengið í hendur, og hefur
girt af, nefnist Baldurshagi, og
mun ætlunin síðar, þegar betur
er sprottið, að taka burt girð-
ingunia. En iþó ekki fyrr en að
nofckrum tíma liðnum, því að
annars leggst sauðfé á nýrækt-
ina, og slítur allt upp með rót-
um.
f svipinn er verið að reyna að
hefta uppblásturinn á rana, sem
þarna gengur fram, og eins það,
að fokið breiðist ekki yfir Blá-
fellsöxlina.
AUSTUR-þýzki leikstjórinn Wolf
gang Pintzka mun setja á sviff
leikritið „Punti la og Matti vinnu
\ maffur hans“ eftir Bertold
Brecht, en þaff verffur tekiff til
sýningar í Þjóðleikhúsinu í
haust. Aðalleikararnir þrír verffa
, Róbert Amfinnsson, Erlingur
j Gíslason og Kristbjörg Kjeld, en
i auk þeirra koma fram m.a. Bessi
Bjarnason, Bríet Héðinsdóttir,
Brynja Benediktsdóttir og Sigríff
ur Þorvaldsdóttir. Leikmyndir og
búninga gerir Manfred Gmnd,
leiktjalda- og listmálari, en þeir
Pintzka hafa unniff saman í
fjölda ára.
Wolfgang Pintzka hefur sett
leikrit Brechts upp víða um
heim,m.a. æfði hann „Puntila" í
Abo í Finnlandi fyrir þrem ár-
um. Hainn og Grund voru saman
í tíu ár hjá Brecht sjálfum í leik
húsi hans við Schiffsbauerdamm,
Krobbaraeínsfélag Sbagafjarðar
starfrækir leitarstöð
Nýr vegur sunnan
Þingmannahelðar
; KRABBAMEINSFÉLAG Sfcaga-1
j fjarðar var stofnað 22. júní 1966.
I Sem nýstofnað félag var unnið |
; að söfnun meðlima og hefur sú I
söfnun gengið vel. Um sl. ára-
mót voru félagar orðnir 7Ö3. — I
Aðalstarfsemi félagsins árið 1967 j
var rekstur krabbameinsleitar- j
stöðvar í Skagafirði. Fyrsta skoð |
unin fór fram 19. maí 1967 og I
hefur stöðin síðan starfað hvern |
föstudag, að undanteknum sum- j
arleyfum. Aðsókn hefur verið.
nokkuð góð. Af 402 ikonum!
mættu 306 eða 76,1%, við fyrstu j
innköllun. Af þessum 306 konum
voru tvær með breytingar á
frumum á 1. stigi, eða 6 af þús-
undi. Aukakvillar voru:
Sveinsson, laaknir, Valgarð
Björnsson, læknir. Hulda Péturs-
dóttir. yfirhjúkrunarkona, og
Framhald á bls. 31
en starfa nú við Volksbuhne í
Austur-Berlín.
Leikritið „Puntila“, samdi
Brecht eftir sögu finnsku skáld-
konunnar Hellu Woulijoki, sem
hann bjó hjá nokkurn tíma með
an hann var í útlegð á stríðsár-
unum. í því er töluvert um söng
og alþýðlega tónlist eftir Paul
Dessau, og hefur Carl Billich ver
ið fenginn til að stjórna henni.
Leikritið er í þýðingu Þorsteins
Þorsteinssonar, bókmenntasér-
fræðings, en undanfarin ár hef-
ur hann dvalið í Berlín og kynnt
sér verk Brechts sérstaklega. Þeir
Þorsteinn og Grund munu báðir
verða viðstaddir æfingar. Pintzka
gerir ráð fyrir að hafa um 60
sviðsæfingar á leikritinu og undir
lokin mun gestum vera boðið að
vera viðstaddir. Pintzka sagði, að
það hehfði Brecht sjálfur gjarn-
an gert, því að það gæfi leikur-
um og leikstjóra tækifæri til að
finna hvernig áhorfendur tækja
einstökum atriðum.
Brukkum 8,3 millj. lítra
af gosdrykkjum sl. ár
— og borðuðum 170 þúsund
f SUMAR er veriff aff leggja veg
um byggffir sunnan Þingmanna-
heiffar í Barðastrandarsýslu og á
sá vegur aff taka viff af gamla
veginum yfir heiðina. Aff sögn
Helga Thorvaldssonar hjá Vega-
gerff rikisins, verffur hinn nýi
vegur öllu lengri en gamla leiff-
in sem er 22 km. Um leiff og
nýi vegurinn verffur tekinn í
notkun verffur dregiff úr viff-
haldi gamla vegarins.
Framkvæmdum við vegarlagn- j
inguna stjórna þeir Sigfús Krist- j
jánsson, brúarsmiður, og Bragi i
Thoroddsen, vegaverkstjóri. I
Þrjár ár þarf að brúa á leið-
inni og í vor átti eftir-að leggja
veginn um 8 km. leið. Má reikna
með að verkið verði komið langt ;
á leið, ef því verður ekki lokið j
í haust. 1
Sár á leghálsi .... 41 kona
Sig á blöðru og/eða
endapaþarmi 23 konur
Ýmsar bólgur ........ 23 —
Smá æxli . . ..... 4 —
Vöðvahnútar í legi . . 4 —
Smávegis breytingar
á frumum .. 4 —
Blöðrur á eggja-
stokkum ............ 1 kona
Við stöðina ’nafa starfað ólafur
kíló af konfekti
i
SKV. nýútkomnum Hagtíffind-
um drukku íslendingar á sl. ári
: 8,3 milljónir lítra af gosdrykkj-
; um og hafffi neyzlan þá aukizt
úr 5,3 milljónum lítra 1963. f
j fyrra drukku landsmenn einnig
I 1,4 milljónir lítra af óáfengu öli
! og rúmlega milljón lítra af malt
öli.
í fyrra borðuðu landsmenn
einnig 170 þúsund kíló af kon-
Jekti, 143 þúsund kíló af lakk-
rís, 138 þúsiund kíló af átsúkku-
laði, 100 þúsuind kíló af brjóst-
sykri og 93 þúsund kfló af kara
mellum. Af framangreindium
’sælgætistegundum virðisit frarn-
leiðsla á lakkrís hafa aukizt lang
samlega mest eða úr 68 þús. kg.
1963 í 143 þús. kíló 1967.