Morgunblaðið - 02.10.1968, Blaðsíða 11

MORGOTTBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 2. OKTÓBER 196«
11
Jón Auðuns, dómprót.:
Siguröur P. Sívertsen, prúfessor
ALDARMINNING
ÞAÐ yoru merkilegir menn þeir
þrír, sem kennarar voru í guð-
fræðideild háskólans, þegar ég
hóf þar nám fyrir 43 árum, þeir
próf. Haraldur Níelsson, próf.
Sigurður P. Sívertsen og próf.
Magnús Jónsson. Hann var
þeirra yngstur, en hinir tveir
eiga aldarafmæli á þessu ári, og
Sigurður P. Sívertsen í dg.
í>eir voru næsta ólíkir, þessir
þrír menn. Haraldur Níelsson,
eldhuginn, ræðusnillingurinn af
mörgum talinn mestur hérlend-
is eftir Jón Vídalín. Magnús
Jónsson einn fjölhæfasti gáfu-
maður samtíðarinnar með þjóð
vorri. Og Sigurður P. Sívertsen,
gáfaður maður, lærður vel, al-
vörumaður og einstakt prúð-
menni.
Þessir ólíku menn á marga
lund voru samhentir sem bezt
má vei'ða um að halda uppi virð
ingu guðfræðideildarinnar og
laða að henni unga menn.
1 dag eru liðin 100 ár síðan
Sig. P. Sívertsen fæddist og full
30 ár síðan hann andaðist.
Hann fæddist í Höfn í Borg-
arfirði. Þar bjuggu merkisbúi
foreldrar hans, Pétur sonarson-
ur Bjama riddara Sívertsen í
Hafnarfirði, og seinni kona hans,
Steinunn Þorgrímsdóttir, prests
Thorgrímsens í Surbæ á Hval-
fjarðarströnd. Var Helgi biskup
Thordersen móðurbróðir beggja
þeirra hjóna í Höfn.
Sigurður Sívertsen fór 10 ára
gamall til náms hjá sálmaskáld-
inu sra Stefáni Thorarensen á
Kálfatjörn, sem var kvæntur
föðursystur hans. Síðar lærði
hann til viðbótar einn vetur
undir skóla hjá mági sínum,
sra Magnúsi Andréssyni á Gils-
bakka. Hann lauk stúdentsprófi
með lofi frá lærða skólanum 21
árs gamall og guðfræðiprófi frá
Hafnarháskóla með fyrstu eink-
unn 6 árum síðar. Þá var hann
um skeið við kennslu í Reykja-
vik og hélt jafnhliða uppi sem
sjálfboðastarfi bamaguðsþjón-
ustum í Dómkirkjunni, en gerð-
ist jafnhliða me'ðstofnandi og
ritstjóri blaðsins Verði ljós.
Prestvígsla til O'tskála var hon-
um veitt árið 1898, en fékk ári
síðar veitingu fyrir Hofi í Vopna
firði, sem þá var talið eitt bezta
prestakall á landinu og naumast
veitt öðrum en fyrirmönnum í
prestastétt.
Það sama ár kvæntist hann
glæsilegri stúlku, Þórdísi Helga-
dóttur, lektors Hálfdanarsonar.
Þau unnu sér skjótt hinar mestu
vinsældir þar eystra, og gerðist
ungi presturinn forustumaður
um hverskonar menningar- og
framfaramál, auk þess sem
fræði vann próf. Sívertsen meg-
in ævistarf sitt. Og hann leysti
það þannig af hendi, að nemend-
ur hans minnast þess með þakk-
læti, sem er samboðið virðing-
unni, sem þeir báru jafnan fyr-
ir honum.
Hann gerðist lærður maður í
kennslugreinum sínum, og hann
andi baráttumaður fyrir því, að
þjóð hans yrði víðsýn, göfug,
kristin þjóð. Að því stefndi
hann í ræðu og riti, á fjölmörg-
um umræðufundum, með fjölda
ritgerða og greina og með bók-
um sínum.
Hvar sem málefni kristni og
kirkju var á ferð, reyndi hann
að vera kominn. Hann var um
langt skeið formaður Prestafé-
lags íslands, ritstjóri Prestafé-
lagsritsins og síðar Kirkjurits-
ins með vini sínum og samkenn-
ara, próf. Ásmundi Guðmunds-
syni, og vann með honum
manna mest a'ð helgisiðabók ísl.
þjóðkirkjunnar, sem nú er í
gildi. Hann rækti fjölmörg önn-
ur trúnaðarstö.rf fyrir kristni og
kirkju og var kjörinn vígslubisk-
up hins foma Skálholtsstiftis eft-
ir sra Valdimar Briem. í heimili
sínu safnaði hann saman nem-
endum sínum til umræðna um
vandamál guðfræðinnar og
kirkjunnar. Þær stundir verða
okkur nemendum hans ógleym-
anlegar.
Hann var ekki eldsál á borð
við sra Harald. Hann var ekki
hamhleypa á borð við Jón bisk-
up Helgasc*. Hann var ekki fjöl-
hæfur á borð við próf. Magnús
Jónsson. En með þessum sam-
kennurum sínum í guðfræði-
deildinni og próf. Ásmundi
Guðmundssyni síðustu árin,
lagði hann fram sinn stóra skerf
til að skapa virðingu alþjóðar
fyrir guðfræðideild háskólans
og móta þá ungu menn, sem þar
voru nemendur hans.
Ég er ekki að skrifa ýtarlega
æviminningu próf. Sigurðar P.
Sívertsens. Um hann var að
verðugu rækilega skrifað af
samkennurum hans og nemend-
um við andlát hans fyrir 30 ár-
um. En verðugt er, að nemend-
ur hans minnist hans á aldar-
afmælinu. Svo ágætur Vcir hann
sem maður, kennari og leiðtogi.
Hann var gáfáður maður veL
Hann var göfugmenni, og svo
grandvar maður í orði, hugsun
og háttum, að fáum einum mun
fært að stíga þar feti framar en
hann.
prestleg þjónusta hans öll var
rómuð.
Eftir 4 ára hjónaband varð
Sig. P. Sívertsen ekkjumaður
með þrjú kornung böm. Eru tvö
þeirra á lífi, frú Steinunn ekkja
Gústavs A. Jónassonar ráðuneyt-
isstjóra, og Helgi kaupmáður.
Sra Sigurður kvæntist ekki
aftur, og þegar honum bauðst
kennarastaða við hinn nýstofn-
aða Háskóla íslands, tók hann
því boði, enda öðrum betur fær,
sakir lærdóms, til að taka að sér
kennslu í guðfræði. Þá mun hon
um hafa verið einkar ljúft að
ganga að þessu starfi, þar sem
samkennararnir báðir voru æsku
vinir hans og félagar frá hskóla-
árunum í Kaupm.höfn, þeir Jón
Helgason síðar biskup, mágur
hans, og sra Haraldur Níelsson.
Sem háskólakennari í guð-
sameinaði fagurlega lærdóminn
djúpri guðrækni og frábærri
samvizkusemi hins göfuga
manns. Kristni íslands var meg-
inhugðarefni hans og í rauninni
eina hugðarefnið, því að öllu
sem hann vildi vinna þjóö sinni
og samtíð, fann hann stað undir
merki Jesú Krists. Undir því
merki gerðist hann máttugur
stríðsmaður, i allri sinni hóg-
værð, allri sinni afdráttarlausu
prúðmennsku.
Hann var auðmjúkur maður,
en bardagamaður um leið. Þeir
þremenningarnir, Jón Helgason
biskup, sra Haraldur og hann,
voru menn hins nýja tíma og
báru nýja strauma inn í andlegt
líf á íslandi. Sigurður Sívertsen
var einarður í vöm og sókn fyr-
ir frjálslyndan kristindóm,
brennandi í andanum, óþreyt-
SANDVJK-snjónagiar veita öryggi í snjó og hálku
Látið okkur athuga gömlu hjólbarðana yðar og negla
þau upp. Það getur borgað sig.
Gúmmvvimiustofan hf.
Skipholti 35 — Sími 31055 — Reykjavík.
GENERAL" TRAKTOR HJÓLBARDAR
13 -
14 -
14 -
15 -
12 -
24
28
30
30
38
(14.9
(16.9
(16.9
(18.4
(13.6
24)
28)
30)
30)
38)
ENNFREMUR HJÓLBARÐA Á
LYFTARA OG VAGNA
23x5 600x9 — 18x7 825 — 15
Sendum gegn póstkröfu
um land allt
HJÓLBARÐINN H.F.
LAUGAVEGI 178 — SÍMI 35260.