Morgunblaðið - 03.10.1968, Síða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 3. OKTÓBER 196S
Sigurður Guttormsson
hreppstjóri — Minning
F. 27. 7. 1912. — D. 27. 9. 1968.
INN frá hafnleysum Héraðsflóa
sker sig dalur mikill, er fornar
sagnir nefna Héraðsdal, en geng-
ut nú ætíð undir nafninu FJjóts-
dalshérað eða Hérað.
Hér verður aðeins minnzt eins
staðar í þessu mikla héraði, Hall-
ormsstaðar í Skógum, því að í
dag er til moldar borinn bónd-
inn þar, Sigurður Guttormssan
hreppstjóri.
Þótt ætt Sigurðar heitins sé
þjóðkunn, mun ég samt geta
nokkurra forfeðra hans, sem
unnu mjög að heill Fljótsdals-
t
Eiginkona mín og móðir,
Else Pálsson,
Ásgarði 24,
andaðist að heimili sínu mið-
vikudaginn 2. október.
Árni Pálsson
Kristín Arnadóttir.
t
Faðir okkar
Óskar Þorsteinsson
Drafnarstíg 3,
andaðist á Landakotsspítala
þriðjudaginn 1. okt.
Ingibjörg Óskarsdóttir
Guðniundur Óskarsson.
t
Eiginmaður minn,
Hafsteinn Lúther Lárusson
fyrrum bóndi, Ingunnar-
stöðum, Kjós,
andaðist 23. sept. Jarðarför-
in hefur farið fram.
Fyrir mína hönd og ann-
arra vandamanna.
Guðrún Sigtryggsdóttir.
t
Föðursystir mín
Halldóra Bjarnadóttir
héraðs, Hallormsstaðarskógar og
íslenzkrar þjóðar.
Á öndverðri nítjándu öld sett-
ist að á Hólum í Reyðarfirði séra
Guttormur Pálsson. Hann hafði
alizt upp á Valþjófsstað og var
dóttursonur Hjörleifs Þórðarson-
ar skálds og prests þar. Gutt-
ormur hafði verið rektor Hóla-
vallaskóla og kennari að Bessa-
stöðum, áður en hann gerðist
prestur austanlands. Um hann
segir Páll Eggert Ólason: „Gutt-
ormur var fjölhæfur maður og
manna bezt að sér, kenndi mörg-
um skólalærdóm, læfcnir góður
og lögfróður, mjög vel látinn."
En þegar vart áratugur er lið-
inn af tuttugustu öld, gerist af-
komandi hans og alnafni skógar-
vörður á Austurlandi, en þá er
brotið í blað í sögu íslenzkrar
skógræktar og gróðurvemdar.
Mannkosti þessarar ættar hlaut
Sigurður Guttormsson í vöggu-
gjöf.
Og ég get ekki stillt mig um
að geta hér atviks, sem gerðist
á Hallormsstað um miðbik aldar-
innar. Ég var staddur þar ásamt
nofckrum skólastúlfcum til að
færa niður eitthvað af plöntum.
Kvöld eitt tók Guttormur mig
t
Kveðjuathöfn um mótður
mína
Halldóru B. Björnsson
skáldkonu,
fer fram f Dómkirkjunni
föstudaginn 4. okt. kl. 10.30.
Jarðað verður að Saurbæ,
Hvalfjarðarströnd kl. 3 sama
dag.
Þóra Elfa Björnsson.
t
Konan mín, móðir, dóttir og
systir okkar
Jóhanna Júlíana
Jónasdóttir
frá Bakkafirði
verður jarðsungin frá Nes-
kirkju föstudaginn 4. þ.m. kl.
1.30 e.h.
Fyrir okkar hönd og ann-
arra vandamanna.
Guðmundur Vagnsson
og börn hinnar látnu.
inn að Jökullæk til að sýna mér
lerkireit þar. Og þá er við kom-
um þangað, bendir hann með
staf sínum á reitinn og segir:
„Þarna er hann.“ Fleiri voru þau
orð ekki. Engar málalenigingar,
engin skrúðmælgi. Og þarna er
hann ennþá — Guttormslundur
— en nú eru trén orðin tíu til
þrettán metrar á hæð.
Af þessu umhverfi og þessum
hugsunarhætti mótaðist Sigurð-
ur bóndi í æsku.
En Guttormur Pálsson sá meir
en skóg. Hann var eindreginn
talsmaður landbúnaðar og taldi,
að án hans gæti íslenzk menn-
ing aldrei þrifizt.
Það fcom í ’hlut Sigurðar sonar
hans að taka við búi af föður
sínum á Hallormsstað, og var
það ekki vandalaust.
Ég fúLlyrði, að Sigurður komst
mjög vel frá þeim vanda.
Sigurður Guttormsson sýndi í
verki athyglisverða sérstöðu í
búskap. Hann rak mjög snyrti-
legt smábú og hafði góðan arð
t
Jarðarför móður okkar og
fósturmóður,
Kristínar J. Dahlstedt,
fer fram frá Fosssvogskirkju
föstudaginn 4. október kl. 3.
Jón Þorsteinsson,
Ingibjartur Magnússon,
Kristín Haraldsdóttir.
t
Sonur minn, stjúpsonur og
bróðir
Herluf L. Georgsson
verður jarðsunginn frá Foss-
vogskirkju föstudaginn 4.
þ.m. kl. 1.30.
Halldóra Einarsdóttir
Guðmundur Árnason
og bræður.
andaðist í Fjórðungssjúkra-
húsinu á Akureyri föstudag-
inn 27. sept. Kveðjuathöfn
fer frám frá Akureyrarkirkju
laugardaginn 5. okt. kl. 13.30.
Jahðsett verður frá Sval-
barðsstrandarkirkju kL 3
sama dag.
Fyrir hönd vandamanna.
Sigríður Guðnadóttir.
t
Eiginkona mín
Klara Jóhannsdóttir,
Móabarði 6, Hafnarfirði,
verður jarðsungin föstudag-
inn 4. október frá Þjóðkirkj-
unni í Hafnarfirði kl. 2 e.h.
Fyrir mína hönd, bama
okkar og annarra vanda-
manna.
Jakob Gunnlaugsson.
t
Innilegustu hjartans þakkir
færum við öllum þeim mörgu
er sýndu samúð og vináttu
við andlát og jarðarför
Gnðmundar Rafnssonar.
Sunnuhlíð, Skagaströnd.
Guð blessi ykkur öll.
Rafn Guðmundsson
og aðrir aðstandendur.

t Maðurinn minn og faðir okar t Innilegar þakkir sendum við
KRISTINN MAGNÚSSON öllum þeim, er sýndu okkur samúð og hlýhug við fráfall
kaupmaður Reyðarfirði, konu minnar og móður okkar
andaðist í Landsspítalanum 30. september. Andreu Þóru Eiríksdóttur.
Sesselja Magnúsdóttir, Sérstaklega viljum við þakka
Klara Kristinsdóttir, læknum og hjúkrunarliði á
Magnús Kristinsson, Landspítalanum og Landa- kotsspítala.
Þorsteinn Kristinsson. Árni Pálsson og dætur.
af. Hann ræktaði tún sín af ein-
stakrí alúð án þess að treysta
á aðkeypt efni, enda eru túnin
á Hallormsstað óvenju gjöful í
skjólj sfcógarins, og þar verður
aldrei vart við kal. Hann gaf svo
eins lítið erlent fóðurkorn og
unnt var. Þannig spöruðust að
mestu þeir útgjaldaliðir, sem ís-
lenzkum bændum verða þyngstir
í skauti.
Ég veit, að Sigurður naut
nokkurrar sérstöðu, þar sem
hann hafði einhver hlunnindi.
En engu að síður er þetta mjög
athyglisvert, eins og nú er ástatt
í íslenzkum landbúnaðarmálum.
Þá er rétt að minnast þess, að
skógurinn skýldi búfé hans, enda
var beitiland kúnna í sfcóginum
sem þrautræktað tún. Þar sést
hvorki mosi né viðarteinungur.
Þeim búvísindamönnum fer nú
ört fjölgandi, sem vilja treysta
sem mest á innlent fóður margs
konar, og skógrækt verður í
framtíðinni æ nátengdari land-
búnaðinum bæði til skjóls á búfé
og gróðri.
Þannig höfum við séð á Hall-
ormsstað lítinn vísi þess, er
koma skal.
Ekki verður Sigurður Gutt-
ormsson svo minnzt. að efcki sé
getið konu hans, frú Arnþrúðar
Gunnlaugsdóttur, sem stóð við
hlið manns sins og hélt á loft
hinni fornu reisn Hallormsstaðar.
Sigurður Guttormsson var lág-
ur vexti, rólegur í fasi og örugg-
ur í framgöngu. Hann var vel
farinn í andliti og svipurinn
þekkilegur.
Ekki heyrði ég hann hallmæla
mönnum.
Hallormsstaður hefur nú gold-
ið mikið afhroð, er tveir staðar-
búar, öndvegisfólk, falla í valinn
á hinu sama sumri.
En minning þeirra lifir. Og ef
til vill kemur maður í manns
stað.
Og ég veit, að þegar góðir
menn hverfa af sjónarsviðinu, er
aðeins lagt upp í nýjan áfanga
til fegurra lífs.
Því er óþarft að hryggjast.
Jón Jósep Jóhannesson.
Pálína Jónsdóttir —
Minning
ÞAÐ er búið að höggva stórt
skarð í hinn glæsilega hóp syst-
kinanna frá Nautabúi í Skaga-
firði. Nú síðast við fráfall minn-
ar elskulegu vinkonu, Pálínu
Jónsdóttur. Ég átti því láni að
fagna að starfa um tíma undir
hennar stjóm, þegar hún og
Steingerður Amadóttir ráku
verzlunina Skemmuna hér á Ak-
ureyri. Þeim tíma gleymi ég
aldrei. Dásamlegur tími í lífi
mínu. Þar gat maður lært prúð-
mennsku og lipurð, bæði hjá
Pálínu og Steingerði, vinkonu
minni.
Mig langar til að geta um at-
vik, þó ef til vilj eigi það ekki
við nú. Það var oft glatt á
hjalla hjá okkur í SkemmunnL
Atvikið, sem mig langar að geta
um, gerðist einn morgun. Þá
fannst ekki bók sú, sem skrifuð
var í fjárhagsleg útkoma eftir
hvern dag. Nú var leitað og ekki
fannst bókin. Þeim fannst ég
fremur gjöm á að taka til, eins
og það er orðað. Allt í einu seg-
ir Pálína: — Þú hefur líklega
látið hana í ruslatunnuna. Þa8
fannst mér fráleitt, fór samt út
og þar lá bókin. Einhver hefði
veitt mér ákúrur fyrir þessa til—
tekt, en hún brosti aðeins sínu
sérstaka, elskulega brosi, og varð
ekki nema glaðværð út af öllu
saman. Þó þetta væri ekki 1
raun og veru stórkostlegt, þá
sýndi það hennar prúðmennsku
og einlægu góðvild.
Aldrei, þegar ég kom suður,
vanrækti ég að heimsækja hana,
meðan hún hafði verzlunina
Spegilinn, og eins á heimili
hennar. Frá henni streymdi
hinn hressandi vorblær, sem gat
gjört mann að nýjum og betri
manni. Ég minnist þess að
Kristjana Jósefsdóttir, sem starf
ar hjá verzlun Bemharðs Lax-
dals, hefur sagt við mig áð það
væri dásamlegt að vinna með
Pálínu. Já, það var dásamlegt
að kynnast mikilleik hennar 1
einu og öllu. Ég veit að ástvinir
hennar og vinir munu aldrei
gleyma henni.
Guð blessi minningu minnar
kæru vinkonu.
Helga Jónsdóttir frá Öxl.
Wilma J. Cassels —
Minning
F. 23.11. 1950 D. 8.9. 1968.
Þessi unga og efnilega stúlka
Wilma Jane Cassels, lézt 8. sept
ember síðastliðinn í Houston í
Bandaríkjunum. Foreldrum
hennar Elinborgu Pétursdóttur
og Oscari H. Cassels og dætrum
þeirra sendi ég mínar dýpstu
samúðarkveðjur og bið guð að
styrkja þau í þessum mikla
harmi.
G.P.
Nú ertu leidd, mín ljúfa,
lystigarð Drottins í,
þar áttu hvíld að hafa
hörmunga og rauna frí,
við Guð þú mátt nú mæla,
miklu fegri en sól
undan og eilíf sæla
er þín hjá Lambsins stól.
Dóttir, í dýrðar hendi
Drottins, mín, sofðu vært,
hann, sem þér huggun sendi,
hann elskar þig svo kært.
Þú lifðir góðum Guði,
í Guði sofnaðir þú,
í eilífum andar friði
ætíð sæl lifðu nú.
Hallgrímur Pétursson.
Innilegar þakkir færi ég öll-
um þeim, sem sýndu mér vin-
arhug á níræðisafmæli mínu
hinn 19. september sl.
Oddný Sigurðardóttir
Miklubraut 50.