Morgunblaðið - 17.10.1968, Blaðsíða 3
MORGUNJBLAÐIÐ, FIMMTUÐAGUR 17, QKTppUR 11,968
Hugrekki og samkennd með öðrum mönnum
íslenzkir sjómenn hlutu viðurkenningu
Breta fyrir frœkilega björgun
SENDIHERRA Breta á ís-
afhenti í gær Sigwrði Áma-
syni, skipherra á Óðni, og
stýrimönnunum Sigurjóni Hann
essyni og Fálma Hlöðverssyni
heiðursmerki fyrir þátt þeirra
í björgun áhafnarinnar af
brezka togaranum Notts Coun
ty, sem strandaði í ísafjarð-
ardjúpi í febrúar sl„ Einnig
afhenti sendiherrann Pétri Sig
urðssyni, forstjóra Landhelgis
gæzlunnar, áletraðan vegg-
skjöld. Skjöldur þessi skal
fylgja Óðni, sem viðurkenning
til áhafnar hans og Landhelgis
gæzlunnar. Afhending þessi
fór fram um borð í Óðni í
Reykjavíkurhöfn í gær og
meðal viðstaddra voru, Jó-
hann Hafstein, dómsmálaráð-
herra, Eggert G. Þorsteins-
son, sjávarútvegsmálaráðherra
og ráðuneytisstjórarnir Agn-
ar Kl. Jónsson, Baldur Möll-
er og Gunnlaugur E. Briem.
Briam Holt ræðismaður, og
eiginkonur yfirmannanna
þriggja. Heiðursmerki þau, er
þremenningarnir fengu, eru
meðal æðstu heiðursmerkja
brezkra, sem veitt eru mönn-
um af öðru þjóðerni.
A. S. Halford-McLeod, sendi
herra, flutti ávarp við afhend
inguna. Hann minntist á það
í upphafi, að eitt af mörgu
í fari fslendinga, sem vekti
athygli erlendra manna, væri
hógværð þeirra og rótgróin
andúð á öllu ónauðsynlegu
umstangi. „Ef reynt er að
A. S. Halford-McLeod sendiherra, afhendir Pétri Sigurðs-
syni veggskjöldinn.
Hergráða OBE, sem Sigurð-
ur Árnason, skipherra fékk.
Þetta er æðsta heiðursmerki,
sem Bretadrottning getur
veitt erlendum manni.
þakka þeim greiða eða vin-
arbragð, snúa þeir sér undan
og muldra eitthvað á þá leið,
að þeir hafi aðeins gert skyldu
sína.“
Þetta einkenni kvað sendi-
herrann koma mjög glögglega
fram hjá Landhelgisgæzlunni,
sem kysi að starfa sem mest
í kyrrþey.
Síðan minntist sendiherrann
þeirra atburða er urðu í ofsa
viðri sem geisaði á hafinu
norðan og vestan af íslandi
aðfaranótt 5. febrúar sl., þeg
ar brezki togarinn Ross Cle-
Að lokinni afhendingunni. (Frá vinstri:) Pálmi Hlöðversson, stýrimaður og kona hans Guð-
munda Helgadóttir, frú Björg Jónsdóttir og maður hennar Sigurjón Hannesson, stýrimaður,
A. S. Halford-McLeod, sendiherra, Jóhann Hafsteins, dómsmálaráðherra, frú Edda Jónsdótt-
ir og maður hennar Sigurður Árnason, skipherra og Pétur Sigurðsson, forstjóri Landhelgis-
gæzlunnar. (Ljósm. Mbl. Ól. K. M.)
Gullstig „Sea Gallantry", sem
stýrimennirnir Sigurjón Hann
esson og Pálmi Hlöðversson
fengu. Þetta er eina orðan,
sem brezka þingið veitir og
eru þeir félagar fyrstu er-
lendu mennirnir, sem hljóta
gullstig hennar.
veland sökk og aðeins einn
skipvérji komst af og annar
brezkur togari, Notts County,
strandaði skammt frá Sand-
eyri við ísafjarðardjúp norðan
vert.
„Þessa hræðilegu nótt
var Óðinn alls staðar ná-
lægur, fylgdist með skipum,
gaf holl ráð og veitti aðstoð
Framhald á bls. 20
Stolt dansks og íslenzks handknattleiks
I KVOLD KL. 8.30 I LAUGARDALSHOLL.
FORÐIZT ÞRENGSLI. — FORSALA f FULLUM
GANGI IIJÁ BÓKABÚÐUM LÁRUSAR BLÖNDAL
OG BIRGI BJÖRNSSYNI IIAFNARFIRÐI.
H.G. HEFUR 5 LANDSLIÐSMENN.
F.II. ERU ÍSLANDSMEISTAIQVR UTAN HÚSS.
H.G. ÁTTl LIÐSMANN f HEIMSLIÐINU.
F.II. Á FRÆKNUSTU SIGUKGÖNGU GEGN
ERLENDUM LIÐUM.
H.G. ER DANSKT LIÐ.
II siuniun Danmerkurmeistarar þar af 3svar
sinnum í röð 19C6 — 1907 — 1968. KR
STAKSTEIMAR
Yfirlýsing
þremenninganna
Þremenningarnir, Hannibal,
Björn og Steingrímur, birtu í dag
yfirlýsingu um samkomulag það,
sem þeir hafa gert við Fram-
sóknarflokkinn um nefndarkjör
á Alþingi. Yfirlýsing þessi er
fyrír margra hluta sakir eftir-
tektarverð. Þar segir m.a.: „Eins
og allir mega sjá af nefndar-
kjörinu í dag fer því mjög fjarri
að starfsaðstaða Alþýðubanda-
lagsins sé Iakari að nefndu sam-
komulagi gerðu, né áhrif þeirra
á gang þingmála minni. Þvert á
móti skipa þingmemn Alþýðu-
bandalagsins nú fleiri sæti í
starfsnefndum en áður var. Falla
því dauðar og ómerkar þær
getsagnir, að samkomulaginu sé
beint gegn hagsmunum þeirra,
sem veittu Alþýðubandalagínu
irautargengi í kosningunum 1967“
Skv. þessum orðum hælast þre-
menningamir yfir því, að þeim
hafi tekizt með samningum við
þingflokk Framsóknarflokkinn,
að auka áhrif „Alþýðubanda-
lagsmanna“ á þingstörfin. Hlýt-
ur það sjálfshól að vekja nokkra
athygli í þingflokki Framsókn-
arflokksins. f öðru lagi hefur
þetta samkomulag leitt til skerð
ingar á starfsaðstöðu þingmanna
Framsóknarflokksins og er það
einnig býsna athyglisvert og til
umhugsunar fyrir kjósendur
Framsóknarflokksins og vekur
menn til íhugunar um það, hvaða
rök þingflokkur Framsóknar-
flokksins hefur talið svo þung
á metunum að tilvinnandi væri
að skerða sína eigin stairfsað-
stöðu í þinginu. í þriðja lagi
er greinilegt, að þremenningam-
ir líta á sig sem þingmenn Al-
þýðubandalagsins og hafna þar
með algjörlega þeírri túlkun
kommúnistablaðsins, að þeir hafi
„endanlega slitið tengsl við Al-
bandalagið“.
Kommúnistablaðið hefur lýst
því yfir, að þingflokkur Alþbl.
hafi verið klofinn með samkomu
lagi þremenninganna við Fram-
fasóknarflokkinn. Svk. yfirlýs-
ingu þeirra virðist þéir alls ekki
fallast á það sjónarmið. En nú
vaknar sú spurning, hvaða af-
stöðu þingflokkur Alþýðubanda
lagsins muni taka til þessa máls.
Verða gerðar ráðstafanir til þess
af hálfu þingflokksins að lýsa
því opinberlega yfir, að þremenn
ingamir tilheyri ekki lengur
þingflokki Alþýðubandalagsins?
A.m.k. einn af þingmönnum Al-
þýðubandalagsins hefur sem rit-
stjóri kommúnistablaðsins lýst
þeicri skoðun sinni, að þingfl.
hafi verið klofin og má þá bú-
ast við, að hann flytji tillögu
um það innan þingflokksins, að
sérstök yfirlýsing verði gefin af
hans hálfu um það efni. Verði
það ekki gert verður að fíta
svo á að þingflokkur Alþýðu-
bandri^agsins sé ekki sammála
túlkun kommún'istablaðsins á sam
komulagi þremenninganna við
Framsóknarflokkinn og vilji því
halda opinni leið til að endur-
heimta hina villuráfandl sauði.
Glundroðaöflin
Allt sýnir þetta mál, hve full-
komin glundroði ríkir í röðum
vinstri manna. Ekkert samhengi
er í gerðum þeirra, yfirlýsingar
stangast á og enginn veit, alltra
sízt þingmennirnir sjálfir, hvað
snýr upp og hvað snýr niður.
Oft hefur mikið sundurlyndi og
ringulre'ið ríkt í þessum röðum
en aldrei þó sem nú. Og það
verðuF* að teljast sérstakt afrek
af hálfu þremenninganna að hafa
nú í einu vetfangi komið illind-
um og tortryggni af stað innan
þingflokks Framsóknarflokksins
og var þó nóg fyrir.
/