Morgunblaðið - 20.11.1968, Síða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUÐAGUR 20. NÓV. 1968
Elís Jónsson, kaupmaður
— Minningarorð
í DAG verðux ti'l moldar boriinn
Elís Jónsson, baiupmiaður, haran
andaði'sit að heiimili síniu, Kirkju-
teigi 5, þann 11. þessa mánaðar,
rúmlega 89 ára að aldri. Elis
Jónsson vair austfirðingiur að aett
og uppruna, faeddur að Firði í
Seyðisfiirði, 20. október 1879,
sonur Jónis Sigurðssanar bónda
þar og konu hams, Guðnýjar
Bjamadóttur, Einarssoniar, bónda
að Ásgeirsstöðum í Eiðaþmghá.
Elíis er kominm af traiustum ætt-
um, bæði af Fljótsdalshéraði og
úr fjörðum, höfðinigsbændum og
kjamaikonum.
Fiimmftán ára að aldiri byrjaði
hamn að vinmia við Johamsens-
verzlunima á Seyðisfirði, „Norsku
verzlunina", sem köllluð var, og
vanm þar í tíu ár, við verzlumar-
etörf og þókhald, af slí'kri fram-
sýni, trúmennsku og duigmaði, að
horfum var falið að veita for-
atcpu verzluminmi „Fnamtíðim“ á
VOpmiafirði árið 1903, em í það
s^arf þurfti traustam mamm, því
aldagömiuil og gróim „Örum og
Wutlfs-'veTzlun“ var þar fyrir og
því við raimmam reip að draga.
Elís vairð fljóbt vi'nisæli þar í hér
aði, enda stjórnaði hamm verzl-
unimini með raiusn og myndar-
Skap og hlóðust því bráðlega á
hanm trúnaðarstörf, svo sem safm-
aðar- og skólamefndainstörf o.fl.
Verzlun Fr amt i ðar inmaT á
Jakobína Lárusdóttir
frá Eskifirði
lézt í Landspítaiamum 19. þ.m.
Aðstandendur.
Jón Jensson,
Grettisgötu 11
lézt 19. þessa mámaðar.
Vandamenn.
Systir okkar,
Steinunn Jóhannsdóttir
frá Mýrartungu
andaðist í Borgairapítalamum
við Barónsetíg 19. þjm.
Systkinin.
Eiginmiaður mninm,
Karl Guðmundsson
Skeiðarvogi 131,
amidaðist í Borgarspítalamum
þanm 14. nóvember. Útförin
•hefur farið fram.
Fyriir hönd baroa, tengda-
barnia og bamnaíbairma,
Margrét K. Ingimundardóttir.
Vopnafirði stjórnaði harnn til
ársims 1911, em fliutti þá til Djúpa
vogs, til þess að veiita fomstöðu
veirzliun Framtíðariininar þar, sem
einndg var umfamigsmikil og
sitjórmaði hemmi tffl 1924. Eimmig
rak haon þar útgerð í félagd við
menn þar á staðmiuim. Þair voru
honnum vegna vinsælda og dugm-
aðar einnig failin trúnaðairstöirf í
þágu hrepps og kirkju.
Árið 1902 kvæntist EIís Jóms-
son 'koniu simmi Guðlaiugu Eiríks-
d'óttur, frá Haffelli í Nesjum,
myndar- og ágætiislkanu, enda
var heimili þeirra, bæði á Vopna
firði og Djúpavogi þelkíkit, um aillt
Austurlamd fyriir frábæman mynd
arskap og gestrisni.
Það roum ekki ofmælt að á
Djúpavogi hafi j'afniam í haust og
vorkaiuptíð verið fíeiri gestir á
heimili þeiirra, en húsrými leyfði,
en ailii't komst af og var þá oft
gla'tt á hjalia, þó þröngt vseri set-
inn bekkurimn og sammaðist þar
hið fomkveðnia, að, þar sem er
hjartarúm þar er einmiig hús-
rúm.
Frá Djúpavogi fluitti Blís að
Skildinganesi við Skerjafjörð og1
bjó þar búi símu um æx ára
skeið. Var bamm þar eimnig
hreppsnefndaroddvirti og umhoðs-
maðuir sýslumainms við skipa-
komur.
Eftir að Elís hætti þúskap á
Skildimigamesi, en það mium hafa
verið 1930, 'hefur hamn rekið eig-
in verzlun, fyrat í SkiMimgiamesi,
em síðar á Kirkjuteig 5 hér í bæ.
Umboðmaður Happdraettiis Há-
skóla fsíamds var hamn um þrjá-
tíu ára Skeið. Hanm hiefur og
þrátt fyrir hinn háa afldur stjórm-
að verzlun sinmi til hiras síðasta.
Blís Jómsson var sanmikaíllað
prúðmemmi, er vaikti traiust
og virðimgu, hvar sem hoirai fór,
hann var mikilil vexti og fríður
sýnuim, tryggur og vimfasitur og
glaður og fyndimm í vinahópi,
enda hvera miamms hiugljúfi.
Þaiu hjón ei'gniuðuist tvaer d)æf-
•ur, Guðnýju og Hailldóru og eima
fósturdóttur, Díömu Kairlsdióttur,
allar giftar komur í Reykjavík.
Ég viil að endimigu, fyrir hömd
aðstamdemda bera öllu því góða
fólkd immilegar þakkir fyrir alla
þá hjálp og hjúkrum, sem það af
heilium huig og viimarþeli veiitti
himuim látna í vei'kirad'uiin hams.
okkar eins og önnur barma/böm
sín. Við þau var hamn alltaf glað-
ur og góður og ljúft og skylt er
mú að mimnast þess, hve gott
þeim var að eiga slikan afa, sem
umgekkst þau af kær.leiksríkri
nærgætni.
Með imnilegri þökk er hann því
kvaddur nú þegar hann er horf-
inn okkur og hefur hlotið kær-
komna hvíld í hárri elli á fögru
ævikvöldi.
Blessuð sé hans minning.
Sigfús Þ. Kröyer.
öruggari framtíð. Eins og Einar
Benediktsson sagði „Byggðu nýj-
an bjartan, hlýjan. Brjóttu tóft-
ir hins“. Getur nokkur séð rangt
við það?
Reykjavík, 6. okt.
Bjarni Guðjónsson,
Hátúni 4.
- HVER TEKUR
Jairðarför mammisiims míns, föð-
ur okkar og temgdaföðúr,
Þorvarðar Guðmundssonar
fyrrverandi gasvirkja
Nökkvavogi 15
fer fram frá Frí'kirkjunni
fimmrtudaigiinn 21. þjm. kfl.
1.30
Friðsemd Magnúsdóttir,
böm og tengdaböm.
Hann var hanmdauði oikkur öll-
uim, sem málægt honum stóðu.
Blessiuð sé minmdirag 'hains.
Finnur Jónsson.
SENN er liðinn hálfur fjórði
áratugur síðan kynni okkar
EMsar Jónssonar hófust. Þá var
hann á miðjum aldri og átti að
baki sér sitt aðallífsstarf, for- ,
stöðu umfangsmikillar verzlun- 1
ar á Austurlandi.
f 'gamla daga voru slíkir menn
eins og konungar í rfki sínu. En
ég er viss um, að hann hefur
aldrei fundið til slíks konumg-
dóms og því kom það aldrei til
að láta ,,þegnana“ kenna á valdi
sínu. Það hefði Mka verið hon-
um jafnfjarlægt og austrið er
vestrinu.
Fyrst eftir komu sína hingað
suður var hann Elís bóndi í Skild
inganesi. En árið 1934 þeguir
tengdir tókust með okkur, stund-
aði hann Oítinm, farsælan verzl-
unarrekstur í Skerjafirði, vel Mð-
inn af viðskiptamönnum sakir
prúðmennsku í allri framkomu,
hlýju og alúðar í öllu viðmóti.
Þetta voru sérstök einkenni
hans, sem aldrei brugðust, sýndu
vel hver drengskaparmaður hann
var, hve hógvær kurteisi var
honum í blóð borin.
Þannig reyndi ég hann í öllum
okkar kynnum frá þvi fyrsta til
hins síðasta. Þau kynni urðu
mjög náin. í tæpan áratug bjugg
um við 1 húsi hans í Laugames-
hverfi. Aldrei bar nokkurn
skugga á þá samrveru, stiiling
hans og hæverska var hin sama
bverniig sem á stóð og við hvem
sem var að eiga. Allir kumnugir
vissu hve ástúðlegt var með þeiin
hjónum Guðlauigu og Elisi og
dáðust að því hve þolgóða um-
önnun hann sýndi henni í iöng-
um sjúkdómi.
Mjög liét Elís sér annt um böm
Kveðjuathöfn vegrna amdláits
Margrétar Sigmundsdóttur
frá Hamraendum,
Seljavegi 27
verðuir í Dómkirkjummi föstu-
daigimm 22. nóvembeir og hefst
kl. 13.39.
Jarðsett verður að Búðum
á SnæfeHsnesii, liaaigardagimm
23. móvember kl. 14.30. Bíi-
ferð verður frá Umferðairmið-
stöðimni eama dag kl 08.30.
Eiginmaður, böra,
tengdaböra og
baraaböra.
Imniíegar þaikkiir til aflilra,
sem sýndu ofckur sairmúð og
vimáttu við andláit og jarðar-
för bróður okkar,
Antons Ingólfs
Arngrímssonar.
Innileigar þak'kir fæirum við
Lionsklúbbi Paitrefcsfjairðar,
sem heiðraði minniimgu hams.
Sérstakar þakkir fæirum við
þeim hjómum Ágústi Pétura-
syni og IragveMi Maignúsdórtit-
ur fyrir þá miklu hjálp, ®em
þau hafa veitt okkair með sam
úð og vináttu við útför hams.
Kristensa Aragrímsdóttir,
Vilhelmína Arngrímsdóttir,
Kristján Aragrímsson,
Óli Arngrímsson,
Óskar Arngrímsson,
Kristín Guðjónsdóttir.
Framhald af bls. 5.
lendi gjaldeyrir er þeir flytja til
landsins kemur þjóðinni að full-
um notum, því þær verzlanir og
þjónustumenn er við honum taka
nota hann í eigin þarfir til ut-
anfara og annars, án þess að
biðja um gjaMeyrisleyfi í bönk-
unum.
Svo kem ég að því er „G“
réttilega benti á að Loftleiðum og
Flugfélagi fslands er lífsnauð-
syn á því að viðbrögð þjóðar-
innar verði nú sú að byggja upp
grundvöll fyrir móttöku og þjón
ustu fyrir erl. ferðamenn í stór-
um stíl. Bæði félögin ásamt Eim-
skipafélag íslands hafa sýnt
bæði framsýni, dugnað og vilja
til að hrinda þessu velferð-
armáli þjóðarinnar í fram-
kvæmd. Ég syng þessum þremur
einkaframtaks félögum lofsöng
fyrir dugnað og framsýni, þrátt
fyrir skilningsleysi þjóðarinnar í
heild, þeirra afrek til framdrátt-
ar íslenzkra hagsmunamála er
ómetanlegur og því miður Mtt
skilinn af flestum íbúum þessa
lands. Þjóð okkar ætti að reyna
betur að skilja einstaklingsfram
takið og giMi þess fyrir þjóð-
arheildina.
Hér er bæði Ferðaskrifstofa
ríkisins og ferðaskrifstofur ein-
stakra fyrirtækja og er sorglegt,
að mér finnst að Ferðaskrifstofa
ríkisins virðist hafa of lítið fé,
eða lélega aðstöðu til áhrifa um
aukinn ferðamannastraum til
landsins. Það mundi borga sig
fyrir landið að verja milljónum
króna til auglýsinga á náttúru
landsins, kyrrð og fegurð hálend
isins, veiðivötnum og ám, sjó-
stangaveiðum, gæsaveiðum, heit-
um hverum, gufu- og leirböðum,
tæru og heilnæmu lofslagi.
Ferðaskrifstofur í einkaeign
virðast helzt auglýsa Mallorka,
London, Amsterdam, Hamborg,
Kaupmannahöfn og Afríkuferð-
ir o.s.frv. en minna gera að því
að auglýsa okkar eigið land, sem
gæti verið þeirra „gullkista“ ef
þær skildu sitt hlutverk, en
„batnandi manni er bezt að Mfa“.
Svo vona ég að fleiri „taki
undir“ og skrifi um þessi mál.
Ég held að þetta mál, erlendir
ferðamenn til íslands, sé fljót-
farnasta leiðin út úr okkar fjár
hagslegu ógöngum í dag. Til þess
þarf tiltölulega litla fjárfestingu,
það veitir stórkostlega atvinnu
og útlendan gjaldeyri og dreifir
áhættunni vegna einskorðaðrar
framleiðslu ofckar, svo okkar
ungu afkomendUm nú og í fram-
tíð geti verið búin bjartari og
- UTAN ÚR HEIMI
Framhald af bls. 12.
hvar sem rífcisstjórnin ákveður,“
skrifaði hann. Hann bað um að
útför sín yrði látlaus, að lík hans
yrði látið hvila á viðihafnarbör-
um í Les InvaMdes, þar sem fimm
af átta marskáJfcum Frafcklands
úr fyrri heimsstyrjöldinni hivila.
En hann sagði, að hann vildi efcfci
að „hestur gengi á eftir lífcbör-
unum, aðeins að haldið yrði á
púða með þreraur- algengustu
heiðursmerkjum og marskálks-
stafnum. Engin blóm og engar
ræður.“
En blóm hafa verið send. Frá
gömlum vini.
- ÞEIR VILDU
Framhald af bls. 13
þó að frásögn hans sé skipuleg
og rökræn. En hvað sem þessu
Mður, hefur þýðandinn lagt sig
fram um og áreiðantega haft mik-
ið fyrir að gera sér svo ljósan
tæknilegan búnað loftbelgsins og
sitthvað annað, er að loftsigling
um lýtur, að hann gæti túlkað
lýsingarnar á ö'llu þessu nægi-
lega skýrt og eðlilega á íslenzku.
Yfirleitt hefur hann þýtt bók-
ina þannig, að hið skipulega og
rökræna í frásagnarhætti höf-
undar nýtur sín, en hins vegar
virðist mér, að hann hafi ekki
ævinlega verið nógu fundvís á
snjalla þýðingu einstakra orða
eða orðalags. Ekki te1 ég þó
kveða svo mjög að því. að vert
sé að tína það til, enda sumt ein
| staklingsbundin smekksatriði....
' Einu verð ég hér við að bæta
| um form og framsetningu, þó að
| það kunni að virðast veigalítið,
en um það sem annað rr.un þýð-
andinn hafa talið sér skylt að
• fylgja sem al'lra nákvæmast hætti
I öfundnrins' í sögunni eru hvorki
notaðar gæsalappir né þankastrik
| til auðkenr.ingar orðum persón-
i anna, og stundum koma greina-
í skil í stuttu máli sömu persónu.
: Sums staðar þarf svo lesandinn
að endurlesa og hyggja vand-
i lega að til þess að gera sér grein
j fyrir, hver segir hvað, — og loks
eru breytileg línubil notuð all-
j víða, bar sem það virðist ekki
I þjóna neinum ákveðnum tilgangL
Fjærri sé það mér að vilja
synja fyrir, að þessi ská'ldsaga
sé merkilegt rit og forvitnilegt
til lestrar, en fremur tel ég að
hún sé það sakir þess efnis, er
þar er um fjallað á mjög skipu-
legan hátt og glöggrar niður-
stöðu höfurMar um orsakir hinn
■ ar gálauslegu loftsiglingar, held
i ur en vegna listræns gildis og
' skáldlegs diúpsæis. Ég hef ekki
! lesið pær erlendar bækur, sem
! um var valið til verðlauna Norð-
I urland^ráða, — en þegar ég minn
ist þess að meirihluti dómend-
anna tíu sá sér ekki fært að
veita William Heinesen nema
hálf verðlaun fyrir hina stór-
i brotnu táknrænu skáMsögu úr
! Mfi hans Mtlu en merkilegu þjóð-
ar — og létu hinn helming
verðlaunanna renna til sænsks
: höfundar fyrir bók um Dante
sálaða, get ég ekki stillt mig
um að impra á því, að þótt Svíar
líti að vorium stórt á sig, séu
fjölmennasta þjóðin á Norður-
löndum og Svíþjóð sé nú traust-
ara auðveldi en hún var áður
fyrrum hernaðarlegt stórveldi,
beri að gjalda varhug við að hlut
ur Svía sé stærri við verðlauna-
borð Norðurlandaráðs en efni
standa til hverju sinni.
Guðmundur Gíslason Hagalín.
Immlegair þalkkir semdii ég
ölluim, seim sýmdu mér vimáttu
á 85 ára afmæli míirau, 16. nóv-
ember 1968.
Lifið heil og hamiimgjuisöm.
Finnur Ó. Thorlacius
Sigluvog 7
Tilboð
óskast í vélskóflu (payloader) 12% cy, er verður til
sýnis næstu daga að Grensásvegi 9.
Tilboðin verða opnuð í skrifstofu vorri föstudaginn
22. nóvember kl. 11 árdegis.
Sölunefnd varnarliðseigna.