Morgunblaðið - 07.01.1969, Blaðsíða 14

14
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 7. JAJSTÚAR 1969.
Theodóra Jónsdótti
— Minning
THEÓDÓRA Jónsdóttir var
fædd 15. apríl 1897 á Húsum í
Selárdal við Amarfjörð. For-
eldrar henm&r vom Jón Jónsson
og Guðbjörg Halldórsdóttir. Þau
voru bæði komin af gxeindu og
dugandi bændafólki; ætt Jóns var
mest um Arnarfjörð og Tálkna-
fjörð, en Guðbjörg var ættuð úr
ísafjarðardjúpi innanverðu. Þau
Jón og Guðbjörg bjuggu fyrst á
ýmsum stöðum í Amarfirði, en
síðast lengi á Granda. Vax Jón
atorkumaður, en missti snemma
heilsuna. Guðbjörg lifði hann í
mörg ár og varð gömul, mikil
áhuga- og elju'kona alla tíð og svo
minnug og fróð um marga hluti,
að fágætt mátti telja.
Theódóra ólst upp á Granda
hjá foreldrum sínum. Hún giftist
8. des. 1923 ungum og efnilegum
manni í nágrenni sínu, Þorvaldi
Gíslasyni, fósursyni móður-
systur sinnar, Guðrúnar Áma-
dóttur og manns hennar, Jóns
Einarssonar á Hóli. Tóku unigu
hjónin við búi á Hóli og bjuggu
þar í sambýli við systkin sin,
hjónin Finnboga Jónsson og
Sigríði Gísladóttur, til 1947, er
þau fluttus til Bíldudals, þar sem
Þorvaldur stundaði sjó, en það
hafði hann raunar gert með bú-
skapnum meira eða minna allt
frá bamæsku. Til Reykjavíkur
fluttust þau hjónin 1951 og áttu
þar heima síðan. Þorvaldur lézt
15. janúar 1963 og hafði fengið
það orð hjá öllum, er af honum
Móðir mín
Maritje Guðlaugsson
andaðist að heimili sínu í
Haag 22. des. sl.
Jarðarförin hefur farið fram.
Dr. Sturla Guðlaugsson.
Eiginmaður minn
Donald Mc Rainey
Hamton Virginia,
lézt að slysförum 31. jan. sl.
Bryndís (Þorvaldsdóttir)
Mc Rainey.
Móðir okkar og fósturmóðir
Sigríður Jónsdóttir
Efra-Apavatni, Laugarvatni,
andaðist að heimili sínu 5.
janúar.
Guðmundur Helgason,
Jón Helgason,
Baldur Guðmundsson.
Móðurbróðir minn
Sigurjón Erlendsson
andaðist á Elliheimilinu
Grund á gamlársdag. Jarðar-
förin fer fram frá Fossvogs-
kirkju miðvikudaginn 8. þ.m.,
kl. 10.30.
F.h. aðstandenda.
Ámi Snævarr.
hennar og vinum þyki mikið
ákarð standa opið eftir, þegar hún
er burtu horfin. Hún lézt á garnl-
ánskvöld síðastliðið eftir langa og
erfiða sjúkdómslegu, á 72. ald-
ursári.
Theódóra var einlæg trúkona,
ekki sÍ2rt efir að lífsreynsla henn-
ar jókst og skilningur heranar á
lífirau þroskaðist. Guðstrú heranar
var sterk og alvarleg. Þangað
sótti hún styrk í erfiðleikum, sem
lífið lagði henni á herðar eins og
öðrum mönmum. Þess er að
vænta, að nýja árið hafi ruranið
upp yfir hemni með meiri og
sannari fögnuði en okkur má
ljóst vera, sem etftir lifum.
Glafur Þ. Krisjánsson.
höfðu nokkur kynni, að hann
hefði verið hið mesta valmenini.
Þau Þorvaldur og Theódóra
eigrauðust 3 böm, sem öll eru bú-
sett í Reykjavík. Þaiu em: Elsa,
ógift; Anna, kona Steins Guð-
mundssonar kennara við Iðn-
skólann; og Páll trésmiður,
kvæntur Höllu Stefámsdóttur.
Eftir lát Þorvalds bjó Theódóra
um skeið með Elsu dóttur sinni,
sem alla tíð hafði dvalizt á heim-
ili foreldra sinna, en síðustu árin
átti hún heima hjá Önnu dóttur
sinni og Steini manni hennar.
Ekki lét Theódóra Jónsdóttir
mikið að sér kveða utan heimil-
is. Lífsstarf hennar var af hendi
leyst á heimili hennax og í lífs-
baráttu fólks hennar. Hún var
kappsöm og dugleg, að hverju
sem hún gefck, og vel verki farin.
Hún var seintekin nokkuð, en
ákaiflega trygg og traust vinum
sínum og raungóð þeim, er ein-
hvers þurftu með. Það er því
ekki að undra, þótt kunningjum
Eiríkur Gröndal
Minning
Eiríkur Gröndal, bifvélavirkja
meistari, lést skyndilega að heim
ili sínu að morgni 30. desembers
síðastliðins. Hann hafði þá ver-
ið tekinn að hressast nokkuð
eftir sjúkdómsáfall er hann varð
fyrir í október. Eiríkur hafði
tekist á við dauðann áður og
borið sigur af hólmi, og vinir
hans trúðu og vonuðu, að hann
með þreki sínu og lífsorku ynni
einnig þessa glímu. Þegar fund-
um okkar Eiríks bar saman
nokkrum dögum áður en hann
féll frá, mátti sjá, að langvar-
andi veikindi höfðu sett nokkur
mörk á hann. En eitt var óbiLað.
Óbifandi kjarkur hans og sál-
arþrek var samt og áður, og
sannarlega vonaði ég að sjá
hann fljótlega kominn til starfa
að nýju.
Þótt Eiríkur vori kominn á
efri ár, var hann hinn ágætasti
starfsmaður. Sem einn stjórnenda
fyrirtækis þess, er Eiríkur helg-
aði starfskrafta sína síðustu fimm
árin, er mér sérstaklega ljúft að
færa honum nú þakkir fyrir hin
ágætu störf hans ásamt þeirri
leiðsögn, er sérþekking hans
gerði honum kleift að veita okk-
ur, sem með honum störfuðu.
Þessi heilsteypti áreiðanlegi
maður, sem hélt hugsun sinni
skýrri starfsáhuga vakandifram
til þess síðasta, skilur eftir í
hugum okkar sem kynntust
t Ólafur Lárus Jónsson t Útför mannsins míns
Njálsgötu 2, Hannesar Magnússonar
veTður jarðsunginn frá Foss- vogskirkju fimmtudaginn 9. trésmíðameistara, Þverholti 20,
þ.m. kl. 13.30. fer fram miðvikud. 8. jan. kl.
Fyrir hönd vandamanna. 1.30 frá kirkju Óháða safnað-
Hafliði Jónsson. arins.
Helga Guðmundsdóttir.

t Útför föður og tengdaföður t Þökkum auðsýnda samúð og
okkar vinarhug við andlát og jarð-
Ólafs Högnasonar arför móður minnar og tengda
Baldursgötu 6, móður
verður gerð frá Hafnarfjarðar kirkju miðvikudaginn 8. jan. kl. 2. Ingibjargar Þórðardóttur frá Bolungarvík.
Inga J. Ölafsdóttir, Þórir Kristjónsson. Enika Enoksdóttir, Guðmundur Sveinbjörnsson.

t Útför móður okkar t Innilegar þakkir fyrir auð- sýnda samúð og vinarhug við
Auðar Jóhannesdóttur andlát og jarðarför mannsins
Snorrabrtut 36, míns
fer fram frá Fossvogskirkju Hilmars Kristbergs
þriðjudaginn 7. janúar 1969 kl. 1.30. Welding
Kristín Bjamadóttir, Bjami Bjarnason, Björgvin Bjarnason, Charles Bjamason, Sérstakar þakkir flyt ég starfs fólki Flókadeildar og starfs- félögum hins látna Rafstöð- inni við Elliðaár.
Kari Bjarnason, Andrea Laufey Jónsdóttir,
Matthías Bjamason. böm, tengdaböra og barnabörn.
honum í starfi, mynd heiðurs-
manns er gekk að erilsömu
verki með þrótti og vinnugleði.
Okkur hinum fannst til um það,
hve Eiríkur Gröndal lét eigi bil
bug á sér finna, þótt heilsa hans
gerði hans hlut áreiðanlega erf
iðari en okkur, sem heilir gengu
til skógar.
Eðli sjúkdóms þess, er Eiríkur
kenndi fyrst fyrir nokkrum ár-
um síðan, er slíkt, að hann gat
hvenær sem var átt von á nýju
hættulegu áfalli. Þótt þannig
megi með nokkrum sanni segja,
að hann hafi mátt una nábýli
við sláttumanninn mikla um
nokkurra ára skeið gat maður
séð, að hann var hamingjusam-
ur maður. Þeim sem til þekktu,
þurfti ekki að vera það neitt
undrunarefni. Lífsförunautur
hans, eiginkona hans, Sigrún
Gröndal, reyndist honum slík,
að skugga bar ekki á lífsham-
ingju hans, þótt á móti blésL
Sjálf hefur Sigrún átt við van-
heilsu að stríða og hefur ást-
ríki þeirra og umhyggja hvors
fyrir öðru verið frábær og eft-
irbreytniverð. Um samband
þeirra koma manni í hug þessar
ljóðlínur: . . „En anda, sem unn-
ast, fær aldregi eilífð að skilið“.
Að Sigrúnu Gröndal er mik-
ill harmur kveðin við fráfall
manns síns. En minningin um
mann hennar, um styrk hans,
heilan hug og flekklaust líf mun
ásamt þreki hennar sjálfrar veita
henni þá lifsuppörvun, sem fólk
þarfnast á stundum sem þess-
um. Hún á einnig því láni að
fagna, að eiga mannvænleg börn
og bamaböm ásamt umhyggju-
sömum tengdabömum. Minning
um góðan dreng er fjölskyld-
unni, sem eftir lifir, ómetanleg
stoð og huggun.
Eg veit að ég mæli fyrir
munn okkar allra, sem með þér
sötfmðum síðaata spölinn í þess-
ari jarðvist, Eiríkur, er við þökk
um þér innilega samvist, sem við
hefðum ekki viljað án vera.
Ástvinum Eiríks Gröndal tjái
ég innilega samúð og bið þeim
blessunar.
Karl Guðmundsson
Emelia Soebeck
Minning
EMILÍA Þórðardóttir fæddist
hér í Reykjavík 15. júní 1903.
Foreldrar hennar voru Þórður
Jónsson frá Skipanesi í Borgar-
firði og Sigríður Ólafsdóttir frá
Traðarbakka á Akranesi.
Föður sinn missti Emilía að-
eins tveggja ára gömul og flutt-
ist með móður sinni og systur til
Vestmannaeyja, en þar giftist
Sigríður, Guðmundi Magnússyni
frá Löndum í Vestmannaeyjum.
Stjúpföður sinn dáðu þær systur,
enda var Guðmundur sérstakt
ljúfmenni og börnum sínum ást-
kær faðir. Þau hjónin fluttust til
Reykjavíkur með fjölskyldu sína,
er Emilía var enn ung stúlka og
áttu hér heima síðan eða þar
til þau létust árið 1957.
Árið 1930 giftist Emilía Þór-
arni Söebech, ættuðum frá
Reykjafirði og áttu þau hér
ávallt heima, að undanskildu
fjögur síðustu árin sem Þórar-
inn lifði, er þau bjuggu í Kópa-
vogi, en Þórarinn lézt 12. janúar
1962. Hjónaband þeirra Emilíu
og Þórarins var eins og bezt verð
ur á kosið og ávöxtur þess varð
tveir drengir, þeir Friðri’k Ferdi-
nand og Sigurður Þór, sem nú
eru báðir kvæntir menn og
margra barna feður.
Emilía hafði ekki gengið heil
til skógar; í þrjátíu ár hafði hún
þjáðst af erfiðum sjúkdómi og
var vart ferðafær síðustu árin.
En Emilía æðraðist aldrei — hún
var trúuð kona og kjarkmikil og
má segja að trúarstyrkur henn-
ar hafi hjálpað mest til að hún
fékk nokkra sjón aftur, eftir
blindu sem stafaði frá sjúkdómi
þeim er hún gekk með. Eitt
stærsta leiðarljós Emilíu síðustu
árin var sonardóttir hennar, sem
hún ól upp sem dóttur sína. Var
mikill kærleikur með þeim og
verður ekki ofsagt að Katrín
hafi orðið augasteinn Emilíu í
stað þeirra er hún hafði misst.
Elsku systir. Það er svo erfitt
að trúa því að þú sért farin frá
Framhald á bls. 15
Þökkum samúð og vináttu
vegna andláts móður okkar og
tengdamóður
Guðbjargar
Kristjánsdóttur
Guðrún Ögmundsdóttir,
Friðrik A. Jónsson,
Benedikt Ögmundsson.
Ingibjörg Ögmundsdóttir,
Dagbjört Gísladóttir,
Sveinn Ögmundsson._____
Alúðarþakkir til ykkar allra,
sem senduð mér kveðjur og
ámaðaróskir á sjötugsafmæli
mínu.
Með kærri kveðju.
Þorvaldur Sveinsson.
Þökkum innilega auðsýnda
samúð við fráfall og , jarðar-
för mó'ður okkar
Guðlaugar
Steingrímsdóttur
Lindargötu 22, Siglufirði.
Bömin.
Hugheilar þakkir færi ég öll-
um fjær og nær sem glöddu
mig á 90 ára afmælisdaginn
21. des. ’68 og gerðu mér dag-
inn ógleymanlegan.
Ingibjörg Ancfrésdóttir,
stofu 221, Hrafnistu.