Morgunblaðið - 09.02.1969, Qupperneq 3

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 9. FEBRÚAR 1969.
Dr. Sigurbjörn Einarsson, biskup:
DAGUR BIBLiUNNAR
BIBLÍUDAGUR er árlega haldinn
með kristnum mönnum. Það er nýleg
tilbreytni í sögu kirkjunnar, til komin
að frumkvæði biblíufélaganna. Slík fé-
iög hafa starfað lengi í nokkrum lönd-
um, en þeim hefur fjölgað mjög hin síð-
ari ár og jafníramt hafa þau öii gengið
í samband sín í milli og vinna saman að
alþjóðlegum verkefnum. Þetta bandalag,
Sameinuðu Biblíufélögin (United Bible
Societies) spennir yfir allar kirkju-
deildir og er einn hinn atkvæðamesti
þáttur í alþjócíasamtökum kristinna
manna.
Hin einstöku biblíufélög vinna fyrst
og fremst sinni eigin kirkju hvert fyrir
sig, sinu landi og þjóð. Svo er um Hið
íslenzka Biblíufélag. Það er meðal hinna
eldri, 153 ára. Um alllangt skeið hafði
það lítið starfað. Það hafði látið erlent
biblíufélag annast um útgáfur fyrir sína
hönd en sá sjálft aðeins um dreifingu
á biblíum, sem prentaðar voru erlendis.
Nú er orðin breyting á þessu. En því
fer fjarri, að félagið sé að fullu komið
á kjöl með útgáfumál sín, þó að um
þokist á rétta sveif hægt og hægt. Fé-
iagið þarfnast miklu almennari þátt-
töku og stuðnings kristins fólks í land-
inu. Það þyrfti að geta rekið meira
kynningar- og vakningastairf meðal
safnaðanna og aukið bókagerð sína til
miki'lla muna.
1 bréfi, sem stjórn Biblíufélagsins hef-
ur sent frá sér í tilefni biblíudagsins í
ár, er bent á þessi verkefni, sem nú
liggi næst:
2. Handhægari og aðgengilegri út-
gáfur Biblíunnar.
2. Prentuð hjálpargögn til almennings
nota við bibiíulestur.
3. Ferðastarf til leiðbeiningar um
aukna biblíunotkun.
4. Aukin þátttaka í alþjóðlegu sam-
starfi um að útbreiða Bib'líuna.
Þau verkefni, sem Biblíufélagið þarf
að hrinda fram á næstu árum hér heima
og bent er á í þessari stefnuskrá, eru
stór. Það getur ekki komizt góður skrið-
ur á þær nema margar hendur leggi
drjúgt lið.
En vér erum ekki einir í heiminum.
Framtíð heimsins og _þar með framtíðar-
gæfa niðja vorra á íslandi verður ekki
eingöngu ráðin hér, ekki einu sinni fyrst
og fremst.
Mörg hundruð milljónir jarðarbúa
eru ennþá ólæsir. Það er unnið að því
af miklum dugnaði og með góðum ár-
angri að bæta úr þessari vöntun þeirra.
Menningarstofnun Sameinuðu þjóðanna
setti það mark fyrir nokkrum árum, að
350 milljónir ólæsra manna skyldu verða
læsir á yfirstandandi áratug. Hvað fær
þessi manngrúi til lestrar? Hvernig er
svarað þörfum andlega hungraðs fólks
í dögun nýrra tíma?
Við bætist svo hin mikla mannfjölg-
un í heiminum. Árlega fjölgar íbúum
jarðar um 60 milljónir. Hvaða lestrar-
efni fá þeir?
Það er staðreynd, að kristin kirkja
hefur ekki boimagn til þess að fuil-
nægja eftirspurn eftir Biblíunni. Sam-
einuðu Biblíufélögin vinna stórkostlegt
starf. Styrkur þeirra er fólginn í al-
mennri þátttöku og sjálfboðaframlög-
um áhugamanna. En þau hafa ekki und-
an. Ég nefni tvö átakanleg dæmi: Bibl-
íufélagið í Vietnam biður um tiltekna
upphæð til þess að styrkja útgáfubibl-
íurita. Það var ekki kleift að veita
slíkan styrk nema að nokkru leyti, fé
var ekki til. Beðið er um hjálp til þess
að prenta 100.000 eintök Biblíunnar á-
rúmönsku. Hjálpin varð ekki í té látin,
það vantaði peninga.
Tvö dæmi, gripin af handahófi. Það
stendur ekki á hernaðaríhlutun í Viet-
nam, hvorki að norðan né vestan, og
til hennar er varið svimandi háum upp-
hæðum, auk alls, sem hún kostar af
öðru, sem verður ekki umreiknað í
peninga. En það er ekki hægt að styrkja
bib’líufélagið í þessu landi hörmunganna
til þess að fullnægja eftirspurn eftir
Guðs friðarorði og koma því í hendur
lítils hluta þess fólks, sem þar býr.
Ný öld er runnin í stórum hlutum ver-
aldar, heimur bókarinnar er að ljúkast
upp. Lestrarþyrst fólk grípur hvers
kyns lesefni, sem býðst. En það, sem
er í boði, er margt hvað ekki þess eðlis,
að það auki hollustu í heiminum eða búi
vel í haginn fyrir framtíðina. Léleg
myndab'löð og sorprit eiga vísan mark-
að, sem séðir hagsýnismenn nýta til
hlítar. Og pólitísk áróðursrit skortir
ekki. Þrátt fyrir allt vita menn, að mátt
ur orðsins er meiri og varanlegri e<n
allur herstyrkur. Rússar og Kínverjar
munu t.d. verja yfir hundrað milljörð-
um króna á ári hverju til þess að
prenta áróðursrit og dreifa þeim eink-
um meðal þjóða, sem eru að byrja að
iæra að lesa.
Það var Biblían, sem fyrir þúsund ár-
um bar nýja birtu inn í hugarheim þjóð-
anna í Norðurálfu, sem þá voru ólæsar
og að öðru leyti mjög á stigi þeirra
manna, sem kallaðir hafa verið frum-
stæðir, jafnvel villimenn. Áhrifin frá
Bók bókanna þokuðu þessum þjóðum í
átt til menningarlegrar hugsunar og
hátta og þau hafa verið helzti aflvak-
inn í andlegri verðmætasköpun hvítra 4
manna til þessa dags.
Hvernig mótast þær þjóðir, sem nú
eru að vakna og verða ef til vill for-
ustuþjóðir í heimi barna vorra? Fær
Biblían nokkra aðstöðu til áhrifa með
beim?
Þessar spurningar varða alla, hvar
sem þeir eru staðsettir á hnettinum. Þær
koma íslendingum við eins og öðrum.
Sameinuðu Biblíufé'lögin eru voldug-
ustu kristniboðssamtök sögunmar. En
þrátt fyrir geysilega atorku og fórnfýsi
valda þau ekki köilun og kvöðum
stundarinnar. Þau megna ekki að nota
þau tækifæri, sem nútíminn gefur til
þess að dreifa orði Guðs meðal þjóð-
anna. Þau eru hvarvetna í sókn. En
betur má, miklu betur, Og Hið íslenzka
Biblíufélag er einn veikasti hlekkurinn
í þessu bræðrabandi. Það er veikt af
því, að allt of fáir landsmenn veita þvl *
lið sitt og virkan stuðning. Þetta þarf
að breytast. Og það mundi horfa til
blessunar íslenzkri kirkju og þjóðlífi,
ef þetta breyttist verulega til bóta.
Sigurbjörn Einarsson.
Fjölgað í Tjaldanesi
1 JÚNÍ-MÁNUÐI árið 1965 var
opnað nýtt heimili fyrir vangef-
in börn, Barnaheimilið að Tjalda
nesi í Mosfellssveit. Það voru
nokkrir einstaklingar í Reykja-
vík, sem hófu undirbúning að
stofnun þessa heimilis árið 1961
og var byrjað í gömlu timbur-
húsi.
Nú eru í Tjaldanesi 10 dreng-
ir; fimm úr Reykjavík og fimm
utan af landi. Fyrirhugað er, a'ð
stækka heimilið og fjölga drengj
unum í fjórtán, en þessi stækk-
un er miklum erfiðleikum háð
vegna fjárskorts. Er ætlunin að
köma upp leikfimisal og útisund
laug, en við Tjaldanes er heitt
vatn. Þá hefur stjórn heimilis-
ins mikinn hug á því, að styrkja
karl eða konu til náms í kennslu
vangefinna.
í Tjaldanesi eru drengir á
aldrinum níu til fimmtán ára, og
er fjarri því, að hægt hafi verið
að taka á móti þeim börnum
sem beðið hefur verið fyrir og er
aSsókn gífurleg. Starfsmenn heim
ilisins eru nú fimm: fjórar stúlk-
ur og ráðsmaður og skólastjóri,
sem er Arnór Hannibalsson.
Rekstur Tjaldaness kostar um
eina og hálfa milljón króna á ári.
Ríkfð leggur fram verulega fjár-
upphæð, svo og Reykjavíkur-
borg, sem hefur styrkt heimilið
Norðmenn gegn
ouglýsingum
í sjónvorpi
Osló AP.
ÚTVARPSRAÐIÐ norska hefur
einróma ráðið frá því, að auglýs
ingar verði teknar upp í norska
sjónvarpinu. Kirkju- og kennslu-
málaráðuneytið hafði leitað álits
ráðsins á þessu. Ráðið hefur ekki
ákvörðunarvald.
Útvarpsráðið álítur að norska
sjónvarpið eigi áð finna aðrar
tekjuöflunarleiðir en auglýsing-
ar, sem séu ósamrýmanlegar sjálf
st.æði þess. Forstjóri norska sjón-
varpsins, Hans Jacob Ustvedt,
sem á sæti í útvarpsráðinu, tók
skýrt fram í umræðum þess um
málið, að hann væri andvigur
sj ónvarpsauglýsingum.
og nýlega gefið því timburhús,
sem ætlunin er að flytja upp að
Tjaldanesi. Þá hefur heimilið
notið aðstoðar einkaaðila; Odd-
fellow-stúkunnar Þorfinns kaxls-
efnis og Lions-klúbbanna Njarð-
ar og Þórs. Einnig nýtur heim-
ilið framlags úr Styrktarsjóði
vangefinna og borizt hafa pen-
ingagjafir, nú síðast frá afkom-
endum hjónanna Sigrúnar Sig-
urðardóttur og Hallbjörns Eð-
var’ðs Oddssonar, fyrrum bónda
og kennara, í tilefni þess að öld
er liðin frá fæðingu Hallbjörns.
Eins og fyrr sagði, er ætlunin
að fjölga á heimilinu í 14, og er
unnið að því þessar vikurnar.
Þess má geta, að stjórn Kópa-
vogshælisins hefur aðstoðað við
uppbyggingu Tjaldaness, og hef-
ur fyrir hönd ríkisins, eftirlit
með rekstri þess.
Um þessar mundir eru 263
vangefnir á hælum og heimil-
um. Á Kópavogshælinu eru 150
(það rúmar 125), í Skálatúni 50,
Tjaldanesi 10, Sólheimum í
Grímsnesi 30 og á dagheimili í
Safamýri 43 börn. Áætlað er, að
á landinu séu 1000 vangefnir, og
af þeim þurfi um helmingur
hælisvist, e'ða um 500. Skortir
því enn rösklega 200 rúm til þess
að hægt verði að veita þá aðstoð,
sem þjóðfélaginu ber að veita.
I stjórn Bamaheimilisins að
Tjaldanesi eru: Friðfinnur
Ólafsson, Hafsteinn Sigurðsson,
Oddgeir Barðason, Krisitinn Ol-
sen og Sigurður Magnússon.
Framkvæmdastjóri er Reynir
Sigurðsson.
Liðhlaupar fá hœli
Stokkhólmi, 7. febrúar. AP.
ENN eiim hópur bandarískra lið-
hlaupa fékk í dag hæli í Svíþjóð
„af mannuðarástæðum". Að
þessu sinni fengu 10 liðhlaupar
leyfi yfirvalda til að dveljast í
landinu. Alls hafa 217 umsóknir
borizt um dvalarleyfi frá banda-
rískum liðhlaupum, og þar af
hafa 175 fengið landvist. 19 um-
sóknum hefur verið hafnað af
ýmsum ástæðum, og tíu umsókn-
ir eru í athugun. Fjórtán liðhlaup
ar hafa farið úr landi án þess að
bíða þess að fá hæli, og um tíu
hafa farið úr landi eftir að hafa
fengið dvalarleyfi.
SYNING Listasafns A.S.f. í Hlið-
skjálf, Laugavegi 31 hefur nú
staðið yfir í eina viku. Þegar
hafa síkoðað sýninguna iim 500
manns við mikla hrifningu. Á
sýningunni eru 51 verk eftir
rúmlega 20 listamenn, bæði af
yngri og eldri kynslóðiruni. —
Skylduaðgangseyrir er ekki, en
•hins v©gar er seld mjög vönduð
sýningarskrá til að standa
straum af sýningarkostnaðinum.
Einnig eru til sölu á staðnum
eftirprentanir af listaverkunum,
■og bólkin Lslenzk myndlist eftir
Björn Th. Björnsson. Sýningin
er eins og áður segir í Hliðskjálf
og er opin alla daga frá kl. 2-10.
SÆKIÐ SUMARIÐ HEIM UM HÁVETUR
PÁSKAFERDIR ÚTSYNAR 1969
TORREMOLINOS — LONDON Brottför 28. marz.
Á SÓLARSTRÖND SPÁNAR —
COSTA DEL SOL — er allt í feg-
ursta skrúða um páskana. Bezta
loftslag og sólríkasti staður Evrópu
með meira en 320 sólskinsdaga á ári.
Úrvalshótel og fjöldi skemmti-
staða. Fyrir þá, sem kæra sig ekki
um að liggja alla daga í sólbaði er
fjölbreytt úrval kynnisferða um
Sólarströndina til Granada, Sevilla
eða yfir sundið til Afríku. Eftir-
sóttasti ferðamannastaður Spánar
árið um kring.
f sumar mun ÚTSÝN haida uppi
hálfsmánaðarferðum með þotuflugi
beint á COSTA DEL SOL, vinsæl-
asta ferðamannastað álfunnar.
Með fyrsta flokks gistingu er
verðið frá kr. 15.000.—
KANARIEYJAR — LONDON
Á KANARIEYJUM er sumarpara-
dís meðan vetrarríkið herjar á
norðurhjara heims, enda eru þær
eftirsóttasti dvalarstaður Evrópu-
búa á veturna og allt upppantað
marga mánuði fram í tímann. Vegna
sérstaklega hagstæðra samninga
getur ÚTSÝN boðið nokkur sæti
á mjög lágu verði til Kanarieyja
um páskana.
Verð frá kr. 24.800,—
ÚTSÝN ARFERÐ — ÓDÝR
EN FYRSTA FLOKKS.
Ferðaskrifstofan
ÚTSÝN
Austurstræti 17.
Símar 20100 og 23510.