Morgunblaðið - 09.02.1969, Síða 31

■*■
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 9. FEBRÚAR 1989.
31
íslendingar voru
201.975 f.des.s/.
ÍSLENDINGAR voru 201.975
talsins 1. desember sl., aff því
er segir í tilkynningu Hagstofu
íslands. Karlar voru þá 102.127
og konur 99.848.
íbúar Reykj avíkur voru 80.918,
í Kópavogi voru þeir 10.810, á
Aikureyri 10.330, í Hafnarfirði,
9.294, Keflaví'k 5.516, Vestmanna
eyjum 5.033, á Akraruesi 4.183,
ísafirði 2.688, í Sighitfirði 2.324,
á Húsaivik 1.937, í Neskaupstað
1,534, á SauðárfkróCki 1.438, á
Ólafsfirði 1.059 og á Seyðisfirði
922.
Fjölmenn asta sýslan var Ár-
niæsýsia með 8.346 íbúa, í Gull-
bring'usýslu bjuggu 7.505 manns,
í SMúlasýslu 4.960, í Snæfells-
oessýslu 4.230 og í Eyjafjarðar-
sýsilu 3.856. Fámennasta sýslan
var A-Bairftastran)dasýsla með
477 íbúa og var hún eina sýslan
með innain við 1000 íbúa.
Fjölmennasti hreppurinn var
Garðahreppur með 2.529 íbúa,
í SelfSosslhreppi bjuggu 2.396
manns, í Settj arnameshreppi
2.028, í Njairðtvfkurhreppi 1.520,
í Borgarneshreppi 1.097, í Stykk-
ishóknghreppi 1.049, í Qrinda-
víkurhreppi 1.032, í Paltreks-
hreppi 1.031, í Dalvíkurhreppi
1.026 oig í Miðmeshireppi 1.025.
Fleiri hreppar höfðu ekki yfir
1000 íbúa,
Fámennasti hreppurinn var
♦Loðimundarfjarðairhreppuir með
2 íbúa, í Flateyjarhreppi í S-Þing
eyjarsýsihx bjuggu 8 manns, í
Sellvogshreppi 28, í Múlahreppi
33 og í Klofninigshreppi 34. Alils
voru 39 hreppar með ininan við
100 íbúa.
65-70 fastráðnir hjá
T ogar aafgr eiðslunni
Engin togaralöndun frá miðjum janúar
Atvinnumól og vinnulöggjöf
— rœdd á fundi í Kópavogi
ENGINN togari hefur landaff
afla í Reykjavík hátt á fjórffu
viku, effa síðan Þorkell Máni
landaffi 14. janúar. Tveir eða
þrír bátar munu hafa landaff á
þcssum tíma.
Heldur hefur því verið dauft
hjá starfsmönnum Togaraaf-
greiðslunnar, en fastráðnir starfs
menn þar eru milli 65 og 70.
Auk togaranna sjá þeir um af-
greiðslu á kaupskipum SÍS, Haf-
skipa og öðrum skipum, sem
ekki eru á vegum Eimskipafé-
lagsins eða Ríkisskip, sem sjá
um afgreiðslu sinna skipa. Hefur
lítið verið um skipakomur und-
anfarið og einn daginn í vikunni
var aðeins eitt skip í höfninni,
Reykjafoss.
Bjami Bragi Jónsson
KJÖRDÆMARÁÐ Sjálfstæðis-
flokksins í Reykjaneskjördæmi
heldur fimd nk. miðvikudag í
Sjálfstæðishúsinu í Kópavogi.
Hefst fundurinn kl. 8.30. Á hon-
iim Jlytur Bjarni Bragi Jónsson
hagfræðingur erindi: Horfur og
Drengjameistora
mót íslands
innanhúss
DRENGJAMEISTARAMÓT ís-
lands í frjálsum íþróttum inn-
anihúsis verftur haldið á Selfossi,
sunnudaginn 16. febrúar. Keppt
verður í la.ngsitökiki, þristöikki og
hástökki án atirenmu, h'ástökki
mieð atireninu og kúluvairpi. Þátlt-
tökutiíkynninigar skulu berast
til Tómaisair Jónssonar Mána-
vegi 2 Salfossi, fyrir næsta föstu-
dag.
Litln Grnnd
1 JANÚARMÁNUÐI hafa Litlu-
Grund borizt eftirtaldair gjafir:
Þórunn Ingvarsdóttir kr. 1.000.00
— S.S. kir. 2.000.00 — O.A. kr.
300.00 — S.J. 'kr. 200.00 — S.S.
kr. 1.000.00 — prestar, organisti
og kór Fríkinkjunnar kr. 2.000.00
— A.J. kr. 500.00 — frú Anna
Johnsen kr. 5.000.00 — G.M.J.
kr. 500.00 — TrjástOifnumin h.f.
kr. 3.000.00 — Samtals kr.
15.500.00.
Eru þá nú um miánaftamótiin
kr. 61.689.93 á hlaupareiknimg
mo. 19 í Búraaðarbanka ísilands.
Gefendum hetfi ég þegar
þaikkað huigulsemi þeirra og fóm
arlund. Flest er þetta fóik aldrað
og hefir ekki úr miklu að spiia,
en það veit af eigin raun hversu
mikilsvert það er að eniheimili
séu starfandi, þessvegna legguT
það fram hjálp sína. Hinir eru
en.n £ meirih'Luta sem láta sig
litlu sikipta þó að verið sé að
safna fé tiil Lirtlu-Gruindax. En
smátt og smátt mun þó skiln-
iragsieysið hverfa, vona ég, og
gjatfirnar berast víðsvegar að.
Erfiðir tímar eru í lairadinu, og
víða kreppir sfkórinn að. Þess
vegna ættu þeir sem ailögutfærir
eru að styrkja LitLu-Grund.
Aldraða fólfkið er margt í
vandræðum með samastað síð-
ustu ætfiárin. Ásæður eru ótal-
m.arga'r, og nú er ein að bætast
Við atvinnuleysi, bjargarleysi
víða/ og svo er það kuíldinn, haf-
ísiran, síðustu árin, sem hetfur
orðið til þess að margt fóttk
utan af lan'di reynir að komast
í hlýjuna suður.
Litla-Grund getuir að sijáltf-
sögftu ekki bætt úr vandræðum
margra, en það verður örurggt
æfifcvöl'd fyrir lúið aldurhnigið
tfólfc. sem á það sfcMið etftir langt
og otft erfitt æfistarf. Að því
marki verftur umnið sleitulaust,
©n okfcur vantar ekki aðeins fé,
IheiduT ’iíklega fyrsít og frernst
ákilning þjóðairinnair á miklu
vandamlá'li.
Gísll Sigurbjörnsson.
Vongóðir um að fá meiri-
hluta í Skotlandi 1971
Rœtt við William McDougall, fulltrúo
skozkra þjóðernissinna á íslandi
SKOÐANAKANNANIR á
Bretlandseyjum sýna, a»
stjóm Wilsons á ekki mikiu
fylgi aff fagna þessa dagana,
og þykir ljóst, aff Verka-
mannaflokkurínn mundi
gjalda mikiff afhroff, ef
gengiff yrffi til kosn-
inga nú. í Englandi sjálfu
er taliff aff straumur-
inn mundi liggja yfir tU
íhaldsflokksins effa Frjáls-
lynda flokksins, effa áff hann
muni liggja yflr tii þjóffernis
hreyfinganna í Wales og Skot
landi, en þær hafa eflzt mjög
á síffnstu árum, þó sérstak-
iega í Skotalndi.
Skozki þjóðernisflokkurinn
hefur fulltrúa á fslandi, og
annast hann kynningar- og út
breiðslustarf semi á stefnu-
miðum flokksins. Síá heitir
William McDougall og hefur
haran verið búsettur á íslandi
í tæp 6 ár. Hér starfar hann
hjá Ford-umboði Kr. Krist-
jánssonar sem gjaldkeri.
„Dvöl mín hér á íslandi á
ekki svo lítinn þátt í því, að
ég gekk í skozka þjóðemis-
flokkinn fyrir tveimur ár-
um“, segir McDougall. „Hér
kynntiist ég .sjálfstæðri þjóð,
sem komizt hetfur vel áfram
þrátt fyrir að hún sé miklu
mannfærri en Skotar, og mér
fannst þá ranglátt, að þjóð
með eins ríka þjóðernisvit-
und og Sfcotar ,skyldu ekki
vera á sama bátl“.
Morgunblaðið fékk Mc
Dougall tli að rekja stuttlegá
sögu skozka þjóðernisflokks-
ins og geta um helztu stefnu-
mál hans.
„Þjóðernisflokkurinn er
stofnaður árið 1928“, sagði
McDougall, „og markmið
hans hefur frá upphafi verið
að vinna að sjálfstæði Skot-
lands. Strax eftir stofnun
flokksins bauð hann fram til
kosninga, er varð Mtið ágeragt
þar til 1945, að haran fékk
mann kosinn í kjördæminu
Motherwell í aukakosningum.
Þingmaðurinn, sem kosning-
una hlaut, var dr. Robert D
Mclntyre, núverandi formað-
ur flokksins og borgarstjóri
í Stirling. Hann sat þó ekki á
þingi nema fáeina mánuði,
því að litlu síðar var gengið
til almennra kosninga. Eftir
þetta átti fiokkurinn fremur
erfitt uppdráttar þar til nú
1967, að frú Winfred Ewing
hlaut kosningu í kjördæminu
Hamilton, og situr hún enn á
þingi. Upp frá þessu hefur
flokknum vaxið mjög fylgi,
og nú er svo komið að bæði
íhaldsflokkurinn og Verka-
mannaflokkurinn hafa sam-
einazt í baráttunni gegn þjóð-
ernisflokknum, sem sýnir ljós
lega, að þá uggir mjög um
hag sinn í Skotlandi. Eru
flokksbundnir stuðningsmenn
þjóðernisflokksins nú orðnir
125 þúsund, og hann því orð-
inn stærsti flokkurinn í Skot-
landi. Skozki þjóðernisflokfc-
urinn berst fyrir stefnumál-
um sínum á lýðræðislegum
grundvelli, en hafnar algjör-
lega ofbeldi til að knýja þau
fram“.
Mikil bjartsýni er ríkjandi
í herbúðum skozka þjóðern-
isflokksins, eins og marka má
af eftirfarandi ummælum
McDougalls: „Næst verður
gengið til almennra kosninga
í Bretlandi 1971, sennilega í
marzmánuði ,og er búizt við
að þetta verði einhverjar tví-
sýnustu kossningar um langt
skeið. Eins og horfurnar eru
nú, er ég þess fuliviss, að
flokkurinn muni örugglega
fá 20 menn kosna, en þirag-
mannatalan getur allt eins far
ið upp í 40 að mínum dómi.
Erum við það með orðnir
þriðji stærsti flokkurinn á
Bretlandseyjum. f Skotlandi
eru kjördæmin 71 að tölu,
og við þurfum því 36 þing-
menn til að knýja sjálfstæðis-
kröfur okkur í igegn. Er ég
vongóður um að þetta takizt
raú, og verður senilega byrj-
að á að krefjast heimastjórn-
ar. Rétt er að taka fram, að
W. McDougall
í sjálfstæðiskröfum okkar er
gert ráð fyrir að Skotland
verði innan brezka samveldis-
ins, lí-kt og Kanada eða Nýja
Sj'áland ,og ennfremur að við
heyrum undir brezku krún-
una, enda er EMsabet drottn-
ing að nokkru leyti skozk“.
Og McDougall heldur
áfram: „í þessu sambandi er
rétt að nefna ,að um þessar
mundir fer mikil þjóðernis-
vakning um Orkneyjar og
Hjaltland, og á síðasta flokks
þingi skozka þjóðernisflokiks-
ins var ákveðið að undir hans
stjórn í Skotlandi mundu
Hjaltlendingar fá hekna-
stjórn, líkt og Færeyjar hafa
nú hjá Dönum. f Orkneyjum
og á Hjaltlandi hefur lenigi
verið mikið vígi Frjálslynda
flokksins, og fyrrverandi for-
maður hans, Jo Grimmond,
er einmitt þingmaður þeirra.
En eftir að Grimmond sagði
sig úr flokksforustunni, hefur
hann virzt vera á báðum átt-
um, og nú erum við ekki von-
lausir um að hann kunni að
snúast á sveif með okkur“.
Við spyrjum McDougall
Matthias Á. Mathiesen
stefnur í atvinnumálum og Matt-
hías Á. Mathiesen alþiragismaS-
ur: Æskilegar breytingar á vinnu
löggjöfinni.
Meðlimir kjördæmaráðs eni
kvattir til að fjölmenna á fund-
inn og taka með sér gesti
hvort hann telji að þjóðernis-
flokkurinn muni tafca mikið
af atkvæðum frá Frjáislynda
flokknum og Verkamarana-
flokknum í næstu þingkosn-
ingum: „Vafalaust. Frjáls-
lyndi flokkurinn, sean. hefur
11 þingmenn, hefur um langt
skeið notið talsverðs fylgis í
Skotlandi, enda hefur hann
lýst sig fylgjandi þvi að
Wales og Skotland fái heima-
stjórn. En hann hefur farið
sér ákaflega hægt í þessum
efnum, og því má telja nokk-
uð víst að hann muni missa
kjósendur yfir til þjóðernis-
flokksins, því að nú eru Skot-
ar orðnir óþreyjutfullir. Þð
held ég að Verkamanna-
flokkurinn muni missa enn
fleiri, enda hefur hann brugð
izt Skotum illilega. Hann var
á sínum tíma stofnaður í
Glasgow — já, í Skotlandi af
öllum rföðum — og í einu
á’kvæði stofnskrár hans seg-
ir, að hann skuM vinna að
sjálfstjórnarmálum Skota. En
nú hefur hann opinberlega
hafnað þessu ákvæði aigjör-
lega, og þar með vakið reiði
skozkra kjósenda".
Lokaorð McDougall voru
þessi: „Ég er þess fullviss að
bæði Wales og Skojland muni
hljóta sjálfstæði með tíð og
tíma. Og sá rnöguleiki er jafn
vel fyrir hendi að Bretlands-
eyjar leysisrt upp í átta smá-
rí'ki, því að ýmis keltnesk
þjóðarbrot eru nú að vakna
til meðvitundar um þjóðerni
sitt. Þannig getur svo farið,
að Hjaltlendingar, Orkneying
ar og Keltarnir í Cornwall
fylgi í fótspor ókkar, og krefj
ist sjálfstæðis — hver veit?
Ég er þeirrar skoðunar að
Skotar þurfi enigu að kvíða
að fengnu sjálfstæði, þvert á
móti hygg ég að það muni
bæta hag alls almennirags í
landinu. Enginn skyldi halda
að Skotar geti ekki orðið efna
hagslega sjálfstæðir, þvert á
móti væri engin firra að ætla
að við iséum þriðja auðugasta
land Evrópu — á eftir V-
þjóftverjum og Svíum. Nú
þegar getum við séð okkur
sjálfum farborða í allri mat-
vælaframleiðslu, og við eiig-
um margar verðmætar út-
flutniragsvörur — whisky, ull
kol og við smiðum skip fyrir
aðrar þjóðir, auk ýmiss kon-
ar iðnvarnings. Og nú mundu
þjóðartekjurnar renna ein-
vörðungu til okkar, ekki deil-
ast á allt Bretland, og þar
með væri almenningi tryggð
bætt lífeafkoma.