Morgunblaðið - 31.12.1969, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAiGUR 31. DES. 11969
7
Spjallað við Guðjón Jónsson sjómann í Bolungarvík
björg Sveinsdóttir, var held ég
ættuð vestan úr önundarfirði. en
faðir minn var ætbaður héðan
frá djúpi."
„Hvenær kemurðu svo hingað
til Bolungarvíkur, Guðjón"?
„Það man ég ekkert, góði
minn. Ætli það harfi ekki verið
öðru hvorum megin við 1926 eða
1927. í það minnsta man ég
vel eftir hohum Pétri sáluga
Oddssynd. I>að var góður maður,
mesti sæmdar maður, hann Pét-
ur. Eins og ég segi, þá hef ég
verið hér sjómaður alla tíð, og
ég veit hreint ekkert, hvað ég
á að segja þér, en það er víst
sagt, að þið blaðamemnimir
kunnið á okkur lagið."
„Og hvernig hefur þér svo
líkað á sjónum, Guðjón?"
„Æ, ég hef svolítið gaman af
því að vera um borð, þetrta líf
á vel við mig, og að auki heit-
ir nú báturinn Guðjón, nefndur
raunar í hausimn á mér. Hamn á
hamm Guðjón, hamn fósturson-
ur mino, hann Magnús Ragmairs
son.“
„Eruð þið á línuveiðum?"
„Nei, biddu fyrir þér, við er-
um bara á færum. Og þetta tek-
ur enda. Við hífum bara bátinn
upp á kambinm á baustm, og
ditturn að honum svona þetta
vemjuiega fyrir næsta vor. Nei,
þetta er ekki stór bát/ur, haem
Guðjón, þetta eitrthvað um 5
tomm.
Hvort ég hafi tekjur? Auðvit-
að eims og aðrir, sem við bát-
inn virnma, og ég er ekki að
kvarta. Vertíðim stendur þetta
frá maí til september og októ-
ber eftir gæftum. Við höfum
rúllur og þetta vemjulega 7
króka á límunmi.“
„Hvert haldið þið til fiskjar?"
„Venjulega róum við út á
Kleif og Kögur?“
Hvar er þessi Kleif og Kög-
„Ég hef verið sjómaður alla
mina tíð, og er það enn, þótt
kominn sé nær áttræðu, og satt
að segja kominn að fólum fram,
eins og þú sérð, vinur minn,“
sagði Guðjón Jónsson sjómað-
ur í Bolungarvík, þegar við
heimsóttum hann á s.l. hausti á
heimili hans við Miðstræti.
Guðjón er einn þeirra heið-
ursmanna, sem hverjum er hollt
að kynnast, hverjum er hollt að
líta til, þegar amstur daganna
og annir ætla mann lifandi að
drepa. Þá kynnast menn ef til
vill því bezt, sem til er 1 ís-
lenzkri þjóðarsál, þrautseigj-
unni og skyldurækninni. Eða
hver skyldi trúa þvi að
óreyndu, að hann skuli enn
sækja sjó á litlum báti og styðj
ast þó við hækjur tvær? Þetta er
þó staðreyndin.
Hann tók okkur af þeirri ljúf
mennsku hugans, sem þcim cin
um er lagið. sem sætt hefur sig
að fullu við örlög sin, er ekkert
að æðrast, ekkert að sýta eða
sifra, en gengur hreinn og
beinn að hver ju verki.
„Hvaðan ertu upprunnin, Guð-
jón minn?“
„Ég tel mig vera Vatnsfirðing.
Bærinm, sem ég er fæddur á, hét
Sel, ætli það hafi ekki verið
Vatnafjarðarsel. Móðir mín Guð
Myndln er tekin af Guðjóni á hækjunum um leið og samtalið
fór fram. (I.jósm. MbL Fr. S.).
mér finnst endilega, að þetta
eigi framtíð fyrir sér.“
Þannig endaði samtal okkar
við þeæa öldnu sjókempu, Guð
jón Jónsson, að sinnd. Betra
væri, að við ættum fleiri slíka
ágætismenn. Ætli yrði þá ekki
minna um æsingar og upp-
hlaup, sú gamla og góða,
réði fyrir atvinnuvegum okkar.
vera orðin á, síðan þú komst
hér fyrst, Guðjón?"
„Já, það eru alltaf breyting-
ar, og sérlega miklar uppá það
síðasta. Framfarirmar eruóskap
legiar. Maður er löngu hættur að
þekkja þennan stað fyrir sama
stað og hann var fyrir örfá-
um árum. Þetta hefur tekið stór
stígum framförum. Varla að
maður rati lengur hekn til sín.“
„Hefurðu sömu trú á Bolungar
vík, sém verstöð og fyrrum,
Guðjón?"
„Kleif er þar, sem rétt kemur
undan Kögri, en Kögur er að
austan, þegar við sjáum Kóp-
inn, Það eru frekir tveir tímar
út á Kögur héðan úr Víkinni.
Við erum á grunninu að norðan
verðu. Kögur er miðið að norð
anverðu, þegar hann kemur
framunda-n Stra.umnesinu."
„Hefur þú gert víðreist iim
ævima, Guðjón?"
„Nei, ég fer ekkert. Það er
margur maðurinn, sem ég
þekki ekki, jafnvel hér 1 Vik-
inni“
„Fininst þér nokkur breyting
Þarna kemur Guðjón upp á Brjótinn, algallaður, en á hækjunum,
upp úr bátnum, sem heitinn er i hausinn á honum. (Ljósm. Mbl.:
Hallur Sigurbjömsson).
„Ja, hvernig spyrðu, maður.
Hvort ég hef. Ég er að vona,
að þetta standi, og innan tíðar
komi hér örugg lífhöfn, því að
OKKAR A MILLI SAGT
r
ARNAÐ HEILLA
Á nýársdag eiga si'lfurbrúðkaup i þjörg Kr. Kristinsdóttir, Skarði á
hjónin Jón G. Jónsson og Ingi- | Skarðsströnd, Dalasýslu.
27. desember voru gefin saman
í hjónaband af séra Þorsteini
Björnssyni umgfrú Vilborg Sigurð
ardóttir, Kaplaskjólsvegi 60 og
Siigurður Hermainnsson, Sólheim-
um 32. Heimili þeirra er fyrst um
sinn að Sólheimum 32.
Á aðfangadag spinberuðu trú-
lofun sína ungfrú Margrét Kolka
Haraldsdóttir til hedmilis Nýja
Garði og Leifur Agnarssan. Hring
braut 32.
Á jóladag opimberuðu trúlofum
sína umgfrú Helga G. Óskarsdóttir
Austurbrún 27 og Finmbjörn Fimn
björnsson Blikanesi 7.
Á jóladag opinberuðu trúlofun
sína Lilja Guðmundsdóttir, hjúkr
unarnemi, Hliðarenda Vogum og
Jón ögmundur Þormóðsson, laga-
ne-mi, Miklubraut 58, Reykjavík.
Gefin verða saman í hjónaband
2. janúar i Dómkirkjunni af séra
Jóni Auðuns, ungfrú Þuriður Fann
berg, nemi og Guðmundur Ingi
Sverrisson, nemi. Heimili þeirra
verður að Garðastræti 2. )Birt aft-
ur vegna prentvillu).
N ýársbarnið
í fyrra
SA NÆST BEZTI
Það átti að korna litla drengnum í rúmið, en það gekk eins og gemgur
og gerist mjög erfiðlega. Þegar svo áttá að slökkva ljósið, mótmæHi
hann harðlega:
„Það á að vera ljós!“
„Hvers vegina?"
„Svo að ég sjái, hvað mig dreymir!"
Föndur í Kópovogi, Auslurbæ
Föndurkennsla fyrir börn á aldrinum 5—7 ára hefst 5. janúar.
Kennt tvisvar í viku.
Innritun og upplýsingar í síma 42485.
drengnum 1969. F. 1. janúar. Hann
heitir Júlíus Ármann. Foreldrar
hans eru Brynja Lárusdótiir og
Július Einarsson. Drengurinn hef-
ur dafnað vel og sendir nú öllum
kveðju sína, og fagnar afmælisdeg-
inum L jan 1970.
FRETTIR
Telpureiðhjól í óskilum
Lítið telpureiðhjól fyrir 6—8
ára, rautit og hvítt, Velamo gerð,
var skilið eftir fyrix oa sex vik-
um. Sími 81754.
ÞVOTTAVÉLAR
Norskur framleiðandi þvottavéla óskar eftir einkaumboðs-
manni á Islandi.
Þvottavéiar vorar eru gerðar fyrir norræna staðhætti og
kröfur og því gæðavara hvar sem á er litið.
L. C. Thoresen afs
Sandakerun 110 c — Oslo 4 Norge.
3r9e-
SiððMHH