Morgunblaðið - 10.05.1970, Blaðsíða 3

MOECrUWBIAÐIÐ, SUNNUIDAGUia 10. MAÍ JSTO
Sr. Ólafur Skúlason:
Að varðveita til endumýjunar
I>EIR voriu aið tala samiain, þega.r óg slóst
í hópimin. Ekki hygg óg það vera ein-
göm®u til þetss a@ fiitja upp á „mieir við-
eigatnidi“ uimræðiuefnd, að talið beinist
svo oft að kirkju og trúmálum, eftir að
presturimm er kicxminin imm í stofuma.
Semmilega frekar imnri þörf, siem ekki ex
hamlað á móti, etftir að návist presrtisdms
veiftir hiemini farveg. Svo var bjá þessum
viinium. Þar kom að talið bedmdisit að
ræðum presrtamma, sem allir viður-
kemmdu, að gleymásit oftast nœr fljórtt.
En edm ræða var þó mámmdsistæð, srvo
að likimg, úr hiemmi kom oft í hiuiga eins
iþedrra, sem þarmia áttu tal samiam. Prest-
utriinm lýsrtd hteámisiólkn sdmmi í miður vist-
legam kjiallaira, þar sem voru Htldr svart-
ir „fcassar". En þarma var þó veittt afl,
þar sem kraft hafði þorrið, þanna var
það emiduirmýjað, sem diautt virtist fýrr.
Eassarmiir voru rafgeymnar; þarma voru
þeir endurfhlaðmir. Sá, sem frá sagðd,
hermdi, að þessdr þáttur í ræðu prests-
iras um endurmýjium, sern etk'ki væri að-
eirnis þörf hjá rafgieymum, heldur hjá
miammiinium sjálfum l’ifca, vœrd sér stöð-
uiglega nærtæk.
Hviaið hefur haft áhrif á okkiur fyrr,
svo mdfcil alð ekkd eru þau mieð öllu
þorrim í dag? Oro, eimsrtaklimigar,
reymsla? Ég dáðiist að giamiaiH komu,
sema ég kymmtist. Húm geiislaðd af inmri
friðá, húm virtást edga algjört amdlegt
jafmvæigi. Ég spurði hama að því, h/voirt
húm gæti saigt mér, hvaiðám húrn fengi
þemmam srtyrk, þessa ró, Ihivað veitti
hiemmi slíkam sálarfrið. Hún hafðd ýmsu
kymmzt á lifsims leið og efcki alltaf það
htotíð, siem aðrir hefðu talið miauðsym
farsældar. En friðimm varðvedtti húm
ætíð og löngiumiima til þess að koma í
hvívetna fram til góðs. Nema það
tverant sé hvors anraars forsemda?
Gamla koiruam svaraði af hægð, em orð-
um hemmar gtoymi ég aldrei: Mér var
uinigri kemmt að spemma greipar og lúita
hiöfði. Þeim sdð hef óg ætið haldi'ð.
Þeta kenmdi mér móðdr mám. Húm var
sú rraairaraeskja, sem mér hefur fumdizt
lifa fegurstu lífi af þedm, seim ég hef
kyiranzt. Og þegar ég hið, mdondst ég
þá Htoa hemmiar. Þé ég Ht hemdiur mdmár,
sé ég hemmiar hmdiur, sem ætíð usnmiu
að því, er öðrum gæti fært líton og hedll.
Við þessiar mdmmiimigar, er bæmagjörð'in
færir mér og varð>vedtir, vermdst ég, svo
að mér Hðlur vel. Þammáig byrja ég hjvern
daig, svo reyni ég eiirnig a!ð láta hiveim
daig emda. Þammig fá vökuisitumdirmar
sitefám, þammiig er þá liítoa hvildám umdir-
búim.“
Húm var ekki að préditoa yfár mér,
húrn var að tala um það, sem benmi var
eðlilegt, lif hemmar var þessá préditoun,
bar þess veigna þessd orð hieranar uppi:
Við þetta fæ ég frið, fæ líka kraft og
öryiggi. Ég er búin að fela Guðd aHt.
Ég toyfi Guða að bomiast að.“
Slíkir eimistakHiragax veiita hvatraingu
og hvetja til eftárbreytmL Þeir hafa
möguleitoa til þess að hlalðá á ný hjá
öðrum, eftdr að ctofraað hefur fyrir
fcæruleysi eðá vangá. Þedr, sem gera
líf sitt að bæmiarimmar tofgjörð með
ívafi þaikklætis og uppdstöðu trúarinmar.
3
færa öUu umhvexfi sírau hedll. Þeir bæia
mieð raávdst siirand. Þegar Jesiús siegir oikk-
ur að bdðja í hams niafrai, á hamm eOdri.
við jþað eitt, að afban í bœmdiraa sé sikieytt:
í Jesú niafnd, heldur það, að tekið sé mót
af hónlum á þamm veg, að allt sé sem
llbast því, er hamm befði viljiað; að orð-
in séu í arada hams og verkim ímynd
harns.
Þegáx Jesús segir læriisveinumum það,
að það sé þedm tdl góðs, afð hamm faxi
frá þeiirn, er það vegna þess, að hamin.
hverfur reymdar aldred, hieldiur er fjrrir
fcraft mdmmingamina og stuðmimg sam-
félaigsims í bæm og lofgtjörð eraraþá ná-
lægari þeim, heldur en jafnvel áður
fyrr, mieðám á jarðvistardögum hams
stóð. Mimmámgim um ævi hams, lærdóm-
ar orða hams, mávist hamis í trúmrni, allt
þetta færir þeirn heill, er leyfa homium
að toomasf að.
Er liitdð er tíl batoa og þess minnzt,
sem varðiveitzt hefur, þá mum þiað kioima
í Ijós, áð dýrmætast er það, sem frá
þeim er þegið, er af inirari aiuðlegð sdmmi
hafa vedtt. Það þurfa allir eradurmýjum,
allir „tæmaisrt", rétt eims og geymir, sé
eiktoi stöðuglega verið í samibamidd við
orkuliniddinia. Bezt er að reytna að læra
af þedm, er svo hafa gemiglið á Giuðs
vegum, að í þedm birtdst hiamm sjálfur í
þekn friði, siem æðri er öllum skilmdmgi,
þeim kærledka, sem sér eraga himdrum
til hömliuiniar biessunaxverikum, í þedrri
trú, siem lífimu öllu lyftir á æðrd svdð.
Reykjavíkurfél agið 30 ára
10. MAÍ 1940, sama dag og ensk-
ur h-er gekk hér á land, var
Reykvíkingafélagið stofnað og
minnist 30 ára afmælis síns á
hátíðafundi á Hótel Borg á
sunnudagskvöldið. Félagsstofn-
unin hafði þá verið undirbúin
um rúmlega tveggja mánaða
skeið, því að fyrsti undirbúnings
fundurinn var haldinn 9. marz í
Baðstofu iðnaðarmanna og var
Pétur Halldórsson borgarstjóri
þar fundarstjóri. Ýmsir höfðu
haft slíka félagsstofnun í huga
og nokkru fyrr hafði Vilhjálmur
Þ. Gíslason gert tillögu um hana
Vorar á Snæfellsnesi
— Fréttabréf úr Stykkishólmi
Sltytokálshóknd, 5. mialí.
UM seinustu helgi efndi Stein-
þór Marinó Gunnarsson málari
til málverkasýningar í Lions
húsinu í Stykkishólmi. Stóð sýn-
ing þessi í 3 daga og skoðuðu
hana margir meðal annars nem-
endur Gagnfræðaskólans í Stykk
Lshólmi. Er þetta líklega fyrsta
málverkasýning sem haldin er í
Stykkishólmi og var þessi sýning
jafnframt sölusýning. Um 27
málverk voru á sýningunni og
seldust nokkur þeirra. Lét Stein-
þór vel yfir aðsókninni og kvað
hana gefa sér tilefni til að koma
síðar og halda aðra slíka. Ýmsir
aðrir munu hafa hug á að koma
með myndir á Snæfellsnes til
sýningar.
Ijitlia LúðnasvedtSm, en hairaa
dkipa þeir Lánus Svejnissora og
Jóin Silguirðlssioin, tromipeltlieilkiainair,
Stieifáin Stepihanisein ihoinnleitoari,
Bijöim R. Einiairsisan, básúmiulieik-
aird og Bjiamnd Guðtaiuindissotni,
tfaúibuieitoari, kcwn til Stykkiis-
hólmis sl. summiuidiaig mieð fluigvél
og héldiu hljómieitoa á veigum
Tónlisibanfélaas Stykkfishólms. —
Vomu þeir baldinlir í fimleikiaisal
lefilkifiimiihiússiiins og var fjötonieminii
þar isamian toomiið til að hlýðia á
híim/a touinrau lilsitamienm, Lékiu þeir
lög efitiir iminleradia og lerlienidia höf
uiradia ag urðu 'aiuk þeas að tialkia
xnörig 'auitoalög. Það sýnldii sig siS
fólk kuinmd' að mieita þessa ágætu
heimsiófcn miéð því að fjölmieinmia
og hylla lisrtiamieminiiinia, Er áhugi
fyriir að þeir komii aftuir tlil hljóm
lieilkahaldia hér.
Heldiur er miú alð hlýmia og
verða vorleigma. Séslt það stmax
á því að ginóðurmiálar sjáist þeigiair.
Þá er klatoi miilkið fainiinin að fama
úr jöhð þrátt íyrdr að finost hefúr
verið alð edmlhivenjiu náðd tim mæt-
uir. Voraaist mienin miú tdl að vel
voni.
Fréttaritari.
í útvarpserindi, en hoðendur
undirbúningsf undarins voru 7:
sr. Bjarni Jónsson, Bjami Pét-
ursson, Georg Ólafsson, G. Kr.
Guðmundsson, Sigurður Hall-
dórsson, Sveinn M. Hjartarson og
Valdimar Árnason.
Sr. Bjarni Jónss'on var fyrsti
forseti félagsins og var það til
1964, en síðam hefiur Vilhj. Þ.
Gíslason varið forsleti.
Reyikvíkingafélagið hefur lát-
ið mörg mál til sím taka og á
fundum þess oft verið glatt á
hjalla og margur fróðleilkur
fluttux uim sögu og lifnaðarhætti
og mertoa mieran. Félaigið beitti
sér fyrir þvi að friða Áxbæ og
koima þar upp sögusafni em borg-
in tólk siðan við. Það eigmaðist
mikið af gömlum Reykjavikur-
mynduim, sem það gaf eimnig
borgarsafnirau. Þá umdirbjó
það að koma upp gosbrunmi með
hitaveituvatni og köldu vatni, en
etoki féfck sú hugmynd nægan
byr þá. Það hefur sett minniragar
töflur á ýmiss gömul hús. Það
hóf söfnum örmefna í Reýkjavík.
Það tólk sér ákógræktansvæði í
Heiðmörk, lagði fram tillögur
um skecmmtisvæði í Beneventum
og ýrrasar tillögur um fegrum
bæjarins og skipulag. Þar hafa
verið haldin mörg erindi um sögu
bæjarims og sagðar endumminm-
iragar gamalla Reykvikinga, Fé-
lagið eigniaðist á sínum tíma
merk minjasöfn, sem Þorbjörg
Bergmamn og eiranig Sigurðúr
Halldómson gáfu þvi, voru þar í
góðir gripir úr gömlu atvinmu-
lífi og hedmdlislífi í Reykjavik.
Félagið stóð að útgáfu myndar-
bókairinnar Reykjavík fyrr og
nú, sem Vilhjálmur Þ. Gíslia-
son Sfcrifaði en ísafoldarprent-
smiðja gaf út.
Félagið hefiur ekki sízt haft
gildi sem stöðugur og ákiemmti-
legur samfcomustaður gamalla
Reykvíkinga og fundix þess oft
verið mjög fjölsóttir. Haldndr
eiru spilafundir og fræðslufund-
ir og kynmisferðir farnar á ýmsa
staði og stofnanir í bænum.
Ritarar félagsins hafa oftast
verið framkvæmdastjórar þess
um leið, fyrst Hjörtur Hansison,
þá Brlendur Péturssom, Sveinn
Þórðarson og Friðrik K. Magn-
ússon, en ritari nú er Kjartam
Guðnasom. Núverandi fram-
kvæmdaisjóri er Sigurður Ágústs
son fuiltrúi.
Starfsemi Reykvíkingafélaigs-
ins befur verið merkur og
Skeimimtilegur þáttur í félagslífi
borgarinraar og frá því hafa kom
ið ýirasar góðar tillögur um mál
bæjarfélagsins. Má því værata
þess að hátíðafundur þess á
Borginni verði fjölsóttur. Síðasta
skemmtifund sóttu hátt á fjórða
hundrað mamns og þá bættust
við 100 nýir félagar, en þeir ©ru
nú alls um 600.
Með ÚTSÝN til annarra landa
Maí:
Júní:
Júli:
Ágúst:
September:
Október:
FerSa-almanak 1970
30. Costa Brava — London
9. Portúgal — London
21. Costa Brava — London
23. Norðurlandaferð
16. Kaupmannahöfn — Amsterdam
16. Norðurlandaferð
19. Costa Brava — London
31. Costa del Sol
13. Norðurlandaferð
14. Costa del Sol
23. Costa Brava — London
28. Costa del Sol
3. Sigling um Miðjarðarhaf
5. Júgóslavía — London
6. Costa Brava — London
6. Róm — Sorrento — London
11. Costa del Sol
25. Costa del Sol
9. Costa del Sol
London
17 dagar
15 dagar
17 dagar
15 dagar
15 dagar
15 dagar
17 dagar
15 dagar
15 dagar
15 dagar
17 dagar
15 dagar
17 dagar
18 dagar
17 dagar
17 dagar
15 dagar
15 dagar
21 dagur
UTSYNARFERÐ: ÖDÝR EN FYRSTA FLOKKS
BEZTU FERÐAKJÖRIN: 15 dagar á Suður-Spáni með eigin bíl —Kr. 12.500,00
Allir farseðlar og ferðaþjónustan, sem þér getið treyst.
Ný sumaióætlun komin
FERÐASKRIFSTOFAN UTSYN
Austurstræti 17. Simar 20100 og 23510