Morgunblaðið - 22.07.1970, Blaðsíða 18

18
MOBOUNBOjAÐIÐ, MIÐVIKUDAÖUB 22. JÚUÍ 1970
Katrín Bjarnadóttir
-Minning
KÆRA Katrín xndn.
Ekki er Það nú ætlun mín að
síkrjfa æviminningu þína, það
gera án efa mér færari menn
og fróðari um ætt þína og upp-
runa. En ég get ekki að því
gert, að (hugur minn dvelur hjá
þér um þessar mundir og minn-
ingamar sækja að nú, er veru
þinni í þessum heimi er lokið.
Hvað er lif, hvað er dauði,
hvað er það að vera ungur,
hvað er það að vera gamall?
Svörin virðast í fljótu bragði
vera augljós, en þó eru þetta
hinar eilífu spurningar, sem
mannshugurinn glímir við og
reynir að fínna svör við, þegar
hin sjálfsögðu svör stangast á
við staðreyndir, sem við reyn-
um í daglega lífinu. Því, sjáum
við ekki oft dauða, þar sem
ekkert átti að vera annað en líf
og lif þar sem við bjuggumst
við dauða?
Hver þekkir ekfki gamlan
mann í. gervi ungs og æsku-
mannsbi'ik í öldnu auga?
Maðurin/n minn og faðir okk-
ar,
Friðfinnur Sigurðsson,
Bæ, Dalasýslu,
aindialðist í Borgianspítalan.um
að miorginá 21. júli.
Elín Guðmundsdóttir
og synir.
Maðurinn miinin og faðir okk-
ar,
Aðalbjörn Tryggvason,
kaupmaður,
aodaðist 20. júlí í sjúktahús-
inu á ísafirði.
Ruth Tryggvason
og böm.
Eiginkaíia mín,
Lára Sigurðardóttir,
Sólheimnm 45,
léxt í Landspitalanum þriðju-
daigÍTm 21. júlí.
Helgi Hálfdánarson.
Eiigjnmaður mirm og faðir
okkar,
Hrólfur Árnason,
verður jarðsunginm frá Lamg-
holtskirkju við Sólheima
fimmtudaginm 23. júní kL 3
e.h.
Guðrún Finnbogadóttir,
Ámi Hrólfsson,
Sumarliði Hrólfsson.
Björg Gísladóttir,
Hverfisgötu 67,
amidaðöst í sjúikrahúsinu á Vif-
ilsstöðum 20. þ.m.
Fyrir hömd vamdamamma,
Laufey Gísladóttir.
Mér verður títt hug«að um hið
síðastnefnda í sambandi við vin-
konu mina, Katrínu. Hún var
hátt á áttræðisaldri er við
kynntumst, en gamla konu væri
af og frá að kalla hana. Þótt
líkaimsþrótturinn væri á undan-
haldi og bakið að bogna, var hé-r
ung kona á ferð. Eg held, að
það hafi ekki getað farið fram
hjá neinum. Brennandi af áhuga
fyrir mönnum og málefnum,
ætíð reiðubúin til orrustu gegn
sinnuleysi og sljólelka, heit og
ör í lund með spaugsyrði á vör
og glettnisglampa í augum.
Þannig mun ég ætíð minnast
hennar.
Ég á marga að minnast og
þakka frá samverustundum okk
ar og samræðum. Ég undraðist
sátt þíana við guð og menn og
einlæglei'ka þinn og fullvissu um
lífi'ð eftir lílkamsdauðann. Ég
minnist tals þíns um hégómann,
sem óspart vakti hlátur dkkar.
Það var ófátt, sem flolkkaðist
undir það hugtak ef vel var að
gáð, — „elskurnar mínar, verið
þið ekki með þennan hégóma-
skap.“ Já, það, sem skipti raun-
verulegu máli hafði einhvern
veginn lag á því að afmarkast
skýrt, þegar þú fjallaðir um það
og vers manni umhugsunarefni
lengi á eftir. „Mér finnst ég
skilja svo miklu betur barns-
sálina, þvl eldri, sem ég verð,“
var svar þitt, þegar við drógum
í efa, að þú hefðir nokkuð meixa
vit á barnauppeldi en við.
En sálin þín, vinkona, hefur
lika örugglega farið stækkandi
með árunum en ekki minnkandL
Víst er að ástúðin og hlýjan
umwiafðii eklki eimiumigds þámm
stóra hóp barna og barnabarna,
heldur var þar af nógu að taka
til handa hinum fjöknörgu ætt-
ingjum og vinum á öllum aldri.
Ég samgleðst þér yfir vistasikipt-
unum, kæra vinkona, megi bæn-
ir okkar fylgja þér til „meira
starfs guðs um geim.“
Guð blessi þig.
Lóa.
Hefja Selfyss-
ingar útgerð?
Félagsstofnun um fiskverkun
á Selfossi undirbúin
SÍÐASTLIÐINN laugardag var
haldinn almennur borgarafundur
á Selfossi til undirbúnings fé-
lagsstofnunar um fiskvinnslu á
Selfossi. Framsögumenn á fund-
inum voru Guðmundur Á. Böðv-
arsson kaupmaður, sem setti fund
inn, Jóhann Kúld fiskmatsmaður,
Eyjólfur Konráð Jónsson rit-
stjóri og Óli Þ. Guðbjartsson
oddvitL
Rætt var um það að hef ja sem
fyrst undirbúning að aðstöðu til
fiskvinnslu á Selfossi og þá fyrst
og fremst saltfiskverkun. Þá var
einnig rætt um að kanna til hlít-
ar möguleika á að kaupa skip til
þess að gera út frá Eyrarbakka,
Stokkseyri eða Þorlákshöfn og
jafnframt möguleika á því að
kaupa fisk af bátum sem leggja
upp í einhverri fyrrtaldra ver-
stöðva.
Mikili áhuigi kom fram á fumd-
inium um framfcvæmd þessa máls
og umræðuir voru almenmar. Bar
öHium saimam um að mjög mikil-
vægt væri fyrir Seltfyssmga aið
hrinda þessu máli í framlkvæmd.
Á fumdimum vair 'kosim mefnd tiÆ
þess að umdirbúa félagsstofmium
um fiskvininslu, em hamia skipa
Guðmumriuir Kristimsson bamíka-
gjaldkeii, Jórn Guðbramidssom
dýralækmir, Guðmuindur Hedga-
son trésmiður, Auðumm Friðriks-
son ritári verkalýðsfélaiggins
Þóirs, Guðni Sturliauigsson slkip-
stjóri, Jóhamm Alfreðsson slkip-
stjóri og Magmús Aðafbjarmarsom
verzktmarmaður.
Nefnriim á að hafa lodrið utnidir-
búmimgsstairfi sinu íyrir 15. ágúst.
Birgir Runólfsson
HINN 5. maí s.l. lézt Biirgir
Runóllfssom á sjúkrahúsi í Reykja
vdik, eftir örsikamma legu. Oíkfcur
sem þefcktum Birgi heitinm mum
hafa hrugðið mjög við fregnina,
ekfci sízt vegma þess, að það
hafði efcki frétzt að hanm væri
veifcur. Flesta setur hljóða, er
þeim berast dánarfregnir vina oig
toumningja. Og eimhverjum verð-
ur á að huigsa, af hverju hamm,
fcamm sem var ímymd hreystimm-
Anna Reykdal-Kveðja
Vertu sæL við sjáumst eigi
síðar hér á jarðlífs vegi,
minming þínia mun ég geyma
mér þú reyndist jafnam hlý.
Við báðum ofckar bænir samam,
brott það hralkti tdðum amanm.
Minirrtumist þess að sóUm signir
sínium geislum þoku-slký.
Minntumst þess að Guð er góður,
gaf oss Jesúm fyrir bróður,
tál 'hana var svo ljúft að leita
leiddi hamm bæði þig og mig.
Mairgt þótt væri við að stríða,
veittist jafnam náðim blíða,
gegmium sérhvern sorgarskugga
sólki skein á okíkar stig.
Saman er við bænir báðum,
báðar Drottins misfcunm þráðum.
Fólum öfctoar von og vini,
vernd og miskunn Sfcaparans.
Kveðja og bæn frá bamnshug
mínum
bros og tár með fáum línum,
fela bæði þig og þíma
með þöfck í kærleiks arma hans.
Geyma í hug skal góðra minming
gleymist a'ldrei vina-kynming,
hljóð ég fcveð og hljóð ég þakka
hugsa um okkair nœsta fumd.
Lætur þeirra leiðir aftur
liggja saman Drottinis kraftur,
sem af alhuig bænir biðja
um blessun Hans á hverri stund.
Vertu sæl, við sjáumst aftur,
sigrar dauðamm lífsins kraftur.
Sj'álfur Jesús dauðærn deyddi,
deyr því aðeins lifcamimm.
Ofckur Drottins nœgir nóðin,
nóg hamm sér í vanda ráðin.
Jesús sagði sá mum lifa
sem vill trúa á kærleik minm.
Guðrún Guðmundsdóttir
frá Melgerði.
Útför eigimmiamms míms, "
Pálma Þorsteinssonar
frá Hjaltastöðum,
Rauðarárstíg 20,
fer fram frá Hallgríimskirkju
fimm/tiudiaginm 23. þ.m. kl. 1.30
e.h.
Sigrún Guðmundsdóttir.
Irundleigar þaitokir fyrir auð-
sýnda samúð við andlát og
jar'óarför
Önnu Reykdal.
Aðstandendur.
ar, skyldi fadia, rétt komimm yfir
miðjan aldur. En þanmdg eru for-
lögin, það veit en'gimm hvar sláttu
maðiurimm mikli ber niðtur í hvert
skipti.
Birgir stumidaði vömutflutninga
með bifreiðum frá Siglufirði um
margra ára Skeið, og var einm
þeirra, sem lögðu grumdvöllimm
umdir þá atvinnugrein. í þá daiga
báttaði öðmrvísi til um þá at-
vimmugrein, heldur em ruú. Þá voru
bifreiðamar litlar og ófullkomm-
ar, vegimir miklu verrL og út-
vegum varah'kita og anmars sem
tiil bílareksturs þurftí, næsta
torveld. Þá reyndi mest á kjark
og útsjónarsemi þessara miamna,
en af hvoru tveggja haf'ði Birgir
nóg. Þó voru það meira em orðin
tóm að aka Sigiutfjarðarskarð,
þegar tók að hausita.
Er ég kymmtist Birgi fyrst,
vamm ég á bílaiverkstæði þá umgl-
inguir. Ég man að mér stóð hállf-
gerðux stuiggur af himum stóra og
hvatskeytslega manmi sem kvað
fast að orði, og talaði ekki neimia
tæpitumigu. Hamm saigði það sem
honum bjó í hrjósti, og ég famm
fljótlega, að hanm kummi ved við
slítoa hreinskilmi á móti Þetta
var upþhaf að okkar ku'nminigs-
sbap, sema entist til hams efsta
dags. Sdðar meir lágu leiðir
okkar samam, þá á þjóðvegimum,
og þá báðir við sömu atvinmu. Og
þá skildist mér fyrir alvöru hví-
lSkux maður Birgir var. Hami var
ékki bara að vinma fyrir kaupinu
sínu. Hann var alltaf fús til að
gera öðruan greiða. Hamn var
að byggja upp fyrirtæiki sitt aHa
ævL sem hann svo ætlliaði að
skila í hemdur sonar sáns, em þá
urðu þau hjón fyrir þeirri miklu
raum að sjá homum á bak, en
hanm l'ézt á siðastiliðmu ári, rúm-
leiga tvítugur.
Birgir var HÚTiivetminigur að
ætt, fæddur og uppalimm í Vatms-
dal. Það hefir löngum verið sagt
um þá menmi, að þeir væru í
fiestu stórir. Birgir var ekfci
bmestalauis maður frekar em aðirir,
em það er sanmfærimg mín, að
þegar hammi kemur fyrir hirnm
mikla dómara, sem vegur og
metur manmiainma verk að ævi-
tokiuim, þá verði dómurinm hom-
um hagstæður.
Konu Birgis þekki ég efcki né
fjöfckyldu, en sendi þeim inmd-
legar saanúðarkveðjur.
GnSm. Einarsson.
Þökkum hjartanlega samúð og vinarhug við andlát og útför
BJÖRNS GÍSLASONAR
Andrína Guðrún Kristleifsdóttir,
böm og tengdaböm.
Inmdlegar þafckir fyrir auð-
sýnda samúð og vinarhug
andlát og jarðarför móður
okkar, temgdamóður og öraraiu,
Elínborgar Jónsdóttur.
Gunnar Jónsson.
Gnffbjörg A. Þnrsteinsdóttir,
Páll Ólafsson,
Guffrún Ó. Þorsteinsdóttir
og bamaböm.
Hjartams þaikkir fyrir auð-
sýnda samúð og vináttu við
amdlát og úitför toomu mimnar,
Guðrúnar Sigríðar
Þorsteinsdóttur.
Karl Þórballason.
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð við andlát og jarðar-
för móður okkar, tengdamóður og ömmu
ÞÓRU LOFTSDÓTTUR
Grafarbakka.
Kærar þakkir færum við héraðslækni Konráði Sigurðssyni,
fyrír nærgætni og hjálpsemi afJa, í veikindum hennar.
Böm. tengdabörn og bamaböm.