Morgunblaðið - 09.10.1970, Blaðsíða 28

28
MORGTOJBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 9. OKTÓBER 1970
sem meðsekan. Ég œtti að
hjálpa honum með það. Rae-
bum hrlsti höfuðið.
— Leiðindamál, sagði hann. —
Hvers vegna heldurðu þig ekki
að skemmtilegum málum, sem
þú átt kost á. Loder brosti
ólundarlega.
— Þetta er ekkert skemmti-
legt mál. Hvað snertir álit Wern
ers, þá hefur Theotocopoulis
myrt Edith Desmond. Og ég
held ekki, að hann verði nokk-
um tíma ákærður. Hann er nú í
geðrannsókn, eins og stendur.
Hann ætti að vera undir lás og
slá og það verður hann líka,
hvort sem hann verður dæmdur
eða ekki. Svo að það skiptir
engu máli. Það verður ekkert
dómsmorð framið. Og í báðum
35.
leika á að koma Kingy Barton
i steininn? Loder hló snöggt.
— Eruð þið líka með það mál?
— Vitanlega.
—- Hver drap Coper?
— Ekillinn. Þessi, sem er kall
aður svínið.
— Lítill, taugaveiklaður aum-
ingi, sem var vanur að nota
klúbbinn hjá Luigi?
— Sá er maðurinn sami.
— Hann er drykkjusjúkling-
ur.
— Kingy náði í hann og af-
vatnaði hann fyrir hlutverkið.
Werner vonar að ná í Kingy
tilvikum er Desmondmálinu lok
ið. Hann þagnaði er Mark tók
upp skjalatöskuna sína, en síð-
an myndavél og stakk henni i
töskuna.
— Hvert ertu að fara, Mark?
— f Assechúsið.
— Til hvers?
— Til að komast að því, hvað
gerðist í Maaskirche. Loder
glápti.
— Ef þú heldur það, ertu vit-
laus. Raeburn lagaði á sér bind-
ið og jakkann á öxlunum.
— Ég er ekkert að biðja þá
að segja mér neitt, sagði hann.
Afvinna — Atvinna
Óskum að ráða 1—2 stúlkur til verk-
smiðjustarfa.
Hf. Raftœkjaverksmiðjan
Hafnarfirði.
Assee bjó yfir mörgum hern-
aðarleyndarmálum og því var
ekki hægt að komast inn í hús-
ið nema undir vandlegu eftirliti
öryggisvarðanna í forsalnum.
Þetta vissi Mark, þar eð hann
hafði áður reynt að komast inn,
en verið stöðvaður, ákveðið en
kurteislega. Þá hafði hann spurt
um hr. Rick, en fengið að vita,
að hann væri ekki til viðtals í
bili. En það voru fleiri inngang
ar í Assechúsið, þar á meðal eld
húsinngangur, en hann hafði
séð, að jafnvel þar voru menn á
verði. Raeburn ákvað þvi að
komast ekki inn í Assechúsið
beinustu leið, heldur fór hann
inn í næsta hús. Þarna voru ýms
ar skrifstofur, en engir öryggis-
verðir. Raeburn fór í lyftunni
upp á efstu hæð og út úr henni
þar. Myndavélin hékk nú um
hálsinn á honum, búin til starfa.
Unglegur miðaldra maður var
þarna í ganginum.
— Afsakið, sagði Raeburn. —
Ég er að taka myndir af Assec-
húsinu fyrir Arkítektablaðið.
Get ég farið upp á þak hjá ykk
ur? Maðurinn varð hissa á svip-
inn.
- Það er nú víst býsna skít-
ugt þar uppi.
Það er allt í lagi.
Jæja, ef yður er sama um
skal ég vísa yður leiðina.
Hann opnaði dyr og sýndi Rae-
burn járnstiga. — Ég ætla að
koma upp sjálfur, sagði hann,
og fá mér svolítið friskt loft.
Þakið var mikil flatneskja af
sótugu jarðbiki. En við hliðina
á því gnæfði Assechúsið og
handan við það var áin. Mark
fór að taka myndir og stilltialla
mæla á vélinni vandlega. Einu
sinni tók hann mynd beint nið-
ur í húsagarðinn og einu sinni
lagðist hann upp i loft á skjól-
vegginn og tók mynd af hæð-
inni á húsinu.
— Þér eruð ekki hræddur.
Maðurinn, sem hafði fylgt hon-
um horfði á Raeburn þar sem
hann lá á bakinu á þunnum skjól
veggnum. Samt varð hann ekki
nema litið hissa. Raeburn hafði
komizt að því fyrir löngu, að
maður með dýra myndavél vek-
ur ekki neina athygli nema því
aðeins að hann hangi á ristun-
um út úr járnbrautarvagni á
fleygiferð. Hann bjóst líka við,
að fjöldi manns frá Assec væri
að horfa á hann og fór sér þvi
að engu óðslega, en gekk a.veg
upp í hlutverki sinu.
— Þakka yður fyrir, sagði
hann. — Þá er ég vist búinn að
þessu. Það voru þessir kvöld-
skuggar, sem ég vildi ná í.
— Eruð þér að koma niður?
— Já. En svo dokaði hann við,
eins og í vafa. — Þessir bruna-
stigar sem ber við sólarlagið,
gætu verið gott myndarefni. Þeir
litu báðir upp, og langt fyrir of-
an þá gekk brunastigi i snigil,
upp frá skjólveggnum, sem Rae-
burn hafði áður legið á. En sex
fetum neðan var pallur, sem
ekki sást úr Assechúsinu. Rae-
burn stóð á skjólveggnum, og
teygði úr sér, en svo kom pall-
urinn þjótandi upp til hans um
leið og hann stökk. Hann lenti
Úr því allir virðast hafa efni á að fá sér hundaól, asttum við að
hafa bað líka.
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
I'ér er sérstaklega uppálagt að gæta þín í peningamálum í dag.
Nautið. 20. apríl — 20. maí.
Þú færð ýmsar hugmyndir varðandi lifsafkomu þína. Reyndu þær.
Tvíburamir, 21. maí — 20. júní.
Þú ert að fást við of margt í einu, og helzt illa á fé.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Þú verður að eyða miklum tíma í athuganir. Reyndu að ljúka
störfum.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
Haltu áfram að hjakka við að græða meira, og koma þér betur
fyrir.
Meyjan, 23. ágúst — 22. september.
Reyndu að bæta einhverjum nýjungum við það, sem þú kannt.
Vogin, 23. september — 22. október.
Líklegt þykir, að þú eigir ekki heima í kerfi dagsins. Reyndu
samt að njóta þin.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Metnaðurinn knýr þig áfram, kannski meira en þér þykir æskilegt.
Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember.
Vinir þinir gera þér lífið þægilegt, og það áttu að notfæra þér.
Gættu þín í orðavali. Glcymdu ekki vinum þínum.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
Vinir þínir krefiast of mikils af þér þessa dagana. og ástæðurnar
skyggja nokkuð á gleði þina og sjóndeildarhringinn allan. Reyndu
eitthvað nýtt i hagnaðarmálum.
Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
Reyndu að endurskoða skipulag, sem getur hresst upp á framtíð-
ina og hagvöxt hennar.
Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz.
Reyndu að vinna hægt og rólega dagleg störf þin. Reyndu að
blanda bér alls ekki í málefni, sem umgangast þarf með leynd.
auðveldlega á honum, beygði
hnén og hélt myndavélinni
fastri. Dauðhrætt andlit glápti á
hann að ofan.
— Guð minn góður! Þetta gæti
nú verið liættulegt! Röddin i
manninum titraði af spenningi.
Raeburn glotti hressilega.
— Hafið þér engar áhyggjur.
Þetta er daglegt brauð hjá mér.
— Þér drepið yður áður en
lýkur.
lomin eru
f>ar áem úrua
er meót
☆
*ijt)acflecj,a
n
IL
om
Sendum um allan bæ.
f*.
Aðalstræti 7 Sími 23523
— Nei, verið þér alveg óhrædd
ur. Raeburn tók vandlega tvær
myndir í viðbót, en klifraði síð-
an úr stiganum inn um glugg-
ann fyrir ofan. Unglingsdrengur
opnaði gluggann fyrir hann og
horfði á myndavélina.
— Falleg vél. vona vél vildi
ég eiga.
— Þú mátt skoða hana. Rae-
burn tók af sér vélina og piltur-
inn skoðaði hana eins og kunn-
áttumaður, stundarkorn, og rétti
hana siðan aftur. Raebum stakk
henni í skjalatöskuna sína.
— Þakka þér fyrir. Ertu at-
vinnuljósmyndari?
— Já. Fyrirtækið bað um
nokkrar myndir af húsinu, og nú
þarf ég að tala við hr. Fanshawe
um þær. 1 hvaða herbergi er
hann?
—1- Það veit ég svei mér ekki.
En komdu, ég skal gá að því.
Þeir gengu svo eftir ganginum
og töluðu saman um ljósmynda-
tækni. Einkennisbúinn vörður
gekk framhjá þeim, án þess að
gruna neitt. „Fanshawe. G.R.
812?Áttunda hæð, sú næsta hér
fyrir ofan. Á ég að koma með
þér?
— Nei, þakka fyrir. Það var
þarna ekki margt fólk á ferð
þegar Raeburn gekk leiðar sinn
ar að nr. 812, en þó ekki svo fátt
að það vekti tortryggni hjá nein
um. Hann hafði lika tímasett
heimsókn sína þannig. Þegar
hann kom að 812, sást ekkert
ljós undir hurðinni og heldur
ekki í herbergjunum næstu til