Morgunblaðið - 01.07.1971, Blaðsíða 22

---------------------------------------w-----*--r-rrHr—rr--" . -i',
22 MORGUNBLAÐH), FIMMTUDAGÚR 1. J0l1 1971
Pálína Guðrún
Pálsdóttir — Minning
í DAG fer fram frá Dómkirkj-
unni í Reykjavík útför frú Pál
ínu Pálsdóttur frá Ljótsstöðum
í Skagafirði.
Heimilið að Ljótsstöðum á
Höfðaströnd var um langan ald
ur annálað fyrir myndarskap
og menningarbrag. Húsbændurn
ir sem komu Ljótsstaðaheimil-
t
Maðurinn minn og faðir okk-
ar,
Ólafur H. Þórarinsson,
Öldugötu 44,
Hafnarfirði,
íézt að kvöldi 29. þ.m.
Þóra Antonsdóttir
og börn.
t
Móðir min og tengdamóðir,
Ólöf Einarsdóttir,
lézt í St. Jósefsspitala í Hafn-
arfirði þann 29. júní.
Laufey Andrésdóttir,
Aðaisteinn Þórðarson.
t
Maðurinn minn, faðir og
tengdafaðir,
Eggert Theódórsson,
Urðarstíg 8,
andaðist að Vífilsstöðum
29. júní.
Sigurlaiig Sigvaldadóttir,
Margrét Lilja Eggertsdóttir,
Sveinn Sveinsson.
inu í þann öndvegissess, sem það
skipaði meðal heimila í Hofs-
hreppi voru merkishjónin Mar-
grét Þorláksdóttir og Sigmund
ur Pálsson. Sigmundur var son
ur Páls Jónssonar hreppstjóra í
Viðvík en Margrét var dóttir
Þorláks bónda á Vöglum, en
hann var sonur Þorláks danne-
brogsmanns að Skriðu í Hörg-
árdal. Sigmundur var settur til
mennta í Latinuskólanum, en
lagði stund á verzlun og starf-
aði sem „faktor" fyrir erlenda
kaupmenn bæði á Hofsósi, Graf
arósi og Sauðárkróki. Á vett-
vangi verzlunarinnar kynnitist
Sigmundur mörgum heldri mönn
um erlendum og innlendum
sem sóttu hann oft heim og voru
móttökur rómaðar og myndar-
bragur með höfðingjahætti.
Á þessu fyrirmyndarheimili
fæddist frú Pálína. Hún var
dóttir Páls verzlunarmanns á
Hofsósi sonar Sigmundar og
Margrétar, en Páll dó á sóttar-
sæng áður en dóttirin fæddist.
Var hann talinn mikið manns-
efni og öllum harmdauði. Móðir
frú Pálínu, kona Páls, var Guð
rún dóttir Friðriks Níelssonar
bónda að Neðra-Ási í Hjaltadal
síðar á Miklabæ og Guðrúnar
Halldórsdóttur. Voru þau af
þingeyskum ættum, Friðrik af
Reykjahlíðarætt, en hann kem
ur að Hólum í Hjaltadal með
séra Benedikt Vigfússyni próf-
asti og frú Sigriði Jónsdóttur
Konráðssonar frá Mælifelli og
talinn fóstursonur þeirra. Heim-
ilið að Neðra-Ási var á þeim
tíma á undan sinni samtíð og
mikill menningarbragur á öllu
þar.
Nokkrum árum síðar giftist
móðir Pálínu aftur mági sínum
Gísla Páli Sigmundssyni og tóku
þau við búforráðum á Ljótsstöð
um. Þau eignuðust eina dóttur
Sigriði, sem búsett er á Siglu-
firði. Var ætíð mikill kærleik-
ur með þeim systrum og börn
um Sigríðar, sem ætíð sýndu
þá hugulsemi og tryggð að
heimsækja hana á Elliheimilið
Grund, þegar leið þeirra lá til
t
Maðurinn minn, faðir okkar
og tengdafaðir,
Guðmundur Tjörvi
Kristjánsson,
Hringbraut 85, Keflavík,
sem lézt af slysförum fimmtu-
daginn 24. júni, verður jarð-
sunginn frá Keflavíkurkirkju
laugardaginn 3. júlí kl. 2 e.h.
Blóm vinsamlegast afþökkuð.
Þeir, sem vildu minnast hans,
eru beðnir að láta björgunar-
sveitina Stakk, björgunar-
sveitina Ingólf eða Hjálpar-
sveit skáta i Njarðvíkum
njóta þess.
María Guðgeirsdóttir,
börn og tengdabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir samúð
þá og vináttu, er okkur var
sýnd við andlát og útför eigin-
manns míns, föður okkar,
tengdaföður og afa,
Lárusar Karls Lárussonar.
Lára Óladóttir,
Þórir Lárusson,
Þórunn Ámadóttir,
Margrét Lárusdóttir,
Jóhannes Sverrisson,
Nanna Isleifsdóttir,
Álfheiður Óladóttir
og barnaböm.
Útför t
STEFÁNS JÓNSSONAR,
Eyvindarstöðum,
fer fram frá Bessastaðakirkju föstudaginn 2. júlí, kl. 14.00.
Hrefna Ólafsdóttir,
börn og tengdaböm.
t
ELfN SAMÚELSDÓTTIR
lézt 20. júní að heimili sínu, Flókagötu 69.
Útför hennar hefur farið fram.
Fyrir hönd okkar og annarra vandamanna,
Björgvin Bjarnason,
Richard Björgvinsson,
Þuríður Halldórsdóttir.
Heim kemur hún svo 1912
glæsilega menntuð og falleg. Áð
ur hafði hún lokið prófi frá
Kvennaskólanum í Reykj avik.
Árið eftir heimkomuna giftist
frú Pálína Jóni Björnssyni tré-
smíðameistara frá Gröf á Höfða
strönd, en hann rak þá verzlun
og útgerð á Hofsósi í félagi við
O. H. Jensen. Vorið 1914 taka
ungu hjónin við búi að Ljóts-
stöðum og búa þar af sömu
rausn og fyrirrennarar þeirra.
Kom þá oft í hlut frú Pálínu
að standa fyrir búinu þar sem
maður hennar var oft langdvöl
um að heiman bæði við húsa-
og brúarsmíði um sveitirnar. En
þau hjón voru hjúasæl og starfs
lið nóg.
Árið 1934 bregða þau hjón
búi og flytja til Siglufjarðar og
byggja sér hús að Hvanneyrar-
braut 6. Þar var sama notalega
reisnin yfir öllu og þar reisti
Jón sér trésmíðaverkstæði með
nýtízku vélum og stundaði hann
aðallega líkkistusmíði fyrir Sigl
firðinga og nærliggjandi sveit-
ir.
Þau hjónin eignuðust fimm
böm sem komust til fuliorðins
áxa, eitt dó í æsku. Þau eru:
Guðrún Hólmfríður, giift Björg
vin Sigurjónssyni, vélstjóra,
Reykjavík; Ingibjörg, gift Þor-
grími Brynjólfssyni, kaupmanni,
Reykjavík; Björn, kaupmaður,
kvæntur Guðrúnu Kristinisdótt-
ur, Reykjavík; Páll Gísli, verk-
stjóri, kvænitur Eivor Jónsson,
Siglufirði; Davið Sigmundur,
stórkaupmaður, kvæntur Elísa-
betu Sv. Jónsson, Reykjavík.
Auk þess ólu þau upp að
nokkru dótturson sinn, Jón Hall
dórsson.
Þegar aldur og þreyta færðust
yfir gömlu hjónin fluttu þau til
Reykjavíkur, enda flest börn
þeirra þangað komin. Að eigin
ósk kusu þau að dvelja á Elli-
heimilinu Grund, enda var
heilsa frú Pálínu þá farin að
bila. Jón andaðist árið 1961. Frú
Pálína lá mest rúmföst hin sið
ari ár og naut góðrar umhyggju
og alúðar á Elliheimilinu Grund.
Skulu sérstaklega þökkuð öll
elskulegheit starfsfólks og for-
stjóra.
Einnig naut frú Pálína að-
hlynningar barna og barnabama
sinna öll sín löngu sjúkdómsár
á Elliheimilinu. Enda hafði hún
til þess ríkulega unnið. Ég sem
þessar línur rita hefi fáum kon
um kynnzt með aðra eins geð-
og sálarró og frú Pálína átti,
öllum vildi hún vel og allra götu
greiða.
Guð blessi minningu hennar.
H. J.
19. JtíNl andaðist á Elliheimilinu
Grund Fálína Guðrún Pálsdóttir
frá Ljótsstöðum í Hofshreppi.
Var hún fædd 10. nóvember 1884.
Hún var af merkum ættum kom-
in, sem setið höfðu óðaiið Ljóts-
staði mikið á annað hundrað ár.
Afi hennar, Sigmundur Pálsson,
t
Útför áskærs föður okkar, tengdaföður og afa,
PÁLS ODDGEIRSSONAR,
verður gerð frá Landakirkju í Vestmannaeyjum, laugardaginn
3. júlí klukkan 2 eftir hádegi.
Richard Pálsson,
Oddgeir Pálsson, Isleifur A. Pálsson,
Anna R. Pálsdóttir, Hermann Þorbjamarson,
Bergljót Pálsdóttir, Tryggvi Georgsson
og bamaböm.
t
Við sendum inr.ilegar þakkir til allra, sem auðsýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og útför
VIKTORlU S. HANNESDÓTTUR.
Bólstaðahlið 30.
Sérstaklega þökkum við læknum og hjúkrunarliði 6. deildar
A í Borgarspítalanum fyrir einstaka alúð og umhyggju í erfiðri
sjúkdómslegu hennar.
Guðmunda Hannesdóttir,
Jóhannes Hannesson,
Guðmann Hannesson.
Reykjavíkur. Skal það hér þakk
að.
Þau Guðrún og Gísli héldu
uppi myndarbrag heimilisins
gamla. Guðrún var ein glæsileg
asta kona héraðsins, með fág-
aða framkomu og mikla reisn
yfir sér. Var hún ávallt þéruð
og nefnd „maddama". Gísli mað
ur Guðrúnar hafði siglt til Kaup
mannahafnar og lært trésmíða-
iðn. Hann var hugvitsmaður mik
ill. Hann fann fyrstur upp m.a.
taðkvörnina sem íslenzkir bænd
ur notuðu í áratugi og margir
muna enn. Einnig byggði hann
fyrsta timburhúsið í sveitinni,
Ljótsstaði. Þar var hátt til lofts
og vítt til veggja og einnig vel
búið dönskum húsgögnum. Því
var það að mörg brúðkaups-
veizlan var haldin á Ljótsstöð-
um þar sem dansað var fram
undir morgún.
Frú Pálína ólst upp á þessu
myndarlega heimili og naut
góðrar tilsagnar móðurinnar.
Árið 1906 fór Pálína til Kaup-
mannahafnar til móðursystur
sinnar sem gift var þar og síðar
til Ameríku þar sem hún átti
fjórar móðursystur. Þar lærði
hún fagrar hannyrðir sem vöktu
mikla athygli. Enda ráku þessar
systur tízkuverzlun í Ameríku,
þar sem aðaláherzlan var lögð á
fagra handavinnu.
t
Alúðarfyllstu þakkir til allra,
sem auðsýndu okkur hlut-
tekningu við andlát og útför
Oddgeirs Jóhannssonar
á Hlöðum.
Aðalheiður Kristjánsdóttir
og fjölskylda.
verzlunarstjóri og bóndi á Ljóts-
stöðum, var einn merkasti Skag-
firðingur þeirra tíma. Næst elzti
sonur Sigmundar var Páll Gísli,
sem kvæntist Friðriku Guðrúnu
Friðriksdóttur, hinni mestu
glæsi- og hagleikskonu. Pálína á
Ljótsstöðum var eina bam þeirra
hjóna, þvi að sama ár og hún
fæddist andaðist faðir hennar.
5 árum síðar giftist móðir henn-
ar aftur Gísla P. Sigmundssyni,
bróður Páls, og hjá þeim hjón-
um ólst Pálína upp á Ljótsstöð-
um. Þar fékk hún hina beztu
menntun sem völ var á í þá
tíð.
Ung að árum sigldi Pálína til
Danmerkur og síðan til Ameríku,
en eitthvað dró hana til ættlands
síns aftur, líklega ungur maður,
sem beið hennar heima á Fróni.
Mér er í barnsminni, er móður-
bróðir minn, Jón Björnsson, tré-
smiður, kom með heitmey sina
heim til foreldra minna. Pállna
var þá nýkomin heim frá
Ameríku. Mér þótti þá stúlkan
hans frænda svo falleg, að ég
átti bágt með að horfa ekki alltaf
á hana, en það sagði mamma að
væri ókurteisi, Og svo giftust
þau Jón og Pálína 1912 og reistu
bú á Ljótsstöðum.
Eins og fyrr segir var Jón
Björnsson trésmiður að mennt
og eftirsóttur starfsmaður. Var
það því æði oft að öll heimilis-
önn hvíldi á herðum húsmóður-
innar, Pálínu, ásamt uppeldi
fimm mannvænlegra barna, er
upp komust. Ég heyrði getið um
jafnlyndi hennar og hagsýni í
bústjórn allri. Þess vegna var
allt i föstum skorðum og snurðu-
laust i hamingjusömu hjóna-
bandi, sem mér vitanlega féll
aldrei skuggi á.
Eftir rúmlega 20 ára búskap
ákváðu þau hjónin að breyta til
og hætta búskap. 1934 seldu þau
því bústofn og fluttust til Siglu-
fjarðar og keyptu þar hús að
Hvanneyrarbraut 6, sem Vitan-
lega var. nefnt Ljótsstaðir. Á
Siglufirði varð Ljótsstaðarheim-
ilið einnig vel þekkt og hugþekkt
öllum bæjarbúum og áttu þar
hlut að bæði húsbændur og börn
þeirra. Alltaf hlakkaði ég til að
heimsækja frændfólkið á Siglu-
firði. Það var eins og ég væri
kominn heim til foreldra minna,
er þangað var komið, alltaf sama
alúðin og hlýjan, og þó að allt-
af hafi verið sérstaklega kært
með mér og þessu frændfólki
sínu, þá höfðu þar fleiri sömu
sögu að segja og hún Pálína átti
þar sinn hægláta en drjúga þátt
þar í.
Á Siglufirði áttu þau hjón
mörg starfsár að baki, en þegar
aldur og þreyta færðust yfir
gömlu hjónin ákváðu þau að
flytjast til Reykjavíkur í umsjá
barna sinna. Siðar fengu þau
íbúð á Elli- og hjúkrunarheimil-
inu Grund. Þar voru þau í ná-
býli við flest börn sin og þar
höfðu þau sagt mér að þau vildu
eyða ellidögunum.
Jón Björnsson, maður Pálinu,
andaðist á Elliheimilinu 1961, en
síðan hefur Pálina verið þar í
umsjá barna sinna, sem gerðu
sér far um að elli og sjúkdómar,
er henni fylgja, yrðu henni bæri-
leg. Pálína var orðin éllihrum
siðustu árin, en þá er gott að fá
hvíld og sameinast aftur horfn-
um ástvinum.
Oft er það svo, að við förum
fyrst fyrir alvöru að sjá mann
kosti vina okkar, þegar þeir eru
farnir, horfnir af sjónarsviði
þessa lífs. Við vissum það áður
að Pálína á Ljótsstöðum var
mannkostakona, en við finnum
það bezt nú, að hún var ein af
þessum beztu íslenzku mæðrum,
góður uppalandi, sem breiddi sig
yfir allt og alla.
Guð blessi minningu hennar,
Bjöm í Bæ.
DHGIECn