Morgunblaðið - 05.09.1971, Blaðsíða 6

f-S
6
MORGUNBLAÐIÐ, SWfNUDAGUR 5. SEPTEMBER 1971
TÖKUM AÐ OK.K.UR ails konar viðgerðir á þunga- vinnuvéi'um og bifreiðavið- gerðir. Vanir menn. Vélsmiðjan Vörður hf Efliðavogi 119, sími 35422.
REGLUSAMUR SKÓLAPILTUR óskar eftir herbergi og fæði í eða nálaegt Miðbænum. Uppl. i síma 92-7528 Sand- gerði.
ANTIQUE Af sérstðkum ástæðum eru til sölu, úr gömlu búi, nokkrir búsmunir, sumir yfir 100 ára. Uppl, í síma 24592.
TIL LEIGU er 2ja herb. íbúð á 2. hæð ásamt herb. á jarðhæð á góð- um stað í Ánbæjairbverfi. Fyrirframgr. Tilb. sendist af- greiðsiu Mfol., merkt Árbæj- arfoverfi 5827, fyriir mánudkv.
BARNAGÆZLA 1 KLEPPSHOLTI Kooa óskaist til að gæta barna á bermíli okkar í Kleppshohi hluta úr degi í vetur. Upplýsingar í síma 34688.
ÓSKUM EFTIR 3ja—4ra herbergja íbúð á teigu. Tvennt í heknili, reglu- semi. Upplýsingar í síma 8-50-13.
HÚSVÖRÐUR óskast til starfa í kvikmynda- húsi. Umsókn, er trlgreini atdur og fyrri störf, sendist afgr. Mfol. fyrir 10. þ. m., merkt Húsvörður — 5639.
ÍBÚÐ ÓSKAST Þriggja harbergja ibúð óskast sem fyrst. Reglusemi og góðri umgengni heitið. Upp- lýsingar í síma 85027 í dag og á morgun.
KEFLAVlK — SUÐURNES Stores-efni, ódýr og falieg, terylene buxrvaefni i mörgum litum, rúmteppi. Verzlun Sigrrðar Skúladóttur sími 2061.
BARNGÓÐ, FULLORÐIN KONA óskast tíl að annast heimiti í Fossvogshverfi nokkra daga f viku. Uppl. í síima 19211.
BARNGÓÐ KONA í Heimunum óskast til að gæta 6 mánaða gamals bams nokkra tíma á dag. Uppl. í síma 34401.
BLÓMABÚÐAREIGENDUR Stúlka, senn 17 ára, 'sem hef- ur áhuga á að læra blóma- skreytingar, óskar eftir starfi í blómabúð. Vinsaml. leggið tilboð inn hjá Mbl., merkt „Blómabúð — 5831 f. mið- vikudaginn 8. sept. 1971.
MIÐSTÖÐVARKETILL TIL SÖLU 4 fm ketill með brennara og fleiru. Uppl. í síma 19241.
TIL SÖLU VATNSDÆLA, ónotuð, sjálfvirk með 150 lítra kút fyrir 220 volta straum, þrýstihæð 35 m. Uppl. í síma 50149.
ÓSKUM EFTIR góðri skermkerru. Uppl. í síma 17388
99
Brimið svall við Svörtusker
Það þarf ekki langt að
fara. Þetta er sígild setning,
hvað varðar alla náttúruskoð
un. Venjulega lig-ffja dásemd
ir náttúrunnar ótrúlegra nærri,
næstum því í seiiingarfjar-
lægð.
Komið var fram yfir hádegi,
þegar við ókum sem leið lá út
á Seltjamames. Lögðum bíln
um innan um bylgjandi mcl-
gresið, sem gult og failegt set-
ur svip sinn á sandinn hjá Suð
umesinu og allt f krrngum
Seltjömina, en þangað var
ferð okkar ráðin.
★
Mikið var um fugl á Sel-
tjöminnL Hópur af tjöldum
víir naast landi á eyrarpfisl, og
voru þeir augsýnilega að fá
sér helgarbaðið, böðuðu út
vængjunum af mikl'u.m ákafa
og skvettu vatninu í allar átt
ir. Annars bar mest á máf-
uim, aðallega svartibalki á öll-
um aMri, og í syðsta horrir
inu sátu svo spengilegar grá-
gæsir og teygðu úr álkumum.
Handan tjarnarinnar bar
mest á Nesstofu, einhverjsu
frægasta húsi á landinu, Þeir
höfðu heyjiað vel í Nesi, þvi
að mörg stór hey voru þar
snyrtdega uppsett sunnan
undir bænum.
★
Bygging múrsifcoifuninar i
Nesi hófst 1761. Var þá rudd
ur vagnvegur frá Bakka að
Nesi vegna efnisaðflutnin ga,
og þótti í mikið ráðizt. Tveim
árum síðar, 1763, flu tti
Bjarni landlæknir Pálsson í
sflofuna, bæði með búslóð sína
og lyfjabúð. Hafði landLækn
ir áður haft aðsetur á Bessa-
stöðum. Nesstofa var byggð
eftir uppdrætti danska húsa-
gerðarmeistarcins Jakofos For
stlings, og svipar gerð henn-
ar til Viðeyjarstofu. Undir
nokkrum hluta Nesstofu er
kjallari með hvelfdu kxfti úr
hraunheEum, sem festar eru
með kalkfolöndu, sléttað neð-
an á með kalklími. Þessi
kjaliari var lyfjageymsla
Jandlasiknis.
Jóhann Georg Berger og
Þorgrtmur Þorláksson önnuð
ust múrsmdðina, en Jóhann
Adam Weinhrennier og Óiaf-
ur Arngrimsson sáu um tré-
smáði.
Nesstofa er þamniig með
elztu húsum á landinu, og
sópar að henni, þar sem foún
trónar I látfleysi sinu yzt á
nesi, neðan við allar milljóna
vill'urnar í Seltjamames-
hreppi, og stendur þeim sízt
að haki. Um svipað Ieyti og
Bjarni landlæknir fiuittíst að
Nesi kvæntist hann Rann-
veigu dóttur Skúla land-
fógeta í Viðey, og prófastur-
•inn i Görðuim, séra Guðlaug-
ur Þorgeirsson, gaf þau sam
aa
Ekki gat þó brúöurin stað-
ið við hlið bónda síns við alt-
arið, • heldur voru þau gefin
svo samam, að hún lá i rúm-
inu, en þá lá húm á sæng að
fyrsfca bami þeirra.
Félagi Bjarna, Eggert Ól-
afsson, gat ekki verið við-
staddur brúðkaupið, en sendi
í þess stað brúð-hjónuinum
kvæði.
★
Fuglarnir úti í Seltjörninni
u
■ ■
„Ekki er rótt að eiga nótt, undir Gróttutöngum.'
minntu okkur allt i eimu á
fyrirboða einn um veður í
þjóðsögum Jóns Ámasonar
sem svo gengur:
„Þá fuglar vatn í flokknm
vaða,
framkom saltið nýblotnaða,
„dimar syna stuttunn eikur“
ekki viil úr húsum reykur;
sólarskin mun sárheitt finna,
syf jar drósir mjög þá spinna,
mjög heitt gesti mjöð ef
bítur,
mikið regn um skammt el
þýtur.“
Við sveigðum nú til norð-
urs meðfram tjörninni.
Tildruhópur flaug skelkaður
til haifis, og myndi hún óvenju
var og allir karnnast við Ijóð-
Inumar gömlu:
„Ekki er rótt að eiga nótt,
undir Gróttutöngum."
★
Þorbergur Þórðarson hetfur
mj’ög auikið á hróður Gróttu
i Brétfum til Láru, og segir
svo um stúlkuna, sem kon-
ferenzráð hans kyssti upp í
Borgarfirði, og lét ekfci sjá
ság framar. Þá kvað stúikan.
„Konferenzáðið kyssti ég
þar. —
Kelur hjartað löngnm.
Situr hann nú með sæturnar
suður hjá Gróttutöngiun."
. brotin böndin og byrðingurinn, eins og hryggur af fom
aldardýri."
stnemma vera á sínu flandri
norðan þaðan frá Dumfoshafi.
íendlin.gurinn var öílu spak
ari, enda heimakær, þegar
illu heiðavarpi hans er Iolkið.
Eiliíitill andvari var á, en
hann hressti frekar en hitL
★
í víkinni milli Suðurness
og grandans út i Gróttu er
hrein fjara og hreiiwi sjór,
iiklega einhver ómengaðasti
fj'öruhluti i nágremni Reykja
vikuir. 1 norðri gnæfir vitirm
í Gróttu, en hún er sanmar-
legt gull og gersemi svona
svona nœrri þéttbýhssvæðuim
og hana má aldrei sfcemma.
Þessa stundina var eiginr
lega logn á víkirmL Ekki vor
þó nóg fjara til þess, að
fjörumórinn kæmi í ljós, en
hanm er menkHegt náttúrufyr-
irbrigði, sem vert er að
skoða. Nýbúið er að skrifa
væna grein um sjálfa Gróttu
hér í blaðið, svo að sleppt
Skal að minnast hennar sér-
staklega. En það er ekki alllt-
af sVo sléttur sjór undir
Gróttutönguim, eins og þama
(Ljósm. Mbl.: Fr. S.)
Og Þorbergur lætur ekki
þar við sitja, og hefur ort
heiit kvæði um Gróttu, sem
m_a hefu.r verið samdð lag
við, er stundum er sungið i
útvarp, og svo gengur:
„Hjá Gróttu svarrar sjórinn
við sorfin þarasker.
1 útsynnignm dimmar drnnur
drynja að eyra mér.
Þar fórust eitt sinn átján
með allt í grænan sjó.
Brimið svall við svörtusker.
Sofðu, korriró.
Oft heyrast óhljóð
úti við Gróttusker.
Á kvöldin stiginn kynjadans,
kveðið ogr Ieikið sér.“
★
En það þarf ekki Þor-
berg til að gera þetta Gróttu-
naifn frægt. Gróttasöngur
Snorra-Eddu er víðfrægur, og
kunn er sagan um Fróða kon-
ung, sem sótti heim Fjölni
kóng í Sviþjóð, keypti ambátt-
imar Fenju og Menju, mikl-
ar og sterkar, og lét þær
mala gull með kvöm, sem
Grótti nefndist, en ágimdiii
varð Fróða að falli, því að
Fenja og Menja möluðu að
lokum her að Fróða og var
Fróði drepinn, en Mýsingur
sækonungur náði ambáttun-
um á sitt vald, og kvöminni
Grótta, og bað þær nú mala
salt, og þær mólu og mólu,
þar til skipið sökk. Þá varð
sjór saltur.
★
AHit þetta flaug okiiur í
hug, þegar við stóðum land-
megin við grandann, sem
út i Gróttu hggur. Síðan lá
leiðin aftur til baka en nú
ofan við fjörukambinn, fram-
hjá skreiðarhjöllunum, fr£im
hjá kjölnum aí ógnar stóru
skipi, og var ekki hægt að
segja eins og í rímum þekk-
ist:
„fengu ei tré að fella í kjöl,“
þvi að þarna lá það, og brot-
in böndin og byrðingurinn,
eins og hryggur af fornald-
ardýri. Ekki þekki ég deih á
skipinu, en líldega hefur
Grótta sogað skipið einhvem
tima í strand, fleytt því með
sævarsvarranum yfir f jörumó
alla leið upp í fjöru. Og við
gengum rösklega meðfram
Seltjörninni á nýjan leik. —
Kriuhópur flaug yfir, bæði
fullorðnar kríur og svo ung-
ar, sem voru að æfa flugið,
enda veitír ekki af, þvi að
löng leið er brátt fyrir hönd-
um fyrir blessaðar kriumar
okkar, alla leið til Suður-
heimskautslandsins yfir úfinn
Atlantsál.
Það er margt að sjá og skoða
þarna við G<róttu og Suðurnes,
þangað er auðvelt að komast,
og engum mun leiðast, og svo
þegar heim er komið er gott
að taka lagið með Þorbergi og
syngja:
„Seltjamarnesi er lítið og lágt.
Lifa þar fáir og hugsa smátt.
Aldrei líta þeir sumar né sól.
Sái þeirra er blind eins og
klerkur í stól.“
En eftir svona gönguferð
um þessa fjörudásemd, verður
það alveg ljóst, að visan er arg
asta öfugmæli. — Fr. S.
JOtlllK
Kríuungarair þreyttu æfinga
flug yfir melgrosinu.
(Teikning eftir Barböru Árna
son úr bók Kára frá Víðikeri)
ÚTI
A
VÍÐAVANGI