Morgunblaðið - 05.09.1971, Qupperneq 28

28
MOR.GUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 5. SEPTEMBÉR 197i
Geioge Harmon,
Coxe:
Græna
Venus-
myndin
53
aö þaö sæist nema myndin væri
tekin úr umgerðinni.
Já, þetta var svo sem býsna
einfalt, en ennþá var hann langt
frá lausn gátunnar, og það gerði
hann sér ljóst. Hann átti fyrir
höndum langa bið og sennilega
árangurslausa. Hann var nú
bókstaflega að fálma eftir strá-
uim, vegna þess að hann átti
ekki annars úrkosta. En hann
hafði engu að tapa og hann var
þver, þegar hann tók það i sig,
og nú hafði hann ákveðið, að
meðan nokkur von væri, og
hversu veik sem hún væri, þá
yrði hann að halda áfram því,
sem hann hafði byrjað á.
Hann þarfnaðist heppni, en
það var eitthvað meira en vonin
ura heppni, sem styrkti hann i
fyrirætlun hans. Hann hafði
hugsað mikið síðan í gærkvöld,
og hann var með hugmynd í koll
inum, sem gæti verið rétt. En
þessi mynd, sem hann hafði dreg
ið upp fyrir sér, var enm ekki
fuilgerð. Ennþá voru ýmis atriði,
sem hann þurfti að viita, og af
því að þessi hugmynd hans var
eina leiðin til að komast að þeim,
þá vissi hann, að hann varð að
bíða hérna þangað til eitthvað
gerðist — kannski jafnvel þang-
að til í fyrramálið . . .
Siðdegið var lemigi að Iða. Áð
ur en kkukkustund var lið-
in, gerði hann sér ijóst, að hon-
um hafði skjátlazt. Hann hafði
haft með sér nesti handa likam-
anum, en ekkert handa sálinni,
og það yrði þreytandi að þrauka
hérna og hugsa alltaf urn einn
og sama hlutimn.
— f>ú ert bærilegur blaðamað
ur, nöldraði hann við sjál'fan
sig. —■ Hafðir ekki einu sinni vit
á að taka með þér blað eða tíma-
rit.
Hann leitaði í sitofunni en
fann ekkert, ekki einu sinni gam
alt dagblað. Og svo stumgu fleiri
áhyggjur upp kollinum, eftir
þvi sem á leið. Hann þurfti að
reykja, en hann gat ekki opnað
glugga og tóbaksreykur
þarna inni mundi vekja athyg.li
hvers þess, sem inn kynni að
koma. Hann leysti þennan
vanda með því að reykja við ar-
ininn, allur í keng og með loft-
spjaldið opið, svo að hann gat
blásið reyknum upp í reykháf-
inn. Stubbana kramdi hann milii
fingranna og stakk þeim í vasa
sinn.
Á hverjum hálftíma gekk
hann um og athugaði stofuna og
Dömur takið eftir
Tízkuskinnin komin. Fjölbreytt úrval af húf-
um, krögum, keipum og treflum.
Kanntskinn á kápur og mötla, einnig skinn
í pelsa.
FELDSKERINN,
Skólavövðustíg 18.
Útboð
Póst- og símamálastjórnin óskar eftir tilboðum í byggingu
húss og mastursundirstöðu á Húsavíkurfjalli.
Útboðsgagna má vitja í símstöðina á Húsavík eða í skrifstofu
Radíótæknideildar í Landssímahúsinu, Reykjavík, gegn 1000,00
króna skilatryggingu.
Tilboðum skal skilað í síðasta lagi 16. september 1971.
Póst- og símamálastjórnin.
fékk þannig tækifæri til að rétta
úr sér og jafnframt sartnfærast
um að hafa ekki skilið eftir nein
merki þarveru sinnar. Hann
hafði hengt frakkann og húf
una í skápinn í stofunni og
hafði um leið prófað hann sem
útsýnisstað og talið hann
mundu duga til þess. Með þvi
að opna hurðina um svo sem
einn þumlung, hafði hann gott
útsýni yfir arininn og það sem
næsit honum var, og það ætti að
nægja.
Hann át súkkuiaðistöngina
sína klukkan fjögur og stakk
umbúðunum í vasa sinn. Um
klukkan sjö tók að dimma í stof-
unni og þá át hann samlokuna
með svínaketinu og annað eplið
og lét kjarnana í pokann, sem
eplin höfðu verið í.
Kiukkan níu át hann seinna
eplið og hann var rétt að Ijúka
við vindlinginn á eftir, þegar
hann heyrði fótatak í stiganum
úti fyrir. Það var ekki í fyrsta
sinn. Sjálfsagt tólf sinnum
fannst honum hann hafa drepið
í hálfreyktum vindlingi og beð-
ið síðan við skáphurðina eftir
því að þetta fötatak hyrfi eftir
ganginum.
Nú endurtók hann þetta sama,
kramdi eldinn í vindlin.gnum,
blés reyknum upp í reykháfinn
og færði sig að skáphurðinni. Og
það var eins gott, því að í þetta
sinm, meðan hann var að bíða,
stöðvaðist fótatakið og hann
heyrði í lyklinum i skránni.
Murdock renndi sér inn i
skápinn um leið og dyrnar opn-
uðust. Þegar svo tjósið kviknaði
var hann innan við mjóu rifuna
við hurðina.
— Hérna! sagði einhver rödd.
Þessi rödd haíði margs konar
áhrif á Murdock. Hún erti hann
og gældi við hann, hvort
tveggja í senn. Hann stirðnaði
upp þar sem hann stóð, og hann
langaði mest til að æpa upp yf-
ir sig af létti og feginleik. Þvi
að þetta var kvenrödd — rödd
Louise Andrada. Og um leið kom
hún inn á sjónarsvið hans, og
benti á myndina yfir arninum.
— Já, hvað um það? sagði
önnur rödd og Murdock hrökk
við, og var samstundis á verði.
Einhver karlmaðuir gekk að
Louise — gildur, dökkleitur mað
ur í þykkum yfirfrakka og með
svartan flókahatt. Murdock sá
1
Hrúturinn, 21. marz — 19. apríl.
Þú skalt leita tæknilegrar aðstoðar, ef þú þarft að vinna einn.
Nautið, 20. april — 20. maí.
Þart'ir annarra g:eta tafið fyrir þér.
Tvíburarnir, 21. mai — 20. júni.
I»ú skalt vinna verkin, þótt þú sért latur í svipinn.
Krabbinn, 21. júní — 22. júlí.
Of mikill flýtir getur orðið þér til mikillar tafar.
Ljónið, 23. júlí — 22. ágúst.
I»ú verður að gera þér grein fyrir, hvað þú átt að stjórna verkínu
að miklu leyti einn.
Meyjar, 23. ágúst — 22. september.
»ér hættir diilitift til að taka fyrir alls konar vitleysu (x-aar
)in ert að störfum. Vendii |iíb strax af þessu.
Vogin, 23. september — 22. október.
Gleðin kallar, en reyndu að sefa eklii kust á þér fyrr en þú
liefur leyst öll skyldustörf þín af hendi.
Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóvember.
Varfærni er sjálfsÖB'ð, og kaup er be/.t með forsjá, en of mikið
má af öilu gera.
Bogmaðurinn, 22. növember — 21. desember.
Reyndu að treysta vináttuböndin eftir mætti, þótt erfitt sé.
Steingeitin, 22. desember — 19. janúar.
I>ér g-eiiRur betnr, ef þú gætir þin og reynir að skarta þfnu
be/.ta.
l atnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar.
l»ú átt erfitt með að lialda í fé þitt.
Kiskarnir, 19. febrúar — 20. msrx.
Nú þrífast alls kyns hugmyndir, góðar og glataðar jafnhliða.
ekki framan í harm, en það
breytti engu. Georg IJamon!
hugsaði hann, og þegar fyrsiti
spenningurinn var liðinn hjá,
varð hann feginn.
— Þarna er græna Venus-
myndin þín, sagði Louise.
Damon leit á hana og svo a.ft-
ur á myndina. Rödd hans bar
þess vott, að hann hélt
hana vera bandbrjálaða.
— Þú átt við, að þessi sé mál-
uð ofan i hina, sem ég sækist
eftir?
— Nei, ekki máluð. Taktu ha,na
niðui- og ég skal sýna þér.
Murdock flutti sig nær gægju
rifunni sinni og andaði varliega.
Hann sá Damon taka málverkið
Verksmiðjustörf
Óskum að ráða menn til starfa við framleiðslu húsgagna.
Kristján Siggeirsson hf.„
húsgagnaverksmiðja,
Lágmúla 7.
út úr rammanum, heyrði óljóst
fyrirskipanir Louise og svo sá
hann Damon taka upp vasahnif-
inn sinn og taka að losa teifcni-
bólurnar.
— Þarna hefurðu það, sagði
Louise þegar eitt hornið var
laust.
Damon sagði ekkert. Hann lá
á hnjánum, losaði fleyga og dró
út bóiurnar eins fljótt og hann
gat, og linnti ekki fyrr en hann
stóð með báðar myndirnar í
höndunum, en þá fleygði hanin
frá sér bl'áa dalmum og athugaði
hina, sem Murdoek og Gail
höfðu komið þarna fyrir.
Louise sat á stólbrik, ríkilát o.g
hreykin. Hún dingiaði fætinum
letilega. Hún var í minkakápu
u,tan yfir svarta kjólnum og hár-
ið sýndist með gulislit í birt-
unni frá lampanum uppi yfir
henni. Hún hélit áfram að horfa
á Damon með kipruðum augnm
og hófstilltu brosi. — Jæja þá?
sagði hún loksins.
Damon horfði á hana m,eð at-
hygli.
— Hvernig veizlu, að þetta er
ekfci stælingin, sem mér var
send og ég skilaði aftur?
NV
LAUSN
STUÐLA-
SKILRUM
Léttur veggur með
hillum og skápum,
sem geta snúið
á báða vegu.
Smiðaður í einingum
og eftir máli, úr
öllum viðartegundum.
Teikning: Þorkell G.
Guðmundsson
húsgagnaarkitekt.
SÖLUSTAÐIR:
Sverrir Hallgrímsson,
Smíðastofa,
Trönuhrauni 5.
Sími: 51745.

Hús og skip.
Sími: 84415.
Hibýlaprýði,
Hallarmúla.
Sími: 38177.
— Það væri nú háifheimsku-
legt af mér, finnst þér ekfci?
sagði Louise með rámri, drafandi
rödd. — Sú sem þú átt við er
læst niðri í vinn.ustofiunni hans
Andrada. Þú ert væntanlega
efcki að gefa i skyn, að til séu
tvær stælingar?
— Allt í la,gi. Darnon lagði
Venusmyndiina til hliðar og tók
að gan.ga firá hinni, af bláa
dalnum. Efitir nofckra þögn,
sagði hann: — Þú hefiuir fengið
þína greiðslu.
— Já, nokkuð af henni sagði
Louise. En það geta liðið nokk-
ur ár áður en þú festir hönd á
herfanginu, Georg. Og ég vil fá
þessi fimm hundruð á hverjum
mánuði, sem líður. Ég gæt,i sagt
frá hiinu og þessu, ef miig lan.g-
aði til.
Damion hélt áfra.m við verk
sitt í fimm mínútur enn, tók
teiknibólur upp af góifinu og
rak þær á sinn stað. Murdock
horfði á, óþolinmóður. Það var
orðið lofitlítið þarna inni i
skápnum og svítinn rann efitir
höfðinu á honium o.g undir hand
leggjunum. Vöðvarnir í bak-
iniu og handleggjunum voriu
diofnir og hann þorði ekfci að
hreyfa sig, til þess að gera efcki
hávaða.
En þrátt fyrir þessa daglöngu
varðstöðu og óþægindi, var
hann samt ánægður. Utkoma.n
var næstum betri en hann hafði