Morgunblaðið - 12.10.1971, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 12. OKTÓBER 1971
3

KARNABÆR
TÖKUM UPP
í DAG!!!
• LOÐFÓÐRAÐA HERRAJAKKA
MEÐ HETTU
• HERRASPORTJAKKA ÚR FLAUELI
OG BURSTUÐU DENIM
• LOÐFOÐRAÐ FRAKKA
• HERRAPEYSUR — MARGAR GERÐIR
• LIVE-INS GALLABUXUR HNEPPTAR
ÚR BURSTUÐU DENIM
• ORGINAL HERMANNAMERKI
OG ALLS KONAR MERKI
• HERRASKYRTUR MUNSTRAÐAR
• STÖR SENDING AR DÖMUPEYSUM
• HNEPPTAR FLAUELISBUXUR OG
TERYLENE ULLARBUXUR
• FÖT MEÐ OG AN VESTI
TÓKUM UPP FYRIR HELGI
STÓRA SENDINGU AF KÁP-
UM OG KVENKULDAJÖKKUM.
PÓSTSENDUM UM LAND ALLT.

STAKSTEIMAR
„Bara
moðhausar“
Höfundur pistiJsins Á kross-
götjun í Nýju landi, sá er fyiir
skömmu tók dæmi af Jónasi frá
Hiiflu um skrif sin, reit í siðustu
viku enn einn pistil um það, að
nppbygging álversins við Straums
vík og Búrfellsvirkjun liafi verið
gagnstæð draumum Einars Bene
diktssonar skáids um nýtingu
þeirrar orku, er óbeizluð rennur
fram í fallvötnum landsins. Og
áfram liélt hann: Skrif Einars
Benediktssonar „sýna að haitn
hefði ekki verið i Mbl.-liðinu, ef
hann hefði verið uppi í dag“.
Óneitanlega er það skemmti-
leg tilbreyting í gráum hversdags
leikanum að sjá horfin stórmenni
dregin í pólitíska dilka og er
vonandi að þar verði nokkurt
framhald á mönnum til skemmt-
unar. Og það er rétt, sem í Nýjw
landi stendur: „Það þarf ekki að
iesa mikið af ljóðum Einars til
að skilja hvaða afstöðu hanu
hefði tekið nú, en þá mega menn
ekki vera BARA MOÐHAUSAR.'*
Nei, ekki BARA!
Ómakleg árás
Á erfiðleikaárunum 1967 cg
1968 kom það áþreifanlega í ljós,
hversu einhæft atvinnulíf okkar
fslendinga er og hversu háðir við
erum sjávarafla. Þess vegna var
það tímanna tákn að í góðær-
inu 1966 skyldi vera hrotið
blað í atvinnusögu íslands með
stórvirkjuninni við Búrfell og ál
verinu við Straumsvík. Á þeim
tíma óttuðust ýmsir forystumenn
stjórnarandstöðunnar, að slík
mannvirkjagerð myndi draga til
sín of mikið af vinnukraftinum,
þannig að ekki fengist nægilegt
vinnuafl til að vinna úr sjávar-
aflanum. Reynslan varð su, að
þrátt fyrir framkvæmdir við Biir
feii og Straumsvík var tilfinnan
legt atvinnuleysi hér á landi ©g
margir nrðu að fara erlendis í
atvinnuleit.
Þessar staðreyndir heyra nú
sögunni til. En þær eru okkur
vísbending um það, hvernig á-
fram skuli haldið uppbyggingu at
vinnulífsins og skotið fleiri stoð-
um undir það. Þeir eru líka æ
fleiri, sem verða til þess að við-
urkenna þessa nauðsyn á f jölþætt
ara atvinnulífi, þótt enginn hali
e.t.v. tekið jafn djúpt í árinni og
Lúðvík Jósefsson sjávarútvegs-
málaráðherra, er hann sagði, að
íslendingar yrðu að flytja af
landi brott, ef þorskurinn hyrfi
af íslandsmiðum. Það er því með
öllu ómaklegt, þegar Nýtt land
hendir þessi ummæli á loftl ®g
reynir að gera gys að þeim með
því að hnýta aftan í þau: „Þetta
hlýtur að vera afgerandi athuga
semd, því hver vill taka á móti
þessum . . . ?“
Gengu
til kirkju
Undanfarin ár hafa kommún-
istar haft þann hátt á að sitja í
„kringlunni" í Alþingishúsinu í
stað þess að ganga til kirkju
með öðrum alþingismönnum við
þingsetningu. Þess vegna vakti
það athygli við setningu Alþing-
is í gær, að Magnús Kjartansson
og Lúðvik Jósefsson brugðu út
af vana sínum og gengu til
kirkju. Sýnir það, að forsætis-
ráðlierra Iiefur betra taumhald á
samráðherrum sínum úr AI-
þýðubandalaginu en menn gátu
vænzt.
Hins vegar hélt Geir Gunnars-
son fast við sinn keip og t'ór
hvergi. Heldur ekki þeir Ragnar
Arnalds og Eðvarð Stgurðsson.
TF-Eir ónýt á Rjúpnafelli:
„Enginn tími til að láta sér bregða
— segir þyrluflugmaöurinn
„ÉG TEL engan vafa á því, að
þyrlan sé ónýt,“ sagði Þórhall-
ur Karlsson, þyrlufliigniaður
LamdhelgisgæEliuiiMiar, við Morg-
mmtolaðíð í gær, en Þórhallur var
við stjórnvölinn, þegar TF-Eir,
þyrla Landhelgisgæzlunnar og
Slly sava rnaf éiags Islands, brot-
lenti á Rjúpnafelli á laugardag.
Með ÞórhaDi í þyrlunni var Guð-
momndur Hannesson, verkstjóri
hjá Rafrnagnsveitum ríkisins og
slnppu þeir báðir ómeiddir. Leit-
arflugvél fann mennina svo á
tólfta timamtm á laugardags-
kvöld og voru þeir þá koinnir í
Skúfstungur við Þjórsá og að
leggja á Sandfell, þar sem Lands
virkjun hefur bækistöð.
„Ég var að lenda á Rjúpna-
íelli," sagði Þórhallur, „og hafði
stöðvað þyrluna í loftinu. Hvað
þá kom fyrir, veit ég ekki, en
þyrlan hlunkaðist ióðrétt niður
og kastaðist svo upp aftur og
eina þrjátiu metra til og þaðan
aðra 40 metra niður nokkurn
hailanda. Þegar hún loks stöðv-
aðist sneri hún í þveröfuga átt
við lendingarstefnuna. Við
íyrstu lendingu sprumgu flotholt
in undir þyrlunni og svo tættist
skrúfan í sundur, stélið rifnaði
af og hurðirnar hrukku upp.
Hvað gerðist, veit ég ekki
gjöria, en það er mögulegt að
ég hafi fengið vind aftan á þyrl-
una í lendingunni. Við vorum i
3000 fetum, þegar hrapið byrj-
aði og þegar afiið er komið nið-
ur fyrir visst mark, er ekki unnt
að vinna vélina upp aftur, nema
lenda fyrst. Fyrsta lendingin
var svo hörð, að ég missti alla
stjórn á þyrlunni, en þó varð ég
að reyna að koma henni niður
og stöðva hana. Þetta gerðist allt
svo skyndilega, að það gafst eng
inn timi til að gera sér grein
íyrir þvi. Einhvern tima hefði
mannd nú brugðið við minna, en
þarna var hreint enginn tími til
að láta sér bregða."
„Þetta varð ailt svo snöggt og
tók svo fljótt af, að ég gerði mér
ekki grein fyrir staðreyndunum,
fyrr en eítir á,“ sagði Guðmund
ur Hannesson. „Og þegar það
var afstaðið, var engin ástæða
til hrœðslu. Þetta var allt búið."
Frá Reykjavík fóru þeir fé-
lagar klukkan 11 á laugardag og
var ætlunin að athuga með leið-
ir fyrir hugsanlega orkuílutn-
ingalínu milli Suður- og Norður-
lands um Hveravelli. Þeir lentu
á Jaðri og tóku þar eldsneyti,
og flugu þaðan beint til Keri-
ingarfjalla og upp á Rjúpnafell,
„en þaðan hugði ég gott að líta
yfir landið," sagði Guðmundur.
„Klukkan hefur verið alveg
um eitt, þegar brotlendingin
varð," sagði Þórhallur. „Ég var
með sex bensinbrúsa í þyrlunni
og fyrsta verkið var að koma
þeim burt. Siðan reyndí ég að
senda út neyðarkall, en án ár-
angurs og þá var ekki um ann-
að að ræða en ganga frá flak-
inu. Við snæddum nesti akkar
og lögðum af stað niður Rjúpna
fell um kortér yfir tvö. Við höfð-
um gert áætlun um að ná í Búr-
fell um áttaleytið um kvöldið, en
okkur sóttist ferðin seinna en
við höfðum gert ráð fyrir."
„Ferðin gekk ágætlega fyrstu
20 kílómetrana," sagði Guðmund
ur, „en svo dimmdi og þá urðu
mýrarfen á leið okkar — sem
við hefðum sloppið við, ef birtu
hefði notið. Við þurftum svo að
vaða Tungnaá, en skömmu eftir
það komumst við á veginn upp
með Þjórsá og höfðum gengið
eftir honum í um hálfa klukku-
stund, þegar við fundumst."
„Það var ósköp notalegt, þeg-
ar jeppinn tók okkur upp í,“
sagði Þóiihallur. „Maður er ó-
vanur svona labbi og við vorum
orðnir anzá sárfættlr. Sem bet-
ur fer hélzt veður gott.“
Þeir félagar telja síg hafa
gengið eina 40 kílómetra.
Áætlað hafði verið, að þyrlan
yrði aftur i Reykjavík um klukk
an 19 á laugardagskvöld. Þegar
klukkan var orðin hálfátta án
þess að nokkuð spyrðist til þyrl-
unnar hóf fl-ugmálastjórnin eft-
irgrennslan og um klukkan 20
voru flugvélar beðnar .að svip-
ast um eftir þyrlunni á svæði
frá Búrfelli í Kerlingarfjöll og
norður um að Hveravöllum.
Skömmu síðar voru sendir tveir
flokkar frá Flugbjörgunarsveit-
inni í Reykjavik og einn frá Hell
um og einnig lagði sveit Slysa-
Framhald á bls. 12
Þyrluflakiö á Rjúpnafelli.
(Ljósm.: G.H.).