Morgunblaðið - 12.10.1971, Qupperneq 5

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 12. OKTÓBER 1971
Postulín fær misjafna dóma
dönskum blöðum
Sjónvarpsleikrit Odds Björns-
sonar, sem nýlega var sýnt í
danska sjónvarpinu fær mjög
misjafira dóma í dönskum biöð-
um. Mbl. hafa borizt blaðaúr-
klippur úr þremur dönskum blöð
um, þar sem ummælin eru frá:
„Kynslóðabilið, sem drukknaði
í hlátri", (Jyllandsposten),
„Dýpra getur leikritadeild sjón-
varpsins varla sokkið“ (BT) og
„Frumstætt íslenzkt sjónvarps-
ieikrit" (Berlingske Tidende).
I BT skrifar Inge Dam m.a.:
„Hingað til hefur allt lélegasta
efnið í sjónvarpinu komið frá
Finniandi, en það fannst okkur
aðeins vegna þess að við höfum
ekki séð neitt frá Islandi, en
það höfum við nú séð.“ Síðan rek
ur hún efni leikritsins en segir
i lokin: „Ef við komum til með
að sakna sjónvarpsleikrita á
næstunni þurfum við bara að
minnast Postulíns, sem er það
lélegasta, sem við höfum séð.
Það er engin lygi, heldur blá-
kaldur og hroðalegur sannleik-
ur.“
Jens Kistrup skrifar í Ber-
lingske Tidende: „Einfeldnin í
islenzka sjónvarpsleikritinu
Postuliíni kemur fyrir, eins og
hún hafi lengi verið geymd á
þjóðminjasafni." Síðan spyr
hann: „Hvar er að finna slíka
einfeldni eins og hjá gömlu
frænkunni, sem fær 14—15 ára
gamla frænku sína í heimsókn
og hneykslast yfir stuttbuxun-
um hennar, nútíma talsmáta og
frelsi í kymferðismáium?“ Einnig
spyr hann: „Hvar er að fimna
einfeldni eins og hjá höfundin-
um, sem bersýnilega telur sér
trú um að eftir að frænkurnar
hafi rætt örlítið um kynfei ðis-
mál, komizt þær að raun um að
Ádeila og viðvörun
Eftirfarandi er frá nemendum |
Menntaskólans við Tjömina: I
„ÞAÐ er siðvenja menntaskóla
að vígja busa sína til að korna
þeim í „heilagra manna tölu“,
ef þannig mætti að orði kveða.
Hver menntaskóli um sig hefur
mótað sínar eigin vígsluathafnir.
M.R., sem er skólanna elztur,
hefur tollerað busana af mi'klum
krafti, og hafa busarnir verið
dregnir út úr skólanum og toll-
eraðir á túninu fyrir framan
hann. Nú virðist aftur á móti
þaninig komið að þessi athöfn sé
M.R.-ingum ekki nóg, heldur
þurfa þeir að seilast inn á yfir-
ráðaisvæði annarra við athafnir
sínar.
Þanmig er mál með vexti að við
nemendur Menintas'kólans við
Tjörnina eða Tjarnarbúar, gerum
busa vora að Tjarnarbúum með
skírn úr Tjarnarvatni, og er þetta
siðvenja hjá okkur líkt og toll-
eringar M.R.-inga. Tekið skal
fram að nemendur Merantaskól-
anis við Tjömina vörpuðu ekki
sínium busum í Tjörnina fyrir
skömrnu, líkt og komið hefur
fram í blöðum.
Því fininist ok'kur það mikil ó-
svífni af M.R.-ingum að ,,saurga“
Tjömina með busum sínum eins
og þeir hafa gert við undanfarn
ar tolleringar. Og erum við í
vafa um hvort við ættum að
nota Tjarnarvatn að sinni eftir
þesisar saurganir af M.R.-inga
hálfu. Við viljum meina að við
einir, Tjarnarbúar, og aðeins við,
höfðum rétt á nottoun Tjarnar-
vatns við busavígslur, og telst
það ekki nema sanngjarnt, þar
sem Tjörnin er okkur jafn mikil-
væg við busavígslu, og M.R.-
túnið M.R.-ingum.
Því mælumist við til við M.R.-
inga að þeir haldi sig í hæfilegri
fjarlægð frá Tjörninni við kom-
andi busavígsiur, eða við látum
hart mæta hörðu. Eins og sagt
er: Auga fyrir auga og tönn fyr-
ir tönin.
Með fullri virðingu fyrir toll-
eringum.
Nemendur
Menntaskóians við Tjörnina.
skoðanir þeirra séu ekki svo
mjög ólíkar."
Kistrup heldur áfram og seg-
ir: „Kemur frænkan þá aldrei til
borgarinnar? Les frænka aldrei
blöð? Hefur frænka aldrei séð
vikublöð? . . . Það verður ekki
til að styrkja trúna á tengslin
milli kynslóðanna, að þær virð-
ast ekki hafa um annað að tala
en kynferðisleg efni. Og það
varpar annarlegum blæ yfir verk
ið í heild og þó alveg sérstak-
lega yfir hlutverk frænkunnar,
að opinmynnt undrun hennar og
ofboðsleg hneykslan lætur að-
eins í minni pokann fyrir kyn-
ferðislegri forvitni hennar . . .
Þessu hefði ef til vill mátt sneiða
hjá með því að fjalla um ágrein-
inginn og hliðstæðurnar í verk-
inu á gamansaman, eða kaldhæðn
islegan hátt. En grínið verður
ekki sannfærandi, vegna þess
það vakir fyrir höfundi, þrátt
fyrir allt, að við tökum alvar-
legan fund þessara andstæðu
kynslóða, svo að ekki sé nú
minnzt á upprif janirnar á hinúm
glataða meydómi þeirra . . Þóra
Friði'iksdóttir lék frænkuna,
Lilja Þórisdóttir ungu stúlkuna.
Gömul kynóð júntoa, ungt kyn-
ótt gægsni. Hvað í Heklu kemur
þetta við hinu raunverulega kyn
sióðadjúpi?"
Jesper Langballe segir í Jyl
landsposten: „Eftir að menning-
arpáfar sjónvarpsins hafa geisað
um það yfir okkur, að unga fólk
ið með sín nýju lífsviðhorf njóti
ekki skilnings hinna borgara-
legu eldri ættingja og öfugt, er
óblandin ánægja að heyra boð-
skapinn túlkaðan af jafn glað-
legum og hjartahlýjum Islend-
ingi og Oddur Björnsson er. —
Hann leiðir okkur fyrir sjónir
hæglsetislega og af næmum skiln
ingi, hversu lítill munur er á
stúlkunni, sem var ung þegar
siðar blúndubrækur voru upp á
sitt bezta og hinni sem gengur í
mini-stuttbuxum. Þetta er indæl
saga úr daglega lífinu og fjallar
um elskulega frænku, Öllu, sem
Þessa mynd birti Jyllandsposten úr Postulíni. —
á von á ungri frænku sinni sem
að allra sögn er lifandi eftir-
mynd hennar á unga aldri.
. . . Það var i senn áhrifamik-
ið og skemmtilegt . . . og sam-
timis var þetta skynsamleg á-
bending um það, hversu mjög við
hneigjumst til fordóma og
-hneykslunar, ef við búúmst við
að sjá okkur afturgengin í af-
komendum okkar og einnig á-
bending um það, hvernig við get
úm sætt okkur við unga fólkið
ef við tökum það eins ög það
er . . .
Langballe tjáir þá skoðun
sína, að kynslóðabilið virðist
vera mun breiðara á Islandi en
til að mynda í Danmörku og seg-
ir að það séu að minnsta kosti
2—3 kynslóðir milli frænkunnar
og telpunnar. Hann er og þeirr-
ar skoðunar að verkið sé gott af
rek hins unga islenzka sjón-
varps og segir í niðurlagi grein
arinnar: „Við hljótum að hlakka
til að fá meira að heyra
frá hinni síungu Söguey."
Barfoed skrifar í Politiken
undir fyrirsögninni „Skæppe-
naivt": „Allt er það sama, nema
bara fötin eru öðruvísi. Þannig
hljóðar hinn glaðværi boðsíkapur
í einfalda islenzka sjónvarps-
leikritimu, sem við sáum í gær-
kvöldi. Þanmig afgreiðir maður
kynslóðabilið. Bara með því að
tala svo Mtið saman, skilja tals-
mátann og kynnast svolltið, þá
gengur allt einis og i söigu, brosið
til ljósmyndarans. Þetta var eina
atriðið, sem PostuMn f jallaði um,
og því ektoi að undra þótt ekki
væri vikið frá þvi, því að hvað
hefði þá verið eftir. Hliðstæðurn-
ar koma allar í réttri röð,
hjólreiðatúr frænkunnar —
stoellinöðruitúr ungu stúltounnar,
presturinn, enstoukennarinn o. s.
trv.
Smátt og smátt rann upp ijós
fyrir gömlu fræntounni að fortið
hennar var ekki svo satolaus og
að líf ungu stúlkunnar var etoki
svo hættulegt. Þetta er efni, sem
fjallað er um i fermingarræð-
um.“ Síðan segh' Barfoed: „í öllu
sínu satoleysi og velvil'jaðri þröng
sýni, sem stöðugt jaðraði við að
vera fyndin, undirlýsti leitoritið
ekki aðeins mitoilvægustu atriði
kynslóðabilsins, sem einmitt eru
mjög áberandi á fslandi, heldur
þröngvaðd þeim beinlínis burt
með heimspekinni um að það-er-
ekkert-nýtt^undir-sólinni."
í lokin segir Barfoed að það
sé þegjandi samkomulag mi'lli
norrænna stjórnmálamanna,
embættismanna og ráðamanna
sjónvarpsstöðvanna um bróður-
legt samstarf á sviði menningar.
Og bætir siðan við: „Við verð-
um að hugiga okkur við að emb-
ættismenn irnir geta nú um stund
sofið i friði fyrir sinni nórrænu
samvizku."
Hinrik Moe storiifar í Kristel'igt
Dagblad að Postulín hafi valdið
mitolum vonbrigðum sem sýnis-
horn af íslenzkri leiklist og sjón-
varpsleiklist og spyr hvort á
sviði norræns sjónvarpssamstarfs
séu virkilega lönd, sem ætti að
skilja útundan, er rætt sé um
innbyrðis skipti á sjónvarpsleik-
ritum. Leggur hann til, að hið
bráðasta verði kannað til grunna
hvað sé lagt til grundvallar, er
sjónvarpsleikrit frá Norðurlönd-
unum séu valin til sýningar og
hvers vegna þau fái oft svo lé-
legar undirtektir, bæði hjá gagn-
rýnendum og áhorfendum.
Einstæðir foreldrar
ræða skólamál
TTINDIIR verður lialdinn í Fé-
lagi einstæðra foreldra í Tjarnar-
búð á fininitndagskv öldið. Verða
J»á skólainál tekin til umræðu og
ýmsir þættir skólastarfsins. —
Helgi Þorláksson, skólastjóri
Vogaskóla hefnr framsögn og
siðan ra-ðir Vigdís Jónsdóttir,
skólást.jóri Húsmæðraskólans
mn skólaniáltíðir og skólanesti,
en það efni hefnr verið ofarlega
á bangi meðal foreldra og nem-
enda nú í hanst. Að loknum
framsögueriiidnm niega fundar-
menn beina fyrirspurnum til
skólastjóranna.
Þá verður skiipað i starfsnefnd-
ir FEF fyrir vetu'rinn, m. a.
skatta og trygginganefndir, fjár-
öflunarnefnd, skólamálanefnd o.
fl. Eiinnig verður skipað í kjcr-
nofnd, til að gera tiilögur um
næstu stjórn félagsins, sem verð-
ur kosiin á aðalfundi um miðjan
nóvember. Geta má þess og að
stuttlega verður gireint frá starf-
semi stjórnar FEF og sagt frá
opnun s'krifstofu þess í nýju hús
næði að Traðarkotssundi 6. Skrif
stofem tók til starfa þar f'yrir
röstoum mánuði oig hefiur aðsckn
verið mjög miki.1 á. þeim i.imum,
sem opið er.
LEIÐRÉTTING
1 MINNINGARGREIN um lækn-
ishjónin á Eskifirði í blaðinu sl.
sunnudag misritaðist nafn kjör-
sonar þeirra, Auðuns Einarsson-
ar, kennara.
Á
□DQ
G10 U
IQD3Q
Stórkostlegt úrval af:
CLASSIQUE CRYLOR
SPORT CRYLOR
MULTI-PINGOUIN
JASPÉE
Les CHINES
PINGOREX BABY
Nýjar uppskriftir.
Verzlunin HOF,
Þingholtsstræti 1,
Reykjavík.
HUNDRAÐ KRÓNUR Á MÁNUÐI
Fyrir EITT HUNDRAD KRÓNUR á mánu&i selium vii
RITSAFN JÚNS TRAUSTA
8 bindi í svörtu skinnlíki
Við undirskrift samnings greiðir kaupandi 1000 krónur SIÐAN 100 KRÖNUR Á MÁNUÐI
Bókaútgáfa GUÐJÓNSÓ
Hallveigarstíg 6a — Sími 15434