Morgunblaðið - 15.02.1972, Side 18
16
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 15. FEBROAR 1972
Einar Gunnar
Einarsson — Minning
Vaeri ég skáld, hefði Einar
Gunnar orðið eitt þeirra yrkis-
efna, sem stirðnuðu á tungu
minni. Sjálfsagt hefði hann
manna bezt skilið þá tjáningar-
tregðu og fundið þá björgun
bezta í íslenzkum bókmenntum
og okkar beggja stuttu og stríðu
kynnum, að við legðum lófa í
lófa en létum aðra um stuðla-
smiðina.
Ég minnist hans í sumar, þeg-
ar grösin fara að spretta úr sér.
Þess er vist ekki að vænta, að
margir aðrir hringi kl. átta að
morgni sumardags, til þess að
tilkynna mér, að „Vesturbæjar-
íhaldið" kunni ekki að raekta
garðinn sinn. Til þess sé það
of vandasamt verk. Má vera að
hann hafi haft rétt að mæla í það
skipti, þvi ég man ekki betur,
en íhaldið hafi varpað frá sér
skóflum og skurðtólum og setzt
flötum beinum i garðinn sinn, til
þess að Ieysa úr torráðinni gufu
skipagátu, sem þvi barst með
jöfnu millibili frá hinum
róttæka mági sínum af Vestf jðrð
um.
Sem betur fór tókst okkur
Einari aldrei að sannfæra hvort
annað um hinn eina rétta lífs-
t
Mióðursystir mín,
Thora Christensen,
andaðist 1 Kaupmannahöfn
sunnudaginn 13. þ.m.
Fyrir hönd vandamanna,
Þóra Öiafsdóttir.
máta, þótt tilraunir væru gerð-
ar í þá veru, því hvorugu hefði
hentað að lifa eftir höfði hins.
Ég bið Guð að geyma þig,
Einar mágur. Hann skildi bezt
þina stirðu lund, sem mér fannst
ekki öllum stundum vera heppi-
legur íulltrúi þins innra manns
og heita hjarta.
Þuríður Kvaran.
Það var i fyrravetur, að fund
um okkar Einars Gunnars bar
saman í síðasta sinn. Leiðangur
frá útvarpinu hafði nokkra við-
dvöl á Isafirði, en þar hafði
Einar Gunnar átt bólfestu síð-
ustu árin, nýlega kvongaður
ágætri konu, Ásdísi Kvaran. Við
sátum á heimili þeirra hjóna
eina kvöldstund. Undir miðnætt
ið, þegar við kvöddum gestgjaf-
ana í forstofunni, hafði sam-
verkamaður minn orð á því að
sér fyndist fallegt málverk, er
þar hékk á vegg. Umsvifalaust
tók Einar Guxuiar myndina of-
an af veggnum og þrýsti í fang-
ið á honum. Hér dugðu engar
mótbárur og til þess að enginn
færi varhluta af gestrisni hús-
bóndans, brá Einar Gunnar sér
inn í stofu og sótti annað mál-
verk handa mér og konu minni.
Engin mótmæli voru tekin til
greina, úrskurði Einars varð
ekki áfrýjað né aftur tekinn.
Vi8 örkuðum heim á hótel
gegnum snjóskaflana með mák
verkin undir handarkrikan-
vcm og nú prýða þau heimiH okk
ar. Og þó prýða þau Einar
Gunnar öllu meir. En svona var
Einar Gunnar Einarsson, sér-
staeður 1 einu og öllu. En hann
var heiU og óskiptur I sinni sér-
stöðu. Slikir menn verða sjaldn
ast langlifir, en mynd þeirra
geymist Iengi
' t
Elskuleg móðir okkar, tengda-
móðir og amma,
Rósa Árnadóttir,
Hásteinsvegi 11,
V estmannaey jum,
lézt í sjúkrahúsi Vestmanna-
eyja 12. febrúar.
Börn, tengdabörn
og barnabörn.
t
Móðir okkar og systir,
Ingibjörg Björnsdóttir,
Holtsgötu 15,
Hafnarfirði,
andaðist í Landspitalanum
laugardaginn 12. febröar.
Stefanía Þórný Þórðardóttlr,
Guðríður Þórðardóttir,
Björn Jónsson,
Einara G. Björnsdóttir,
Benedikt Björnsson.
t
Móðir okkar,
Þóranna Kristensa
Jónsdóttir,
verður jarðsungin frá Foss-
vogskirkju miðvikudaginn 16.
febrúar ki. 1.30.
Fyrir hönd vandamanna,
Fjóla Bjamadóttir,
Haraldur Einarsson.
t
Konan mín, móðir okkar og
systir,
Margrét Auðunsdóttir,
FljótshKðarskóIa,
verður jarðsungin frá Há-
teigskirkju fimmtudaginn 17.
febrúar kl. 14.
Jónatan Jakobsson,
börn og systkini.
t
Eiginmaður minn og faðir okkar
Arimi GlSLASON
Við vottum öllum aðstandend-
um djúpa samúð.
Ása og Jökuil Jakobsson.
Einar Gunnar Einarsson
hæstaréttarlögmaður og fulltrúi
bæjarfógetans á Isafirði andað-
ist í Reykjavík aðfaramótt 7. febr
úar og verður jarðarför hans
gerð í dag frá Fossvogskirkju
kl. 1.30. Einar hafði um nokkurt
árabil ekki gengið heill til skóg-
ar og var staddur hér syðra til
læknisrannsóknar er kallið bar
að skyndilega og óvænt.
Einar Gunnar Einarsson var
borinn og barnfæddur Reykvik
ingur, fæddur 10. júni 1926 og
voru foreldrar hans kunn sæmd
arhjón, þau Einar Björgvin
Kristjánsson húsasmíðameistari
og Guðrún Sigríður Guðlaugs-
dóttir, sem bæði eru látin fyrir
nokkrum árum.
Einar Gunnar varð stúdent
frá Menntaskólanum i Reykja-
vík árið 1946 og lauk lögfræði-
prófi frá Háskóla Islands
21. mal árið 1952. Að loknu
prófi gerðist hann fuUtrúi
á málflutningsskrifstofu Guð-
laugs bróður síns og siðar með-
eigandi í þeirri skrifstofu til árs
ins 1960. Eftir það vann hann
skrifstofustörf og fleiri störf
fyrst 1 Reykjavík og síðar á
Þingeyri om rúmlega tveggja
ára bil. Til Isafjarðar fluttist
Einar Gunnar á árinu 1965 og
gerðist þá fulltrúi bæjar-
fógetans á ísafirði og sýslu-
t
Bróðir minn,
Kristján Eiríksson
frá Bíldiidal,
sem andaðist 10. febrúar að
Suðurgötu 32, Hafnarfirði,
verður jarðsettur frá Þjóð-
kirkjunni i Hafnarfirði mið-
vikudaginn 16. febrúar kl. 2
e.h.
mannsins I ísafjarðarsýslu og
því starfi gegndi hann til dauða
dags. Jafnframt embættis-
starfi sinu rak hann almenn lög
fræðistörf eftir þvi sem tími og
hans aðalstarf Ieyfðu. Hæstarétt
arlögmaður varð hann á árinu
1964. Einar Gunnar var fæddur
og uppalinn á heimili þekktra
sæmdarhjóna í stórum systkina-
hópi. Bræður hans voru fimm:
Guðlaugur, sem fyrr er nefnd-
ur, Kristján Ingi búsettur í
Ameríku, Axel skrifstofumaður,
Sverrir tannlæknir í Vestmanna
eyjum og Kristinn hæstaréttar-
lögmaður, og auk þeirra átti
hann kjörsystur Ingibjörgu bú-
setta í Reykjavík. Einar Gunn-
ar Einarsson sigldi ekki ætíð í
ævistarfi slnu og lífi þægilegan
meðbyr. Hann tók stundum á og
það gaf á bátinn. Hann varð
líka á þeirri siglingu fyrir tjóni,
en var maður til að bera mót-
læti og tjón án þess að falla sam
an. Hann kunni ekki að víla eða
vola. Hann var skapmaður, harð
ur og virtist stundum jafnvel
vera óvæginn, en hann var lika
viðkvæmur, hjálpsamur og skiln
ingsríkur. Ég kynntist hon-
um litlu eftir að hann fluttist
til ísafjarðar og betur eftir því
sem þau ár urðu fleiri. Hann
var nágranni okkar síðustu tvö
árin. Þau kynni voru góð, en
einkum hin síðari ár taldi ég mig
þekkja hann nokkuð. Hann var
ekki maður að allra skapi, en
hann var greindur maður, ákveð
inn í skoðunum, vel menntaður,
fróður og víðlesinn. Hann hafði
áhuga á stjómmálum, einkum
um tíma, og varð flokksbund-
inn sósíalisti og I framboði fyr-
ir þann flokk, að mig minnir í
einum alþingiskosningum. Síðar
varð hann Alþýðubandalagsmað
ur og lét sig að nokkru skipta
bæjarmál á fyrra kjörtímabili.
Þó að við værum stjórnmálaand
stæðingar, létum við hvom ann
an í friði með okkar skoðanir,
enda hefði annað haft Htil áihritf á
lworugan okkar. En við áttum
ágætt nábýli og góð kynni sem
ég minnist með hlýju og vinar-
þeli.
Einar Gunnar var þríkvænt-
ur: fýrsta kona hans var Guð-
ríður Guðmundsdóttir frá Isa-
firði og áttu þau tvö böm: Kol-
brúnu Unu, sem starfar hjá Loft
leiðum h.f. í New York og Einar
Gunnar. Þau slitu samvistir.
Önnur kona hans var Edda
Þórðardóttir frá Þingeyri og
áttu þau eina dóttur Ylfu. Þau
slitu samvistir. Síðasta kona
hans er Ásdís Kvaran Þorvalds-
dóttir og eiga þau eina dóttur
Hjördísi. Mér er óhætt að full-
yrða að hann unni bömum sín-
um öllum. 1 reynd var hann
drengur góður og vildi vel.
Ég enda svo þessi fátæklegu
kveðjuorð með þvi að votta eig-
inkonu hans, börnum hans öll-
Soffia Ólafsdóttir.
t
Þökkum samúð og vinarhug við andlát og jarðarför systur
okkar og mágkonu
KATRÍNAR ÞORSTEINSDÓTTUR
Sérstakar þakkir færum við Elli- og hjúkrunarheimilinu Grund
fyrir góða umönnun í veikindum hennar.
Þórdís Þorsteinsdóttir.
Vigfús Þorsteinsson, Þórunn Jónsdóttir,
Vilhjálmur Þorsteinsson, Kristín Gisladóttir.
t
lézt að Landakotsspitala 13. febrúar.
Laufey Þorvarðardóttir og börn.
t Maðurinn minn
JÓN ENGILRERTS
máhri.
lézt í Borgarsjúkrahúsinu 12. febrúar. Tove Engilberts.
Við andlát og útför
ARNÞÓRS ÞORSTEINSSONAR
þökkum við hlýjar hugsanir, vináttu, samúð og styrk hinna
fjölmörgu. Sambandi ísl. samvinnufélaga þökkum við þá virð-
ingu að kosta útför hans.
Guðbjörg Sveinbjamardóttir,
Sigiiður Amþórsdóttir, Jén Þorsteinsson,
Kristhnn Amþórsson, Joan Amþórsson,
Jón Amþórsson, Eltsabet Weishappel.
um, systkinum og þeim öðrum
sem um sárt eiga að binda inni-
lega samúð um leið og ég þakka
hinum látna samfylgd lið-
inna ára og óska honum gæfu
og blessunar i nýjum heimkynn-
um.
Matthías Bjarnason.
Einar Gunnar lézt skyndilega
og óvænt aðfararnótt mánudags-
ins 7. þ.m. fyrstur okkar glöðu
bekkjarsystkina, sem luku stúd-
entsprófi á 100 ára afmæli
Menntaskólans í Reykjavik 17.
júní 1946.
Hann var fæddur í Reykja-
vik 10. júní 1926, sonur þeirra
sæmdarhjónanna, sem bæði eru
nú látin, þeirra Einars B. Krist-
jánssonar, byggingarmeistara,
sem stóð m.a. fýrir byggingu Há-
skóla íslands og Iðnskóla Is-
lands, en móðir hans var Guð-
rún Guðlaugsdóttir, systir
Jónasar heitins Guðlaugssonar,
skálds og Kristjáns Guðlaugs-
sonar hrl., formanns stjómar
Loftleiða h.f., en hún var mikil
baráttukona í félagsmálum og
jafnframt fyrirmyndar húsmóð-
ir. Var vegarnesti það, sem Ein-
ar Gunnar hafði úr foreldrahús-
um, því með ágætum.
Kynni okkar Einars Gunnars
stóðu næstum alla hina stuttu
ævi hans, því að við vorum
bekkjarbræður frá byrjun
barnaskóla, síðan í Menntaskól-
anum í Reykjavik og þá í lög-
fræðideild háskólans og svo
starfsbræður að námi loknu þar.
Lífið í bamaskólanum leið létt
við leik og nám, eins og hjá ung
um drengjum, en þegar í mermta
skólann kom jukust kröfumar,
nýir skólafélagar og vinir bætt-
ust við, sem voru mikið saman
og héldu hópinn aJla tíð síðan.
Stunduðum við námið, eins og
við þóttumst hafa tima tii, en
notuðum frítímana við æsku
glens og gaman. Var þá oft kom-
ið saman á heimili Einars Gunn-
ars að Freyjugötu 37, af þvi að
þar var gestrisni mikil og marg-
ar vistarverur og ekki aimazt við
okkur strákunum, en einnig
þreyttum við bridgespil og aðr-
ar dægrastyttingar á heimilum
hver annars.
Yfir sumartimann unnum við
alla algenga vinnu og sumir þá
gjarnan með Einari Gunnari í
verkamannavinnu við fyrirtæki
föður hans Byggingarfélagið
Stoð h.f., sem var umsvifamikið
á þeim árum. Einar Gunnar
vann þá aftur á móti við smíðar,
sem lærlingur í húsasmiði jafn-
framt menntaskólanáminu, og
lauk prófi í þeirri grein. Var
hann mjög duglegur til vinnu,
eins og hann átti kyn til, dulur
frekar en glaðvær vel í sinum
hópi.
Einar Gunnar lauk lögfræði-
prófi vorið 1952 með I. einkunn.
Varð hann fyrst fulltrúi hjá
Guðlaugi bróður sínum á mál-
flutningsskrifstofu hans frá 1953
og síðan meðeigandi hans til
1960. Stundaði hann svo um tíma
málflutningsstörf á eigin vegum
og gerðist siðan fulltrúi hjá
sýslumanni og bæjarfógeta á Isa
firði fyrir um það bil 7 árum
og var það til dauðadags. Hann
varð héraðsdómslögmaður 1953
og hæstaréttarlö’gmaður 1966.
Meðan Einar Gunnar dvald-
ist á Isafirði teiknaði hann og
byggði sér sumarbústað í Dýra-
S. Helgason hf. STEINIDJA
Ðnfioflf 4 tfmar 24477 og 14254