Morgunblaðið - 20.02.1972, Blaðsíða 6

6
MORGUNKLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 20. FERRÚAR 1972
HHJ.USTEYPUVÉL og hrærivél ásamt tilheyrandi til söl u — einoig S koda 1202 árgerð '66. Litur vel út og er 5 góðu iagi, Uppl. í sima 33645.
TRÉVERK Smiðum eldhúsiruiréttingar, skápa og sólbekki. Leitið til- boða. Birki sf Hraunhvammi 2 Hafnarfirði, sími 51402.
FRÍMERKI Islenzk frímerki til sölu. Uppl. í dag Grettigötu 45 A.
HEITUR OG KALDUR MATUR Smurt brauð, brauðtertur, leiga á dúkum, diskum, hnífa- pörum, glösum og flestu sem tiiheyrir veizluhöldum. Veizlustöð Kópavogs simi 41616.
AFSLÖPPUN Næsta námskeið í aifslöppun o. fi. fyrir ba-mshafandi konur hefst 8. marz nk. Uppl. í síma 22723 næstu daga kl. 2-3 e.h. Hulda Jensdóttir.
HVER VILL LÁNA ungum nárrvstnanni 100—150 þús. kr. Tilfaoð sendist afgr. Mbl. merkt Nr. 1408.
ELDRI HJÓN óska að taka á leigu tveggja til þriggja herbergja íbúð frá 1. maí nk. Sími 2 15 69.
YFIRDEKKTIR HNAPPAR Viðgerðir á tözkum og í sett- ar smellur og kóssar. Nýkom- inn guil- og silfurlitur á skó. Skóvinnustofan Langholtsvegi 22, sími 33343.
Stórkaupmenn — iðnrekendur Sölumaður óskar eftir vörum til sötu í Rvík og úti á landi. Vil kaupa seljanlegar vörur. AHsr vörutegundir koma til greiria. Simi 13838.
TIL SÖLU í Grafarnesi steinsteypt ibúð- arhús ásamt bilskúr, 6 herb. og eldhús. Góðir söluskilmál- ar. Upplýsingar í síma 52027.
TRILLUBATUR 2—2i tonn óskast til kaups. Þarf að vera í góðu lagi. Uppl. í sMnum 93-2151, 35120 eftir kt. 18.
UNG REGLUSÖM HJÓN með eítt bam óska eftir 2—3 herbergja íbúð. Góð um- gengni, skilvís greiðsla. Erum á göturvrvi. Sími 24674.
TR ÉSKURÐARMAÐUR Tréskurðarmaður óskast sem meðeigandi í 6 hausa nýrri útskuröarvél til fjöldafram- (eiðshi á margs konar vöru. Nánari upplýsingar í s. 34391.
KEFLAVlK Til sölu nýleg vél í Vo(ks- wagen '65, snjódekk og allir varahlutir í undirvagn o. fl. 11 Uppl. í síma 2556.
SUMARBÚSTAÐUR Öska eftir að kaupa sumar- bústað, má þarfnast viðgerð- ar, eða sumarbústaðarland i nágrenni Rvíkur. Uppl. i sima 30422 eftir kl. 7 á kvöldin.
Drottinn mun vissulega miskunna þér, þegar þú kallar í neyð-
inni. (Jes. 30.19.)
í dag er simnudagiu- 20. febrúar og er það 51. dagnr ársins 1972.
Eftir lifa 315 dagar. 1. sunnudagur í föstu. Konudagur. Góa byrj-
ar. Árdegisliáflæði kl. 9.57. (Úr Islands almanakinu).
Asgrímssafn, Bergstaðastrætl 74
rr opið sunnudaga, þriðjudaga
og fimmtudaga frá kl. 1.30—4.
Aðgangur ókeypis.
Veiðimennska er ekiki aðeins
að fara út með veiðistöng og
draga fisk. Menn verða lika að
hugsa um silungsána og hlynna
að henni. Hún þarf sína að-
hlynningu ekki síður en akur,
og silungurinn þarfnast um-
hyggju ekki siður en kindur,
kýr og hestar.
Ég á ofurlitla silungsá, sem
rennur eftir fögrum og sléttum
dal. Hún er kristalstær allt sum-
arið, svo að telja má steinana
í botninum. Hún er ekki vatns-
mikii og rennur miMi grasi gró-
inna bakka. En til þess að hafa
nytjar og gleði af henni, verð
ég að hugsa um hana. Á réttum
tíma á hverju ári vinn ég að
viðhaldi hennar. Sums staðar
verð ég að hlaða stífiugarða til
þess að breyta straumi, eða til
þess að mynda hylji, eða þá til
þess að auka straumhraðann,
svo að hann skoli burt leðju úr
botninum. Og svo verð ég að
vaða eftir ánni endilangri og
hreinsa botninn með garðhrifu,
losa um mölina á hrygningar-
stöðunum, svo að silungurinn
eigi auðvelt með að grafa þar hol
ur fyrir hrogn sín. Og svo verð ég
að sjá um að nóg æti sé í ánni
Opið þriöjud., flmmtud^ IftUBard. otr
sunhud. kl. 13.30—16.00.
BáðgjafarþjónuKta Geðverndarféla*#-
tns er opin þriöjudaga kl. 4.30—6.30
giSdegis aö Veltusundi 3, simi 12139.
Þjónusta er ókeypis og öllum heimil.
handa silungnum. Ég verð að
rækta þar krabba og bera
snigla i ána. Eins verð ég að
hreinsa úr henni allt slý jafn-
harðan. Ef slý safnast fyrir,
fælir það silunginn og hann vill
ekki vera þar. En ef ánni er vel
haldið við, getur hún orðið full
af silungi.
Þetta eru undirstöðuskilyrði
þess, að maður geti haft gagn
og gaman af silungsá í landar
eign sinni.
(Or „The Listener").
Smávarningur
Frambjóðandi við kosningar í
sveitakjördæmi heimsótti prest-
inin í því sikyni að leita eftir
stuðningi hans.
—• Áður en ég ákveð að styðja
yður, langar mig til að spyrja
yður spurningar.
— Velkomið, sagði frambjóð-
andinn.
— Neytið þér áfengra drylkkja?
— Áður en ég svara, sagði
frambjóðandinn varkár, langar
mig til að spyrja eins: Eruð þér
að spyrja mig, eða eruð þér að
bjóða mér?
Munið frímerkjasöfnun
Geðverndarfélagsins.
Pósthólf 1308, Reykjavík.
Almennar upplýsingar um lækna
þjónustu í Reykjavik
eru gefnar í símsvara 18888.
Lækningastofur eru lokaðar á
laugardögum, nema á Klappar-
stíg 27 frá 9—12, símar 11360 og
11680.
Vestmannaeyjar.
Neyðarvaktir lækna: Símsvar’
2525.
Tannlæknavakt
í Heilsuvemdarstöðinni alla
laugardaga og sunnudaga kl.
5—6. Sími 22411.
Næturlæknir í Keflav ík
18., 19. og 20.2. Arnbjörn Ólafs-
son
21.2. Guðjón Klemenzson.
— Lestu bænimar þínar á
hverju krvöldi? spurði prestur-
inn, sem var í heimsóikn, Nonna
litla.
—• Nei, imaimma fer með þær
fyrir mig.
— Jseja, hvað segir hún?
— Guði sé lof að þú ert loks-
ins koaninn í rúmið, svaraði sá
ldtli.
FRÉTTIR
Kvennadeild Borgfirðingafélags-
ins
Fundur verður í Hagaskóla
föstudaginn 25. febrúar kl. 8.30.
Félagsvist að loknum fundi.
Slysavarnakonur, Keflavik,
Njarðvík
Aðalfundur verður haldinn í
Tjamariundi þriðjudaginin 22.
febrúar kl. 9 siðdegis. Kaffi-
drykkja. Myndasýning.
VÍSUKORN
Ég hef herjað heimamið,
hlaut þar ferjan arðinn,
enn berja utan við
innsta skerjagarðinn.
Hjálmar frá Hofi.
ÁRNAl) IIMILLA
70 ára verður á mánudag, 21.
febrúar, Gestur Sigfússon, Fram
bæjarhúsi, Eyrarbakka. Hann
verður þá staddur á heimili
stjúptsonar sins að Hjallalandi
32, Reykjavik.
„Ef hún Góa
öll er góð“
Gott veður fyrst og síðast í
Januario halda sumir góðs vetr
ar teikn.
Þurr skyldi Þorri,
þeysöm Góa,
votur Einmánuður, —
þá mun vel vora.
Sjái ekki sól þriðjudag I
föstuinngang, miun oft beiðrrkja
um föstiuna.
Eftir þvi, sem viðrar á ösku-
daginn, mun oft viðra 18 daga
aðra á föstunni. Þeir dagar
heita öskudagsbræður.
Grimmur skyldi Góudagur-
ínn fyrsti, annar og hinn þriðji,
— þá mun Góa góð verða.
Ef hún Góa öll er góð, —
að því gæti meingi, —
þá mun hún Harpa hennar jóð,
herða’ á snjóa streingi.
Náttúrugripasafnið HverfisgÓtU 116»
SILUNGSÁR
„Velkomin rigning! Vertu hér í nótt“
vasaljós ti'l að lýsa sér við
Það var segin saga, að þegar
kriuhópurinn flögraði yfir
túninu, þótt í þerri væri,
þótti það vita á vætu. Krian
er nefnilega ekki eins grunn
hyggin og margur heldur, því
að hún finnur undir eins á
sér, að rald er kominn í and-
rúmsloftið, og innan tíðar
þolir ánamaðkurinn ekki við
í holu sinni og skriðnr npp á
yfirborðið, og þá er nú um
að gera að vera komin á
veiðisvæðið í tíma, því að nú
skal mata krókinn.
En þó finnst mér alltaf hitt
undarlegra, þegar hettumáv-
urinn er að beligfylla sig af
ánamaðíki, en mörg dæmi hef
ég séð um slíkt.
★
Mér er heldur hlýtt til
ánamaðksins. Ég veit sumsé,
að hann gerir mikið gagn
með því að mylda jörðina,
flýtir fyrir efnahreytingum í
moldinni, blandar hana og
greiðir ieið fyrir lofti og
jurtarótum gegmum harta. Oft
hef ég séð hann á næturnar,
bæði hér syðra og þó eink-
anlega á Akureyri, þegar
hann lá hálfur uppi á jörð-
inni, stundum allur, ef mikil
væta var á, og var það þá
nokkur atvinnuvegur að
góma hann, og þunfti til snör
handtök, en þó varfærin til
að ná honum, áður en hann
skreið aftur í holuna sina.
En til þess var leikurinn
gerður, að veiðimenn voru
vitlausir í að fá hann S beitu,
einkanlega þá stóru, skozku
og gáfu stórfé fyrir.
★ .
Stundum á surmin tná sjá
fullorðna menn læðast um
garða, hálfbogna, jafnvel eft-
ir Arnarhólstúninu, í leit að
þessari giersemi. Og , þegar
verkið. Þeir vita sem er, að
veslimgs ánamaðkurinn er
steinblindiur. Þegar mikii
rekja er á, jafnvel rigning og
sér í lagi, ef rokkið er, er
kallað að sé maðkaveður.
Þá hlakkar í veiðimönnun-
um og maðkatínslumönnum
og þeir taka undir með Guð-
mundi Inga á Kirkjubóli 1
Bjamadal vestra og segja
fagnandi, næstum með lotn-
ingu:
„Velkomin, rigning! Vertu
hér í nótt.
Vinsælir dropar falla milt
og rótt.
Hrislast um hár og andlit
atlot þin.
Ertu nú loksins komin,
góða mín?
Þú hefur verið þráð og til
þín mænt.
Þú ert sú dís, er iitar ísland
grænt,
skreytir með lífi
skriðubrúnan kjól,
skrýðir með flosi þínu laut
og hól.“
Kvæði Guðmundar Inga
um rigninguna er nokkru
lenigra, en þó eins og talað út
úr munni þeirra, sem við
maðkatánslu fiást, því það
þyikir „gæftaleysi og bræla“
á miðum ánamaðksins, ef allt
er þurrt og skrælnað, því að
þá heldur ánamaðkurinn sig
víðs fjarri, djúpt undir fótum
okkar.
★
En svo er maðkurinn líka
einn heljanmikill veðurspá
maður. Jón Arnfinnsson, sá
mikld náttúruunnandi, sendi
mér tilskrif um daginn, ein-
mitt um ánamaðkinn, sem svo
hlijóðar, ag f jallar einmitt um
þennan veðurfræðihæfileika
maðksins.
„Veðrið er að jafriaði blítt
og fagurt, og því ekki að
furða, þótt fólk sé kvíðandi,
að í vændum séu hörkur og
óblíðara veðurfar. Lítum til
náttúrunnar og sjáum þar
vorboðann í jarðveginum. Ef
við gætum vel að sjáum við,
að ánamaðkurinn er farinn
að flytja moldarhauga upp á
yfirborðið. Það myndi maðk-
urinn ekki gera ef vorið
yrði mjög slæmt. Töknm nú
eftir og látum sjá, hversu
sannspár maðkurinn verður.
Margt er það í ríki náttúr-
unnar, sem boðar veðurfarið.
T.d. er þrösturinn farinn að
kvaka ástarsöngva sína, sem
aðeins ern leiknir á vorin.
Máski það sé fyrir hinn blíða
veðurfari.“
Þannig skrifar Jón Am-
finnsson, og hann er maður,
sem tekur eftir mörgu, fylg-
ist með mörgum atburðinum
í náttúrunni, s«n fer framhjá
ílestum. Þökk sé honum fyr-
ir þá athygli. Bjarni Sæ-
mundsson komst svo að orði
um ánamaðkinn í Dýrafræði
sinni, sem allir læra:
★
„Hann nærist á jurtaleif-
um, sem hann dregur til sín
ofan af yfirborði, eða eru í
moldinni, sem hann g'leypir.
Mest af henni gengur þó
ómelt aftur af honum, og læt
ur hann oft eftir sig dálitla
hrúgu af slíkri mold uppi á
yfirborði, um leið og liann
skríður niður. Á þennan hátt
flýtir ánamaðkurinn fyrir
efnabreytingum i moldinni,
blandar hana og greiðir leið
fyrir lofti og jurtarótum
gegnum hána. Með þessu
móti vinnur hann mjög þarft
verk fyrir gróðurinn. Á vet-
urna fer hann djúpt í jörð
og liggur þar í dvala, saman
kuðlaður.“
Og nú hefur Jón Arnfinns.
son tekið eftir, að hann er
vaknaður úr dvalanum, og
ályktar, að vonsins sé ekki
langt að biða. Ánamaðkurinn
hefur stundum verið kallað-
ur „mesti garðyrkjumaður-
inn“, og ekki að ófyrirsynju.
Og svo vomum við og bíðum
með þessum tveim garðyi-kju- ,
mönnum, Jóni Arnfininsyni
og ánamaðkinum, að vorið sé
á næsta leiti. — Fr. S.
ÚTI
Á
VÍÐAVANGI
....................