Morgunblaðið - 24.02.1972, Qupperneq 4

MORGUNBLAÐEÐ, FIMMTUDAGUR 24. FEBRÖAR 1972
>
22-0-22*
RAUDARÁRSTÍG 31
14444 g 25555
^jni£EIGAj|VEflSG0nn03^
14444 25555
LEIGUFLUG
FLUGKENNSLA
FLUGSTÖÐIN HF
Simar 11422. 26422.
___ O _____
BÍLALEIGA
CAR RENTAL
TT 21190 21188
Ódýrari
en aárir!
Shod fl
LEÍGAK
AUÐBREKKU 44 -44.
SÍMI 4260«.
Hópferðir
"il teigu i lengri og skemmri
ferSir 8—TO farfjega bílar.
Kjarían jngimarsson
simi 32716.
STAKSTEINAR
Bankast jóra-
raunir Lúðvíks
Eitt helzta áhngamál Al-
þýðubandalagsmanna um þe«»
ar mnndir er að eignast
bankastjóra við einhvem
bankanna í Beykjavik, en
þeir líta svo á, að slíkri stöðu
gegrni nú enginn, sem tilheyrir
flokki þeirra. Þetta ætti ekki
að reynast erfitt í fram-
kvæmd. þar sem eitt af því,
sem Framsókn afhenti komm-
únistum var yfirstjóm banka-
kerfisins í landinu. Lúðvik
Jósepsson er sem sé banka-
málaráðherra og væntanlega
þar með valdamesti maður í
bónkum iandsins. Skömmii
eftir að sósíalistastjórnin tók
við völdum á miðju sl. smmi
fóru kommúnistar að svipast
um eftir bankastjórastöðu
fyrir einn sinna manna og
hafa þeir þá helzt haft í huga
Guðmund Hjartarson, sem á
að baki langan feril i hreyf-
ingu kommúnista, sósíalista
og Alþýðubandalagrsins — og
löngum verið nefndur fjár-
málasérfræðingur flokksins.
Nú um skeið hefur ákveðið
verið stefnt að þvi, að Guð-
mundur Hjartarson yrði
bankastjóri við Búnaðarbank-
ann. En óvænt ljón hafa orðið
á vegi I.úðvíks. Tveir þinjg-
menn í þingflokknum snerust
öndverðir gegn því, að Guð-
mimdur Hjartarson yrði
bankastjóri. Annar þessara
þingmanna var Gils Guð-
mundsson, sem mun hafa
verið andsnúinn Guðmundi
Hjartarsyni vegna gamalla
ágreiningsefna. Hinn þing-
maðurinn var sjálfur formað-
ur Alþýðubandalagsins. Á-
stæðan fyrir andstöðu hans
var sú, að honum var kunn-
ugt um, að Guðmundur Hjart-
arson ásamt Einari Olgeirs-
syni hafði kannað möguleika
á því að bola Bagnari frá for-
mennsku Alþýðub&ndalagsins
á siðasta landsfundi þess en
kjósa Sigurjón Pétursson,
borgarfulitnía og fr&mámann
í Trésmiðafélaginu i for-
mannssætið. Þessi ráðagerð
þeirra Guðmundar og Einars
náði ekki fram að ganga að
sinni. — Hins vegar er Lúðvík
Jósepsson ekki maðnr, sem
Iætur slík smápeð þvælast
lengi fyrir sér til lengdar —
og má því búast við, að Guð-
mundiir Hjartarson hljóti
bankastjóratitil, fyrr en síðar.
Hjálparmaður
Magnúsar
Athygli hefur vakið, að liggi
mikið við. leitar Magnús
Kjartansson, iðnaðarráðherra,
jafnan til gamals baráttufé-
laga síns í kommúnista-
flokknum. Inga K. Helgason-
ar, hæstaréttarlögmanns. Þeg-
ar ráðherrann var fjarverandi
itm sinn nokkru fyrir jól, tók
Ingi K. Helgason á móti i
hans stað í iðnaðarráðuneyt-
imi. Þegar ráðherrann hleypti
af stað Gutenberg-ævintýri
sínti, setti hann Inga K.
Helgason í stól sáttasemjara.
Nú hefur hæstaréttarlölgmað-
uriim enn tekið að sér viðvik
fyrir Magnús Kjartansson.
I forföllum formanns stjórnar
Iðnlánasjóðs hefur Ingi B.
Helgason verið settur til þess
að gegna þeim störfum —
væntanlega þó aðeins í nokkr-
ar vikitr. Ingi K. Helgason
var um skeið ein skærasta
stjarnan á himni kommúnista
á íslandi. En hann hefur
aldrei hlotið nægiiegt fylgi
inman flokksins til þess að
komast í fremstu röð álirifa-
manna hans. Nú skipti fylgið
ekki máli. Magnús sér um
sína.
Skóþurrka
kommúnista
Undarlegt er það hlutverk,
sem Franisóknarflokkurinn
hefur valið sér í núverandi
stjórnarsamstarfi og lítið er
geð ráðherra hans. ÖUnm
þeim, sem til hekkja i stjórn-
arherbúðiinum, ber saman
um, að kommúnistar vaði
uppi og Framsókn láti sér það
lynda. Hún hafi í rann tekið
að sér að vera skóþurrka
komiminista á stjórnarlieimil-
inu. Frekastur er Lúðvík 4óu-
epsson. Hann byrjaði ráð-
herrastörf sin með því *ð
fyllast öfund mikitli t garð
utanrikisráðherra vegna rt-
hafna hans í landheigismátinw
og gerði hverja tilraunina á
fætur annarri til þess að stela
senimni frá utanrikisráðherr*.
Næst sneri hann sér að f jár-
málaráðherra Framsóknar-
flokksins og auðmýkti harm
opinberlega með þeim hætti,
að einsdæmi er. Lúðvik lýstf
þvi yfir, að honum væri alls
ókunnugt um samþykkt í
rikisstjórninni, sem hann stóð
sjáifur að og hann hefði því
miður ekki fylgzt nægilega
vel með störfum fjármáiaráð-
herrans. Jafnframt ságði
hann, að væri góður vUji af
lieggja hálfu væri liægt að ná
samningum við ríkisstarfs-
menn og jafngilti það yfir-
lýsingu um, að Halldör E.
Sigurðsson hefði ekki haft
slíkan samningsvilja tU að
bera. Þessari opinberu hirt-
ingu tók f jármáiaráðherra
hér um bil andmælalaust,
sendi þó frá sér í eitt hlað
auniingjalega athugasemd um
samþykktir rikisstjórnariíinar
í málinu. 1 landhelgisniálinu
reyndi Lúðvík það sem hanu
gat tU þess að spilla fyrir
samkomulagi allra þingflokka.
1 fyrsta skipti þá, sögðu
framsóknarmenn hingað og
ekki lengra. Því rniður var
það aðeins undantekning frá
reglunni.
Við
gluggann
eftir sr, Árelíus Níelsson
Léttölið og Svíar
f ÍSLENZKU dagblaði var
nýleg.a vikið að reynslu Svía
af þeirri ákvörðun sinni að
lögleiða hið svonefnda léttöl
og milliöl — lattþl og mellam
01.
Þar eð svo virtist sem nokk
urrar vanþekkingar gætti í
þessari frásögn blaðsins skal
hér bent á nokkrar umsagnir
um sama efni úr alveg ný-
komnu blaði frá Svíþjóð, þar
sem þetta málefni er rætt.
Þetta mikla vandamál er
enn einu sinni rætt á Alþingi
og gæti þvi verið rétt að vekj a
athygli alþingismanna á þess-
um meginatriðum, sem kynnu
að ýta við spádómsgáfu
þeirra.
í þessu blaði, sem heitir
Folkets Vál — þjóðarheill
segir orðrétt meðal annars og
eru hér gripnar umsagnir
nokkurra þeirra, sem rita, svo
að ekki er um neinn eirxstak-
am „ofstækismainn" að ræða:
„Milliölið nýja hefur orðið
mikil ógæfa fyrir alla þjóð-
ina.“
„Næstum daiglega berast
fregnir af drukknum ungling-
um 13—14 ára gömlum.“
„Drykkj uvenjan hertekur æ
yngra og yngra fólk.“
„Áfengið virðist nú trufla
fleiri og eyðilaggja fleiri
heimili en þótt styrjöld geis-
aði i landinu. Og nú er svo
komið að margir stjómmála-
menn eru orðnir óbetranlegir
drykkj us j úklingar
Ekki eru þetta nú beinlínis
fréttir til að örva áhugamm
fyrir áfenga ölinu. Eða hvað
finnst ykkur húsfreyjur ®g
mæður?
Og enn segja þessir Sví&r í
„þjóðarheill“ sinni:
„Fjármálaráðherrann Wig-
fors sagði við sérstakt tæki-
færi hér á dögunum, að tekj-
ur ríkisins af áfengi — og öl-
salan átti sérstaklega að auka
ríkistekjur og draga úr skött-
um — geti á eng-an hátt vegið
á móti þeim kostnaði og slys-
um, sem áfengisvenjurnar
leiða yfir borgir og sveitir.
Hann lagði til að leiðandi
menn ekki sízt í stjórnmálum
gæfu nú gott fordæmi og af-
neituðu áfengi algjörlega í
öllum þesis myndum."
Einn af þeim, sem ritar um
sama, prófessor að nafnbót
og visindamaður að iðju,
Leonard Goldberg við Karo-
linska Institutet, sem er ein
af helztu vísindastofnunum
Svía á þessu sviði segir:
„Við rannsókn meðal gesta
á æksulýðsskemmtistað
(sbr. Tónabæ) í Stokkhólmi,
hefur komið í ljós að af 18
ára unglingum drekka 84 af
hundraði milliöl. Helmingur-
inn af þeim eða 42 af hundr-
naði mega teljast ofdrykkju-
menn eða ofneytendur,
drekka 6 eða fleiri flöskur í
einu.“
Kannanir við þessa stofnun
hafa leitt i ljós, að áfengis-
neyzlan nær til yngri og
yngri bama með hverju ári.
í öðru lagi að stöðugt hækkar
tala ungra áfengisneytenda.
Og ailtaf eykst það áfengis-
magn, sem hver aldursflokk-
ur neytir. Allt gerist þetta eft-
ir að ölsalan — léttölið var
gefið frjálst!
Það er því varla hægt aS
segja að reynsla Svía. gefi
gott fordæmi.
meö DC-8
LOFTLEIDIR
PARPOHTUn
bein lína í for/kráfdeild
PíSrOQ
^Kdupmdnnahöfn ^Osló } Stokkhólmur ^ Glasgow
sunnudagd/ sunnudaga/ mánudaga/
mánudaga/ joriÓjudaga/ [oriðjudaga/ föstudaga.
fimmtudaga og föstudaga. fimmtudaga
laugardaga
^ London
laugardaga