Morgunblaðið - 30.08.1972, Blaðsíða 18

"í'í’V.K /■, l ' 1;/' V i1 ? V? V 1 * ■' I !H s. \ ■ Ý
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 30. ÁGÚST 1972
Minning:
Ásgeir H. Gíslason
bifreiðarstjóri
Fæddur 21. september 1920.
Dáinn 23. ágúst 1972.
1 dag verSur til moldar bar-
inn frá kapellunni í Fossvogi
Ásgeir H. Gíslason bifre.ðar
stjóiri B.S.R. Karlagötu 2.
Ásgeir íæddist að Brekkukoti
við Bræðrarborgarstíg. ForeMr-
ar hans voru Ólöf Ásgairsdóttir
og Gísili Einarsson. Eignuðust
þau fimrn börn og var Ásgeir
næst yngstur þeirra. Föður sinn
missti hann þegar hann var 9
ára og móður sina fyrir nokkr-
um árum. Ásgeir giftist eftiriif-
andi konu sinni Guðrúnu Mar-
sveinsdófitur árið 1948. ESgnuð-
t
Þökkum auðsýnda samúð við
andlát og jarðarför,
Oktavíu Björnsdóttur
frá Neskaupstað.
Fyrir hönd aðstandenda.
Jóna Magnúsdóttir.
uist þau þrjár dætur, tvær eru
giftar, sú yngsta enn í föðurhús
um. Bamabörnin eru orðin 3.
ÁS'geir var mikill heimilisíað’r I
orðsins fylisfiu mierkingu og
dætrum sínum reyndist hann
sannur faðir oig bamabörnunum
góður afi. Eiginkonu sinni var
hann umhyggjusamur og góður.
Lengst af var Ásgeir bifreið-
arstjóri, fyrst hjá Norðurieið,
síðan B.S.R. Ásgeir var búinn
að þjást mikið áður en yfir iauk,
en aldrei heyrðist hann kvarta
og bax hann veikindi sín með
æðruieysi.
Ásgeir var valmenni svo af
bar, stór maður með stórt hjarta
og gæfa lumd. Tengdaforeldrum
sínum reyndist hann edns og
bezti sonur, og veit ég að þau
harma hann mjög. Það voru ekki
svo fá sporin sem hann átti suð
ur i Hafnarfjörð til þess að
rétta þeim hjálparhönd, og veit
ég að þau vilja þakka honum
alla hans vináttu og hlýju í
þeirra garð. Tengdafólki sínu
reyndist hann með afbrigðum
vefl.
Ég veit að Ásgeir mundi vilja
þakka eiginkonu og dætrum fyr
ir ástriki og umhyggju, einnig
B.S.R.-ingum hlýhug í sinn garð,
t
Hjartkær sonur okkar og bróðir
GUÐMUNPUR GARÐAR KRISTJÁNSSON,
andaðist að heimili okkar Höfða Ytri-Njarðvík aðfaranótt
29. ágúst.
Fyrir hönd ættingja
Guðmunda Ingvarsdóttir, Kristján Guðmundsson,
og systkini.
t
Útför móður okkar
HELGU MARlU BJÖRNSDÓTTUR,
fer fram frá Dómkirkjunni laugardaginn 2. september kl. 10.30.
Bjöm Jónsson, Guðrún Jónsdóttir,
Halldór H. Jónsson, Selma Jónsdóttir.
t
Þökkum innilega öllum þeim sem sýndu okkur hlýhug við
andlát og jarðarför mannsins míns, föður okkar, tengdaföður
og afa
FRIÐÞJÓFS ÞORBERGSSONAR,
Selási 8.
Anna María Marianusdóttir,
börn, tengdaböm og bamaböm.
t
Þökkum innilega öllum þeim sem sýndu okkur samúð og
vinarhug við andlát og útför eiginmanns míns, föður okkar,
tengdaföður, afa og langafa
ELl HÓLM KRISTJANSSONAR,
Hafgrímsstöðum.
Snjólaug Guðmundsdóttir,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabarn.
t
Innilegustu þakkir færum við öllum þeim sem sýndu okkur
samúð og vinarhug við andlát og jarðarför
HELGU JÓNSDÓTTUR,
Asabraut 6, Grindavík.
Sérstakar þakkir færum við konum ór Kvenfélagi Grinda-
vfkur fyrir þeirra mikiu hjálp. — Guð blessi ykkur öll.
Jóna Jónsdóttir, Einar Jónsson,
_____________________________________og bðm._____________
svo og öðruim sem sýndu honum
vináttu' og tryggð.
Það skilja vist fái.r tilgang lífs
ins, en eitt getum við varið viss
um, að þegar við skiljum við
þetta jarðlif þá bíður ann-
að bjartara og fegurra hinum
megin. Ásgeir var trúmaður
á sinn hiijóðláita hátt; það vissum
við sem þekktum hann bezt.
Öll kveðjum við hinn Ilátna í
djúpri vflrðdngu o,g þökk og biðj
um ástvinum hans þreks og líkn
ar.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi.
Hafðu þökk fyrir allt og allt.
JAI.S.
ÁSGEIR vinur minn er látinn.
Hiinn mikli sláttumaður h'efir
verið á ferðinni og sveiflað lján-
um þar sem fáa hefði grunað
að hamn ætti erindi.
Ásgeir var fæddur i Reykja-
vik 21. sept. 1920. Hann missti
föður sinn 9 ára gamail og var
það honum mikið áfall, en kjark-
ur hans og duignaður, sem ein-
kenndi lif hans til enda, kom
honum að góðu haldi.
Hann ólst upp með móður
sinni, bróöur og þrem systrum.
Hann byrjaði snemma að sjá
sjálfum sér farborða. Árið 1943
gerðist hann bifreiðastjóri á
B.S.R. og var þar vinsæU meðal
félaga sinma. Hann var sérstak-
lega félagslyndur og hrókur alls
fagnaðar í vinahóp, enda spaug-
samur og hnyttinm 1 svörum.
kynnum. Hann leiddi mér fyrir
sjónir fyrr og siðar hversu gott
og nauðsynlegt er að vera sjálfs
sin húsbóndi og heiðarlegur í
allri umgengni, eins og hann
var sjálfur svo af bar.
Ásgeir var sérstaklega hjálp-
samur og greiðvikinn og tilbú-
inn að veita öllum hjálparhönd,
sem á vegi hans urðu.
Ásgeir hafði sérstaklega unun
af góðu heimilislífi, enda voru
þau hjónim mjög samhent að
byggja upp fagurt heimili að
Karlagötu 2 og var þar gott að
koma.
Ásgeir minn. Ég og fjölskylda
mín þökkum fyrir okkar góðu
kynni og biðjum guð að blessa
þig og fjölskyldu þína.
Geir Gíslason.
FAGRIR hlynir, blóm og jurtir
vaxa úr skauti móður, laufg-
ast og blómgasit, fölna og
visna og falla til foldar á ný.
Svipað er fárið með okkar
marmlega líf. Lífið skapar til-
veruna, sem er utan takmarka
tíma eða rúms.
Það voraði snemma á þessu
ári en haustveðráttan hefur held-
ur ekki látið standa á sér þó
enn sé ekki liðinn ágústmánuð-
ur. 1 siðustu viku lagði heljar
dómur dauðans fagurgerðan
mannlegan hlyn til hinztu hvilu,
Ásgeir Gíslason bifreiðastjóra á
B.S.R. Vissulega kom engum
sem til þekktu fráfall hans á
óvart, því hann háði vonlausa
sjúkdómsbaráttu síðustu mánuð-
ina. Snemma á þessu ári var
gerð á honum höfuðaðgerð, en
sjúkdómurinn var þess eðlis að
hvorki lærdómur, þekking eða
mannlegar læknishendur fengu
rönd við reist.
Ásgeir var mjög gjörvulegur
maður, sitór og sterkur, og sam-
svaraði sér vel, svipurinn hreinn
og þýður, skemmtilegt sambland
af karlmannlegri fegurð og
myndarskap. Drengskapur, ein-
lœgni og góður vilji leyndi sér
ekki i svip hans eða framkomu.
Bifreiðástjórastarfið var hans
aðalst.arf, lífið út í gegn. Allan
sinn aldur var hann sérstaklega
farsæll bifreiðasitjóri og samof-
inn þeim tviþættu hafileikum að
vera góður ökumaður og fara
vel með ökutækið, og hitt ekki
síður að hafa góð áhrif á far-
þegana, glaður og hress, hjálp-
samur og nærgætinn, en djarfur
og ákveðinn þegai þess þurfti
með.
Þegar leiðir okkar lágu fyrst
saman var hann orðinn bílstjóri
á B.S.R. Mér er sérstaklega
minnisstætt frá okkar fyrstu
kynnum hvað hann hafði mikla
tiltrú og traust sem bifreiða-
stjóri og hversu hann fór vel
með ökutækið sitt. Hann var þá
mikið í utanibæjarakstri á sumr-
um og margir munu hafa leitað
til hans aítur og aftur sem
kynntust honum sem dugmikl-
um og farsælum ferðamanni.
Þegar fyrirtækið „Norðurieið"
var stofnað og tók að sér sér-
leyfið Reykjavík-Akureyri, gerð-
isf hann hluthafi þar, og stund-
aði akstur á þessari sérleyfis-
leið urn nokkurra ára skeið.
Komu þá fyrrgreindir hæfileikar
hans að góðum notum.
Á þessum árum lemti hann að
vetrarlagi í bilslysi við Giljá í
Húnaþinigi. 1 þessu slysi brákað-
ist hann í baki og átti lengi við
þrautir og vanheil.su að striða og
grumur mínn er sá að frá þeirri
stundu hafi hann ekki gengið
heill tifl skógar. Það skal tekið
fram að í þessari ferð var Ás-
geir ekki ökumaður bifreiðar-
innar. Það má með sanni segja
að bifreiðastjórastarf Ásgeirs
hafi verið tvlþætt, annars vegar
starfið á B.S.R. en hins vegar
akstur á langferðabílum, og
hygg ég að það starf hafi hon-
um fal'li-ð betur i geð.
Ásgeir var frábær heimilis-
faðir, umhyggjusamur eigin-
maður og ástrikur faðir og afi.
Það leyndi sér ekki þegar hann
ræddi um heimilið sitt, að fyrir
það eyddi hann öllum sínum
kröftum, eiginkonan, dæturnar
og dótturbörnin voru honum allt
og þá ekki hvað sízt dótturson-
urinn Ásgeir litli, sem hann mun
hafa haft sérstakt yndi af.
Hann var ekki auðelskandi
maður, en lagði hart að sér til
þess að fjölskyldan gæti búið við
sæmiiega efnalegt öryggi. Það
tókst honum. Þó þyngdi fyrir
Framhald á bls. 19.
Hann hafði góða söngrödd og
var einn af stofnendum Karla-
kórs B.S.R. og starfaði með
þeim meðan heilsa entist og
verður skarð hans þar vand-
fyllt
Ásgeir var glæsimenni á velli,
enda stór og þrekinn og allir sem
með honum óku stuttar sem
langar ferðir báru ótakmarkað
traust til hans.
Árið 1949 gerðist Ásgeir hlut-
hafi í Norðurleiðum h.f. og ók
langferðabíl milli Reykjavíkur
og Akureyrar í nokkur ár við
mjög góöar vinsældir.
Ásgeir kvæntist eftirlifandi
konu sinni, Guðrúnu Marsveins-
dóttur frá Hafnarfirði og eignuð-
ust þau þrjár dætur, Sólveigu
og Ólöfu, giftar og búsettar i
Reykjavík og Guðrúnu, 15 ára,
sem enn er í föðurhúsum.
Bamaböm Ásgeirs vom þrjú og
elzt þeirra Ásgeir, sem var sér-
stakt uppáhald afa síns, enda
þótt öll hafi þau verið honum
kær.
Árið 1956 varð hann fyrir því
áfalli að lenda í bílslysi í Húna-
vatnssýslu sem farþegi og fceið
hann þess aldrei bætur síðan.
Ég kynntist Ásgeiri nokkrum
árum áður en ég fluttist til
Reykjavíkur árið 1946 en síðan
höfum við unnáð saman á B.S.R.
Hann kom oft þar sem ég var
alinn upp og sýndi hann mér
sérstaka vináttu frá fyrstu
Árni Signar Þorvalds-
son — Minning
F. 1/1 ’67. — D. 21/8 ’72.
Hví fölnar jurtin fríða
og fellur blóm svo skjótt?
Hví sveipar bamið blíða
svo brátt hin dimma nótt?
Hví verður von og yndi
svo varpað niður í gröf?
Hví berst svo burt í skyndi
hin bezta lífsims gjöf?
Þú varst kallaður svo skyndi-
lega burt frá þessu jarðmeska
ldfi. Við mannann.a böm eigum
svo vont með að skilja hvers
vegna þetta þarf að gerast, þú
sem varst svo ungur.
Guð sér og veit alla hluti,
hann skilur einn þann tilgang
sem líf og dauði hafa. Hann tók
þig til sín svo umgan og ætlar
þér litli vinur svo stórt og mikið
verk að vimma. Ég minnist þesg
fyrir tveim árum og ávallt síðar
er þú lékst þér í niámunda við
mig með lítinn bíl eða anmað
sem tiltækt var. Þú hættir leik
þínum og hélzt af stað, þú
komst oftast fljótt aftur því
stutt var að fara og byrjaðir
leik þinn á ný. Ég spurði þig
hvert þú værir að fara. Þú svar-
aðir svo barnislega imnilega. ,,Ég
A
% - A
Innfiegar þakkir öllum þeim, sem sýndu okkur samúð og
vinarhug við andlát og jarðarför móður okkar og tengdamóður
MARÍU EINARSDÓTTUR,
Melgerði 8, Kópavogi.
er að passa mömmu mína, eða
gá að mömmu.“ Þanmig fórstu
margar ferðir.
Eins var er þú komst í semdi-
ferð fyrir mömimu eða pabba,
þú varst ætíð að flýta þér. heim.
Mamma þín var oftast ein
heima, því pabbi var á sjó, hún
var alltaf til staðar að taka á
móti litla dregmum sínum og
veita honum öryggi og ástúð og
meðtaka um leið sólskinisbrosið
þitt og bamslega kærleikanm.
Nú heldur þú áfram litli vinur
umvafinm guðs dýrðlegu um-
hyggju að venma alla þína ást-
vini um ókomin ár. Ég og fjöl-
skylda min þökkum þér Árni
minm hugljúfar enduirminmingar
öll glaðlegu tilsvörim og blíðu
brosin þín, sem þú varst svo
ríkur af.
Hulda Jóhannsdóttir, Einar Jónsson,
Aslaug Böðvarsdóttir, Einar P. Ólafsson,
og barnabörn.
Ástvinum þínum öllum flytj-
um við okikar inmilegustu samúð-
arkveðj ur.
Arnór Sigurðsson.