Morgunblaðið - 17.10.1972, Blaðsíða 28

28 MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 17. OKTÓBER 1972

SAGl EVV\I ífrjálsuriki eftir VS. Naipaul
í þýðingu
Huldu Valtýsdóttur.
Bobby lét sér fátt um fimn-
ast og hafði gaman af, þegar of
uirstinn gaf brosið upp á bátinn.
„I>ið þurfið ekki að lýsa því
fyrir mér, hvemig herbergin
eru,“ sagði ofurstinn. „Ég
hef ekki fairið upp á efri hæð-
ima í þrjá eða fjóra mánuði."
Hann strauk hendinni um
mjöðmina á sér. „Pétur sór um
herbengin fyrir mig núna. Þið
ættuS að sjá útganginn
heima hjá honum. Ég var vanur
að fara í eÆtkiitsferð um her-
bergin eirnu sinni í mánuði. En
ég hætti því fyrir mörgum ár-
um. Þoldi það ekki. Og til hvers
skyldi ég svo sem gera það.“
Harun lýM bókinnd og hélit
áfram að lesa.
Umgþjónn í einkenniisbúningi
kom í dyrnar sem ilágu inn í mat
salimn og sagði: „Kvöldverður-
inn er framreiddur."
Israelsmennimiir stóðu strax
upp og fóru inn mieð glösin sin.
Lánida sagði: „Ég æitlia að
skreppa upp.“
Bobby beið ekki á barnum.
Harrn fór inn í borðsal'imn. Sal-
urinn var stór með tveimur súl-
um í miðju og vímeti fyr-
ir giuggum sem sneru niður að
vatniruu. Á veggjumium hénigu
enn flleiri vatnslitamynidiir. Borð
iin voru tóif og öll reidd. Tíu
krydd- og sósuglös ásiamt blaða-
og bókastiaflla voru á borði
ofunstans. Uaigt var á borð fyr
ir þrjá, þar sem þjónninn leiddi
Bobby til sætis.
Þjónninin vtar þreíkvaxinn,
sniöggur í hreyfiingum og af hom
um lagði óiykt við og við. Krag-
inn og líningamiar á skyrtunni
hans voru dökfcar af ðhreindnd-
um og fitudropar gl'jáðu á kinn-
um hams og hálsi. Matseðiliinn
var hamdsfcrifaður, sitórum hall-
andi stöfum. Fiimim réttir.
Linda kom aftur.
Hún tók matseðilltimn og rýndi
í hann.
„Ég sá eimhverm inind í
herberginu þinu,“ sagði húm.
Húm leit ekki upp og Bobby
skildi að hún var ekki bara að
segja honurn þessar fréttir. Hún
æflSaðiist til að hann færi og at-
huigaðd þetta sjálfur. Reyndar
gramddist honium þessd kvenitega
tffliætluniarsemi henrnr, en hann
jaflnaði sig um ieið og hann var
kominm út úr borðsalnum.
Dauft ljós skeim fyrir of
am stigann en l'jósiauist viar á
Tónleikcar
í Háskólabíói fi'mmtudagfmi 19. október kl. 20.30.
Stjómandi: Sverjre Bruland.
Einlcikari: GervajSe: de Peyer klarinettJeikari.
Efnisskrá: Brr.lims: Sorgarforleikur. ,
Mozart: Klarinettkonsert.
Prokoficff: Sinfónía nr. 5.
AÐGONGUMIÐASALA:
BókabúS Lárusar Blöndal
Skólavörðustíg og Vesturveri
Símar: 15650 — 19822
Bókaverzlun
Sigfúsar Eymundssonar
Ausfurstræti 18
Sími: 13135
jiia
sinióníi hijOmsv eii íslands
KÍKISITVARPIÐ
velvakandi
gamiginium uppi. Þegair hiann
kveikti I harberginiu, varð glugg
inn eins og svartur skuggi á
veggnum. Ekki hafði veirið tek-
ið oflan af rúminu og ferðatiask-
an hans var eins og hann hafði
skilið við hania. Guia „inn-
fæddira‘‘jskyutan hékk á stól
bakiniu. Ekkert hafði verið
hreyft, engu breytt. Loftið i her-
berginiu var bara enn þynigira en
áður.
Hanm gekk yfir ganginn og
inn í herbergi Limidu. Það var
betur búið húsgögnum og bjart-
ana. Á stóíllbaki hékk brjósta-
haldaininm, blúsisan og útataðar
bláu buxuimar með óljósri iög-
un þeirrar sem þaar átrti. Það
glitti í áipappirsuimlbúðir á náitrt-
borðfinu. Þser voru ekki utan af
hárþvottategi, hedidur lykteyð-
amdi áburði fyrir viœan likiams-
hfllutia.
„Hóran,“ hugsaði Bobby.
„Hóran sú arnia."
Hlann gekk ndðuirliútur en bros
andd út í aninað munnivikið inn
í borðsalinn. Þó setti hann uipp
alvörusvip um leið og hamn kom
að barðinm. Hann sá að þriðji
disfcurimm hafði verið fjarlægð-
ur. Og emn Ileið góð sifcund áður
en hanm skildi hvað fólst
í augnaráði Lindu, sem hamn
hafði reyndar forðazrt. Hann
ákvað lioks að láfcasrt ekk-
ert skiija. Svo haliaði hann sér
fram á botrðið og sagði eins og í
trúniaði: „Ég sá engan.“
Liindu nægði þertta enigan veg-
imn. Hún lyfti brúnum spyrj-
amdi, dæsti við og sneri sér und-
an fcil hálfs.
Bobby fylltist meigniþisrtu and-
úð á þesau öllu.
Ofunsiti'nm kom haltramdi inn
mieð bókiina og héllit einiuim fliinigri
við Maðsíðuna, þar sem h'amm
var fcomimn (tesfcrinum. Hann var
rjöður í framan, igiimiið var farið
að verka. Hann leit með ánægju
svip yfir sialinn eins og þar væri
flulilsietinn bekíkurinn og sendi
Lindu híýteglt aiugn'atiilit.
„'Hafið þér lesdð þessa
bók.“ Hanm lyfti bókinni,
svo hún sæi. Hún var eftir Na-
omi Jacob en Linda sá ekkd heit
ið. „Þetta er ágæt bók, f jaliair uim
iliiflnaðarlhæbtl og siðvenjur Unig-
veirj'a. Það er óþarfi að sýna mér
maitseðilinn," sagði hann við
þjóniinm. „Ég skrifaði hann sijálf
mi
mmmmi
Veizlumntur

Smurt bruuð
□9
Snittur
SÍLD 8 FISKUR
Velvakandi svarar í síma
10100 frá mánudegi til
föstudags kl. 14—15.
• Um leynivínsölu o. fl.
Hér á eftir fer bréf frá
Bergsteini Gnðjónssyni, form.
Bifreiðastjórafélagsins Frama:
Fimmtudaginn 12. okt. sl.
birtir þú greinarkorn frá hr.
Ásmundi Brekkan, yfirlækni,
sem í fólst skeyti til leigu-
bifreiðastjórastéttarinnar, og
tel ég mér bæði rétt og skylt
að biðja þig Velvakandi góður,
að koma á framfæri frá mér
nokkrum orðum I þvi sam-
bandi.
Að sjálfsögðu er það með
ieigubifreiðastjóra eins og aðr-
ar starfsstéttir, sem telja
hundruð félagsmanna, að mis-
jafnar eru gerðir og athaflnir
nokkurra einstaklinga, sem
forráðamenn samtakanna eiga
erfirtt með að koma í veg fyrir,
þó þeir séu ailir af vilja gerð-
ir til þess. En ég held að ég
geti fullvissað lækninn um
það, að samtök leigubifreiða-
stjóra hafa reynt á ýmsan hátt
og unnið að þvi að koma í veg
fyrir að leigubifreiðastjórar
væru að fást við teynivinsölu.
Ég held varla að nokkrum
manni geti dottið það í hug,
að það sé vilji samtakanna, þó
einum og einum félaga þeirra
verði það á, að standast ekki
þær freistingar sem að honum
steðja varðandi áfengismálið.
Félagssamtök leigubifreiða-
stjóra óska einskis frekar í
þessu máli, en að séð yrði svo
um af hendi löggæzlumnar, að
slíkt væri óframkvæmaráegt og
vil ég máli mínu til stuðnings
benda á eftirflarandi:
• Afrit af bréfi til
lögreglustjóra
Reykjavík, 15. marz 1968.
Lögreglustjórinn í Reykjavík,
hr. Sigurjón Sigurðsson,
Reykjavik.
„Á undanförnum árum hafa
verið nokkur brögð að þvi, að
leigubifreiðastjórar hafa veirið
uppvisir að leynivínsölu, og í
ræðu og riti er talinn grunur á
að ávallt séu einhver brögð að
þvl að leigubifreiðastjórar selji
áfengi, og i því sambandi talað
um að unglingar leiti til þeirra
i því efni, og unglingamir und-
ir áhrifum þeirra drykkja
fremji einn og annan verknað,
sem siður skyldi, og einnig er
haldið fram að margur heim-
ilisfaðirinn sé búinn að eyða
launum sínum í kaup á áfengi
hjá teigubiíreiðastjórum þegar
heim er komið og penimgar tii
heimiilisþarfla séq þannig til
þurrðar gengnir.
Því miður mun það sem að
framan segir hafa haft við rök
að styðjast, en varðandi verkn-
að þennan er ekki um nema
nokkra menn að saka í fjöl-
mennri stétt, en setur samt
svo leiðan blett á stétt vora, að
hún getur ekki við það unað,
þar sem þeir sakLausu verða
fyrir mjög miklu aðkasti vegna
þessara fáu manna.
Þar sem bifreiðastjórastéttin
getur ekki legið undir ásökun-
um þeim sem um er getið hér
að framan, svo og öðru þvi
sem talið er að leiði afl vimsölu
leigubifreiðastjóra, þá leyfum
vér oss hér með að krefjast
þess, hr. lögreglustjóri, að þér
gerið allt sem á valdi embættis
yðar er tiil að uppræta leyni-
vinsölu hjá leigubifreiðastjór-
um.
Jafnframt framangreindri
kröfu vorri teljum vér rétt að
vekja athygli á, að ekki er
óeðldteigt þó borgaramir leiti
fyrir sér með kaup á áfengi hjá
teynivínsala, á meðan sá hátt-
ur er hafður á hér á landi með
vínsölu, að vínverzlunum er
lokað kl. 12 og — eða 18 og
má segja að sifelld eftirspurn
eftir áfengi valdi freistingu hjá
þeim mönnum, sem borgaram-
ir eiga hægast með að ná sam-
bandi við hvort heldur er á
nótfcu eða degi, en það eru leigu
bifreiðastjóramir.
Með þvi fyrirkomulagi, sem
ríkir í sölu áfengra drykkja,
þá má segja að löggjafarvaldið
sé í raun og veru að stuðla að
því að einn og annar fremji
hinn óæskilega verknað.
Það er í þessu máli sem öðru,
að ekki þýðir að loka augun-
um fyrir staðreyndum og til
að leiða borgiarana hvort held-
ur er leigubifreiðastjóra eða
aðra frá sMkum óheilia verkn-
aði, þá þarf að heimila að vin-
verzlanir verði opnar lengur
dags, en nú er þar sem oft á
tíðum og það löghlýðnasta
fólk telur sig þurfa á víni að
halda eftir almennan lokunar-
tima verzlana og er þá að sjálf
sögðu ekki um annað að ræða
en reyna fyrir sér á þann hátt
sem óæskilegur getur talizt.
í einlægu trausti til yðar, hr.
lögreglustjóri, leyfum vér oss
að mega vænta þess, að þér
gerið allt sem í yðar valdi er
til að koma í veg fyrir að
leynivínsala geti átt sér stað
hjá leigubifreiðastjórum."
Virðingarfyllst.
F. h. Bifreiðastjórafélagsins
Frama.
Bergsteinn Guðjónsson.
• Ákvæði um leynivín-
sölu í umferðarlögunum
Að beiðni Bifreiðastjórafé-
liagsins Frama var einnig sett
ákvæði varðandi þettia mál í
umferðarlög, en í 5. mgr. 27.
gr. þeirra laga, segir meðal
annars:
„Ef leigubifreiðastjóri brýt-
ur afl sér í starfi sinu, svo sem
með því að eiga við fóik við-
skipti, er varða við lög, eða
gætir á anman hátt eigi fulls
veLsæmis, má svipta hainn öku-
réttindum leigubifreiðaistjóra,
svo og atvinnuleyfi um lengri
eða skemmri tima og ævilangt,
ef um ítrekað brot er að
ræða.“
Ég held, að það sem hér að
framam er sagt taki af öll tví-
mæli um hver vilji samtaka
okkar er í þessu efni, en lög-
gæzla og refsivald er ekki i
höndum samtakanna.
Ekki ætla ég að ræða hér um
„bændastyrki“, þvi ég er því
máli ekki kumnugur, en ég held
að það sem sumir kalia
„bændastyrk“ sé nú jafnvel
styrkur ttl þeirra sjálfra eða
til þeirra sem njóta stairfa
bændanna á þann hátt að
greiöa minna fyrir þá vöru
sem bændur framleiða.
Einhvem veginn er mér það
fasí í mimmi, að ég hafi séð
það í fréttum dagblaðs, að
grunur geti iiegið á, að jafnvel
læknar liggi undir grun um,
aið einn og einn geti verið
hjálplegur við og við með að
rita nafn sitt á yfirlætislítinn
seðil tii staðfestingar þess of-
amritaða, sem kannski er ekki
alltaf beint æskilegt, og þá að
sjálfsögðu vægt gjald tekið
fyrir. Ekki er ég að segja það,
þó einihverjum kynni að verða
eittihvað á í þessu efni, að það
sé til þess að forða sér frá um-
sókn um „bændastyrk“, eða að
það sé að vilja eða ósk félags-
samtaka þeirra, sem þeir
menn tilheyra.
• Umferðartafirnar við
„Klúbbinn“
Læknirinn fer nokkuð inn
á umíerðartafir þær, sem
myndast við samakomuhúsið
„Klúbbinn" og þar sér hamn
ekki annað, en að teigubifreiða
stjóramir séu þar eini skað-
valdiurinn. Verkefni leigu-
bifreiðastjórans er að aka fólki
að og frá samkomuhúsunum,
og krafa fólksins er að bifreið-
in flari sem næst inngöngudyr-
um viðkomandi húss, hvort
heldur er verið að flytja það
að eða frá húsimu. Við samkomu
húsin saflnast alltaf urmull af
alls konar bílurn, sem gera það
að verkum að illmögulegt er
fyrir teiigubifreiðar eða aðrar
sem þangað eiiga erindi að kom
ast þar að.
Það er alveg fráleitt að halda
að leigubifreiðastjórar geti
haldið uppi umferðarstjóm
hvort heldur er við samkomu-
húsin eða annars staðar. Það
er vist öilum ljóst að með um-
ferðarstjóm fara aðrir.
Ekki ætla ég mér það að
halda þvi fram að leigubifreiða
stjóra geti ekki orðið eitthvað
á í umferðimmi eins og öðmm,
en samkvæmt skýrslum um
umferðarslys hefir það komið
fram, að mestu slysvaldarnir i
umferðinni eru hinir yngri
ökumenm, sem eru á aldrinuim
17 og 18 ára, en á þeim aldri
er engimn leigubifreiðastjóri.
Ég læt þetta nægja varðandi
umferðarþátt læknisins, Velvak
andi góður. Ég tel ekki ástæðu
ti'l að ræða frekar skeyti lækn-
isins, en ég vona að það sem
hér að framan er sagt, megi
verða ttl þess að sannfæra
þann mæta mann, Ásmund
Brekkan yfirlækni, og aðra þá
sem þelta lesa, að það er ekki
vilji eða ósk leigubifreiðastjóra
samtakann'a, þó einhverj-
um innan samtakanna verði á
að aðhafast eitthvað það sem
síður skyldi.
Bergsteinn Guðjónsson,
foriuaðiir Bifreiðastjórafé-
lagsins Frama.
„TUDOR" rafgeymar
Allar stærðir og gerðir í bíla, báta, vinnuvélar og
r af ma gnslyft'ar a,
NÓATÚN 27.
Sími 25891.