Morgunblaðið - 03.11.1972, Blaðsíða 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTÚDAGÚR 3. NÓVEMBER Í972
W J' 1 |
Lárus Oskarsson
Minningarorð
Fæddur 15. apríl 1919.
Dáinn 28. október 1972.
„ . . . vinir berast burt með
tímans straumi."
Nú, að nýliðnum árstíðaskipt-
um, þegar vindurinn ber vorsins
lauf í vetrarátt, er góður vinur
lagður í móðurmold. Hann var
vorsins barn, fæddur á sumar-
málum 1919, en lézt i annarri
viku hins nýbyrjaða vetrar.
Fæddur um sumarmál, féll í
vetrarbyrjun. Svo er um jarðar-
gróður. Þroskatiminn er sumar-
ið. Lundurinn sem skrýðdst laufi
vorsins — hve fögur blóm sem
hann ber — þá flytur tíminn
honum forlög, hams bíður hélu-
nótt.
Skáldið, sem reikar um trjá-
göngin á haiustdegi, biður skóg-
inn að verða sér fordæmi.
„Kenndu mér líkt þér bjarkar-
blað, að blikna glaður er haustar
að.“ 1 eiiifðarþrá sinnd leitar
skáldið til náttúrunnar sem end-
umýjast hvert vor, er greinar
trjánna laufgast að nýju. Þang-
að sækir það huggun og fyrir-
heit
Lárus Óskarsson var gæddur
góðum hæfileikum. Komungur,
aðeins 17 ára, lauk hann námi
frá Verzlunarskóla Islands með
ágætum vitnisburðd. Hugur hans
hneigðist þá þegar tii viðskipta
og verzlunar. Hann átti lika til
þeirra að telja er lengi höfðu
lagt stund á þær greinar hér í
borg. Þar tók hver ættliður við
af öðrum. Reykvikángiar eiga
góðar mmnimgar um framtak og
stórhug þessa fjölmenna frænd-
garðs.
Lárus stofnaði eigið fyrirtæki
ásamt vini sinum Emil Þor-
steinssyni. Þóttu það eigi litil
tíðindi er þeir svo umgir menn,
er áttu margra kosta völ um
störf hjá öðrum, sfofnuðu eigið
fyrirtæki á þeim tima, er margs
konar fjötrar krepptu að í inn-
flutmimgi. Þeir félagar voru bjart-
sýnir og höfðu auk þess ríka at-
hafnaþrá og æskufjör, er lét sér
hvergi vaxa í augum erfiðleika
og flækjur kreppuáranna. Leit-
uðu þeir viða fanga um viðskipta
sambönd og þá naut Lárus vel
góðra gáfna sinna og mikillar
þekkingar, er hann afflaði sér
strax á æskuárum, bæði í föður-
garði og við skólanám. Á þessum
árum höfðu þeir félagar marga
starfsmenn og var hagur þeirra
hinn blómlegasti.
Emii, félagi Lárusar, lézt í
blóma lífsins og var harmdauði
þeim, er þekktu.
Lárus rak fyrirtæki sitt áfram
af dugnaði og ötuheik. Ferðaðist
hann viða um heim og hafði
jafman yndi af að miðla öðrum
af fróðleik þeim, er hann afflaði
sér á ferðum sínum.
t
Jarðarför mannsins mins,
Ingimundar
Guðmundssonar,
Litlabæ,
Vatnsleysuströnd,
fer fram frá Kálfatjamar-
kirkju laugardaginn 4. nóv-
ember 1972 kl. 2 e.h.
Abigael Halldórsdóttir.
t
Útför
Jóns Guðmundssonar
frá Snartarstöðum,
Holtsgötu 34,
fer fram frá Fossvogskirkju
föstudaginn 3. nóvember kl. 3.
Eiginkona og börn.
t
Eiginmaður minn,
SIGURJÓN SVEINSSON,
byggingafulltrúi Reykjavikur,
lézt að heimili sínu, Kleifarvegi 15, 1. nóvember.
Ólöf Steingrímsdóttir.
t
Eiginmaður minn,
JÓN F. KJARTANSSON,
framkvæmdastjóri,
Ósi við Snekkjuvog,
lézt að kvöldi 1. nóvember.
Salvör Ebenezersdóttir.
t
Hjartkær systir okkar og mágkona,
EYGLÓ ÞORVALDSDÓTTIR,
Háaleitisbraut 48,
lézt i Borgarspítalanum 23. október.
Jarðarförin hefur farið fram.
Sigurður Fr. Þorvaldsson,
Anna og Jörgen Nielsen.
t
Sonur minn,
GUÐMUNDUR HÚNFJÖRD INGÓLFSSON,
sem andaðist af slysförum 28. október síðastliðinn, verður jarð-
sunginn frá Hólskirkju, Bolungarvík, laugardaginn 4. nóvember
klukkan 14.
Fyrir mína hönd og annarra vandamanna,
Maria Guðmundsdóttir.
Gáfur Lárusar og hæfi’leikar
voru ekki bundnar við verzlun
eina og viðskipti. Harrn var vel
að sér í mörgum grehrum og
átti auðvelt með hvert það nám,
er hamn lagði stund á. Lárus
nam flug og lauk prófi í þeirri
grein með miikium ágætum.
Naut hann þess oft að ffljúga
skýjuim ofar eða svífa um „blá-
fjailageiminn með heiðjökla-
hring“ ásamt góðvhnum. Þeir,
sem þekkja til flugmála hér-
lemdis, vita, að Lárus var smjall
og farsæll fflugmaður og naut
áiits og vinsæida.
Skapgerð Lárusar var slík, að
þótt hamm legði stund á viðskipti
og keppti eins og aðrir að góðri
lífsafkomu, þá var auðisöfnumin
sjálf homum ekfei markmið eða
takmark. Hamn vildi miðia og
njóta. Gleðjast með glöðum, vin-
um og f jölskyldu.
Á þessum tímum srtröðlumar er
einstakiim'gnum þröngur stakk-
ur sniðinn. Viðiskiptasaimsfeypur
og hringar soga til sín f jármagn
og gerast æ umsvifameiri. Frjáls
huga einstakiingurinn er hyggst
keppa á jafnréttisgrundvelii,
verður sem einyrkimn. Vinnudag-
urinn langur og lýjandi. Eftir-
tekjan oft rýr. Einyrkinn berst
við náttúruöflin, vinda og veð-
ur. Kaupsýsiumaóurinn er vill
halda áfram iðju ættar sinnar
og koma „færandi varmingmn
heim" verður daglega að brjót-
asit gegnum storma og stórviðri
reglugerða og boðorða.
Þó að sjúkdómar kveðji dyra
er aádrei uppskot frá skyldu.
Þrátt fyrir þrautir og veikindi
var Lárus ánrisaill, aithafnasam-
ur og ósérhlííinm.
Að ioknium iöngum vinnudegi
var gott að hvílast og njóta
sítundamma er gáfust frá önn og
erfiði dagsins. Þá var lömgum
leitað í fagnan fjailareit, er þau
hjón höfðu búið sér I Vatnsenda-
landi við Effiðavatn. Hagleikur
þeirra og smekkvísi naut sán vel
í fögru umhverfinu.
Lárus Óskarsson var glaður
og æðruiaus til hinztu stundar.
Hugarkæti var honum eiginleg
er hann blandaði geði við aðra.
Því var jafnan góðra vina fund-
ur, er gesti bar að garði hans.
Viðmót hans var giatt og létt og
hann bar góðvM til anniarra.
Háun óist upp á heimili góðra
foreldra í glæsilegum sysrtkina-
hópi að Fjólugötu. Móðir hans
Anna Sigurjónsdóttir, ekkja
Óskars Lárussomar, býr þar enn
og syrgir nú góðan og hjáiipsam-
an son.
Árið 1940 getók Lárus að eiga
Jóhönnu Jónsdóttur, dóttur hjón-
anna Jóns Bjarnasomar, héraðs-
læknis frá Steinnesi, og Önnu
Þorgrimsdóttur. Heimili þeirra
Lárusar og Jóhömnu var um ára-
tugi vettvangur f jölmennrar f jöi-
skyldu og vima. Þar var raiusnar-
garður. Ung að árum hafði Jó-
hanna reynzt móður sinni og
systkinum mikiil styrkur, er Jón
faðir hennar féll frá langt fyrir
aldur fram. Er hún stofruaði
heimili kom það af sjálfu sér að
þamgað sóttu ymgri systkinin
skjól og varð það þeirn sem ann-
að heimili.
Lárus og Jóhamna voru mjög
samrýnd. Ung og fögur getók
hún með homum í gieðinnar saii.
Styrkri hönd studdi hún hann,
er sveif að sorgarský.
Börn þeirra Lárusar Óskars-
sonar og Jóhönnu Jónsdóttur
eru: Anrna, Óskar, Hailia og Jón.
Þau eru öll uppkomin og hiafa
stofnað eigin heimiii.
Um leið og Lárus er kvadd-
ur hinztu kveðju er honum og
heimili hans þökkuð áratuga
tryggð er aldrei gleymist.
Pétur Pétursson.
Sigþrúður Halldórs-
dóttir — Minning
F. 16. sept. 1895. D. 27. okt. 1972.
HINZTA KVEÐJA FRÁ
DÓTTUR
„Fel Drottni vegu þína, og
treyst hornum,
hann mun vel fyrir sjá.“
Sádm. 37, 5. vers.
Mamrraa! Þau verða fátækleg
kveðjuorðin frá mér, er við i dag
fylgjum þér síðasta spölinn,
bömin þin öll, temgdabörn, barna-
böm og aðrir ættingjar og vinir.
Það, sem einkenndi þína Mfsleið,
var glaðværð, góðvild og gjaf-
mildi. Mörg æviárin vom erfið
vegna sjúkleika og si. 6 ár dvald-
ist þú í sjúkrahúsum, þau tvö
síðustu á Hrafnistu. Allt þetta
barstu með hetjulund. Ef ég lit
til baka til æskuáranna, sem við
áttum saiman í Bolumgarvík, er
mér efst í huga, þegar við
systkinin vorum að koma inn eft-
ir annir dagsiras og við sáum þig
ekki í fremstu dyrum. Þá var
alltaf spurt eða kaliað: Hvar er
mamma? Hvert fór hún? Hve-
nær kemur hún? Þannig vil ég
muna þig og geyma minninguna.
t
Inmiiegar þakkir fyrir sýnda
samúð við andiát og jarðarför
systur októar,
Sigríðar Sigurðardóttur,
Háteigsvegri 15.
Sesselja Sigrurðardóttir,
Sigurður Sigurðsson,
Gils Sigurðsson.
t
Hugheilar þakkir fyrir auð-
sýnda samúð og vinarhug við
andlát og útför föður míns,
Þorsteins Jakobssonar.
Fyrir mina hönd, bróður mins
og amnarra vandamamna,
Karl Þorsteinsson.
Svo vii ég þakfca þér allar indæl-
ar stundir og fel þig góðum
Guði.
Góður engill Guðs oss leiði
gegnum jarðneskt böl og stríð,
léttir byrðar, angist eyðir
engill sá er vonin bláð.
Þá ér jarðnesk bresta böndin
blítt við hjörtu sorgum þjáð,
vonir segir: Heilög höndin,
hnýtir aiftur sliitinn þráð.
Blesisuð von í brjósti minu
bú þú meðan hér ég dvel,
lát mig sjá í ljósi þímu
Ijómiann dýrðar bak við hel.
H.H.
Elsku amma min.
Nú, þegar þú hefur kvatt þenn-
an heim, kemur margt í hugann.
Þú vi'ldir ávailt öHum aUt það
bezta og hjálpaðir okkur, þegar
mest var þörfflm. Þvi mun ég
aldrei gleyma. Það var sarna
hvenær okkur barnabörnin þín
bar að garði, við fengum aiitaf
hlýleg orð og kosis á kinn. Þegar
eitthvað bjátaði á, þá hughreyst-
ir þú okkur og gerðir gott úr
öllu. Amma min, ég þakka þér
og afa allt það, sem þið gerðuð
fyrir mig.
Guð geymi þig.
Þrúða.
Munið verksmiðjuútsölunu
að Nýlendugötu 10.
Telpnabuxnadress í stærðum 1—12, buxur, peysur, röndóttar
og einlitar, í stærðum 1—14, vesti í stærðum 34—44, heilar
dömupeysur og dömuvesti.
Komið og gerið góð kaup. Allt á verksmiðjuverði.
OPIÐ TIL KLUKKAN 10 I KVÖLD.
PRJÓNASTOFA KRISTlNAR JÓNSDÓTTUR.
Nýlendugötu 10.
Opið til kl. 10 föstudag
Fjölbreytt úrval
húsgagna á 2 hœðum
Húsgagnaverzlun Reykjavíkur,
Brautarholti 2.