Morgunblaðið - 28.02.1973, Side 7

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 28. FEBRÚAR 1973
7
Bridge
1 eftirlterandi spiii tapar sagn
hafi spilinu eingön.gu sökum
þess, að harin geriri sér eklti
grein fyriar hverni.g anéLstæðin-g-
ejnir mun.i hagá vörninni.
Norðuur
S: Á-7-43
H: Á-G-8-6-5
T: 95-2
L: D
Veustnr Austuir
S: 10-8 S: 96-5
H: D 9-4 3 H: 10-7 2
T: G-6 4 T: K-D
L: Á-K-8-2 U: G-9-7-5-3 .
Suður
S: K-D-G2
H: K
T: Á-10-8-7-3
L: 10-64
Suð'ur va-r, sagnhafl i 4 spöð-
u.m, vestur tók iaufakón.g, lét
þvingBSt bjarta 3 og sagnhaíi
drap með kóngi. Spiil'ið virðist
auðvelt svo ÍTamarlega sem
trtompinu e.ru skipt 3-2. Sagn-
hafi gef.ur 2 slagi á táigul ag
eámn á ite-uf. Þetta fór þó á anman
veg og sökum ómákvæBnni sagm-
hafa.
Sagnhafi )léf næst úf )auf,
troon.paði i borðó, tók hjarta ás,
kastfiði laufi heiima, iét út tiig-
-ul, drap með ási otg lét enm tig-
ul. Austur drap með kómigi, )ét
út hjiarta, sagmhafi trompaði, )ét
enn tígul, vestur drap og lét út
hjarta drottningu og sagnhafi
tixwnpaði. Nú var sagnhafi i
vandræðuxn, henn getur ekki
tekið trompin af andistæðimgun-
urn og fengið si’ag á tfiigulinn
heiama og verður að gefa einn
s.la.g á tromip.
Mistök sagnhafa eru fólgin í
því að hamm tóik hjarta ás oí
fljótt og gerði sér ekki girein
fyrir að andstæðingarnir gætu
þvimgfið hann ti) að trompa
tvisvar með þvi að iáta aKfaf
hjartá út þe,gar þeir kamust inn.
Ta’ki sagmhafi ekkd hjarta ás,
fyrr en siðar í spilinu skiptir
ekki máJi, þótf amdstæðingarnir
iáti út hjarta þegier þeir kom-
ast imn á tig-ul og sagnhafi hef-
ur vaid á spiiimu og vimmur það
aWtaf.
NÝIR
BORGARAR
Á Fæðiiriííarheíiniijlliííiii v. Mliriks-
göta ffæddist:
Eddu Siigiurgeirsdótitur og
Þórði Kristimssyni, Kirkjuteiig
27, Rvik, sonur, þamm 22.2. kl.
07.30. Hanm vó 4400 g og vfir 54
sm.
Dimdiu Guðlbjartsdóttur og
Magmúsi ÁnsæJ'ssyná-, Kóm,gs-
bakka 8, Rvfik, dóttir, þanm 22.2.
kl. 00.55. Húm vó 2050 g og
aniæídjsf 47 sm.
Ma'gneu Rðbe.rtsdóttiur og
Kjartani RaigmaTssymi, V5kur-
braut 50, Grfimdavfik, somur,
þamm 23.2. kJ. 20.35. Hamn vó
3500 g og mœMst 51 sm.
Brymju Garðarsdóttur ag
Áfna Krfistjánssymfi, Þimgskákim
4, Hellu, RengárvaMasýsiu,
dótffir, þann 25.2. kD. 08.50. Hún
vó 3950 g og mæídist 50 sm.
Ftanný Jómmumdisdóttur oig
Va'ldimar Jóthanmessym.i, Voiga
Damdii 8, Rvák, dóttir, þamn 23.2.
Wf. 23.53. Hún vó 3950 g og
mæilddst 51 sm.
IwwMifimiwiiiiuiuuwwutiMMmriiNiitiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiimiimiiiii|
FRÉTTIR
■mmillimiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiniiiiiiiimuiiimiiiiiiiiiiiiniiiimiiiiiiuiill
.Kvenfélagið Aliten
Aðlafifiundurimm veirður 14. marz.
Nánar aU’giiýsf síðar.
Nýtr borgairar
DAGBÓK
B4RMNM..
Áki og veröldin hans
eftir Bertil Malmberg
„Heldurðu það?“
„Nei,“ .sagði Áki. Eergström rak upp tröilahlátur.
„Vel svarað,“ sagði ha.nn. Harm beygði sig niður og
greip um úipukragann á Áka. „En nú verðurðu íjanda
kornið áð segja mér, hvað er að sileðanum.“
„Það er ekkert að honum,“ sagði Áki. Hann fetti sig
og bretti til að Josa takið.
„Svaraðu drengur,“ sagði Bergström og hristi hann.
Þá var Áka öilum lokið.
„Ég vil hann ekki,“ hrópaði hann með grátstafinn í
kverkuntim. „Ég vil hann ekki. Ég vil hann ekki.“
Bergström varð hvumsa við og bcnum varð orðfall.
Hann sleppti Ák-a. Svo sagði hann: „Ertu svona stó-r
upp á þig?“
Áki stóð stjarlur og starðd á trosnað bnappagat á
jakka Bergströms. Og skyndilega ákvað haran að segja
frá öilu. „Ég vil hanin ekki, vegna þesis að það var líka
mér að kenna að Lith-Jónki villtist,“ sagði hann hárri
röddu. Hann horfði beint framan í Bergsti’öm og bjóst
við barsmíðum. Annars var ekki að vænta.
En þótt undarlegt væri, virtist Bergström ánægður
rneð svarið. Hann dró andann djúpt og spýtti urn tönn.
„Það vissi ég vel,“ sagði hann. „Heldurðu að Litli-Jónki
kurmi ekki að tala?“
FRHMHBLÐS&R&HN
Áki fann hvemig honum létti um hjartarætur.
„Þú undrast sjálfsagt,- hvers vegna ég gaf þér skáða-
sleða, þar sem þú hafðir - tekið þátt í slíku óþokka-
bragði,“ sagði Bergström. „En ég skal segja þér, hvers
vegna ég gerði það.“ Hann horfði yfir höfuðið á Áka
og augun voru næstum vingjamleg.
„Ég hef vitað það svo lengi sem ég man, að strákar
eru verstu prakkarar. Það er ekkert nýtt fyrir mér. Hins
vegar kemur það mér á óvart, þegar heldri ma-ður, eins
og læknirinn fer út um miðja nótt með vesalingi eins
og mér til'að leita áð pottorminum hans. Og þess vegna
fékkst þú skíðasleðann, enda þótt þú hafir átt flengingu
skilið.“
Bergström snerist á hæli og gekk í áttina að kjallara-
tröppunium. Áki sá í fyrsta skipti, hve baksvipurinn á
honum var þreytulegur og hve þunglega hann sté til
jarðar.
Hann stóð lengi kyrr í sömu sporum og rótaði í snjón-
um með öðrum fætinum. Hann var að hugsa. Síðan
hljóp hann til föður síns. Og þar gekkst hann 1 anmað
sinn þann daginn við verknaðinum, sem hann haíði þag-
að yfir svo lengi.
En um kvöldið var hann kominn upp í Skólabrekku
með skíðasleðann. Þar var fjöldi barna með sleða af
öllum stærðum og gerðum og þar var mikið um að vera
og hrópin og köllin glumdu: „Frá .... írá og
gneistamir flugu undan sleðameiðunum.
SÖGULOK
SMAFOLK
F0R 0NE 6RIEF MOMENT I
TH0U6HT I WA5 WINNIN6
IN THE 6AME OF LIF£...
m THERE OA5 A
FLAG 0N THE PLAV!
— Veizta hvaö?
— í gær var ég næstam því — EHfct anida.rtak ffannst mér — En þá var flautað .
sæll . . . seinn ég væri að sigra i leik
lífsins . . .
FERDTNAXD