Morgunblaðið - 20.03.1973, Blaðsíða 21

MORGUNBLAÐIÐ, ÞIUÐJUDAGUR 20. MARZ 1973
21
Undanþágur af
illri nauðsyn
Athugasemd frá
samgönguráðuneytinu
1 FRÉTTATÍMA sjónvarpsins á
mánudagskvöld 12. þ.m., var við-
tal við Loft Júlíusson út af und-
anþáguveitingum til skipstjórn-
armanna á fiskisk'.paflotanum og
undanþáguveitinguim til skip-
stjórnanmanna á fiskiskipafl'ot-
anum og í Morgunblaðinu þriðju-
daginn 13. marz birtist vlðtal við
sama mann undir fyrirsögninni:
„Fiskiskipaflotinn: Stór hluti
skipsrt:j órnai'manna rébttadalaus."
Fylgdi þvi viðtali yfirlýsing skip
stjóra- og stýrimannafélagsins
Öidunnar í Reykjavík.
Bæði þessi vlðtöl og yfirlýsing-
ar eru mjög villandi og hallað
þar réttu máli, þannig að nauð-
syn ber tii að leiðrétta þessar
frásagnir og staðhæfingar.
Tilefni þessara viðtala og yf-
irlýsinga segir Loftur meðal
annars vera hin tíðu óhöpp og
slys í fiskiskipaflotanum undan-
farið, og eins mætti nefna tog-
arana, þar sem væri stórtega
skortur á . prófmönnum. Segir
einnig, að félagið muni ekki una
silíku lengur og muni láta fara
fram athugun á hvem eða hverja
skuli sækja til ábyrgðar fyrir
veitingu undanþága, sem geri
ómenntuðum mönnum kieift að
fá skipstjómarréttindi.
Hér er greinilega látið að því
iiggja að hin tíðu óhöpp og slys
I fiskiskipaflotanum undanfarið
séu að kenna undanþáguveiting-
um til sennilega óhæfra skip-
stjórnarmanna, enda muni Loft-
ur Júlíusson og félagar hans
ekki una slíku lemgur og láta at-
hu'ga hvern eða hverja skuli
sækja til ábyrgðar fyrir veitingu
undanþáganna, sem geri ómennt-
uðum mönnum kleift að fá skip-
stjórnarréttindi.
Hér er ekk svo lítil ásökun
borin fram, sem greinarhöfund-
ur hlýtur að bera alla ábyrgð á,
ef ásökun n er rangt fram borin.
Af þessu tilefni skal tekið
fram, að við hin miklu sjóslys,
sem orðið hafa að undanförnu,
þ.e. eftir áramót, hafa þessir
bátar far zt eða rekið á land:
1) Ágúst Guðmundsson Á.R.
21, sökk 21. janúar.
2) Jón Kjartansson S.U. III,
sökk 28. janúar.
3) Reykjanes G.K. 50, strandaði
28. janúar.
4) Fagranes Þ.H. 123, rak á land i
á Þórshöfn 13. febrúar.
5) Skálanes Þ.H. 190, rak á land
í sama skipti á sama stað.
6) Maria K.E. 84, sökk 4. febr-
úar, fórst með aílri áhöfn.
7) Sjöstjarnan K.E. 8, sökk 11.
febrúar, fórst með aldri
áhöfn.
8) Haukanes G.K. 3, rak upp í
fjöru 18. febrúar.
9) Gjafar V.E. 300, fórst í inn-
sigl'ingunni í Grindavík 22.
feb.
10) Kópanes R.E. 8, fórst í inn-
siglingumni í Grindavík 28
feb.
11) íslend'ngiur H.U. 19, fórst
með 2 mönnum 1. marz.
12) Framnes Í,S. 608, strandaði
við Rauðasand.
Af þessum 12 bátum, sem
urðu fyrir sjóslysum frá sl. ára-
mótuim, voru veittar undanþá'gur
til skipstjómar á 2 báta, á mb.
Reykjanes GK 50, sem veitt var
18. janúar og Framnes lS 608.
Aðdróttun Lofts Júlíussonar
Bim að skipin hafi farizt vegna
fyrirhyggj ulausra undanþága til
óbæfra sk'pstjórnarmanna er því
úr lausu lofti gripin.
Af illri nauðsyn hefur það tíðk-
azt um áratuga skeið, að veita
undanþágur fyrir skipstjómar-
rnenn á ístenzk skip. Ástæðan er
einfaldtega sú, að réttindamenn
hafa alls ekki fengizt á skipin. Er
óhætt að fullyrða, að ef tekið
væri fyrir slíkar undanþágur,
iegðist útgerð niður í stórurn
stíl, skipin yröu aldrei mönnuð
þeim skipstjórnarmönnum, sem
tilskillð er.
Það skal skýrt tekið fram, að
undanþáguveitingar eru bráða-
birgðaheimild, til ákveðins tima,
sem haagt er að afturkalla,
ef réttindamenn fást, enda orð-
aðar á þann veg, þ.e. að undan-
þágan er veitt „fyrst um sinn,
þar til réttindamaður er fáanleg
ur eða ráðuneytið ákveður ann-
að, þó ekki lengur en til......“
Gildistíimabilið er yfirteitt
ekki meira en 6 mánuðir og það-
an af minna, þ.e. út það vertiðar-
tímabil, sem yfir stendur.
Við þessar undanþáguveiting-
ar eru málin að sjálfsögðu rann-
sökuð hverju sinni, þ.e. hvaða
réttindi menn hafi, hæfni þeirra
tii starfans o.s.frv. Það er því
(visvitandi) rangt með farið í
umræddri Morgunblaðsgrein þar
sem talað er um geigndarlausa út
gáfu undanþága, án þess að
NÝLKGA undirritíiðu Flugfélag
fsIaiuLs og Kirnskipa.félag íslands
hf. sanining um að Flugfélag Is-
lands tæki að sér söluumboð fyr-
ir faija-gaflutninga Kimski]>afé-
lagsins, á nokkrum stöðum er-
lendis.
Fliuigfélag ístamds tekur, sam-
kvæmt þessurn saminingi að sér
aðal.-öluumiboð fyrir FJmslkipafé-
liag Isilands i Osló, Stokik'hólmi og
nokkurs sé krafizt, svo sem þekk
ingar í siglingafræðum, starfs-
reynslu, almenns heilbrigðis,
sjónar og heymar, svo eitthvað
sé nefnt.
Hér er farið með staðlausa
stafi og ber frásögnin greini-
lega keim blekkinga og hártog-
ana.
Undanþágur eru veittar hverju
s nni samkvæmt beiðni viðkom-
andi útgerðarmanns eða skip-
stjóra.
Hvaða útgerðarmaður eða skip
stjóri mundi ráða til skipstjórn-
ar sjóndapran, heyrnarlítinn,
heilsutæpan og kunnáttulausan
mann? Svona stóryrði og órök-
studdar fullyrðmgar falla um
sjálfar sig sem markleysa og
höfundi tiil vanvirðu.
Staðreynd n er sú, að hinn
mikli skortur skipstjórnarmanna
stafar mikið af því, að aðeins
nokkur hluti þeirra manna, sem
ljúka prófi frá Stýrimannaskól-
anum, fer til starfa á fiskiskip-
in. Þeir vinna hópum saman í
landi, oft við sambærileg eða
betri kjör en á sjó. Þeir, sem
fara á sjóinn, velja eðl'ilega beztu
skiprúmin, en minni skipin fá
alls ekki réttindamenn. —
Reyndin hefur líka verið
sú, að þótt menn hafi ekki haft
full, en nokkur réttindi, hafa
þeir yfirleitt reynzt vel þar sem
þeir eru þaulvanir sjómenn, og
öllum hnútum kunnugir til sjós.
Það er rangt með farið hjá Öld
unni, að hver sem er geti keypt
sér undanþágu. Hinu ber ekki að
teyna, að þeir öldumenn eru ólat
ír við að heimta félagsgjöld af
undanþágumönnum, og það jafn-
vel utan síns félagssvæðis, sem
er Reykjavik.
Ráðuneytið hefur talið eðlilegt,
að sjómannafélög úti uim land
gæfu umsagnir um undanþágur.
Þetta hefur sjómannasamtökun-
um hér í Reykjavík lákað stór-
iila. Þykjast þau ein vera dóm-
bær um réttindamál um land allt,
enda þótt þau að sjálfsögðu hafi
þar mjög takmarkaða mann- og
staðarþekkingu miðað við heima
menn. Eru skrif Reykjavíkurfé-
laganna um þessi mál orðin ár-
viss viðburöur, sem því miður
bera mikinn keim áróðurs og auig
iýsiruga, en ekk. er gerð grein fyr
ir þessu vandamáli á raunsæjan
og hlutilausan hátt.
(Fréttatilkynning frá sam-
gönguráðuney tinu ).
London Ðnnfreimur söluiumnboð í
Glosgow, Kaupmanniahöftn og
Frain'kfurt.
Saimtknis gerðu félögta með
sér anman soimntag um fairþega-
flutntaga með sikipi aðira leiðina
og flugvél hina, em það hefuir
fserzrt í vöxt á umdanfömum ár-
Uim að stoipafólög og fluigféilög
viinini siaman að farþegaiflufntog-
um.
F.í. tekur að sér sölu-
umboð fyrir Eimskip
ÞORKELL SIGURBJÖRNSSON SKRIFAR UM
Bíluvörubúðin FJÖÐRIN
Sími 82944
Geymið auglýsinguna því þetta númer er ekki
í símaskránni.
FJÖÐRIN.
Skeifunni 2.
Fiskiskip til sölu
83 lesta, byggt 1964, ný klassað. Mjög góðir greiðsluskilmálar.
Nýr 50 lesta stálbátur, nýr 20 lesta eikarbátur, 40 lesta, með
nýrri vél og nýju stýrishúsi, 14 lesta, endurbyggður 1971.
FISKISKIP, Austurstræti 14, 3ja hæð. sími 22475.
Sölumaður Skarphéðinn Bjarnason, heimasími 13742.
® ÚTBOЮ
Tilboð óskast um sölu á vatnsveitupípum fyrir Vatnsveitu-
Reykjavíkur.
Útboðsgögn eru afhent í skrifstofu vorri.
Tilboðin verða opnuð á sama stað 26. apríl nk. kl. 11.00.
INNKAUPASTOFNUN REYKIAVÍKURBORGAR
Fríkirkjuvegi 3 — Sími 25800
® ÚTBOЮ
Tilboð óskast um sölu á steinullareinangrun á pípur fyrir Hita-
veitu Reykjavíkur.
Útboðsgögn eru afhent í skrifstofu vorri.
Tilboðin verða oonuð á sama stað 11. aDríl nk. kl. 11.00.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR
Fríkirkjuvegi 3 — Sími 25800
BLAÐBURDARFOLK:
Sími 16801.
AUSTURBÆR
Freyjugata 28-49 - Hverfis-
gata frá 4-62 - Miðbær - Lindargata -
Baldursgata - Bragagata.
gleðin, sem fleytti h'num óvan
ari yfir erfiðustu iðumar í ein-
söngn'um og studdi æfðari ein-
söngvarana vel í átökunum. Að
öll'um öðrum ólöstuðum kom Ól-
öf K. Harðardóttir undirrituðum
mest á óvart í sópran-aríu sinnl i
Bach-kantötunni.
ÚTHVERFI
Nökkvavogur - Laugarásvegur.
VESTURBÆR
Afmælis-
tónleikar
Kirkj ukórasamband Reykja-
nesprófastsdæmis hélt upp á ald
arfjórðungs afmæli sitt með veg
tegum samsöing í Bústaðakirkju
si. fimmtudagskvöld. Fluttar
voru tvær kantötur, „Lofið Guð
í ríki hans“ eftir J. S. Bach og
Háskólakantata Páls ísólfssonar.
1 kantötu Bachs sungu þau Ólöf
K. Harðardóttir, Sólveig M. Björ
Mn'g, Jón Hj. Jónsson og Halldór
Vilheknisson einsöng, en I kant-
ötu Páte þau Elísabet Erlinigsdótt
ir og Magnús Jónsson. Gunnar
Eyjólfsson flutti framsögn ijóða
Daviðs Stefánssonar, sem kantat
an er samin við.
Stórkórinn var studdur af Sin
fóniuhljómsveit íslands, en dr.
Róbert A. Ottósson stjórnaði, og
mótaði verkin með vilja og sann
færingu. Þarna fékk mikil söng-
gleði væna útrás i gerólíkum við
fangsefnum. Það var einmitt söng
Kirkjan var þéttsetin, áheyr-
endur fyiitu hvem krók og kima,
svo að vel var þrengt að fjöl-
mennum kór og hljómsveitinni.
Hætt er við, að mörgum sem
sátu innan um sláttarhljóðfæri
eða upp við básúnur og kontra-
bassa hafi þótt margt torkenni-
legt í músik nni. Augljóst er, að
ekki verður hægt að halda
kirkjutónleika af þessari stærð
argráðu án vissra óþæginda, sem
návigið veldur, fyrr en Hallgríms
kirkja er tilbúin. Þá fyrst verður
hægt að hýsa svo vel fari að öllu
teyti voldugustu messur, óratóri
ur og kantötur tónbókmennt-
anna. Vonandi verður ekki löng
bið á því — mannvalið er til.
Lynghagi.
plhTiðMnliIíiíiií)
BEZT íiö auglýsa í llorgunblaðinu