Morgunblaðið - 08.06.1973, Blaðsíða 23

MÖRGUNBLAÐIÐ, FÖSTUÐAGUR 8. JÚNl 1973
dóttur, sem bjug'gu sín fyrstu
hjúskaparár í Hafnarfirði en
Quttust til Siglufjarðar 1924. Þar
ólst Gunnar upp ásamt systkin
um sínum, frú Birnu, sem var
gift Vilhjálmi Guðmundssyni
framkvæmdastjóra Síldarverk-
smiðja rikisins, og Sævari Ijós-
myndasmið.
1 þessum norðlæga bæ, sem
var rólegur smábær 8—9 mán-
uði ársins en iðandi af athafna
lifi um sildartímann, snjóþung-
ur og sambandslaus við önnur
byggðarlög nema á sjó en veð-
ursæll og vingjarnlegur, sleit
Gunnar sínum barnsskóm við
alls konar vinnu og þá fyrst
og fremst við síld, sem þessi
bær er þekktur fyrir. Þar lauk
hann barna- og gagnfræðaskóla
pirófi, og mun hann ætíð hafa
talið sig Siglfirðing innst inni,
enda þótt hann hafi eins
og fleiri orðið að skipta um dval
arstað og hafi verið ágætur borg
ari í Reykjavík siðustu áratug-
ina.
Gunnar lauk verzlunarnámi
frá Verzlunarskóla íslands ár-
ið 1924 og kvæntist sama ár eft-
irlifandi konu sinni Guðnýju
dóttur hins þjóðkunna athafna-
manns Óskars Halldórsson-
ar. Hann varð fljótt fulltrúi
tengdaföður síns og hans önn-
ur hönd þar til Óskar féll frá
um aldur fram. Þar fékk hann
framhaldsmenntun og ómetan-
lega þjálfun í margs konar við-
slkiptum og stórhuga fram-
kvæmdum, sem spönnuðu yfir
miklu stærra svið en síldar-
vinnslu, sem Óskar Hall-
dórsson var þó þekktastur fyr-
ir. En síldin var viðsjál og fyr-
iirtækið hafði fleiri járn í eld-
inum, mörg stór og umsvifamik-
H.
Við andlát og jarðarför þessa
vinar okkar hjóna koma upp
margar hugljúfar minningar i
huga okkar, sem munu geymast.
Hin frábæra tryggð og vinátta,
sem við höfum orðið aðnjótandi
frá þessum samvöldu og elsku-
legu hjónum, Gunnari og Guð-
nýju, er ómetanleg og frábær.
Allt frá þvi við fluttumst til
Siglufjarðar 1948 og þau tóku
okkur strax sem vini, höfum við
fengið að taka þátt í gleði og
sorgum þessarar stóru fjöl-
skyldu eins og nánustu ættingj
ar. Sjálf eiga þau hjón 7 börn
og hafa alið upp einn afa- og
ömmudreng. Það er bjart yfir
þessum minningum, þótt gleði og
sorg hafi skipzt- á.
„Minningar á ég margar, sem
milda og hugga“, og „Lífið yrk-
ir stöðugt en botnar aldrei
braginn“, segir Davið eins og
fleira gott. Hugljúfar eru minn
ingarnar um hið stórglæsilega
heimili þeirra hjóna, hinar fjöl
mennu og tíðu samkomur ætt-
ingja og vina, hina stórbrotnu
risnu, glaðværð og einlægt við-
mót þessara hjóna: Stór skörð
eru höggvin.
Gunnar var glæsimenni, stór,
karlmenni að burðum, geðþekk
ur og vinsæll samferðamaður.
Hann háði langa og harða bar-
áttu við manninn með ljáinn og
varð að láta undan eftir langa
og harða vörn, sem hann háði
æðrulaus og rólegur, enda þótt
honum væri fullljóst að hverju
stefndi i hinu vægðarlausa um-
sátri dauðans, sem alltaf hefur
sdðasta leikinn, þrátt fyrir allt.
Það er sorglegt að sjá ólækn-
andi sjúkdóm tæra og slíta lífs-
þrótt úr hraustmenni. Það er
sorglegt og þó jafnframt hug-
næmt að sjá konu á miðjum
aldri sitja yfir sjúkrabeði eig-
inmannsins daga og nætur til
þess að reyna að lina þjáning-
ar með hlýjum höndum og huga
— en vonleysi í hjarta. Hér hef
ur þessi gamla og nýja saga,
saga lifs og dauða, verið end-
urtekin.
Við hjónin vottum Guðnýju,
bömum þeirra, ættingjum og
vinum innilega samúð og þakk-
iir.
HVERS VEGNA, spyrjuim við.
Já hvers veigna verða svo marg-
ir lifendur að kveðja þennan
heim okkar á miðjuim aldri?
Hvers vegna verða svo margir
að hverfa frá okkur, sem eftir
lifum? Er réttimætt að spyrja
sllíkra spurninga, jafnvel ekíki,
en það er þó mannlegt. Við
sitjuim eftir án svara, og þó.
Höfum við svar? Var okkur
ekki einu sinni gefið svar, svar
fyrir okkur öll? Ef við gleym-
um því, erum við þá ekki um
leið búin að gleyma hver við
erurn og hver tilgangur okkar
hér á jörðu er? Jú það er hugg-
un okkar og styrku.r, þegar ást-
vinir eru kvaddir, að frelsar-
inn opinberaði fyrir okkur þau
orð sín, er hann sagði: „ég lifi
og þér munuð Iifa.“
Sá, sem er kvaddur hættir
ekki að vera til. í hverjum
þeim huga er þekkti þig, ást-
kæri tengdafaðir, munt þú og
lifa. Ég var svo heppinn að
tengjast fjölskyldu þinni fyrir
um það bil tíu árum. Þegar ég
lít yfir þessi tíu ár, sem því
miður urðu aðeins tíu, er
margs að minnast.
í aliliri gleði og sorg fjölskyldu
þinnar varst þú styrk stoð. At-
ferli þitt, sem svo mjög var
rólynt, var svo sannarlega verð-
ugt til eftirbreytni. Hugur þinn
leitaði ávallt til fjökskyldu þinn-
ar, til barna þinna og eiginkonu.
Þegar börn þín og tengdabörn
þurftu á aðstoð að halda, varst
þú ávallt fljótur til hjálpar. Per-
sónulega vil ég gjaman færa
þér þakkir fyirir alla þá aðstoð,
er þú og kona þin veittuð okk-
ur hjóniunum, er ég var erlendis
við nám.
Víst er, að allit það, sem þú
hefur fyrir okkur öll gert, í
fjölskyldu þinni, verður ekki
fullþakkað. Þín spor á meðai
okkar verða ekki afmáð. Megi
góður Guð gefa að sú vitnesikja,
ásamt þeirri vitneskju, er frels-
ari okkar færði okkur, verði
eftirlifandi eiginkonu og böm-
um styrkur í þeirri baráttu,
sem framundan er.
Það er mín staðfasta trú og
huggun, að yfir dauðans djúp,
Drottinn leiðir hönd.
Tengdasonur.
Hestamannafélagið
GUSTUR
hin fyrirhugaða ferð félagsins í Þjórsár-
dal verður farin 23.-30. júní.
Þátttaka tilkynnist fyrir 12. júní.
Upplýsingar í símum: 41026 og 50486.
Stúdentoi MH. 72
Samkvæmi að Hótel Esju í kvöld kl. 21.
Takið með ykkur gesti.
SÓMALÍA.
Ferðir í Þjórsdrdol
um Hvítasunnuhótíðina
„VOR í DAL“
Frá Keykjavík. Í!r Þjórsárdal.
Föstudagur 8. júní.
kl. 15.00 kl. 13.15 frá Búrfells-
kl. 17.00 virkjun.
kl. 20.30- -21.30
(eftir þörfum)
Laugardagur 9. júní.
kl. 10.00
kl. 14.00- -15.00
(eftir þörfum)
kl. 19.00
Sunnudagur 10. júní.
kl. 10.00 kl. 17.00
kl. 2100 kl. 23.00
Mánudagur 11. júní.
kl. 21.00 kl. 10.00
Frá kl. 13—19 verða
ferðir eftir þörfum frá
mótsstað. Síðasta ferð
kl. 22.00.
Brottfararstaður frá Reykjavík, B.S.I. Umferðar-
miðstöð. Brottfararstaður frá Þjórsárdal, við móts-
stað „Vor í Dal“.
Verð farmiða kr. 365,00 hvora leið.
LANDLEIÐIR H.F.
NYKOMIÐ!
Jakkar, Kjólar, (stuttir og síöir)
Blússur, Peysur, Baggybuxur,
^ Smekkpils úr denim ofl. .
^S^Sendum gegn^^"’^

Guðflnnur Þorbjörnsson.