Morgunblaðið - 14.07.1973, Side 7

MOiiGU I'í BLÁrJix*
GARDAGUR 14. JÚLl 1973
7
Bridge
Hvangar á að svinia o.g hvenær
ekki ? í>etta er spurning, sem
sagnhaÆár velta oít fyrix sér.
Stumdum' er þettia augljóst, etn
stutíd«m þarf sagnhafi að gera
eér grem fyrir afleiðingrmum ,og
þá að haiga úrspiHnu samkvæmt
þvtí. Er eíticrfaraiidd spil gott
dætni uim þetta.
iNOB,ÐUR:
S: 5-3
H: 7-2
T: Á-7-3
L: Á-K-D-G-8 4
VESTUR:
S: K-G-10-7-2
H: —
T: K-D-8-2
L: .9-7-63
AUSTUR:
S: Á D-6 ■
H: D-9-8-4
T: G-10-9-5 4
L: 10
SUÐUR:
S: 9-8-4
H: Á-K-G-10-6-5-3
T: 6
L: 5-2
SuSur opnaði á 3 hjörtum og
morður 'sagðd 4 hjörtu. Vestuir
lét út tágul kóng, sagnhefi dnap
í borði og fór nú að athuga spúl-
im. Hamm sá, að hann getur senmi
iiega losmað við aiiia tapstegina
heima í laufið í borði, eftir að
homucm hefur tekizt að ná tromp
unum af andistæðin.giin'uin.
Hiaran sá einniig, .að laki hamm ás
og kóng i trompd og drottning-
itn íeiOur ekki í, þá etr mikil hætta
á, að haaim verði að gefa 3 slagi
á spaða.. Eima leiðim er því að
láta út tromp úr foorði og svína
gosiamum. Drepi vestur, þá fá
A—V 2 sOagi á spaðe, því þriðja
spaðann er hægt að trompa í
borði.
Sagnhafi gerði þetta og síðar
f ór hanrn imm í borðið á.
lauf, svínaði aftur hjarta og lékk
þammitg ali.a siagina.
Vegáþjóniista
F.Í.B.
Þjónustuttími hefst kl. 14 báða
dagama og eir til KL 20 á laug-
eurdaig og til ki. 24 á sunnudag.
F.I.B. 1. 1 Hvadfirði.
F.I.B. 3. MosfelMieiði — Þing-
veOMr -— Láugarvatn.
F.Í.B. 4. HelIisheiÖi —
Ámeissýisfla.
F.I.B. 5. Út frá Hvitárbrú,
Borgarfiirði.
F.Í.B. 13. RamgárvaillasýHla.
FJ.B: 18. Út frá Akureyxi.
F.l.B. 20. V-Húmávataasýs'la.
Vegaþjómustam ámátnnir bifreiða
eigemdur um að hafa með sér
vamaMuti í raf'kerfi, slöngu og
viftuireiim. Simswari F.Í.B. er
teragdur vdð 33614 eftir skrif-
Btofutliima.
Gufumesradio simi 92-22384,
Brúer-radio síand 95-1112 og Akur-
eytraimaddo sími 96-1104 takia
á móti aðstoðarbedðnum og kom®
þekn á fnamfæri vdð vegalþjóm-
ustubiifreiðiir F.l.B.

DAGBÓK
B4RMNM..
FRRMtMIiBSMSflN
glaður, þegar hann sá sikipið koma. Seinna fannst hon-
um gaman að hugsa sér, að hann hefði verið í yfirvof-
BANGSÍMON
Eftir A. A. Milne
„Það er allt undir því komið, hvort ég sit ofan á eða
ekki.“
„Hvar er hann?“
„Þarha,“ sagði Bangsím'On og b'enti hreykinn, á „Bangs-
ann fljótandi“.
Jakob hafði ekkj búizt við því að báturinn væri svona,
en því betilr sem hann vixti hanm fyrir sér, þ-eim mun
meira dáðist hann að Bangsímon fyrir að vera svona
hugrakkur. Bangsímon horfði bara á nefbroddinn sinn
og reyndi að vera ekki montinn.
„En hanm er of lítill fyrir okkur báða,“ sagði Jakob.
„Yið verðum þrír með Gri.siimgnum."
„Já, þá verður hann ennþá minni. Ó, Bangsímon, hvað
eigum við að géra?“
Og þá sagði Bangsímon, vinur Grislingsins, stoð og
stytta Kaninku, hughreystari Asnans og finnandi hal-
ans, í stuttu máli sagt: Bangsímon sjálfur, svo vitur-
leg orð, að Jakob horfði á hann með galopinn munninn
og starandi augum. Hann velti því fyrir sér, hvort
þetta væri bara bangsinn með mjög lítið vit, sem hon-
um hafði þótt svo vænt um lemgi.
„Við gætum nota.ð regnhlífina þín,a.“
„Ha?“
„Við gætum motað regnhlífina þína,“
„Ha ?“
„Við gætum siglt á regnihlífimni þinni.“
Þá skildi Jakob hvað hann átti við. Hann spennti upp
regnhlífina og setti hana á vatnið. Reyndar valt hún
mikið, en Ban.gsímon klifraði um borð. Hann ætlaði
einmitt að segja, að nú væri allt í lagi, en þá var það
ekki í lagi, og þegar hann hafði dxukkið mikið vatn,
þvert ofan í sitt geð, óð hann aftur í land til Jakobs.
Svo khfruðu þeir báðir um borð í einu og þá valt hún
ekki.
„Þenman bát skulum við kalla „Bangsímon 1.“,“ sagði
Jákob, og svo sigldu þeir út á stóra vatnið.
Þið getið verið viss um það, að Grislimgurinn varð
amdi hættu í miklu flóði, en reyndar hafði hann bara
snöggvast komizt í alvaxlega hættu. Það var, þegar
Uglan kom og settist á grein á trénu hans íil að hug-
hreysta hann. Hún sagði honum langa sögu af frænku,
sem hún átti og hafði einu sinni, af tómúm misskilningh
verpt mávaeggi, og sagan varð lengri og lengri, alveg
eins löng og þessi setning, þangað til Grislin-gurihn, sem
APAKMR A GIBKALTAR
Einu aparnir, sem enn lifa „frjálsir“ í Evrópu, eru á
Gíbraltar, þar sem Englendingar hafa flotastöð. Aparnir
geta þó ekki tahzt „villtir“, því vfirvöldin brezku hafa
sett á þá alla nafn og númer. Til hvers apa er einnig
að finna litla fjárveitingu árlega í reikningum flota-
stöðvarinnar. Apamir eru nú innan við 50 að tölu.
Ekki vita menn hvernig aparnir upphaflega komust
á þessar slóðir. Sumir telja, að löndin, sem Gíbraltar-
sund aðskilur nú, hafi í fymdinni verið samföst. Aðrir
telja, að apamir hafi vflutzt með Aröbum til Gíbraltar
fyrr á öldum. Eitt sinn voru aparnir aðeins fiórir að
tölu þarna, en með friðun tókst að auka stofninn. Eng-
lendingarnir vilja ólmir viðhalda apastofninum, þótt
þeir geri brezku hermönnunum ýmsar skráveifur, því
gömul spásögn segir, að sama dag og apastofninn á
Gíbraitar deyi út, þá hverfi Englendingamir þaðan
einnig.
SMAFOLK
PEANUTS
iVE 60T A GfŒAT IPEA...
LET'6 NÖMINATE THE KlP HERE
WITH THE SACK0VER HI5 HEAPÍ
FFRDTN A \D