Morgunblaðið - 23.08.1973, Qupperneq 11

táÖRGtFNBLAÐlto, — FltáMTÚDÁGUR; 23; ÁGÖST 1973
Vika á Vestf jöröum:
„Súgandaf j ör ður
besejles ikkeé<
„Súgrandafjörður besejles
ikke,“ sagði Danskurinn og
þótti engin furða eins og
hafnaraðstaða var þá, sagði
Sturia Jónsson, hreppstjóri
á Suðureyri við Súgandaf jörð,
þegar Morgunblaðsmenn
tóku hann tali þar fyrir
nokkru. Sturla er með eldri
borgurum á Suðureyri, hann
fæddist á jörðinni Suðureyri
árið 1902, var oddviti á staðn
um 1934—58 og hefur verið
hreppstjóri i 25 ár. Sturla
hafði með höndum ýmsan
rekstur á yngri árum og við
báðum hann að rif ja eitthvað
uþp frá þeim tima.
— Ég byrjaði á skaki níu
ára gamall á fjögurra tonna
báti. Ég stundaði sj óin,n í u.þ.
b, 20 ár og var skipstjóri um
tíma. Þá átii ég iika kú og
kimdur eins og flestir á staðn-
um i 20 ár. Ég hafði skipstjóra
hjá mér í vinnu í 16—17 ár
og kom upp söltunaraðstöðu
og fiskherzlu. Síðan saltaði
ég og herti o.g var
eitt sinn stærsti framleið-
andi á harðfiski á Islandd,
þegar ég komst yfir 20 tonn
í framleiðslumagni eitt árið.
Einn góðan veðurdag fékk ég
bréf frá frystihúsinu á staðn-
um, þar sem mér var tilkynnt
að ég gæti ekki fengið beitu
hjá þeim lengur nema ég seldi
húsinu helming aflans. Þá
fékk ég mér frystivél og lét
ekki kúga mig. Á þessum tíma
hafði hver sá sem var í út-
gerð hér, sina eigin bryggju
og ég smíðaði mána eigin tré-
ðryggju, fékk staura frá
Ströndum og sneri þá rnður
með handafli. En nú er ég
alveg hættur allri útgerð,
enda gat ég ekki keppt við
stór fyrirtæki með mdkinn
rekstur.
Sturla hefur verið mjög at-
hafnamikill i félagsstarfi á
Suðureyri og hefur setáð í
fjölmörgum nefndum. Nú er
hann m. a. í þjóðhátíðamefnd
Isafjarðarsýslu vegna þjóðhá-
tíðarinnar næsta ár. Hann er
jafnframt sem hreppstjóri yfiir
maður löggæzlu á staðnum og
fulltrúi sýslumannsins á Isa-
firði. Súgfirðingar eru þess
nú mjög fýsandi að fá til
starfa lögregluþjón í fullu
starfi og segir Sturla að slíkt
sé óhjákvæmilegt í kauptúni
með á sjötta hundrað ibúa,
þar sem einnig er jafnan
margt aðkomufólk.
— Við höfum mikið reynt til
þess að fá hingað löggæzlu-
menn, en viðerumvistekki á
Islandi, þegar talað er um þetta
mál. A. m. k. hefur enn verið
daufheyrzt vúð þessari ósk. En
það er nú einu simnd svo, að
ekki eru allir bindindismenn
á Islandi og maður hefur stund
um verið vakinn á nóttunni
eftir skemmtanir.
Um féiagssrtörfin sagði
Sturla, að áður hefði verið
minni atvinna og menn
því haft meiri tima til að
sinna félagsmálum, en nú
væru aldrei iandlegur lemgur
og aðstæður mamna aðrar,
Um félagsmálastar'f siitt segiir
Sturla að það hafd altaf ver-
ið umnið með velfamað Vest-
fjarða í huga, og oft meira
af þegnskap en öðrum ástæð
um.
Sturla er þekktur hagyrð-
m-gur og segist alltaf hafa
haft gamam af yisum. Hann
var árum saman formaður
Fjórðungssambanids Vestfirð-
inga og lét þá allltaf prenta
visur með fundargerðunum.
Hin siðari ár hefur hann á
hverju ári aflað sér upplýs-
inga um sjávarafla á Vest-
fjörðum og iiamdimu öBu. Þetta
hefur Sturla tekið sam-
an i litið hefti og
kailað Hagfræði Vestfirð-
Stutt spjall við Sturlu
Jónsson, hreppstjóra
inga. Með hagfræðámirB. hef-
ur ávalit fyigt eiinis konár
innigangur í bundmi máli og
fylgir hér að lokum sýnis-
hom úr skýrslu Sturlu fyrir
1969—70.
— GHH
HAGFRÆÐI
VESTFIKÐINGA
Hver er hiutur okkar í
útfiutninigi sjávarafia?
Svarið hljómar eyrum 1,
ef við lesum stuttan kafla.
Vestf irðimgar áfinam enn,
ákveðnir og frjáteir metnn,
sjóinn vilja sækja mesit
svo að aflað verði bezt.
Þeirra hlotur þjóðarbú
þvi mun verða stærri nú,
sæká aðriir sömu leið,
sæmdar renna fagurt sfceið.
Hedll sé þeim, er sækja sjó
og sæmdir hdjóta á hrannajó,
nýta iandsdns gæði góð
og guiHð færa i okkar sjóð.
Þegar ísland öðiast rétt
yfir landsins grunnd, firétt
sú mun bena siigurvon,
sæmd og heiður landsins son.
Isdands framtíð björt og blið
blómgiist, dafmi alla tíð,
gulílið hafs i hildarlieik
hrannarslióðum hvergi sveik.
Látum heiddr dáð og dug,
drengskap, hreysti, manndóms
hug
Ijóma bera ldfs um sfcedð
lamga, fagra ævileíð.
Vika á Vestfjörðum:
Fundu upp línubraut
a Tálknafirði
Liti5 við í vélsmiðjunni
og' hjá Davíð oddvita
11;
li’Vi '.t
Á TÁLKNAFIRÐI er oddviti
DavíS Davíðsson. Morgun-
blaðið leit nýleg við
hjá Davíð og konu hans frú
Gu'ðrúnu Einarsdóttur þar
seán J>au búa í nýja skóla-
húsinu á Tálknafirði. í J>orp-
inu búa nú um 250 manns og
fj'ölgar heldur en hitt, að
sögn Davíðs, og er nokkuð
um að fólk vilji flytjast
þiangað, en húsnæðisleysi á
staðmun hefur hamlað.
„Nú eru ;12 hús í byggimgu
hér í þorpiniu, en hreppurúm
hiefur sóft um að fá að
byggj a 10 leiguíbúðir í sam-
ráði við Fjórðungssambaind
Veistfirðiinga," segir Davíð.
„En húsbyggiingar kalla á
lagnir og götur og nú er búið
að undirbúa tvær götur hér
í þorpinru og það er mikið
átak fyrir svona lítið hrepps-
félag. Þær verða báðar til-
búnar undir olíumöl, sem við
vonumust töl að fá eftir örfá
ár. Við höfum amnars verið í
vandræðuim mieð að fá meinn
í vminu fyriir hreppiinin því
hér hafa menn nóg að gera í
öðrum srtörfum. Svo eru Uka
vandræði með að fá stórvirk
tæfci tdl að vinma í þessu hjá
okkur, því þau eru Öll upp-
tiekiin í vegagerð á sumrin."
Atvininuástand hefur verið
gott á Tálknafirðd. „Unndð
hefur verið alveg eins mákið
og hægt befur verið á fólk
að leggja, og stur.dum meir
en góðu hófli gegnir," segir
Davíð, „og menn hafa haft
hér góðar tekjur. Héðan eru
giesrðir út tveir línuibátar,
Tálknfirðingur og Tungufell
og hefur vel aflazt í vor.“
Barnasfcólimn á Táiknafirði
er mjög nýiegur og skammt
frá honum er sundlaug, þar
sem árlega eru haldin sund-
námslceið fyrir krakkana í
þorpinu og á Bíldudal. Á
Tálknafirði hefur verið
stofnað tónlistarféiag og tón-
listarskóli var í fýrravetur
srtárfrætotur þar í samviinnu
við tónlistarskólann á Pat-
reksfirði. Keypt var til stað-
arins vandað píanó og kirkju-
kór hóf göngu sina.
Við spurðum Davið,
hvernig ástandið væri í sam-
gönigumálum Tá’fcnfirðinga.
Hann sagðd, að barizt hefði
verið fyrir því á undanförn-
um árum, að fá sjúkraflug-
vöil á BakkavöMum u.þ.b.
12 kim leið frá J>orpinu
og væri þaið mál nú komið
fram. Flug hefði þá stórauk-
izt á Tálknafjörð, því tölu-
vert væri um að menn leigðu
sér vélar þangað. Tálknfirð-
iingar eru í lækmiishéraðí
Patnekisfjarðar og sagða
Davíð, að stundum gæti verið
erfitt að brjótast þangað yfir
fjaHiveginn að vetrd tál, J>ótt
vegagerðön reyradi alltaf að
halda opnu.
FRÉIN STUNDAR
VEFNAD OG LITUN
Frú Guðrún kona Davíðs
hefur lengi fengizt við hand-
vefraað og jurtalitun og m.a.
haldið tvær sýniragar í
Reykjavík. Hún sagði, að
hún tíndi jurtdr í nágremni
þorpsins og pressaði úr Jjeiin.
Þau hjón eru raú að byggja
á SeWátrum, Sem er yzti bær
í Táiknafjarðariirieppi. Davíð
hefur nú Verið oddviti í um
Bjarni Andrésson
við línubr autina
um borð í Tálknfirðingi.
8 ár og segist vei geta hugsað
sér að hætta því og snúa sér
að búskap.
NÉ UPPFINNING 1 VÉL-
SMIÐJU TÁLKNAFJARÐAR
Ðavíð sagðS okkur frá
uppfinnintgu sem J>eir í Vél-
Frá Tálknafirði.
Tálknfirðingur
Frystihúsið er á miðri mynd.
smiðju Tállknafjarðar hafa
verið að vinna að og við
sraerum okkur til Bjama
Aradréssoraar í vélismiðjunni.:
Bjarnd og Magnús Guð-
mundsson skipstjóri á Pat-
reksfirði hafa sameiginlega
unnið að því að útfæra hug-
mynd um ttnúbrauit og hefur
vélsmiiðjan niú smíðað og
selt þetta tæki í flesta línu-
báta á Vestfjörðum. I Hnu-
brautinná skilst fiskurinn
sjálfvirkt frá linunni og J>arf
ekki að gogga hann af. Við
þetta fæst miiklu vandaðri
fiskur og auk J>ess sparast
mitkið í taumurn og öngluín.
Bjarni sagði, að véismiðjan
hefði nú fiengið einkaieyfi á
fraanled'ðslu J>essarar brautar
og sagðist hainn ekki getað
annað eftirspum efitir þeiim.
Verð hverrar brauitar er tæp-
ar hundrað þúsund krónur og
er sagt, að tæteið borgi sig
upp á tveimur árum.
f Vétemiðju TáJknafjarðar
vinraa 6—-7 miamras og væri vel
hægt að ráða fleiri, að sögn
Bjarna. Önnur helztu atviiranu-
fyrirtæki á Táiknafirði eru
hraðfrystijiúsið, beimainjöis-
verksmiöjara, og veiðarfæra-
verkstæði aiik bátanraa.
—- GHH.