Morgunblaðið - 23.08.1973, Síða 22

MOHGUNBLAfoaÐ, — KIMMTUDAGUH 23. ÁGÚST 1973
Minning:
Jónas Eyvindsson
fyrrv. símaverkstjöri
Fæddur 3. apríl 1884.
: Dáinn 14. ágúst 1973.
NÚ er geTiigintn góður dremgur.
Jónas Eyvindsson, fyrrum sáma-
verksitjári, er í dag kvaddur
himztu kveðju at£ dætrum sinum,
tenigdasonum og dóttuirdóttur. Ein
hamn er eiihniig kvaddur af öðnum
ættiangum síinum, svo og af miiikJ-
urn fjölda vina og kunmiinigja.
Ég, sem þessiar fáu og fátæk-
legu ilinur læt frá mér fara, áititii
því láni að fagna að kynnast
Jóniasd fyrir meira en 40 árum,
og með vaxandli kynnum varð
úr þeiiim sú vináitta, er aldrei bar
nokkum skugga á.
Jón as var visisuiiega miikið Ijúf-
memná, hann viildli ævin'lega gera
t
ESgárnmaður minn,
Björn Árnason,
Eskifirðl,
verður jarðisiuingiinin frá Ðsiki-
fjarðarkirkju í dag, fimmtu-
dagton 23. ágúst kl. 2 e.h.
Steinunn I>6rðardóttlr.
öðrum ailán þann greáðia, er í
hanis vaidi var að láita í té. Það
eru áreáðaniegia margir, sem
hafa sltaðáð — og enniþá standa
margir — í miikSIM þakkarskuld
við Jónas, fyrir hans ómæidu
hjálpsemi og hans blýíegia við-
mót, er þeir leiituðu táll hans á
hams óvenjulega llan.ga og giiftu-
drjúgia starfisfer'M. sem verk-
sitjóri.
Ililisakir mun Jónais aldrei hafa
troðlið við nokkum maim. Hann
vair vissulegia „drengur góður"
í þessara orða bezitrj merkdinigu.
Jónas var starfsmaður Bæj-
arsíma Reykjiaivíkur í yfir 50 ár
eða svo að segja affllt frá því, er
fynst var farið að leggja síma
uim bæinn. Af þesisium tíima var
t
Inndlegar þafkkir fyrir auð-
sýnda samúð við andlát og
jarðarför föður okkar, afa,
langafa og bróður,
Sturlaugs Lárussonar
Fjeldsled,
Kárastíg 3.
Vandamenn.
t
Systir okkar,
UNA HJARTARDÓTTIR,
lézt hinn 21. þ.m. Útför hennar verðor gerð frá Fossvogs-
kirkju miðvikudagion 29. þ.m. kl. T.30.
Eiríkur Hjartarson. Malín Hjartardóttir.
t
Systir okkar,
DAGBJÖRT ASGEIRSDÓTTIR,
andaðist að heimili sínu, Hátúni 10, 21. ágúst.
Hulda Ásgeirsdóttir,
Jóhanna Ásgeirsdóttir.
hantn lengst af verk-st jóri éða þár
tdl hnnn varð að láta af störfum
fyrir aldursfsakir. Áður hafði
hann starfað um skeið hjá.
„Marcónii-félaginu".
Það gefur því auga leið, að
maður, sem gegnir siiku starfi
svo lengi, getur ekki komizt hjá
því að kynnast og hafa samskipti
við mikinn fjölda fólfkis. Það
gerði þyí Jónas eðlitega, og ekki
tel ég likiegt að nokkur sé sá
maður tii, er ekki teliur sig hafa
haft gott af að umgangast hann,
að starfa með honum eða hjá
honum.
Við Jónas störfuðuim aifflmákið
saiman um áratugaskeið að ýms-
um félagsmáilum. Ég hafði því
mjög náJin kynni af honum og er
ég hocnium vii.ssulega ákaftega
þakklátur fyrir.
Harm gekk i Frimúrararegluna
skammu eftdr að hún tók að
starfa hér á latndi, eða árið 1924,
og starfaði hann þar i mörg ár.
Jónas gekk í Verksrtjóraféiag
Reykjavikur sitrax eftir sitofnun
þess og gegndi þar ýmsum störf-
uim, var hamn t.d. formaður
félagsiins um skeið. Þá var hann
einm af stofnendum Verkstjóra-
samtoands Islamds, en það var
stofnað árið 1938. Bimndig þar
gegmdi hainn störfum, var t.d.
í mörg ár gjaOdkeri þess og var
gerður að hedðursféiaga þar.
Eimmlg rmuin hann hafa verið eimm
af stofinendum Verkamanna-
féiiagsims Dagsbrúnar á sínum
tíima.
Jónas var traustur maður,
ábyggilegur og saimvizkusaimur
í hvlvetna. Munnleg loforð hans
brugðust engiuan, þau voru jafin
góð þeim, er ri/tuð eru og vott-
fest, ef þvi var að sikipta.
1 ednikalifii sírau var Jónas
vissulega hamiinigjusaimur maður,
enda þótt þar stkdptust á skih og
sikúrir, svo sem verða viii hjá
flestum.
Hinn 11. mai 1905 gekk hann
að edgá sina ágætu eiglinkonu,
Gunnfríði Rögnvaidsdóittur, sem
niú er láfiitn fyrir fjórum árum.
Hjómaiband þeirra var óvenjutega
ástúðlegt óg bar hið fagra heim-
i'ld þeirra því ótvírætt vdtni, að
miikii simekkvísi og einhuga sam-
sltarf réð þar ríkjum. Þaíngað
var bæði gott og gaman að koma.
Viðtökur, viðmót aillit og gest-
rismdn var hverjum ógleyman-
leg.
Ég minnist þess, þegar þau
hjónin héldu upp á 60 ára hjú-
skapanafmæld (demamtsbrúð-
kaup) sitt, þann 11. mal 1965, að
þá var sagt firá þvi, að þegar
þau vonu umg og ógift, þá gerðu
þaiu sér það tdi gamans að íana
gangandi um hávetur héðan úr
bænum til Hafnanfjarðar tdi þess
að fana þar á diainsleik. Ég itei
ekkd IlíMegt að margir gerðu
slífct nú á dögum.
Það var afflitaf ánægjudegt að
vera í návist þeárra, hvort sem
það var í fámennium hópi eða í
margmennu saimkvæimi. Þau
voru æviniega gdöð og kát og
gerðu margit sér ti'l gamans. Þá
var ekki síður skemimtitegt að
vera á ferðaiagti með þeám, en
tækifæri til þess gafist mér ofit-
ar en einu sinnd, cvg er aOtaf jafn
ánœgjutegt að hugsa tii þeárra
ferða.
Þau hjónlin eignuðusit fjögur
bönn, tvær dætur og tvo syni,
sem þau mássrtM báða á unga
aldri. Dætur þeirra eru: Jóna,
giít Kjartani Guðnasynii, deditíar-
stjóra hjá Tryggiingastofinun rík-
isiims, og Unnur, giifit Hermanni
Hermarmssyni, hinium kunna
markmanni hjá knarttspyrmu-
félaiginu Vai, nú forsrtjóri Sund-
hadilar Reykjavikur. Dótiturdóttir
Jónasar, er ber nafin móður-
ömmu sinnar, Gunntfríðar, er
enn ung stúlka á heimlidd foreldra
sinna, þeirra Unirnar og Her-
marans.
Jóraas var búinn að vera heilsu-
MitM í nokkiur ár, svo það má
rétifdfcga segja, að honum hafi
verið þönf á hvíldlimmii.
Ég kveð þi'g nú, vinur, með
innilegu þakMætá fyrir langa og
trygga vimáttu, og sérstaMega
ánægjulegt samsíarfi
Far þú í firiðá, —r
friður Guðs þig bliessd,
haf þú þökk fyrir aiit
— og aJJt.
Öllum ásitvinum hamis bið ég
blessumar Guðs. Megi miinmdng
góðs manms hugga þá, styrkja
þá og styðja. ■ < > '
J.G.J.
14 ÁGÚST si. lézt Jónas Ey-
vindsson, fynrv. símaverkstjóri,
í fæðingarbæ sínum, Reykjavik,
á 90. aldursári. Lokið er frið-
sælu ævikvöldá öðlingsmanns etft
ir lanigan og farsælan ævidag.
Hanm hlýtur nú hinztu hviiu við
hlið eigimkonu sinmar, sem lézt
fyrir tæpum 4 árum, en þeim
var það uranað að litfa í ástríku
hjónabandi i 64 ár. Mænmist um
vert mun Jónasi hafa þófit að
lifa lengur en hún, svo samrýnd
'Sem þau hjón voru alla tdð, en
vissulega naut hann þó frábærr-
ar umhyggju dætra sinna og
ástvina og kurani sannariega að
meta það.
Útför Jónasar verður gerð í
dag firá Dómkirkjunni, þar sem
hann íermdist fyrir 75 árum. Þá
voru ibúar Reykjavdkur milli 3
og 4 þúsund. Jónas Eyvindsson
fæddist 3. apríl 1884 i Eyvindar-
bæ í Skuggahverfinu, þar sem
raú er Lindargata 26. Bömin á
þeim sdóðum léku sér tiðum í
flæðarmáiinu, þar sem nú er
Skúlagata, en oft var farið í
lengri eða skemmri landkönnun-
arferðir og á haustin i berjamó
á Skólavörðuhæð. Jónas sóttl
bamaskóla, sem var þar sem
lögregiustöðán var í Pósthús-
stræti til skamms tíma. Strax
eftir að haran fermdist, fór hann
í sveiit, en um haustið fór haran
að ieiiba sér að viinnu. Hana fékk
hann í Sturlubakaríi í Vallar-
'Stræti, þar sem nú er Bjöms-
bakari. Efitir að hafa hnoðað deig
og hreinsað plötur I nokkra mán
uði, breytti hann um vinnustað
og réðst til Jensensbakarís, sem
var í Austurstræti 17. Vinnutím-
iran var frá 5 á morgnana til M.
5 á daginn. Þar vár þrælavinna,
en sultarfæði. Eftir að hafa uran-
ið þar í tvö ár, hafði hann feng-
ið nóg af bakarastörfum og tók
heldur að vinna á eyrinni. En
þá var það sonnkölíuð eyri, þvi
að þá' var engin hofin í Reykja-
vik. Vann Jónas við uppskipun
Hjartkær móðir okkar,
JÓNÍNA HELGA SIGURÐARDÓTTIR,
til heirrútis að Holtagerði 26, Kópavogi, andaðist að hjúkrunar-
heimilinu Grund 22/8.
Guðriður Gestsdóttir, Kristín Gestsdóttir.
Inniiegar þakkir til atlra þeirra sem sýndu okkur vináttú
og samúð við andlét og jarðarför föður miris, tengdáföður
og afa,
GUÐMUNDAR ANDRÉSSONAR,
Bokmgarvík.
Andrés Guðmundsson, Sigríður Williamsdóttir,
og afabörn hins látna.
Eiginmaður minn.
EGILL ARNASON,
stórkaupmaður.
andaðist þann 21. ágúst.
Asta Norðmann.
Þökkum innilega auðsýnda samúð og vinarhug við andlát
og jarðarför,
KJARTANS Ó. FILIPPUSSONAR,
bifvélavirkja, Bjamarstíg 1.
Asta Agútsdóttír,
Rafn Kjartansson,
Haukur Kjartansson,
Þorvaldur Kjartansson,
Agúst Kjartansson,
Agústa Bjömsdóttir,
Vilborg Guðjónsdóttir,
Hjördis Guðmundsdóttir,
Ingibjörg Þórarinsdóttir,
Guðrún Guðmundsdóttir
og bamaböm.

t Hjartkær eiginkona mín, móðir, tengdamóðir og amma. t Þökkum innilega auðsýnda samúð við andlát og jarðarför
ÞÓRUNN KRISTMUNDSDÓTTIR, móður okkar, tengdamóður og ömmu.
Austurvegi 14, Isafirði, RAGNHILDAR EINARSDÓTTUR,
verður jarðsett frá Isafjarðarkirkju föstudaginn 24. ágúst kl. 2. Hlíðarvegi 60a, Kópavogi.
Gisli Hólmbergsson, Björgvin Bjamason, Ingibjörg Arnadóttir,
1 ' • 1 Anna Gísladóttir, Sturlaugur Jóhannsson, Einar Bjamason,
Fríða Gísladóttir, Pétur Blöndal, Ragnar Bjamason, Guðleif Jörundardóttir,
Hólmberg Gislason, Sóley Gestsdóttir, Fjóla Bjamadóttir, Sigurður Gíslason,
Kristmundur Gíslason, Friðgerður Sigurðardóttír, Jón Bjarnason, Sólveig Mariusdóttir,
Páll Sturlaugsson, Errima Rafnsdóttir l, Hólmfríður Bjamadóttir. Haukur Sigurðsson,
og bamabörn. og barnaböm.

bæði á bátum ög eins við' burð
úr flæðarmáli upp í hús. Mimn-
iisstæðastur var Jóraasi saltburð-
urinn. Kom hainri ofit heim með
sárt bakið eftir þann burð.
EÍn vinnari á éyrinirai varð til
þesis, að honum bauðst að hlaupa
í skarðið fyrir þjón, sem yeíkzt
hafði, á öðru farrými „Skál-
holts", sem var í strandsigling-
um hér við lan<l. Nokkrum mán-
uðum siðar réðst hann svó á
„Skáiholt" sem háseti og var þar
á fjórða ár og siigldi einnig mfflli
landa. 1 þéssu starfi lærði hánn
dönskiu bærilega, og sú kunnátta
réð miklu um firamtið hans. Þá
hatfði nýlega verið stofinað „Taí-
simahlutatféliag Reykjavíbur", og
á vegum þess kom daraskur síma
maður til landsiras í nóvember
1904. Hann vantaði tvo menn i
vinniu við símalagndngar og leit-
aði fyritr sér um menn, sem
kyranu dörasku. Horaum var berat
á Jóriais, sem réðst þegar til
hans Og mætti tii vinnu hjá hon-
um daginn eftir, 22. nóvember
1904. Jóraas Eyviridsson var þann
i'g fyrstl Istendinguriinn, sem
réðst til simans og þar vann
hann í hálfa öld og lét af Störf-
um sjötugur að aldri i árslok
1954.
Jónas vann fynst sem verka-
maður við simann, siðan sem
floikksstjóri og var loks skipað-
ur aðalverkstjóri bæjarsimam
1922. Haras ævistarf var þammiig
að tengja saman borgara bæjar-
ims. En þótt vinnudagurinn væri
þá otft langur, hrukku launin
ffla til að framfileyta fjölskyld-
unni. Hairan raeyddist því til þess
Framhald á bís. 25.