Morgunblaðið - 23.08.1973, Blaðsíða 25

Morgunblaðið - 23.08.1973, Blaðsíða 25
MORGUN!BLAE>I£>. — FIMMTUDAGUR 23. ÁGÚST 1»73 25 — Nú ertn búínn að spyrja um launin, fríið, kaffitíma, mötuueyti, og viltu ekki spyrja dálítið um vinnuna? ★ Hj úkL'unr'kona á vitfirr- inigahætó: — Það er hér mað- ur, sem er að spyrja, hvort við höfum mifest nokkum karimaTin af hælinu? Læfknirinm: — Nú, ef hverju viill hann vita það? Hjúkarunarkonan: — Hann segir að einihver hafa strokið mieð konuna sína í nótt. — Ert það þú, sem pantaðir oppáhaldsrétt matsvemsins? *. stjörnu , JEANE DIXON SdJ rtrúturinn, 21. marz — 19. apríl. Skfmmtileeur bl*r hvílir yfir mcrki þcssu. Oagurinn verSur !>ó sérstaklcga skemmtBegur fyrir unga fólkið. Nautið, 2ð. april — 20. mai. láttu aðra ekki hafa neikvæð áhrif á þig. Vertu aiálfstæður ttg ikvfðinn. Tviburarnir, 21. maí — 20. júní f kvöld færðu óvæntar fréttir varlbnéi hagMnunnmál þín. Krabbinn, 21. júni — 22. júií. Þetta verður góður dasur fyrir þá, se-m stauda í framkvæmdum. Ljónið. 23. júlí — 22. ágúst. k«ma fyrir dagar, »»'m allt giMigur ilLa. ÞetU verður erfið- ur dagur. Mærin. 23. ágúst — 22. september. Rómantíkiu verður i liávesriim höfð í kvöld. Þú fserð óak þína upi»fylfta. Vogin, 23. september — 22. október. I*ú hefur tilhneigringu til að flana að hlutom og taka skjótar ákvarðanír. Vertu varkár. Sporðdrekinn, 23. október — 21. nóveniber. Þú skalt stefna að þvi að Ijúka verkefnum þínam i dag. Bogmaðurinn, 22. nóvember — 21. desember. Attt bendir til að þn letvdir i ævintýri í dagr. KteingeMin, 22. desember — 19. janúar. Kf þú ert á ferÖinni i dag, skaltu gæta vel að bilunum. Vatnsberinn, 20. janúar — 18. febrúar. Kf illa gengur í dag, skaltu ekki láta hugfallast. Fiskarnir, 19. febrúar — 20. marz. Þú færð svar við spumingu, sem þú hefur lengi velt fyrir þér. Svarið verður þér til mikillar gleði. Vinir þínir leita til þíu í dag. Þú ert úrræðagróður og: vilt öðrum vel. Óskum að rúðu nema I framreiðslu. Upplýsingar hjá veitingastjóra í dag og næstu daga. SUÐURLANDSBRAUT 2 SÍMI 82200 Björn Árnason Eskifirði — Minning MÓE>U RBRÓÐIR minn Björn Arnason er látirrn rúralega átt- ræður að atdri, fæddur 9. des. 1892. Fore&drar hans voru Guðný Sigurðardóttir og Ámi Halldórs- son, sem lengi var útgerðarmað- ur á Eskifirði. Ósjáifrátt líður hugurirm til baka til löngu liðinna daga. Ég get sagt eins og Matthias, að ég man það bam, er sviptur allri sút, sat ég bam . . . Og fyrstu mínnrngar minar eri einmitt um jólatréð, sem hann Bjöm sá um, og gerði okkur jólin ógieyman- ieg, og þegar hann svo rétti mér höndina og gekk með okkur bömunum í kringum tréð og söng með okkur jólasálminn, þá fyrst kom sú stund, sem aldrei máist úr barnshugiaaium. Mamma og systkimi henmar átitu ötó sín byrj UTnarhe imili á Hlíðarendanum á Eskifrrði. Sam- komulagið var þannig, að við áötum alls staðar heima á þess- um heimilum og á jólunum var þetta allt ein fjöiskylda. Bjöm var svo bamgóður, og jafnvel þegar hann kom iaun eftir erfltl dagsverk, átti hann aiMltaf stund tít að sitnma okkur krökkunum. Var því ekki nema vrm að spor- in væru mörg til hans. Ekki spiIItS hún Steinunn frá Siétta- leiti, hains ágæfca og dugmikla kona, sem nú lifir mann sinn. Hún hafði alltaf nógan tima til að símna okkur AMtaf var rúm í, etdhúsmu henrnar, og ef það mæfcti mæla, þá myndi það geta sagt mikið af fallegum ævimtýr- um, léttum hiiátrum, söng og gleðí. Það er því von að mér verði nú staldrað við í eldhús- inu hennar Steinu, sem ég kom seiirtast i á sjómayinadagsheLginni i vor og naut með þeim Lndæ.ll- ar stundar. Enn gátu þau bros- að, er ég rifjað* upp tóðinn tima og mér fanmst herbergið stækka og bjarmi minninganna fióði yfir atlt. Oft var ég búinn að taka í vinnutúrta höndina hans Bjöms, oít hafði hann leitt mtg upp um fjöal og út á bæi. Höndin hans var svo traust tíll alis, og marg- an steingarðinn hlóð þessi sama hönd. Það var eins og hún gæti aMrei orðið hrjúf, hversu mörg- 'Jim steinum, sem hún lyfti, Hann fékk lika að vinna um dagana, og aíítaf var hann hinm sami, dyggi þjórm, hverjum sem hann vann. Hann vildi aldrei láta standa upp á »g með neimn hlut. Þegar hanm seldi Vtonu síina, viiidi hann að húsbóndimn yrði ánægður. Bn svo er hibt að þau handtök, sem hann rétti þeim, sem I vanda voru og þurftu á hjálp að hakJa, voru aidrei tiund- uð, og þau voru mörg, já, ótal mörg. Björn vanm sér allra traust. Hairm var vtoseell bæði í verki og tcmstuindum, gteddist svo hjantamilega með vtoum sín,- um, en var þó engirwi hégóma- maður, enda hafði veröidto kenmt horrnm að í sveita síns andritis skyldi maður stos brauðs neyta. Bjöm og Stetoumm urðu aldreti rik á veraSdlegan mæiikvarða, enda hygg ég að það hafi ekki verið takmarkið, s©m þau kepptu að, en af þeim auði, sem ekkert fær gramdað, og þetot verðmæt- um, sem skapa hjartanu fögn- uð, áttu þau gnægtir og brunn góðvfkiar þeirra þrauit aldrei. Þess vegjra ábtum við krakkam- ir aittaif öruggt skiól hjá þeim. Bjöm var einstaklega trygguir vtoum sínum. Jafrrvel eftiir að ha«n hafði fengið áfail'l og áliti ekki Jéfct um gamg, fanmst hom- 'im ekki amnað hiýða en að hann heimsækti vtoi sína, jafnvel þótt um þvert þorpið væri að fara. Ör þeim ferðum kom hann aiiitaf sættó. Oft fóruan Við saman út á Barðsnesbæina, þar seim vtoa- fóik okkar bjó og þar var honiwnt jafnan fagnað sem kæntm vini. Lif Bjöms var barátta, stundttm hörð, stundum miid, en hvað nm það, úr hverri hiidi kom hamn heilil. Mér varð hann sá stólpi í aasku, sem ég gat stutlt mág við. Að mörgu mótaði hamn lífsivið- horf mín. Öll ævtotýrto, sem hamn kunni, og sögumar hams voru á þá leið, að keppa efttr því æðsta i lifinu, og hainn g»it með fraimkomu sinni brenmt inm í bamshuganm að svo sem rrtertn sái svo uppskeri menn. Það var hiið sa'rmia lífegildi, sem harwt hafði á oddimum og fór eftiir því. Hanm varð þvi fyrirmynd, sem óhætt var að færa sér í nyt. Þess vegna blessa ég nú mimn- ingu harns og þalcka. Þau eru nú 60 árto, setm þaiu Bjöm og Stein- unn hafa sfcaðið hlið við htóð. Hún sá trausti stólpi, sem allitiaif hefur staðið og enn er hún tein- rétt, þrátt fyrir erfiði daigsims. Nei, hanni Stetou er ekki fisjað saman. 1 dag er hugurtoin heima í gömlu kirkjurmi minmi á Eski- firði. Harm vill vera viðstaddœr, þegar hcrtn góði drengur og siaim- ferðarmaður verður kvaddur hinztu kveðju af sveít’Jnguin'Uiri. Dottton gaf og drottton tók. Lof- aður veri hamt og í hendi harus er allt okkar líf. Guð blessi þig, góði frænleK minn. Hittumst hejyr handasn við gröf og dauða. Ámi Helgaaan. — Minning Jónas Framh. af bls. 22 að fá sér aukavinnu, og atvikin höguðu því svo, að hann varð fyrstoi íslenzki kvikmyndastarfs- maðurinn hér í bæ. Varun hann í 15 ár í Gamla biói, er það var í Fjalakettmum, Aðalstræti 8. Hanm gætti dyranna og lengi jafn framt mótorsins. Vinnudagurinn var þvi oft langur samanlagt á þessum árum. Síðar urðu raf lagnír etortig hans aukavinna, og varð hann eirm af fyrstu raf- virkjum Reykjavíkur, þótt aldrei hefði hann lært neitt um þau eÉti. Þetta er í mjög stórum drátt- um starfssaga Jónasar Eyvtods- sonar. Hann var vel að því kom- ton að vera geröur að heiðursfé- laga Reykjavikurféliagsins sem og einnig Félags íslenzkra síma- manrta og Verkstjórasambands Is lands. Þá var hamn og sæmdur Fátkaorðunni, er hann lét af störfum við Bæjarsímann 1954. Foreklrar Jónasar voru Eyvind ur Eyvtodsson, æfctaðuir frá Mið- engi i Grímsnesi, og Maria Ólafs- dóttir, sem fæddist i litlum bæ, sem stóð þar sem nú er Inigólfs- stræti 21. Voru þau hið mesta dugnaðarfólk, en það var etgi aðeiins, að heirnilisfaðirinn yruii ávallt hörðum hörtdum, helduir vann húsmóðirin liengi við kola- burð. En það var hreysti og seigla í báðum ættum, svo að Jónas átti ekki iangt að sækja það. Foreldrar hans dóu báðir 1940, móðir hans 86 ára, en fað- irinn 84 ára. 11. mai 1905 gekk Jómas að eiga Gunnfríði Rögnvaldsdóttur Jónssomar, útvegsbónda að Skála tanga á Akranesi. Þau voru þá bæði nýlega orðiin 21. árs, eti aðeins mánaðaraldursmuinur var á þeim. Hjónaband þetrra var eins farsælt og hugsazt getur. Lundarfar og geðsiag þeirra beggja var stókt, að heimfeliífið var í senn friðsæit, tonitegt og skemmttlegt. Heimili þeirra bar vitni um frábært handbragð hús freyjunnar, smekkvísi og hrein- le'ika, Og himum dugmi'kla eigto manni auðnaðist að byggja þrjú hús fyrir fjölskylduna, hið síð- asta að Sjafnargötu 7, þar sem þau bjuggu frá 1931. Þau Jónas og Gunnfríður eign uðust 4 börn, tvo drengi og tvær stúl'kur. Þau urðu fyrír þeirri miklu sorg að missa báða dreng- iina í bernsku, annan hálfs þriðja árs, en hinn 7 ára. Dætumar eru Jóna, sem kvænt er Kjartani Guðnasjmi, afgreiðsiustjóra hjá Tryggtogastofnuninni, og Unnur, kvænt Hermanni Hermarrnssyn i, forstjóra SundhatJar Reykjavik- ur. t>au eiga etoa dóttur, Gtrnn- fríði, sem var sóbargeisö afa og ömmu. Jónas Eyvindsson og Fríða, frænka, eru hið yndislegasta fólk, sem ég hef kynnzt. Atlir dagar ejga kvöld, og við erurn þakklát fyrír, að þau fengu áð liifa svo lengi. Við kveðjum Jónas Eyvinds- son í dag með tonilegu þakklaeti og djúpri virðingu. Sveinn Ásgeirsson. ÚT5ALA Karlmannaföt kr. 3850.—, stórar stærðir. Terylenebuxur kr. 1575.— Verzlunin í Aðalstræti hættir um næstu mánaðamót. ANDRÉS, ANDRÉS, Aðalstræti 16. Skólavörðustíg 22. Huseign til sölu d Akureyri Kauptilboð óskast í húseignina Eyrarlandsveg 16, Akureyri, ásamt tilheyrandi leigulóð. Lágmarkssöluverð húseignarinnar, skv. 9. gr. laga nr. 27/1968, er ákveðið af seljanda kr. 3.300.000.00. Húsið verður til sýnis þeim, er þess óska, föstudag- inn 24. ágúst kl. 5—7 og laugardaginn 25. ágúst kL 1—3 e.h. og verða tilboðseyðublöð afhent á stiaðn.- um. Kauptilboð þurfa að berast skrifstofu vorri fyrir kl. 11:00 f.h. fimmtudaginn 30. ágúst nk. INNKAUPASTOFNUN RÍKISINS BORGftBTÚN! 7 SÍMI 26844

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.