Morgunblaðið - 20.08.1974, Side 22

22
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 20. ÁGÚST 1974
Minnina:
Mœðgurnar Pálína Elíasdótt-
ir og Jónína L Elíasdóttir
Fáein kveðju- og þakkarorð til
mæðganna Pálfnu Elíasdóttur og
Jónfnu Elfasdóttur.
Mér verður orða vant, er ég vil
kveðja og þakka. Svo sérstakt var
samlíf mæðgnanna á Laufásvegi
18 og fordæmi þess fagurt, að
skáld þyrfti til að færa þá lýsingu
í verðugan búning. I hálfan
sjöunda áratug samtvinnaðist
heimilislíf þeirra f sveit og borg,
og dauðinn kvaddi þær til nýrrar
samfylgdar, svo að vart varð bil í
milli. Pálína lézt 7. þ.m. og Jón-
ína, dóttir hennar, 5 dögum síðar.
t
Móðir okkar
halldóra jóhannes-
DÓTTIR,
Safamýri 34,
lézt 1 7. ágúst
Fyrir hönd vandamanna
Við fylgjum þeim saman til móð-
urmoldar í dag. Hvorki líf né
dauði skildi þær að.
Pálína Elíasdóttir fæddist á
Syðri-Steinsmýri í Meðallandi 28.
apríl 1885. Ólst hún þar upp og f
Þykkvabæ í Landbroti hjá
foreldrum sínum, Gyðríði Þór-
hallsdóttur og manni hennar
Elíasi Gissurarsyni, bónda.
Fimmtán ára að aldri varð hún
vinnukona að Prestsbakka á Síðu,
þremur árum síðar f Hörgsdal og
giftist þar 19 ára gömul Elíasi,
syni Bjarna Bjarnasonar bónda
þar og konu hans Hefgu Pálsdótt-
ur. Attu þau samleið síðan, unz
Elíaslézt í ársbyrjun 1970.
Sjálfstæðan búskap hófu þau í
Prestsbakkakoti, en fluttu fimm
árum síðar að Hunkubökkum og
bjuggu þar frá 1911 til 1920, er
þau fluttu til Reykjavíkur, ^>ar
sem Elfas gegndi kennslustörfum
og síðar yfirkennarastarfi við
Barnaskólann f Reykjavík (Mið-
bæjarskólann) um aldar-
fjórðungsskeið. Heimili áttu þau
fyrst að Þórsgötu 10, síðar Sól-
vallagötu 5 og lengst að Laufás-
vegi 18, þar sem þau reistu sér
vinalegt hús árið 1937. Fékk Elías
þar og aðstöðu til að sinna tóm-
stundaiðju sinni og hugðarefni
við höndlun og viðgerð hljóðfæra.
Léku þar saman hugur og hönd,
svo sem og var um allt heimilis-
hald þeirra hjóna og barna þeirra.
Þrjú börnin kveðja móður og syst-
ur í dag: Helgi fyrrum fræðslu-
málastjóri, Helga Jóna kennari og
húsfreyja, og Gissur, hljóðfæra-
smiður.
Jónína Ingibjörg fæddist 10.
nóvember 1907 í Prestsbakkakoti,
ólst upp í foreldrahúsum og átti
þar ætíð sitt heimili, fyrst sem
barn við móðurfaðm og föðurkné,
en síðar sem ómetanleg stoð og
stytta foreldrum sínum, er þau
þurftu hlynningar við á elliárum.
Hún giftist 5. sept. 1953 frænda
sínum Davíð Ásmundssyni frá
Hofi í öræfum, en hann átti
lengst af sitt heimili i Skaftár-
tungu, unz hann fluttist til
Reykjavíkur árið 1947. Urðu þau
samhent í að móta af alúð sitt
fagra heimili, sem þau völdu
einnig stað á Laufásvegi 18. í
röska tvo áratugi gegndu þau
Jónína og Davíð þeim um-
önnunarskyldum við eigið heimili
og foreldra hennar, að líklega má
einstætt telja.
En jafnhliða tvöfaldri heimilis-
önn gegndi Jónfna ýmsum vanda-
sömum störfum og alls staðar svo
að af bar. Frá 1926 var hún ritari
hjá dr. Jón Helgasyni, biskup,
síðar bókari og gjaldkeri hjá
Mjólkurfélagi Reykjavíkur og
Liverpool. En lengst vann hún að
svipuðum og fleiri skrifstofu-
störfum við embætti fræðslumála-
stjóra og síðustu árin hjá bóka-
fulltrúa ríkisins. Allt starf
hennar mótaðist af samvizkusemi,
vandvirkni og einlægni. Það kom
oft í hennar hlut að rita og ganga
frá prófgögnum í hendur skóla.
Sjaldan eða aldrei varð þar vant í
neinu, er hún gat við ráðið, enda
var henni ljóst, að farnaður
nemenda gat byggst mjög á henn-
ar verki. Uppeldi hennar og eðli
krafðist sjálfsaga og skyldurækni,
menntunar hafði hún aflað sér til
starfa sinna, fyrst með námskeið-
um hér heima, en sfðan með ferð-
um og dvöl erlendis, einkum í
Þýzkalandi. Þann tíma einn var
hún fjarri foreldrum sínum, en
hvarf aftur til þeirra í hvert sinn.
1 meira en fjóra áratugi hefi ég
haft svo náin kynni af heimilis-
haldi Pálínu og Jónfnu, að ég get
um borið. Þar leitaði ég skjóls og
athvarfs hjá frænda mínum, er ég
fyrsta sinn hélt úr foreldrahús-
um, dvaldi vetrarlangt hjá þeim á
erfiðu tfmabili ævi minnar og
leitaði þangað halds og trausts
allar stundir síðan.
Þangað sótti ég hollráð, huggun
og gleðigjafa, sem mótað hafa líf
mitt og ævi meira en flest eða allt
aunað utan eigin foreldrahúsa. A
Laufásvegi 18 fékk ég skjólhús og
aðhlynningu svo, sem væri ég eitt
af börnum Pálínu og Elíasar á
erfiðasta námsvetri mínum. Má
þar eigi milli skilja, hvað mest vó
mér til hjálpar: hollráð, traust og
listhneigð frænda míns, eða um-
hyggja og blíóa Pálínu. Svo mikið
er víst, að ég fekk á henni matar-
ást og sonarást í senn og hefur
hvorugt firnzt síðan.
Af samneyti við sumt fólk verð-
um við meiri og betri menn. Svo
var um hvern, sem kynntist
heimili Pálínu og Elíasar. Engum
gat heldur leynzt, hver þar var
þáttur barna þeirra, og þá eigi sízt
Jónínu, sem segja má að fórnaði
lífi sínu fyrir heimilin sín tvenn
og vanrækti þó aldrei skyldustörf
sín á öðrum vettvangi. Flestir
hefðu vafalaust valið léttari kost-
heimilis með manni sínum, að
finna sér bústað, þar sem eigi var
kallfært í milli. En slík var
skyldutilfinning hennar, er hún
vissi móður sína sakir fötlunar
eigi fullfæra að sinna hverju
verki, að hún valdi þann kostinn,
sem aðeins gat þýtt tvöfalt erfiði.
1 þessu sem öðru studdi eiginmað-
ur hennar það sjónarmið og hlaut
af þvf og öllum kynnum virðingu
og þökk tengdaforeldra sinna,
þótt eigi væri hátt flíkað fremur
en mörgu öðru, er dýpst bjó í
huga.
Reglusemi og snyrtimennska
þeirra mæðgna bar af. Sumum
kann að hafa þótt þar nóg um, er
utan stóðu, en mér varð það slíkur
skóli, að annan betri hefi ég eigi
þekkt. 1 fótspor slíkra fyrirmynda
kemst maður sjaldan, en for-
dæmið skilur þó mörk eftir, sem
eigi mást. Hver dagur og stund
átti sér stað og tima til úrlausnar
ákveðinna verkefna. Allt gekk þó
án hávaða og stóryrða eða
ádeilna. Samlíf beggja hjónanna
bar öll þessi einkenni. Aldrei
heyrði ég orði hallað eða deilt um
vini og viðhorf f viðræðum
Elíasar og Pálínu. Varla er þó
vandalaust að búa saman í hálfan
sjöunda áratug.
En nú er þessum nánu tengsl-
um og kynnum hjá okkur lokið í
bili. Við söknum öll þeirra unaðs-
stunda, sem við áttum á Laufás-
vegi 18 eða fvrri búsetustöðum
mæðgnanna.
Við fórum ætíð af fundi þeirra
heimila betri menn og bjartsýnni,
hvfld og hress. Við kveðjum því í
dag með hjartans þökk fyrir
fagurt mannlíf.
Guð blessi minningu mæðgn-
anna og geri þeim styrk, sem mest
hafa misst við fráfall þeirra.
Helgi Þorláksson.
Miðvikudaginn 7. þ.m. lézt að
heimili sínu móðursystir mín,
Pálfna Elíasdóttir Laufásvegi 18,
ekkja Elíasar Bjarnasonar fyrr-
um yfirkennara við Miðbæjar-
barnaskólann í Reykjavfk. Nú
kveður hún á lfkum aldri og eigin-
maður hennar var er hann lézt, 4.
jan. 1970, og mér finnst, að tíminn
hafi verið orðinn nogu langur til
þess að hnýta aftur slitinn þráð.
Annars var hún alltaf róleg og
þakklát börnum sínum, tengda-
börnum og barnabörnum, er um-
vöfðu hana hlýju og ræktarsemi.
Hún átti það lfka f fyllsta mæli
skilið, svo var hún ástrfk og um-
hyggjusöm móðir. Heimilið var
hennar heimur, öllum tekið með
brosi og hlýju, svo fólki leið þar
vel.
Ég kom í bæinn daginn, sem
hún dó, án þess að vita hvað gerzt
hafði, var farin að heiman, áður
en hringt var austur að tilkynna
um það. En ég fór fljótt niður á
Laufásveg 18 til að heilsa henni,
vissi, að hún var veik, en þegar
stofan var opnuð, stóð hvít kistan
þar með fallegum umbún^ði.
En nú voru þyngri sporin eftir
fyrir fólkið hennar. A sjúkrahúsi
lá yngri dóttirin, Jónína Ingi-
björg, mikið veik, fór þangað um
miðjan maí. Fólki hennar virtist
hún svo hress og vonaði, að þar
væri aðeins um stutta dvöl að
ræða. Sjálf vildi hún helzt ekki
yfirgefa móður sína, þar sem hún
fann þrótt hennar þverra. En
Helga systir hennar tók við hlut-
verkinu og gegndi því með ástúð
og prýði, var vön að vera þar þeim
stundum, er með þurfti og eftir
Regina Svanbergsdóttir,
Héðinn Svanbergsso
t
Eiginmaður minn,
SKÚLI BJÖRNSSON,
Karlagötu 1 8,
andaðist á Landspítalanum 19.8
Áslaug Ágústsdóttir.
t
Eiginkona mín og móðir okkar,
GUÐRÚN BACHMANN,
andaðist 1 8 þ m. að heímili okkar. Háteigsvegi 52.
Ólafur Þorláksson lögfræðingur
Hrefna Björgvinsdóttir
Hermann Björgvinsson.
t
Faðir okkar og tengdafaðir,
ÁRNI ÞORSTEINSSON.
Skeiðarvogi 149,
andaðist i Landakotsspitala að morgni 16 ágúst
Elin Árnadóttir, Jónas Hallgrfmsson,
Skarphéðinn Árnason. Elínborg Reynisdóttir,
Vigdís Helgadóttir.
t
Faðir okkar,
ÞORVALDUR EGGERTSSON,
Strandgötu 13, Patreksfirði,
varð bráðkvaddur laugardaginn 1 7. ágúst. Fyrir hönd tengdabarna,
barnabarna og barnabarnabarna,
Dómhildur Eiriksdóttir,
Eirikur Þorvaldsson.
sem allir gátu lært af. Haldgóðrar inn, er hún stofnaði til eigin
t
Frænka mín,
MARGRÉT HALLDÓRSDÓTTIR,
frá Vatnsskógum, Skriðdal,
lézt i Landspítalanum 1 6. ágúst sl.
Laufey Sólmundsdóttir.
t
Móðir min
OLGA E. JÓNSSON,
andaðist að Hjúkrunar- og elliheimilinu Grund aðfararnótt 1 7. þ.im
Útförin verður gerð frá Fossvogskirkju, föstudaginn 23. þ m kl 1 30
eh.
Liselotte Gunnarsson.
t
Útför eiginmanns míns,
GUÐMUNDAR H. KRISTJÁNSSONAR
kaupmanns,
Básenda 6,
fer fram frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 21. ágúst kl 13.30. Þeim,
sem vildu minnast hans, er vinsamlegast bent á líknarstofnanir.
Elín Guðjónsdóttir.
t
Faðir okkar og bróðir
LÁRUS BJARNASON,
verður jarðsettur frá Fossvogskirkju. miðvikudaginn 21. ágúst kl.
10 30
Fyrir hönd vandamanna,
Dagný Lárusdóttir og
Gisli Lárusson.