Morgunblaðið - 05.09.1974, Side 10

HRIFNING FRÉTTARITARA Slagsíðunnar á Pelican-tónleikunum var kunn-
gjörð á siðustu Slagsiðu. Hér fer á eftir Ftarlegri rökstuðningur fréttaritarans,
en vakin skal athygli á þvi, að ritstíllinn er undir sterkum áhrifum frá
íþróttasiðunni, þar sem fréttaritarinn hafði deginum áður skrifað um knatt-
spyrnuleik fyrir Mbl.
MARGT bendir nú til þess, að hljóm-
sveitin Pelican hafi tryggt sér efsta
sætið F fyrstu deildar keppni is-
lenzkra popphljómsveita þetta árið,
a.m.k. hefur engin önnur hljómsveit
átt slikan stórleik á hljómleikum sem
Pelican sýndi i Austurbæjarbiói á
dögunum. Samleikur liðsmanna
Pelican var einhver sá bezti, sem
íslenzk hljómsveit hefur sýnt, og
sendingar hljómsveitarinnar til
áheyrenda voru hver annarri betri.
Má segja, að hljómsveitin hafi hitt t
mark með næstum hverju einasta
lagi.
Þar sem hljómsveitin flutti alls 20
lög, verður ekki hjá því komizt að
skrifa stutt um hvert þeirra, en öll
eiga þau skilið að vera nefnd.
FYRRI
HÁLFLEIKUR
„í ró og næði" voru einkunnarorð
fyrri hálfleiksins. Hófst hann á þremur
lögum án söngs, og var farið rólega af
stað, en smátt og smátt færðist hljóm-
sveítin í aukana og gaf undir lok hálf-
leiksins forsmekk af þeim sóknar-
þunga, sem einkenndi síðari hálfleik-
inn
1 PELICAN THEME (Björgvin Gísla-
son).
2 BUTTERFLY (Björgvin Gíslason).
3. CLOUDSCAPE (Ómar Óskarsson).
Spiluð lög, án söngs, róleg, en
seiðandi. Á vissan hátt minntu þau á
tónlist holtenzku hljómsveitarinnar
Focus, en kannski var að bara hljóð-
færaskipanin sem réð því
4 PROMISES (Björgvin Gíslason, Á.
Guðmundsson):
Pétur söngvari kom loks til skjalanna
í þessu lagi, sem bauð upp á sérkenni-
legan millikafla, sem helzt minnti á
gömlu dansana
5 RECALL TO REALITY (Björgvin
Gislason, Á. Guðmundsson).
Væntanlegt á næstu stóru plötu
hljómsveitarinnar Þetta lag var annað
tveggja laga á hljómleikunum, þar sem
Pelican var fyllilega sambærileg við
kunnar erlendar hljómsveitir — og
telst slikt til meiriháttar tíðinda i is-
lenzkum poppheimi. Alla tið hefur
islenzkar hljómsveitir vantað þá sam-
stillingu, að öryggi og þá festu, sem
einkennt hefur góðar erlendar hljóm-
sveitir — og kemur aðeins eftir ára-
langa samæfingu eða þegar um hljóm-
listarmenn í fremstu röð er að ræða. En
í þessu lagi var um sllka samstillingu
að ræða hjá Pelican. Þá var útsetning
lagsins einhver sú bezta, sem íslenzkir
hljómlistarmenn hafa gert, og sérkenni
og styrkur hvers hljóðfæris naut sin
prýðilega. Og svo var lagið sjálft mjög
gott
6.TIME (Björgvin Gíslason, Jón
Ólafsson).
ÞAÐ var auðvitað gefið, að
unnt yrði að hanka ráðherra
Slagsfðunnar á hinum nýja
málefnasamningi hennar, þðtt
ekki væri hann birtur f heild.
Skýrt var frá helztu ákvæðum
hans s.l. sunnudag, en f þeim
pistli var svo mikið um villur,
Væntanlegt á litilli plötu eftir hálft ár
eða svo. Ágætt lag, þótt það hafi
nokkuð fallið í skuggann af hinu næsta
á undan.
7 MIDDLE CLASS MAN (Ómar
Óskarsson).
Þetta lag og þau fjögur næstu voru
öll ágæt og góð kynning fyrir stóru
plötuna „Uppteknir’, en hún er
nýkomin á markað. Hins vegar fannst
mér þessum lögum öllum sameigin-
legt, að þau stóðu nokkuð að baki nýrri
lögum hljómsveitarinnar, sem leikin
höfðu verið á undan Bendir það til
þess, að hljómsveitin sé i sókn, ekki
bara i samleiknum, heldur einnig í
lagasmíðum og útsetningum og er það
Ijósasti votturinn um árangursrikt sam-
starf, sem kallar á framfarir hjá hverj-
um liðsmanni. — Það var athyglisvert,
að Björgvin Gíslason tók ekki upp
gitarinn fyrr en i áttunda laginu; áður
hefði hann einbeitt sér að pianóinu og
rafeindahljóðfærinu mini-moog.
úrfellingar og aðrar giorfur og
afbakanir prentviliupúkanna,
að ekki þykir annað fært en að
birta hann upp á nýtt. Þetta er
nú einu sinni mikilvægt
plagg...
EINS og sagt var frá á sfðustu Slagsfðu
hafa ráðherrar hennar komið sér upp
^ Málefna-
samningur
Slagsíðunnar
LJÓSMYNDARI: RAX.
All-
mörg
orð
um
hljóm-
leika
PELICAN
8. PICTURE (Jón Ólafsson).
9. GOLDEN PROMISES (Ómar
Óskarsson).
10. AMNESIA (Björgvin Gíslason,
Ralph Fates).
11. SUNRISE TO SUNSET (Ómar
Óskarsson).
SÍÐARI
HÁLFLEIKUR
„Meira fjör" voru einkunnarorð
síðari hálfleiksins og var jafnframt auk-
inn styrkur magnaranna, þótt ekki
nálgaðist hann þrumugnýinn hjá
Nazareth forðum!
Sú tónlist, sem Pelican bauð upp á i
siðori hálfleiknum, var „hrárri" en hin,
sem á undan var komin, bæði í útsetn-
ingum og flutningi. Fengu aðstoðar-
hljóðfæraleikararnir nú frí og Björgvin
hélt sig við gítarinn. Voru mörg lag-
anna því keimlik á ytra borði, þótt
vafalaust opnist eyru manns fyrir sér-
kennum þeirra við nánari kynni. Þeim
var það öllum sameiginlegt, að þau
voru „hörku stuðlög" og hefðu
einhvern tímann áður nægt til að trylla
áheyrendur á hljómleikum gjörsam-
lega. En áheyrendurnir í Austurbæjar-
bíói þetta kvöld sátu sem fastast —
töldu sig llklega yfir það hafna að
ryðjast upp að sviðinu, öskra og veifa!
1. LIVING ALONE (Ómar Óskars-
son).
2. SUNDAY DRIVE (Ómar Óskars-
son, Á. Guðmundsson).
Hitt afburða lagið; um það má nota
sömu orð og um RECALL TO REALITY.
3. INSTRUMENTAL LOVE SONG
(Ómar Óskarsson).
4. COULD IT BE FOUND (Björgvin
Gislason, Albert Aðalsteinsson).
Lag af Náttúru-plötunni „Magic Key"
i nýrri útsetningu.
5 ROLL DOWN THE ROCK (Ómar
Óskarsson).
6. JENNY DARLING (Ómar
Óskarsson).
[ rauninni slakasta lagið á hljóm-
leikunum sem tónsmið, enda þótt
flutningurinn hafi verið öllu betri en á
plötunni. Tónlist Pelican er miklu
merkilegr en þetta lag gefur til kynna.
7. STRANGER (Ómar Óskarsson, Á.
Guðmundsson).
LIÐIÐ
Ekki þarf að fjölyrða um getu ein-
stakra liðsmanna Pelican; þeir eru allir
í fremstu röð á sínu sviði hérlendis.
Það skal aðeins nefnt, að hljómsveit-
inni er mikill styrkur að fjölhæfni
Björgvins, sem leikur jöfnum höndum
á gítar og á hljóðfæri með píanóborði,
og eins er það mjög sterkt að hafa tvo
sólógítarleikara, en ekki bara einn sóló-
gítarleikara og annan rythmagítarleik-
ara, eins og svo lengi tíðkaðist.
Aðstoðarhljóðfæraleikararnir Hlöðver
Smári Haraldsson, orgelleikari, og
nýjum málefnasamningi, þar sem kveðið
er á um nokkra stefnubreytingu f efnis-
vali sfðunnar. Til þess að ekki verði unnt
að hanka Slagsfðuna á orðalagi samnings-
ins, verður hann ekki birtur, en hér á eftir
tæpt á helztu atriðum hans.
Slagsfðan virðist hafa átt miklu fylgi að
fagna meðal lesenda og hafa hitt allvel í
mark þá 10 mánuði, sem hún hefur þakið
pappfr Morgunblaðsins. Þessa ályktun
draga umsjðnarmenn hennar af þeim
mfkla fjölda bréfa, sem til sfðunnar hafa
borizt, svo og því sem komið hefur fram f
samtölum við fjöimarga lesendur hennar.
Einmitt þess vegna vill Slagsfðan breyta
til, þðtt einkennilegt megi virðast. Vinsæl
efnísforskrift leiðir af sér hættu á stöðn-
un, sem aftur leiðir af sér áhugaleysi
lesenda.
Það, sem Slagsfðan hyggst því gera, er
að færa út efnislindalögsögu sfna. Slag-
sfðan vill reyna f rfkari mæli en áður að
kynna þau málefni, sem eru efst á baugi
Framhald á bls. 16
0 Þaó kom fram f hinuni
Kagnmerka málcf nasamninKÍ
ráðhorra SlaKSÍOunnar scm
hirtist f hrcngluOum úrdrætti
á sföunni á sunnudaK og aftur
birtist f dag, aO nú vill SlagsíO-
an fela lesondum sfnum sjálf-
um u' stærri þátt í tilurö sinni.
()g oitt ákva'Oiö er á þá leið, aö
hinn gamli hréfadálkur meö
spurningum og sviirum um
menn og málcfni innan popps-
ins leggst niöur. í staöinn er
ætlunin aö komi ofannefndur
dálkur. „Meöma'lahréf” þar
sem birtast oiga pistlar Slag-
síöufólks um þá aöila, hljóm-
list, o.s.frv. sem þcim.þvkja
þess viröi að vakin sé athygli á.
Þannig vilja ráöherrar Slagsfö-
unnar livetja þá sem t.d. vita
svo til allt um I riah Heep eöa
Krie (lapton eöa einlnerja
aöra sem þeir telja meistara á
þessu sviöi til aö drffa sig í aö
pota á blað pistilskorni um viö-
komandi, og um leiögefa Slag-
sföufólki almennt ta'kifa'ri tii
aö kynnast þessu fólki. Slag-
sföan setur engin skilyröi fyr-
irfram um lengd eöa form
pistlanna. en áskilur sér rétt
til aö breyta eöa lagfa-ra ef
þörf gorist. Gott væri aö sjálf-
sögöu ef menn létu myndir eöa
ti'ikningar fljóta meö. I tan-
áskrift ráöherranna er hin
sama og áður: Slagsíðan, Morg-
unhlaöiö. pósthólf 2(10,
Reykjavfk. l.átiö því Meö-
mælabréfin streyma endalaust.
Kristján Guðmundsson, sem lék á
mini-moog, píanó og gítar, stóðu sig
vel og vissulega er skemmtilegra að sjá
nýja menn í slíkum hlutverkum en
alltaf þessa sömu gömlu, sem hafa
virzt vera sjálfkjörnir í slík störf.
8. HOW DO I GET OUT OF NEW
YORK CITY (Ásgeir Óskarsson).
Þrumugott trommusóló Ásgeirs. Ef
efnt verður til kosninga um beztu
islenzku hljóðfæraleikarana á næst-
unni, má reikna með, að Ásgeir hafi
tryggt sér hátt i átta hundruð atkvæði á
þessum hljómleikum, fyrst og fremst
fyrir þetta sóló.
9. Á SPRENGISANDI (Sigvaldi
Kaldalóns).
Flestir kannast við útsetningu
Pelican á þessu lagi ( sjónvarpsauglýs-
ingu Seðlabankans um happdrættislán
vegna hringvegarins; þar er um mjög
stytta útgáfu að ræða, þvi að millikafl-
inn, gitarsóló Björgvins, vantar. Út-
setning Pelican er skemmtileg og
engin misþyrming að minum dómi —
en sú spurning vaknar, hvers vegna
Sjónvarpið bannaði ekki lagið í
þessum nýja búningi eins og verk
sumra annarra gamalla meistara.
Með þessu lagi lauk hljómleikunum.
í STUTTU MÁLI
Austurbæjarbló, 28. ágúst: Hljóm-
leikar Pelican.
ÁHORFENDUR: Um 800 (Hús-
fyllir).
EFNI: 20 lög, þar af 10 af nýju
plötunni „Uppteknir", 2 af Náttúru-
plötunni „Magic Key", eitt lag Sig-
valda Kaldalóns og önnur ný lög og
áður óbirt.
LIOSMENN PELICAN:
Ásgeir Óskarsson, Trommur.
Björgvin Gísason, gítar, pianó og
mini-moog.
Jón Ólafsson, bassi og raddir.
Ómar Óskarsson, gítarog raddir.
Pétur Kristjánsson, söngur.
AÐSTOÐARMENN:
Hlöðver Smári Haraldsson, orgel,
Kristján Guðmundsson, mini-moog,
pianó og gftar, Sigurður Árnason,
hljóðstjórn, Þorvaldur Helgason,
tæki, Pjetur Maack. sviðsskreyting,
Ómar Valdimarsson, framkvæmda-
stjóri og kynnir.
DÓMARI AF HÁLFU SLAG-
SÍÐUNNAR. — sh.
Slagsíðan - Slagsíðan - Slagsíðan - Slagsíðan
Slagsíoan - Slagsíðan - Slagsíðan