Morgunblaðið - 05.09.1974, Blaðsíða 25

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 5. SEPTEMBER
25
BRUÐURIN SEIv
HVARF
Eftir Mariu Lang
Þýöandi: Jóhanna Kristjónsdóttir
45
Hún var klædd í gulan kjól og
gula skó — og var ákaflega glæsi-
leg ásýndum . . . Christer horfði
á hana ádáunaraugum, en var þó
annars hugar.
— Játningu, sagði hann. — Það
hljómar vel.
Hún brosti til hans og pírði
augun.
— Já, sjáðu nú til . . . ég hef
ekki sagt þér alveg allt, skal ég
segja þér og ég skammast min
dálítið fyrir það. Ég get sem hæg-
ast logið Berggren fullan, en ég á
erfiðara með að segja þér ósatt.
Hún brosti blíðlega, en Christer
lét það engin áhrif hafa á sig og
sagði hörkulega:
— Og hvers vegna gerðirðu
það?
— Vegna þess ég var svo hrædd
um að segja eitthvað, sem kæmi
HONUM illa, skilurðu. Ég var
nefnilega svo mikill fáráðlingur,
að á tímabili hélt ég, að það væri
hann, sem hefði myrt Anneli! Og
ég verð að viðurkenna, að ég er
voða veik fyrir honum og mér
fannst ég ekki geta gert illt verra
með þvf að segja frá þvi, að ég
heyrði i Anneli inni í eldhúsinu
hjá honum nóttina, sem hún dó.
En nú . . . nú segja allir, að þið
hafið fundið morðingjann og það
er allt annar maður og þá hugsaði
ég með mér . . .
— Heyrðu Dina mín! sagði
Christer þrumu lostinn. — Um
hvað ertu eiginlega að tala? Hjá
hverjum var Anneli nóttina, sem
hún dó?
— Auðvitað hjá Lars Ove. Og
þú verður að viðurkenna, að það
var mjög nærtækt að gruna hann
um morðið . . . eins og hann
hefur hegðað sér einkennilega.
Hún hló björtum hlátri eins og
nú væri þungu fargi af henni létt.
— Hugsaðu þér til dæmis í nótt
þegar svo átti að heita, að hann
væri heima, af því að hann hafði
fengið svefnpillu hjá Daniel
Severin. Hvað heldurðu þá, að
hann hafi verið að gera . . .?
Hann var hér í Skógum að rúnta
um í bílnum sínum milli klukkan
tvö og þrjú í nótt! Hefurðu nokk-
urn tíma vitað aðra eins vitleysu?
11. KAFLI
Þar sem Dina Richardsson gerði
því skóna, að hinn eini sanni
glæpamaður hefði fundizt og öllu
málinu væri þar af leiðandi lokið,
gerði hún sér enga grein fyrir,
hversu hættulegur málflutningur
hennar var fyrir Lars Ove Lars-
son: Christer lagði það heldur
ekki á sig að skýra henni frá því,
hvemig málin stæðu. Hann tók
undir handlegg henni og hraðaði
sér með hana út í garðhýsahverf-
ið, þar sem Lars Ove var að þvo
bláa Saabinn sinn. Þegar hann
var beðinn að gera grein fyrir
tilgangi sínum með næturöku-
ferðinni, setti hann upp undr-
unarsvip.
— Ég hef alls ekki farið út fyrir
hússins dyr í nótt! Ég tók inn
svefntöflur um hálf tólf leytið og
— Æ, elsku bezti Lars minn,
sagði Dina með öndina í háls-
inum. — Hættu nú að segja alltaf
ósatt. Nú hefur maðurinn, sem
drap Anneli, fundizt og þá þarftu
ekki. . .
Hann hafði sleppt slöngunni og
starði tryllingslega á þau til skipt-
is.
— Eruð þið bæði búin að glata
glórunni, eða eruð þið að spila
með mig?
— Ég þori að sverja það! Dina
sneri sér áköf að Christer. — Ég
tók engar svefntöflur og ég varð
andvaka og þegar ég leit út um
svalagluggann um klukkan hálf
eitt, sá ég bilinn aka hjá. Eg varð
vægast sagt bæði hlessa og for-
viða og ég sofnaði ekki strax —
eingöngu til að fylgjast með því
hvenær hann kæmi aftur. Og
hann var I burtu í meira en tvo
klukkutíma . . .
— Biddu nú hæg, sagði Christer
sefandi. — Sástu hver sat við stýr-
ið?
Það kom fát á Dinu. Svo sagði
hún:
— Nei . . . kannski ekki. Ég var
þarna á efri hæðinni og sá bara
bílinn. Ertu að gefa I skyn, að
einhver annar . . .
Lars Ove horfði líka fullur efa-
semda á lögregluforingjann.
— Ég læsi alltaf bílnum og hef
lyklana I vasanum . . .
— Og hvar voru fötin þín?
— Inni I húsinu. Þau lágu á
stólnum . . . við gluggann.
Hann rétti fram höndina til
skýringar, en þá rann það upp
fyrir honum, hversu auðvelt var
að teygja sig inn um gluggann og
ná lyklunum úr vasanum. Þegar
honum varð þetta ljóst, þagnaði
hann, en bætti síðar hikandi við:
— Ja, . . . glugginn var að vísu
opinn. Ég sef alltaf við opinn
glugga, annars fæ ég köfnunartil-
finningu.
— Og þú segist hafa sofið vært i
nótt?
— Já, ég var alveg rotaður af
þessari svefntöflu. En að einhver
skuli vera svo ósvífinn að stela
lyklunum og taka bílinn minn
traustataki . . . það er nú kannski
heldur mikið af þvl góða!
Christer var innilega sammála
honum. Það var djarfur leikur og
gaf til kynna mikla örvæntingu
þess, sem I hlut hafði átt. En samt
sýndi það verulega kænsku og
villti um fyrir þeim, sem hugsan-
lega sæju til ferða
hans. Christer settist niður til að
velta málunum ögn fyrir sér.
Hann gaf hinum bendingu um að
fara að dæmi sínu. Og hvar hann
sat nú I gróskufullu grasinu
reyndi hann enn að kalla fram
mynd af manni þeim, sem þessi
ódæðisverk gat hafa framið.
— Hvers vegna? spurði hann —
hefurðu haldið leyndu fyrir
okkur, þvl, sem gerðist I þessu
húsi nóttina, sem Anneli var
myrt? Nei, I hamingju bænum,
ekki byrja á sama gamla söngnum
aftur! Ég get nefnt nokkur atriði,
sem hrekja lygar þínar sam-
stundis. Liljublóm, hárspennur á
eldhúsgólfinu, kaffibolla með
fingraförum Annelis. Og auk þess
það, sem Dina sá . . .
Hún beygði höfuðið og sagði
vandræðalega.
— Já. Mér þykir leitt, að það
lítur út eins og ég hafi notað
næturnar til að njósna um Lars
Ove. En ég hef tvennt mér til
afsökunar, annað er það, að ég er
næsti nágranni hans og hitt er, að
það er hann, sem ég hef talið mig
vera ástfangna af.
Ungi maðurinn roðnaði en Dina
hélt þurrlega áfram.
— Þú skalt ekki hafa neinar
áhyggjur, þvl að ég geri mér ljóst,
að það er að líða hjá. Ég held það
hafi einhverra hluta vegna hvllt á
mér vegna Anneli. Hún var alltaf
miklu eftirsóttari og skemmti-
legri en ég: þú virtist ekki koma
auga á neina aðra en hana og ég
stóð bara við hliðina á henni og
var afbrýðissöm og öfundssjúk.
Svo trúlofaðist hún Kim og ég
vonaði þú myndir hætta að hugsa
um hana. Ég varð alveg miður
min á laugardaginn þegar rann
upp fyrir mér, að þú varst enn
alveg vitlaus I hana og að þú varst
á einhvern hátt viðriðinn hvarf
hennar.
Ætlar þú að kaupa konijakkið?
þú ferð yfir götuna.
Farðu varlega þegar
VELVAKAINIDI
Velvakandi svarar i sima 10-100
kl. 1 0.30 — 1 1.30, frá mánudegi
til föstudags.
0 Hólavallaskóli
P.E. skrifar:
„I dálkum Velvakanda var nýlega
gerð athugasemd við nafn á
nýjum skóla, Hólaskóla, sem tek-
ur til starfa I Breiðholti I haust.
Þessi skóli stendur I Hólahverfi,
og nemendur, sem hann eiga að
sækja, eiga allir heima við götur,
sem heita nöfnum, sem enda á
„hólar“, utan nemendur, sem búa
við hluta af Vesturbergi. Ekki
geta þó allir sætt sig við að skóli I
Breiðholti I Reykjavík beri nafn
Hólaskóla, bændaskólans á Norð-
urlandi.
En hólar eru þvílikt kennileiti á
þessu svæði, að æskilegt væri, að
það fælist I nafni skólans.
En i þessu hverfi verða einmitt
stærstu vellir, sem hægt verður
að finna I Reykjavík. Þar á að
koma stórt íþróttahverfi fyrir
skólana og íþróttastarfsemi I
hverfunum, og verða þar víðir
vellir. Þvi mætti tengja þetta
tvennt og nefna skólann Hóla-
vallaskóla.
Mér er ljóst, að Hólavallaskóli
er gamalt nafn og sögulegt. En
þar sem það er ekki notað lengur
og alveg útilokað, að svo verði á
sama hátt og áður, ætti það ekki
að saka.
Ekkert ætti að vera á móti þvi
að blása lífi I gömul og góð nöfn.
Og þetta nafn er bæði liðlegt og
fer vel í munni.
Ég legg þvi til, að nýi skólinn I
Hólahverfi I Breiðholti verði
nefndur Hólavallaskóli.
P.E.“
• Á leið í skóla
Og fyrst verið er að tala um
skóla, er gott að minnast þess, að
ekki er nóg, að skólinn heiti eitt-
hvað og börnin þekki nafnið,
heldur verða þau líka að vita,
hvernig þau eiga að komast I skól-
ann á sem öruggastan hátt.
Nú fer I hönd sá tími, sem
hættulegastur er bæði börnum og
öðrum gangandi vegfarendum.
Enda þótt skammdegið sjálft sé
ekki alveg á næsta leiti, skaðar
samt ekki að gera ráðstafanir til
varnaðar I tima.
Notkun endurskinsmerkja hef-
ur færzt mjög I vöxt hér og I
nágrannalöndunum undanfarin
ár. Hugmyndir hafa verið uppi
um það, að skólarnir sæu um
dreifingu slikra merkja, og væri
tlma og fyrirhöfn áreiðanlega vel
varið, ef þessi háttur yrði tekinn
upp.
Að sjálfsögðu ætti að gera að-
standendum barnanna að greiða
fyrir merkin, þannig að bein fjár-
útlát vegna þessa þyrftu ekki að
verða teljandi.
Nú mun það að vlsu vera svo, að
ekki má stunda neins konar sölu I
skólunum, en þessu mætti auð-
veldlega breyta. Auðvitað myndi
þetfa kosta kennara einhverja
fyrirhöfn, en ekki trúum við þvi,
að hún yrði talin eftir.
% Yngstu börnin
Litlu börnin, sem nú fara i sex
ára bekk eru mörg hver ekki
nema fimm ára, þegar þau hefja
skólagöngu sína, og áreiðanlega
eru allir á einu máli um, að fimm
og sex ára börnum sé ekki treyst-
andi til að ber ábyrgð á sjálfum
sér i hringiðu umferðarinnar.
Að vlsu hafa umferðaryfirvöld
leitast við að búa svo um hnútana,
að leiðir úr og I skóla séu vel
merktar o.s.frv., en slíkar aðgerð-
ir geta þó aldrei orðið svo full-
komnar, að börnunum sé ekki
hætta búin.
Foreldrar hafa verið hvattir til
að fylgja yngstu börnunum úr og I
skóla, a.m.k. fyrstu vikurnar,
enda er ekki vanþörf á því. Þann-
ig geta þeir líka veitt börnunum
þá umferðarfræðslu, sem nauð-
synleg er I fyrstu.
Við höfum fregnað, að endur-
skinsmerki verði fáanleg I öllum
mjólkurbúðum I Reykjavík eftir
20. september og eigi síðar en 1.
október eiga slik merki að fást I
mjólkurbúðum um allt land.
En það er ekki nóg, að bifreið-
arstjórar sjái börnin, — börnin
þurfa ekki síður að vara sig á
bllunum. Nú er það vitað, að
slysatiðni er mest meðal 6 og 7 ára
barna, enda eiga börn á þessum
aldri erfitt með að gera sér grein
fyrir fjarlægðum.
Aðeins með stöðugri fræðslu og
varúðarráðstöfunum má gera ráð
fyrir, að hægt sé að sporna við
aukningu umferðarslysa, og þvi
gefur auga leið, að nauðsynlegt er
að hefja fræðsluna sem allra
fyrst.
Blæfardalsárvirkjun
Árni Öla skrifar:
„Þetta nafn er I fréttabréfi frá
Djúpi birtu I Morgunblaðinu 30.
ágúst s.l. Væri Ieiðinlegt, ef það
festist við virkjunina, þannig rit-
að.
Blær er hrútsheiti (ef. blæs; ft.
blævar, ef. blæva). Þetta heiti er
fornt og mun nú að mestu horfið
úr málinu, nema hvað það kemur
fyrir I orðinu „blæsma" (um ær).
I orðabók Arna Böðvarssonar seg-
ir, að nafnið blær sé úrelt. Lengst
mun það hafa lifað á Vestfjörð-
um, og á öldinni sem leið var
maður I Barðastrandarsýslu kall-
aður „blævaspillir", vegna þess
að hann var þeirri ástríðu hald-
inn, aðgera hrúta mannýga. Mikl-
ar líkur eru til þess, að hrútsheit-
ið ,,blær“ geymist enn I örnefn-
um. Og hér er um eitt þeirra að
ræða, því að þarna mun heita
Blævadalur (ekki Blæfar), sem
þýðir Hrútadalur, og áin, sem
virkjunin er við kennd, mun því
heita Blævadalsá.;
Væri rétt að athuga þetta áður
en hið afbakaða nafn verður lög-
fest á opinber fyrirtæki.
Arni ÓIa.“
— Afmæli
Framhald af bls. 11
yfirlæknis við Tryggingastofnun
ríkisins 1970 og hefur gegnt þvl
starfi slðan með þeim ágætum
sem vænzt var af þeirri reynslu,
sem áður var komin á starf hans.
Tengsl okkar hafa að sjálfsögðu
orðið minni eftir að samstarfi
okkar lauk I Tryggingastofnun-
inni, en samband hefur bó ávallt
haldizt milli okkar um
sameiginleg
Þegar menn eru sjötugir þá
mæla lög svo fyrir um, að þeir
hætti I opinberum störfum.
Stefán mun gegna trygginga-
yfirlæknisstarfi sínu til næstu
áramóta, en þess er að vænta, að
eftir það geti Tryggingastofnunin
og aðrir opinberir aðilar notið
reynslu hans og starfskrafta
meðan aldur endist.
Stefán hefur verið gæfumaður I
einkallfi sfnu. Hann er kvæntur
Elsu Kristjánsdóttur, hjúkrunar-
konu, og eiga þau þrjár dætur, vel
giftar og mörg barnabörn.
Á afmælisdegi sinum dvaldist
Stefán erlendis og þangað eru
honum sendar góðar afmælisóskir
og persónulega þakka ég honum
fyrir okkar samstarf og ég geri
ráð fyrir, að margir I læknastétt
taki undir þær þakkir.
Páll Sigurðsson.
Biskup
ákærður
r
í Israel
Jerúsalem, 3. september. AP.
GRlSK-kaþóIski erkibiskupinn
Hilarion Capudji verður ákærður
fyrir undirróður þegar hann verð-
ur leiddur fyrir rétt á morgun.
Hann verður ákærður fyrir að
hafa staðið f sambandi við „er-
lenda útsendara", að hafa haft
vopn og sprengiefni ólöglega I
fórum sfnum og unnið fyrir
„ólögleg samtök“, skæruliða-
hreyfinguna AI Fatah og baráttu-
deild hennar, „Svarta septem-
ber“.
Biskupinn var handtekinn 8.
ágúst þegar mikið magn vopna og
sprengiefnis hafði fundizt I bif-
reið hans. Hann var þá aó koma
frá Líbanon. Hann er ákærður
fyrir að hafa þrívegis smyglað
vopnum fyrir A1 Fatah og átt
fundi með tveimur yfirmönnum
hreyfingarinnar.
Stjórnin verður að ákveða hvort
erkibiskupnum skuli varpað I
fangelsi ef hann verður fundinn
sekur eða vísað úr landi. Menn
hallast helzt að því að honum
verði vísað úr landi.
Hörð átök
hjá Saigon
Saigon, 3. september. AP.
HERSTJÓRNIN I Saigon sagði I
dag að 75 hermenn NorðuiATet-
nama og Viet Cong hefðu verið
felldir I hörðum bardögum um-
hverfis héraðshöfuðborgina Tan
Uyen, um 25 mflur norðaustur af
Saigon.
Harðir bardagar geisuðu einnig
umhverfis héraðshöfuðborgina
Duc Duc, 25 mílur suðvestur af
Danang á norðurströndinni.
Talsmaður herstjórnarinnar
sagði að kommúnistar hefðu auk-
ið aðgerðir sínar á Tan Uyensvæð-
inu eftir síendurteknar eldflauga
árásir á flugstöðina I Bien Hoa og
borgia sjálfa. Nú hefði verið grip-
ið til mótaðgerða til þess að draga
úr þessum þrýstingi.
JRorgunblnbih
nucLvsincRR
<^-•22480