Morgunblaðið - 14.01.1975, Síða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 14. JANUAR 1975
##
#•'
22-0-22-
RAUÐARÁRSTÍG 31
v_____;—-------y
LOFTLEIÐIR
BILALEIGA
CAR RENTAL
21190 21188
LOFTLEIÐIR
(g
BÍLALEIGAN
51EYSIR
CAR RENTAL
24460
28810
pioivecEn
Útvarp og stereo kasettutæki
Í444 • 25555
UIIOIH
IGA_carjrental
FERÐABÍLAR h.f.
Bílaleiga, sími 81260.
Fólksbilar — stationbilar,
sendibilar- hópferðabílar.
* Annast allar
CENTURY
hita-
blásarar
Fyrirliggjandi
ö ÞORHF
I. -! REYKJAVÍK SKÓLAVÖROUSTÍG 25
STAKSTEINAR
Heimsókn
forsætisráðherra
Þjóðviljinn birtir á forsfðu
sl. föstudag viðtal við Ölaf
Gunnarsson, framkvæmda-
stjóra Sfldarvinnslunnar í Nes-
kaupstað. Hann sagði þar m.a.:
„Við þykjumst vissir um að
stjórnvöld sýni okkur skilning f
þessu máli. Það byggjum við
fyrst og fremst á yfirlýsingu
rfkisstjórnarinnar um að allt
tjón f Neskaupstað verði bætt
og að öll sú hjálp og aðstoð, sem
hægt er að veita af opinberri
hálfu, verði boðin fram til þess
að atvinnulff f Neskaupstað
geti sem allra fyrst komist í
eðlilegt horf. Og það kemst
ekki f eðlilcgt horf fyrr en
bræðsla hefst að nýju.“
„Við erum mjög þakklátir
rfkisstjórninni fyrir viðbrögð
hennar og sérstaklega fyrir
þann siðferðisstyrk og kjark,
sem Geir Hallgrfmsson, for-
sætisráðherra, veitti okkur með
komu sinni til Neskaupstaðar
strax eftir flóðin. Við Norðfirð-
ingar erum ekki þekktir fyrir
að styðja flokk forsætisráð-
herra en okkur hefur ekki þótt
vænna um komu nokkurs
manns til Neskaupstaðar á
erfiðum tfma. Hún varð m.a. til
þess að sannfæra okkur um að
vel myndi rætast úr fyrir okk-
ur, þrátt fyrir allt.“
Orð búnaðar-
málastjóra
Það hefur vakið athygli, að
búnaðarmálast jóri, sem er
embættismaður, gætti Iftt
flokkspólitísks hlutleysis f ára-
mótayfirliti sfnu, sem m.a. kom
fram í rfkisreknum fjöl-
miðlum. Hann sagði m.a.: „Rit-
stjóri Vísis endurtók bara fjar-
stæður sfnar f stað þess að biðj-
ast afsökunar á frumhlaupi
sfnu. Satt að segja ætlaði ég
ekki að svara þessum ádeilum.
Mér kom ekki til hugar í upp-
hafi annað en þetta væri frum-
hlaup ritstjórans, og þeir sem
hafa ráðið hann til starfa eða
bera ábyrgð á málflutningi
blaðsins myndu þagga niður f
honum en svo hefur ekki orðið.
Vísismenn virðast bara ánægð-
ir með verk ritstjóra sfns. Þó er
þakkarvert, að alllöngu eftir
fyrstu árásina f Vísi var mál-
staður landbúnaðarins tekinn
upp og varinn myndarlega í
Morgunblaðinu. Sá leiðari var
þó nafnlaus, svo að enginn veit
með vissu, hver þorði þar að
taka upp hanzkann gegn þvf
afli, sem stendur á bak við rit-
stjóra Vfsis. Ég átti von á, að
leiðandi sjálfstæðismenn f
landbúnaði myndu ganga fram
fyrir skjöldu og svara þessum
ómaklegu árásum á landbún-
aðinn f Vfsi sjálfum, svo
þannig mætti á að ósi stemma.
En sú von brást.“
Sfðan hefur dagblaðið
Tfminn tönnlazt á þessum um-
mælum búnaðarmálastjóra, nú
sfðast í leiðara sl. laugardag.
Hlutlaus
embættismaður
Þegar þess er gætt að
búnaðarmálastjóri er, eða á að
vera, hlutlaus embættismaður,
sem á, þegar hann talar f
embættis nafni, að gæta flokks-
pólitfsks hlutleysis, þó hann
verji að sjálfsögðu málstað
landbúnaðarins, er þetta frum-
hlaup (annað orð á þvf miður
ekki við hér) hans f meira lagi
ámælisvert. Hann nefnir það,
nánast innan sviga, að mál-
staður landbúnaðarins hafi ver-
ið varinn myndarlega f
Morgunblaðinu, en dylgjar um
það f því sambandi, að sú vörn
hafi verið sfðbúin, nafnlaus og
að þingbændur Sjálfstæðis-
flokksins þegi þunnu hljóði! 1
þessu sambandi skal tekið fram
að forystugreinar Morgun-
blaðsins eru ekki auðkenndar
höfundi af þeirri einföldu
ástæðu að þær túlka skoðanir
blaðsins en ekki sjónarmið ein-
staklinga, sem þær skrifa
hverju sinni. Hér er sfður en
svo stuðlað að þeirri skjaldborg
um málefni landbúnaðarins,
þeirri samstöðu og þvf sam-
átaki, sem landbúnaðurinn
þarf svo mjög á að halda, og
ætla mætti, að stæði búnaðar-
málastjóra nær en bein sundr-
ungariðja.
Morgunblaðið hefur ftrekað
vakið athygli á þvf, að land-
búnaðarskrif Vfsis skjóti langt
yfir mark, þó að ritstjóri þess
sé að sjálfsögðu frjáls að skoð-
unum sfnum. Morgunblaðið
hefur m.a. lagt áherzlu á: 1) Að
framleiðsla, sem er gjaldeyris-
sparandi, gegni sama hlutverki
og gjaldeyrisaflandi, 2) að
niðurgreiðslur landbúnaðaraf-
urða séu hagstjórnartæki og
fremur f þágu neytenda en
framleiðenda, 3) að úrvinnsla
landbúnaðarafurða og iðnaðar-
og verzlunarþjónusta við land-
búnaðarhéruð sé ein helzta
stoðin f atvinnulífi og afkomu
velflestra þéttbýliskjarna á
landsbyggðinni og í 4) að tilvist
landbúnaðar sé ein meginfor-
senda byggðar f landinu öllu,
m.a. fjölmargra útgerðar- og
fiskvinnslubæja, sem eru
veigamiklir hlekkir f nýtingu
fiskimiða okkar, sem liggja allt
umhverfis landið.
Þórður á Látrum:
Þjóðhátíðarár horfið
af sviði þjóðlífsins
Já, far vel farsælt ár
Fyrir mitt byggðarlag, mína
sveit, Rauðasandshrepp, segi ég
árið hafa verið gott og farsælt,
þegar á heildina er litið, nema
hvað símaþjónusta okkar var
skert verulega á árinu, og þar
með öryggi og þægindi fólksins,
sem er illa farið.
Vorið og sumarið var sérlega
hagstætt fyrir bændur, einnig
haustið, og allt út nóvember,
desember hefir verið kaldur og
erfiður mánuður, með frosti og
fönn, ófærum vegum og öðrum
erfiðleikum sem vetrarrfki
hefir í för með sér, og þannig
byrjar einnig árið 1975, með
rosa tfð til sjós og lands.
Vonandi fékk þjóðin mikinn
lærdóm af þjóðhátíðarárinu því
það kom víða við, og með mörg-
um hætti mjög á óvart. Er það
fyrst að telja í sambandi við
þjóðhátíðarhaldið, hversu vel
og ánægjusamlega það fór fram
um land allt. Fólk var svolítið
kvíðið fyrir því, að sá bölvaldur
sem nú og fyrr tröllríður þjóð-
inni og er valdur að flestum
óhappaverkum meðal hennar,
og óhamingju fjölda heimila,
áfengið mundi spilla hinni
sönnu gleði þjóðhátíðarhalds-
ins, en það gerðist ekki, og
hvergi, það var þjóðarsómi.
Þjóðhátíðarárið hefir fært
landsmönnum sorg og gleði,
skin og skúrir, sem öll önnur ár
fyrr og síðar hafa gert og munu
gera. Það hefir sýnt okkur, að
við erum enn sem einstaklingar
og sem þjóð, allt að því eins
máttvana frammi fyrir hamför-
um náttúrunnar og við vorum
fyrir 1100 árum, nema til að
leysa fjárhagslegan vanda sem
af hamförunum leiðir, þar get-
um við að nokkru komið vörn-
um við eða leyst smávanda.
Arið hefir sannfært okkur
svo ekki verður um villst, að við
eigum að nota þá innlendu orku
sem svo til alstaðar liggur
fyrir fótum okkar, í stað þess að
kaupa hana að í formi olíu, að
svo miklu leyti sem okkur er
fært.
Árið hefir sennilega gert út
um það, að við getum ekki
staðið ein sér, utan við þjóða-
fjölskylduna, heldur eigum að
standa innan hennar sem sjálf-
stæður einstaklingur.
Árið hefir sannað okkur það
sem gamla máltækið segir:
„Svo lengi lærir sem lifir.“ Með
nýjum tækjum á hvaða sviði
sem er þurfum við nýjan og
meiri lærdóm, stjórnandi sem
þjónustumenn, einkum þó
stjórnandinn, á honum hvílir
þunginn og vandinn hvernig
sem fer, því hæpið að hann geti
nokkurn tímann sagt, eða
nokkur annar fyrir hann, ef illa
fer, að hann sé með öllu saklaus
af því sem skeð hefir.
Margt hefir óhugnanlegt
gerst á árinu, sem læðir inni
þjóðarvitundina kvíða og ótta
við hvert stefnir, á ég þar við,
morð, mannhvörf, með dular-
fullum hætti og virðingarleysi
fyrir eignum og lífi samborgar-
anna. Að vísu er þetta algengt í
þjóðafjölskyldunni sem við til-
heyrum, en veldur þó alstaðar
kvíða og óhugnaði, en sennilega
meiri hjá okkur af því við erum
svo fá, þekkjumst betur og ber-
um meiri virðingu hvert fyrir
lífi annars í anda þess kærleika
og kristindóms sem við höfum
haft að leiðarljósi.
Flest bendir til, að þjóðhátíð-
arárið, eða hugleiðing í sam-
bandi við það, hafi svosem vera
bar, fengið fólk til að hugsa
lengra og dýpra en gerist í önn
dagsins, svo einstaklingurinn
hafi náð meira til síns kærleiks-
kjarna sem allir eiga innst inni
hvað sem utanum hann kann að
hlaðast, og komið fram eftir
hans tilvísan á kærleiksríkan
hátt. Það finnst mér skýringin
á svo almennt jákvæðri fram-
komu fólks á þjóðhátíðunum
um land allt, sem yljaði þjóð-
inni og hefir góð og ég vona
varanleg áhrif.
Það kom fram í Morgunblað-
inu fyrir skömmu, að gamall
maður tapaði plastpoka með
sparisjóðsbókum og peningum,
aleigunni. Gamli maðurinn virt-
ist vera búinn að missa trú á
heiðarleik fólks, og sagði ekki
frá tjóni sínu, því hann taldi
það til einskis. En viti menn,
roskin hjón finna pokann með
verðmætunum, afhenda hann
lögreglunni svo þau komist til
eigandans. Þetta er ákaflega
fagurt dæmi um heiðarleika
fólks, en þannig held ég að
mestur hluti fólksins sé. Ég get
nefnt annað skemmtilegt dæmi
um heiðarleika fólks frá þjóð-
hátiðarsumrinu, það gerðist hér
útá horni landsins, á síðasta
degi þjóðhátíðar okkar Vest-
firðinga. Eg vildi vera þar loka-
daginn með allt mitt fólk, en ég
hef bensínsölu fyrir ESSO, þá
einu bensínsölu á stóru svæði,
en líklegt að margan vantaði
bensin þennan dag því margir
lögðu þá leið sína á Látrabjarg.
Ég setti því auglýsingu á tank-
inn, og bað fólk að afgreiða sig
sjálft eftir þörfum, og gjöra svo
vel að láta greiðsluna ásamt
miða með árituðum lítrafjölda
og bílnúmeri inná stofuborð
mitt, þar var engu læst úti eða
inni. Þegar við komum heim
um nóttina lá hrúga af ávis-
unum og peningum á borðinu,
og margir miðar, sumir skrif-
uðu þakkir fyrir auðsýnt traust.
Við samanburð á teljara tanks-
ins og greiðslum, passaði allt
uppá krónu. Leyfi ég mér að
senda kaupendunum, mínar
bestu áramótaóskir, og þakka
ánægjuleg og sérstæð viðskipti.
1 þeim anda heiðarleika og
bræðralags vona ég að sem
flestir geti kvatt þjóðhátiðar-
árið og byrjað nýtt ár. Gleðilegt
ár. •
Látrum, 1/1. ’75.
Þórður Jónsson.